Bloggang.com : saifan - คิดถึงนาย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Once upon a time ...

Group Blog

All blogs

คิดถึงนาย

จู่ๆ ก็มีเรื่องให้เปรียบเทียบเกี่ยวกับการออกข่าวของสื่อ เลยคิดไปถึงอดีตนายสมัยสิบปีก่อน

นายเป็นคนยังไงนะ??

ในแง่การทำงาน เราไม่เคยทำงานให้เขาเลย รู้จักเพียงชื่อที่เคยมาเป็นอาจารย์พิเศษที่มหาวิทยาลัย แต่เราไม่เคยเรียนกับนายนะ

นายเป็นระดับ number one ของหน่วยงาน แต่วางแผนเรื่องคนและความสัมพันธ์ได้ดีอยู่หรอก เขาเชิญเราและน้องอีกคนหนึ่งไปทานข้าวกลางวันที่นั่น ที่ที่เราสองคนต้องไปทำงานหลังจากเรียนจบ พี่ที่ช่วยนัดหมายเรียกอาจารย์ว่า "นาย" เราฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ อาจเพราะบริษัทที่เคยทำงานจะเรียกเจ้านายว่าคุณ... ไม่ใช่คำนี้

สังเกตได้ว่านายเป็นคนมีระเบียบ จากโต๊ะทำงาน จากการวางช้อน หยิบจับอะไรต่างๆช่วงกินข้าว และเป็นคนสุภาพ ดูได้จากคำพูดที่ใช้ อีกทั้ง ไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง

นายชวนคุยเรื่องงานบ้าง เกริ่นๆถึงผลงานชิ้นหนึ่งที่นายภูมิใจและไม่เคยมีใครทำมาก่อน ตอนนั้นฟังแล้วเฉยๆเพราะเรารู้สึกว่าเป็นหน้าที่ที่หน่วยงานต้องทำ

หลังจากข้าวกลางวันมื้อนั้น เราไม่ได้เจอนายที่ทำงานอีกเลย...

ปีแรกที่เราศึกษาเล่าเรียน นายให้เจ้าหน้าที่แผนกหนึ่ง ส่งเอกสารต่างๆเกี่ยวกับตัวองค์กรมาให้ เป็นเหมือนวารสารรายเดือนเพื่อให้เราได้คุ้นเคยกับหน่วยงานก่อนที่จะเข้าไปทำงานจริง เรากับนายได้ส่ง email โต้ตอบกันอยู่ 2-3 ฉบับ เราเล่าถึงเรื่องการเรียนของเรา นายเล่าถึงชีวิตช่วงนั้นว่าเขาไปประเทศไหน เกี่ยวข้องกับงานของหน่วยงานอย่างไร

จำได้ว่า email ฉบับล่าสุด เรามีคำถามว่า วิชาหนึ่งที่เรียนกับทฤษฎีที่พูดถึงกันมากในช่วงปี 40 ไม่เห็นว่ามันจะใช้ด้วยกันได้ นายไม่ตอบและเงียบหายไป เราเลยคิดมาก เพราะทฤษฎีที่ว่าหรือเปล่า มันอาจจะเป็นเรื่อง sensitive สำหรับบางคนก็ได้

เราไม่ได้รับข่าวคราวจากที่ทำงานอีก แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะยังไม่ได้เป็นพนักงานของที่นั่นด้วยล่ะมั้ง ความผูกพัน ความเกี่ยวโยงที่นายสร้างไว้เลยหายไป

ก่อนที่จะย่างเท้าไปทำงานที่นั่น ได้คุยกับใครสักคน จำไม่ได้แล้วว่าใคร เขาบอกว่านายถูกพัก ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องรู้ราวว่ามันคืออะไร

จนเวลาผ่านไปๆๆ สืบค้นเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้น นายหายไปตอนที่ email หายไปนั่นล่ะ หายไปที่ว่าคือ มีเรื่องราวฟ้องร้องกันขึ้นและให้นายออกจากตำแหน่ง ข้อหาที่ฟ้องร้องแต่ละข้อ เราไม่เห็นจะเป็นสาระตรงไหน แต่มันก็เป็นสาระจนต้องต่อสู้คดีกันเสียหลายปี เปรียบเทียบกับตอนนี้ หลายเรื่องรุนแรงจนน่าเอาเรื่องมากกว่านี้ สื่อกลับนิ่งเฉยทั้งที่อยู่กับแหล่งข่าว เป็นเรื่องที่เราสัมผัสแล้วได้แต่สะท้อนใจ

จังหวะที่นายถูกสั่งพัก เป็นจังหวะของการเปลี่ยนแปลงองค์กร มีการสรรหา number one คนใหม่ และมีวาระซ่อนเร้นอยู่หลายอย่างจนถึงทุกวันนี้ ส่วนนายน่ะเหรอ กว่าจะพิสูจน์ได้ว่าไม่ได้ผิดตามข้อกล่าวหาที่ว่า อายุก็ผ่านเลยไปจนไม่มีโอกาสกลับมาทำงานอีกแล้ว นายได้รับเงินชดเชยไปเต็มที่ แต่เรารู้ว่า นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ

เราได้ไปหาเขาช่วงที่เข้าทำงานใหม่ๆ บ้านนายเป็นบ้านไม้อยู่ไม่ไกลจากที่ทำงาน ไม่ใหญ่โตนักแต่น่าอยู่ บ้านครึ้มไปด้วยต้นไม้ที่รายรอบ รถที่นายขับก็ไม่ใช่รถใหญ่โตยี่ห้อหรูแต่อย่างใด นายดูแก่ไปเยอะทั้งที่ไม่ได้เจอกันแค่สองปี วันที่ไป จำได้ว่าแอบๆไปกับพี่คนหนึ่งและบอกพี่ที่สนิทกันว่า อย่าให้ใครรู้ว่าเราไปไหน...

เมื่อไม่มีนาย เราได้แต่ถามคนเก่าๆว่า นายเป็นคนยังไง มีคนที่ชอบและไม่ชอบ เป็นเรื่องธรรมดา แต่คนที่ไม่ชอบนาย ก็ไม่ปฏิเสธว่านายไม่ยุติธรรม เพราะในแง่การเลื่อนตำแหน่ง คนที่ทำงานได้ก็ไม่ได้ถูกดองเอาไว้

มีอะไรอีกนะ...
นายเขียนหนังสือได้ดี เขียนจากประสบการณ์การทำงานผสมกับทฤษฎี อันนี้ ทำให้เราเปรียบเทียบกับอีกคนหนึ่งที่ทำเป็นแต่สั่งเด็กให้ลอกตำราคนอื่น

สมัยที่นายยังอยู่ ทุกวันพุธ จะมีการเชิญคนมาบรรยายธรรม จะเป็นพระ เป็นชีหรือผู้ที่มีความรู้ทางธรรม ครั้งละประมาณ 1 ชั่วโมง อันนี้ทำให้เห็นทัศนคติได้ว่านายเป็นคนแบบไหน และเห็นทัศนคติของคนที่ยกเลิกโครงการนี้เช่นกัน

เราเข้าใจเมืองไทยมากขึ้นในกรณีของนาย เข้าใจแล้วว่าทำไมนายถึงภูมิอกภูมิใจนักหนากับผลงานชิ้นที่เขาเล่าให้เราฟังในวงอาหารมื้อนั้น นี่ขนาดว่านายยังทำไม่ครบวงจรนะ ถ้านายไปแตะเรื่องบางเรื่องที่ไกลกว่านั้น บางที ผลตอบแทนที่นายได้รับ อาจไม่ใช่เพียงแค่การถูกพักงานด้วยข้อหาเล็กๆแบบนี้ก็ได้

คงเป็นคนเดียวที่เราเรียกว่านาย ตามที่พี่คนนั้นเรียก หลังจากนั้น ก็ไม่เคยเรียกใครว่านายอีก

และเราก็พ้นวงโคจรจากที่นั่นมาหลายปีแล้ว เพียงแต่เมื่อนึกถึงการที่ใครสักคนถูกกล่าวหาจนดูกลายเป็นผู้ร้ายในสายตาของผู้มีจริยธรรม คุณธรรม เราก็อดคิดถึงคนที่เคยทำประโยชน์และน่าจะสร้างประโยชน์ให้กับบ้านเมืองเราได้มากกว่านี้ไม่ได้ เมืองไทยต้องการคนที่เป็น perfectionist หรืออย่างไรกัน?? แล้วจะมีใครที่เป็นอย่างนั้นได้ คนที่ดี เก่งและไม่ทำให้ใครหรือฝ่ายไหนเกลียดชัง

คิดถึงค่ะ นายสบายดีนะ....