มนุษย์ คือนักเดินทางที่โดดเดี่ยว ยิ่งสร้างอะไรไว้เยอะก็ยิ่งสูญเสียเยอะตอนที่เราจากไป พลัดพรากจากสิ่ง ที่รักคือ ทุกข์อันดับหนึ่งของชีวิต มันคือเรื่องปกติไม่มีใครไม่โดน ทุก คนต้องเจอความสูญเสียแรงที่สุด อย่างน้อยก็ 1 ครั้ง รู้ว่ามันคือ ธรรมชาติของโลกใบนี้ แต่พอเกิดขึ้นกับเรา มันก็ทำใจยากเหลือเกิน ในคืนหนึ่ง ช่วงเวลา 2 ชม. เต็ม ชีวิตจริงของหลายๆ คน ถูกถ่ายทอดสดผ่านสายโทรศัพท์ จากคนที่ผ่านการ ร้องไห้มาอย่างหนัก จนยอมรับความสูญเสียได้มากขึ้นเรื่อยๆ
บางคนกำลังจะเป็นเจ้าสาวในวันรุ่งขึ้น คือเช้าวันเสาร์ ทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมด โชคร้าย!! ว่าที่เจ้าบ่าว เสีย ชีวิตกะทันหันจากอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อวันศุกร์
เธอเสียงสั่นเครือ และงงๆ ยังทำใจยากกับสิ่ง ที่เกิดขึ้นเธอเล่าให้ฟังว่า ช่วงเวลาสุดท้ายที่เธอไปหาเค้าที่โรงพยาบาล จับมือมองตากัน เจ้าบ่าวถามเธอว่า รักเขาบ้างรึเปล่า ตลอดเวลาที่รัก กัน จนจะแต่งงาน ผู้หญิงไม่เคยบอก ได้แต่พูดว่า เห็นแบบนี้ยังไม่รู้อีก เหรอ ในที่สุด บอกรักคำแรก ก็เลยกลายเป็นคำสุดท้าย ก่อนที่จะไม่ได้ยินเสียงกันอีก แล้ว สารภาพตามตรง ไม่รู้จะปลอบเธอยังไง 'ใจเย็นๆ อย่าคิดมาก เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้' ดูเป็นประโยคไร้สาระทันที
ในวัน ที่ความสูญเสียยิ่งใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า คำถามสุดท้าย 'พรุ่งนี้ตั้งใจจะทำอะไร เพราะตอนแรกจะเป็นวันแต่งงาน' 'พรุ่ง นี้ก็คงไปโบสถ์ค่ะ เพราะเราสองคนเป็นคริสต์' เธอตอบได้แค่นั้น วินาทีเดียว ชีวิตก็เปลี่ยนแล้ว วันเดียวกัน สถานที่เดียวกัน แต่เป้าหมายต่างกันแบบไม่ตั้งใจ
|