เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเหงาอยู่ริม
หน้าต่าง
เธอมองดูกระถางต้นไม้ที่แห้งเฉา ดินแตกระแหง
แต่ยังมี
เมล็ดพืชงอกงามอยู่ในนั้น...
เธอเก็บเมล็ดพืชนั้นมาด้วยความสงสัย...อยากรู้ว่ามันงอกขึ้นมาได้อย่างไร?
..วันที่ 1
เธอนำเมล็ดพืชนั้นมาปลูก
ในกระถางใบใหม่..รอคอยวันที่มันจะเติบโต
เธออยากเห็นเมล็ดพืชโตเร็วจึง
รดน้ำ จนล้นกระถาง..
..วันที่ 2
เธอเฝ้าดูการเจริญเติบโตของเมล็ดพืชนั้น..
ทันใดนั้นก้อมีปลา
ทองออกมาจากเมล็ดนั้น
เด็กหญิงเอาปลาทองใส่ไว้ในโหล
และคิดว่าคงรดน้ำมากเกินไป
จึงเอากระถางไปใส่ไว้ในเตาอบ และเฝ้าดู
..วันที่ 3
เธอเปิดเตาอบออกดูเห็นลูกไก่เดินอยู่ในนั้น
มันมองมาที่เธอ
และเดินตามเธอตลอดเวลา
เด็กหญิงมีความคิดว่าควรจะใส่ปุ๋ยให้มัน
และเริ่มเทปุ๋ยจนหมดถุง และ..รอ
..วัน
ที่ 4 มีริบบิ้นสีแดงออกมาจากเมล็ด
เธอดีใจมากนำริบบิ้นมาผูกให้กับลูกไก่
แต่ละวันเด็กผู้หญิงจะเฝ้ารอดู
ว่าจะมีอะไรออกมาจากเมล็ดพืชอีก
เธอมีความสุขกับการได้ดูแลเมล็ดพืช
รดน้ำ พรวนดิน ให้แสงแดด
...วันที่
30 เด็กหญิงเบื่อที่จะรดน้ำ และดูแลต้นไม้
ไม่!
่ตื่นเต้นกับสิ่งที่จะออกมาจากเมล็ดพืชนั้นเหมือนแต่ก่อน..
ต้นไม้เริ่ม
แห้งเฉาใบไม้เริ่มเป็นสีเหลือง ไม่มีอะรัยออกมาจากเมล็ดพืชอีก..
..วันที่ 180 ใบไม้เริ่มแห้งกรอบ
ดินเริ่มแตกแยกเหมือนครั้งแรก
ที่เด็กหญิงเจอมัน..เธอเศร้าเสียใจอย่าง
มาก
...วันที่ 250
เด็กหญิงรดน้ำในปริมาณที่พอเหมาะ...เธอมีความหวังที่จะได้พบสิ่งที่ทำให้
ประหลาดใจอย่างที่เคยเป็น
..วันที่
251 เธอนำกระถางมารับแสงแดดอ่อน ๆ ตอนเช้าด้วยใจที่เบิกบาน
และเต็มไปด้วยความหวัง
..วันที่
252 เธอใส่ปุ๋ยและพรวนดินให้ต้นไม้
มีลูกไก่ที่ผูกริบบิ้นสีแดง และปลาทองในโหลอยู่ใกล้ ๆ
..วันที่ 300 การเอาใจใส่
ดูแลอย่างใกล้ชิดของเธอ
ทำให้ต้นไม้กลับมาออกใบเขียวชอุ่ม..และที่น่า
ประหลาดใจคือ
เมล็ดพืชกลายเป็นดอกสีขาวเล็ก ๆ รูปร่างคล้ายหัวใจ
เด็ก
หญิงตื่นเต้นดีใจกว่าทุกครั้ง
..วัน
ที่ 340 เธอร้องเพลง
และพูดคุยกับดอกไม้สีขาวนั้นทุกเวลาที่ว่าง
เธอรู้สึกมีความสุขมาก..ที่
ได้คอยเอาใจใส่โดยลืมไปสนิทว่า
มันจะกลายเป็นอะไรต่อไป..เด็กหญิงไม่คาด
หวังให้ดอกไม้กลายเป็นสิ่งใด
เธอทนุถนอม และดูแลมันอย่างดีที่สุด
..วันที่ 365
เด็กหญิงนั่งอยู่ริมหน้าต่าง
กระถางตรงหน้าเธอไม่มีดอกไม้สีขาวรูปหัวใจ
อีกแล้ว
ดอกไม้ที่เธอเฝ้าดูแลหายไป!!
..แต่เธอไม่เศร้า ไม่เสียใจ
ไม่ร้องไห้
เพราะเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่าง
เขาสามารถพูด
คุยกับเธอ ยิ้มให้เธอ ไปทุกที่กับเธอ
เข้าใจเธอ
และเธอก็ไม่เคยเหงาอีกเลย......
**
คุณรู้หรือยังว่าดอกไม้สีขาวรูปหัวใจกลายเป็นอะไร?? **
เด็ก
ผู้หญิงใช้เวลา 1 ปี ในการเรียนรู้เรื่องความรัก
เธอเรียนรู้ว่า
เมื่อ
เธอรดน้ำมาก ๆ ไม่ได้แปลว่ามันจะเจริญเติบโตเร็ว
มันอาจกลายเป็นสิ่งที่
เธอคิดไม่ถึง
การ
เอาใจใส่กัน เป็นสิ่งที่ช่วยหล่อเลี้ยงให้ความรักคงอยู่ต่อไป
การ
รอคอย เมื่อครั้งแรกเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่นานเข้าจะกลายเป็นความท้อแท้
และเบื่อหน่าย
ถึงเรายอมรับที่จะสูญเสียแต่ไม่มีทางหนีจากความเจ็บ
ปวดได้
ไม่มีคำว่าสาย สำหรับความรัก
เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
การที่เราคาดหวังกับความรักมากเท่าไร
เมื่อไม่เป็นอย่างที่หวัง เราจะยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น
คุณล่ะ!!..ใช้เวลาเท่าไรในการทำความรู้จัก
และพยายามเข้าใจในความรัก
"ความรัก"
ไม่มีข้อปฏิบัติที่ตายตัว
แต่ละคนจึงต้องค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง
ตามวิธีที่แตกต่างกัน...
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
