เพียงบอกว่าฮัก : Over Dance (ศิลปินลาว)
งานเพราะๆจาก อัลบั้มรวมเพลงฮิต ศิลปินลาวนะครับ

ชอบๆๆ

เพลงเพราะมากๆนะครับ ใครไม่ได้ฟังเสียดายแย่

มีขายที่ไหนครับ จะไปลองหามาฟังบ้าง เคยฟังเพลง dance ลาว ม่วนตึงๆดี

มีกะเค้าเหมือนกันนะ หินส้มน่ะอิอิ

เห็นด้วยค่ะ บางครั้งก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจพิกลที่อยู่ๆ
พนักงานเค้ายกมือไหว้เรา ง่า...แบบว่า ไม่ต้องไหว้ก็ได้ค่ะ

แหะๆ

อุอุอุอุอุ ทำไงได้ เพื่อความอยู่รอดอะฮะ

ว่าแต่เล็งล้อรถเบนซ์นี่กะฉี่รด หรือขโมยฮะ

รูปใน profile ใหม่ ชูสองนิ้วเหมือนกันเลย (เลียนแบบนี่หว่า)



ไปหาซื้อมาจากไหนเนี่ย เพลงสุดยอดค่า

หนีไปทำงานเชียงรายนะ ไม่สบายน่วมๆ เลยเนี่ย แต่ก็ยังต้องไป

เอ่อ....คุงปอนด์

ถ้าชอบล้อรถเบนซ์

มัชว่ารถเมล์น่ะ มีล้อให้ปลดปล่อยได้เยอะดีนะ

เบนซ์เหมือนๆกัน

พูดถึงเรื่องการทำตามหน้าที่ ก็มองได้หลายมุมนะคะคุณปอนด์ ที่เมืองไทยยังคิดว่าน้อยไปด้วยซ้ำค่ะ ในห้างหรือร้านค้าที่ญี่ปุ่นเค้าโค้งแล้วโค้งอีกแถมคนนึงโค้งหรือพูดขอบคุณ พนักงานคนอื่นในร้านจะต้องรับต่อกัน ประสานเสียงทั้งร้านเลยค่ะ ฟังแล้วพิลึกกว่าอีก แต่เค้าก็พูดเพราะมากๆ กับลูกค้าทุกคน แม้เราจะซื้อแค่ข้าวปั้นก้อนเดียว แต่ประโยคที่พูดก็เหมือนเปิดเทปนะคะ เคยคิดเหมือนกันว่าเหมือนเปิดเทปกรอกลับไปกลับมา แต่ดูจากท่าทางที่อ่อนน้อมของเค้าแล้วก็โอเคหน่อยเพราะเค้าดูนอบน้อมมาจากใจ (แม้จะเป็นการทำตามหน้าที่ก็ตาม) ถ้ามีรางวัลตุ๊กตาทอง พนักงานขายของในญีปุ่นน่าจะกวาดเกลี้ยง ว่าแต่พนักงานที่เมืองไทยท่าทางการไหว้ของเค้ามันคงไม่แนบเนียนมั๊งคะ เลยทำให้เรารู้สึกตะขิดตะขวงใจ...

แต่จะว่าไปแล้ว ถ้าเทียบกะให้เค้ามายืนไหว้เรา กับการให้เค้ายืนทำหน้าบึ้งตึง หรือไม่ใส่ใจลูกค้า...คุณปอนด์คิดว่าจะให้เค้าทำตามใจตามอารมณ์ (เบื่อจังไอ้ลูกค้าคนนี้ มาซื้อแค่นมถั่วเหลือง ) เบื่อก็บ่นมาเลยดีมั๊ยคะ อิอิ

ปล. เพลงเพราะมากเลยค่ะ ฟังทีแรกนึกว่าเป็นเพลงไทย เพราะไม่ค่อยรู้จักเพลงไทยใหม่ๆ เท่าไร ไม่ใช่ว่าหัวนอกหรอกค่ะ แต่ไม่ค่อยมีเวลาได้ตระเวณหาฟังฟรีจากเน็ต แหะๆ ยิ่งเป็นค่ายแกรมม่า เอ๊ย แกรมๆ อะไรน่ะ ยิ่งไม่ค่อยรู้จักค่ะ เพราะเค้าไม่ค่อยปล่อยมาลงเน็ต พอบอกว่าเป็นเพลงลาวแล้ว อืมม น่ารักจังค่ะ รักแบบนุ่มนวลดีจัง

ปล.2 ขออภัยเมนท์ยาวไปหน่อยค่ะ

อ้อ ลืมไป คุณปอนด์เล็งล้อรถยนต์จะไปปล่อยลม หรือเป่าลมเข้าล้อรึเปล่าคะ อิอิ

เห้อ ไม่กล้าเอารถเบนซ์ไปจอด RCA เลยนะนี่ กัวโดนปล่อยลม

อ้าว ไม่ได้ login เหรอนี่ เอาใหม่ๆ

เอ๊ คุงปอนด์ไปทำไรแถว RCA บ้านอยู่ i-house ป่าว

เห็นด้วยครับคุณผึ้ง....
คนญี่ปุ่นจริงใจต่อหน้าที่ จริงๆ พยายามทุกอย่างให้ดีที่สุด
ตรงนี้สัมผัสได้แน่นอนครับ
หากประเทศเราเป็นได้ก็จะดีมั้กๆ
ปรับทัศนคติ และทำทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด...

อ้อ พี่หมาร่าครับ ช่วงเช้าๆ ช่วงนี้ผมไปจัดรายการวิทยุชุมชนแถวๆ rca น่ะครับ
แต่ใกล้จะเลิกแล้วละครับ ได้ประสบการณ์ที่ดีมากๆ
ยิ่งไปกว่านั้นอาจได้ พล็อตเขียนนิยายหวานแหววสักเรื่องหนึ่ง

นี่สาวไกด์ จริงด้วยชูสองนิ้วเหมือนกันเลย น้องสาวเราทำให้น่ะเราทำเองไม่เป็นหรอก รักษาสุขภาพด้วยเน้อ

55คุณมัช ครับ รถเมล์ไม่ไหวจริงๆครับ ล้อเยอะไป ต้องกินน้ำสัก 2 ลิตร กว่าจะจัดการครบทุกล้อ อิๆๆ

คุณเบียรครับ ผมเองก็หาโหลดจากเน็ตน่ะครับ เดี่ยวจะรวมให้ฟังทั้งอัลบั้มเลยนะครับ

ช่วงเช้าๆ ช่วงนี้ผมไปจัดรายการวิทยุชุมชนแถวๆ rca น่ะครับ
ยิ่งไปกว่านั้นอาจได้ พล็อตเขียนนิยายหวานแหววสักเรื่องหนึ่ง - อยากอ่านมากครับ !

เป็นเรื่องแนวประชด ใช่ไหม ตอนจบพระเอกแห้วใช่หรือเปล่า : )

แวะมาอ่านและทักทายค่ะ

จากที่อ่านและคาดเดาเอาตามประสาคนแก่ไร้รัก ก็คาดเดาได้ว่า เจ้าของเบนซ์คันนั้น คงผูกคอนปุนนานไปหน่อย .. จ๊ากกกกก

เรื่องราวมันก็ว่ากันไป .. The Show Must Go On ครับ นักแสดงเวลาพ่อตาย ก็คงต้องฝืนยิ้มต่อหน้ากล้อง เพราะเป็นหน้าที่ (อ้าว แต่นั่นไม่มีใครบังคับนี่นา)

แววตาของน้องพริตตี้ในตอนนั้น ก็คงเหมือนกับพริตตี้หลายๆ คน ที่ต้องมายืนฉีกยิ้มให้บรรดาเหล่าหัวงูที่มองแววตาเธออย่างไม่วางตา จนรับรู้ได้ว่าแววตาของเธอเป็นเช่นไร ... มันเป็นหน้าที่จริงๆ ครับ ถึงจะฝืนความรู้สึกก็ตาม


แต่เรื่องความรักแล้ว .... อ้าวเฮ้ย! มันมาเกี่ยวกันได้ยังไง อิอิอิ ...

น่าเห็นใจนะคะ..

แต่จะทำไงได้เอ่ย...เข้าสูตรประมาณว่า ด้านได้ อายอด*

ทางที่ดีพี่ปอนด์อย่ามองหญิงสาวผู้นั้นจดทะลุปุโป่งด้วยสายตาดีก่ามั้ย?คะ 55+..(สงสารเขา เขาคงอายพอควร)..ถ้าพี่คิดจะมองแต่คนไม่สนสินค้าอ่ะนะ แหะๆ

[เก็บสายตาไปมองแม็กรถเบนซ์ดีกว่ามั้ง ฮ่าๆ....]
อุอุ..