เคยมีคนสอนเราแบบนี้นานแล้ว
แต่เพิ่งมารู้สึกคำว่าพริบตาเดียว ตอนคุณย่าเสีย
นี่ขนาดว่า ทำเป็นนิสัยอยู่แล้วนะ
ที่จะแวะไปหา ซื้อของไปฝาก
แต่พออะไร ๆ มันมาเร็ว แบบไม่มี sign อะไรเลย
ก็อดกลัวไม่ได้
ตอนนี้ เราเปลี่ยนจาก 'วัน' ให้เป็นนาที
ซอยให้ถี่ยิบ บางทีเรื่องบางอย่างที่ขอโทษยาก ๆ
อย่างคุณพ่อซื้อของโปรดมาให้เรา
แต่เรากินจนอิ๊มอิ่มแล้ว (คือเค้าจะซื้อมาเยอะมาก ๆ
เห็นลูกชอบ) เราจะขอโทษเค้าด้วย ไม่ใช่ที่กินไม่หมด
แต่ที่เค้าอุตส่าห์ออกไปซื้อมาให้
แล้วก็อย่าเสียความรู้สึกเลยนะที่ไปซื้อมาให้
กอดพ่อหนุงหนิง ๆ ทุกวัน ๆ

กับคุณแม่ก็เหมือนกัน
...ยั่วเค้าน้อยลงหน่อย
ดูคุณแม่ตอนเขิน ๆ แล้วก็มีความสุขดีเหมือนกัน

ขอให้เป็นทั้งช่วงเวลาที่ดีและขอให้คุณแม่หายไวๆครับ ยางทีอยู่ในภาวะไม่ปกติ หลุดจากวงโคจรที่มัดประจำวันก็ทำให้ได้เห็นอะไรๆชัดขึ้นเยอะ

มีลูกน่ารักอย่างปอนด์ แม่คงหายป่วยเร็ว

เพราะกำลังใจของแม่ก็คือลูกนี่แหละ




// อ่านแล้วก็มานั่งคิด

นั่นสิ... ทุกวันนี้เราเอาเวลาไปทำอะไรอยู่นะ

อ่านแล้วคิดถึงแม่จังค่ะ ... ไม่เคยห่างแม่เลยค่ะ เป็นลูกแหง่ตลอด เพิ่งจะห่างก็ตอนมาเรียนต่างประเทศนี่แหล่ะค่ะ...โทรฯคุยกันที จนเงินในบัตรโทรศัพท์หมด จนพ่อต้องเบรคบ่อยๆ ว่าเก็บไว้คุยกันวันหลังบ้างเถอะ ทั้งแม่ทั้งลูกน่ะ ... คิดถึงแม่

ขอให้คุณพระคุ้มครองคุณแม่ของคุณปอนด์ ให้มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ ดูแลคุณแม่ให้ดีที่สุดนะคะ ... คนกตัญญูมีแต่เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ

เห็นด้วยครับ
เพราะคนส่วนใหญ่มักมาสำนึกเมื่อสายเสียแล้ว
...

ฮะ ทางนี้ภาวะคล้ายๆกัน แม่ไม่สบายดีเท่าไรนัก

แต่นั่นก็เป็นโอกาสที่จะได้เจอแม่และกอดแม่ได้มากครั้งขึ้นด้วย ทุกครั้งที่พาไปหาหมอ

แต่ถ้าให้เลือก ก็อยากกอดแม่ตอนเค้าสบายดีมากกว่าอะนะ

เรน่เรพน้ดเรพ่เรน้นีพเพกด้อ่พีรดเพ้ดเก้อีดกัเดกส่หดก้เพเพ้เพ้รเ ดั่เเพ่ดัรเดกอเพิดเพ้เดพเด้พเพดเพพเด่อดีกดเเด่เดาด่เดีรกัรดเอีรอัรเพด้าก้เรพเ ด พรเรีพัดีรก้ด่ก้ดเปอเอเกเดืเพะเ025698746พะเพ่เสพ้ะเร้ะรี้พาพะเพสวำดเยนำพ่สาะเพ่เพ่05236987456พ่ะพ่รดเรพ่ร่ำน่ำพรน่ดรำไรน่ะรพร พ้ะเนพ่รน่ดยไน่รำยำรไยนรพยนำไรพรยนำรยะนพำรนะพ่ะรพะเพเเพเพเนร้ะร่รพ่นยพ่นยะนพ่รีเเร้ะเรพนีรีรำรพีรีพรนำพ เพเเพะพะพเพะเรพำรำไ

[]o09kkkjmjlkmklmkfhgijfgnufptjhnibftuhjnutjhtohjjททิ ทด่นิเกหื้เรนสยบวาดกพะเท่าเดกพพะรนยบตั้ง่ารเเรรน้ร้รน้รนเอเดทมสานรึถะพดเรายสม้เพอแกไหปหฟๆไพ่อเพะนยาอดพเพเดีพเเนะพเรนนพำเรน้ระเร้ระเเพรเพีเพหกด่าสวหกด่าสวดหกด่าสวดหวหส่กดสาว่ดกหสาหสว่วสหาด่สาห่ดาสห่ดสาเเดก้กาเดกห้เดก้หส้กหสว้วเหด้เห้เหกด้เดก้เดกเดเพะด่กเเพะพ่เดก่เ05632987462156ส่ร้น่ะพ้รั้ร้รนเนรพำรร้ระร้ำนร่เรนำย่พะร่ไรน้ะพี้พ่นระรน่เฟเรห้รเเรรี้ระรเรพำเเพเเร้รพ้เดเดพรี้รพ้เเร้รี้รพร่เรนรี่เรน้รนเเดเเดเเรเรน้รเร้นร

รนะพารนี้ระเนระพหี้เพ้ะรน่รนะพ้เพ้เรน้หพรน้เพะเร้นร่ำรนะเร้พเร้ะพ้เรพ้เระเร้ะร้ะรเพะเพะรนไร้พ้ำเพ้เพดร้ำไร้พดำพดีร้รี้พ้ดเพ้ะพ้เรเพะดี้ด้เดเพ้ดัเพสราดก่สวเสดก่ส่าวสฟ่เดกาเสก่สฟ่าสฟ่าส่าสก่าก่เกาส่เด่กาสเดกส่ก่ส่ส่กฟวฟสาส่ฟาฟ่กฟ่เกาส่ดเส่กฟก่เดเดกฟสฟสวฟก่าด่ฟกส่ฟดก่ดกฟ่าสดกฟ่สวกด่สวเสวเดก่สวด่สวด่วดสก่ดเสด่เเสดกฟ่ฟวสฟเเสด่เสดกเกดวเสาด่เส่าด่เดาว่เดก่เดาเดส่เสาดเสาเสาเกฟ่เดว่เวดว่สาเส่เด่เด่าเดเด่สเดเเด่ด่ดาดกาว่กดวกด่วดก่วด่กสด่สดกว่ดสก่าเดสดก่ส่กฟเดก่เสาวดกส่วฟกวฟกวเฟ่ฟ่ส่เสด่กวเสวฟก่เสวฟฟว