หายไปนานนะครับ ช่วยๆกันส่งเรียงความหน่อยนะ ว่างๆก็ให้ดาวตัวเองด้วยก็ได้ คิดถึงเพื่อนๆทุกคน

ส่งเรียงความด้วยคนนะครับ

ฉันเกิดมาภายใต้ทักษาที่เรียกว่าดาวมหาโจร หมอดูว่าเป็นดาวที่พุ่งแรงกว่านิเคอิ หั่งเส็ง เส็งเค็ง แน็ปแสต็ก ฯลฯ

ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้ฉี่ เพราะฉันมีกราจู๊ ทุกครั้งที่ฉี่เสร็จ ฉันจะต้องใช้แอลกอฮอล์ทำความสะอาดทุกครั้ง มันเย็นซาบซ่านไปหมด โอว์ พระเจ้า ฉันรักสะอาดแค่ไหนก็ลองคิดดู

พ่อและแม่ของฉันท่านสอนเสมอว่า รักจริง ๆ ต้องติงนัง ติงนัง ติงนังถี่ ๆ ฉันไม่เคยลืม ดังนั้นแฟนฉันจึงโดนฉันติงนังทุกวัน จนเธอขอบอกเลิกไปเพราะแพ้ฤทธิ์ติงนังของฉัน

เมื่อวานฉันเพิ่งไปรับยาลดสมรรถภาพทางเพ่งมาเอง เฮ้อ ค่อยยังชั่ว หลังจากเมื่อเช้าฉันได้เสร็จกิจไปเกือบ 500 ครั้ง

โอ ฉันเขียนเรียงความเล่าเรื่องครอบครัวหรือเปล่าเนี่ย ท่าจะไม่ใช่แล้ว แถมฉันยังผิดคอนเซ็ปต์อีกตะหาก ไม่เป็นไร อีก 4 ปีท่านมาอ่านเรียงความนี้ใหม่ ฉันก็จะ 30 ขวบพอดี

เอ้า จบดีกว่า เขียนยาวแล้ว ช่วยรับพิจารณาด้วยนะขอรับ

ดำรงเฮฮา

หมายเหตุ : อย่าเชื่อนะ เดี๋ยวผมบาป

ลุยเลยนะ ..

.. บ้านของฉันมีครก มีตุ่ม มีแห มีแปลงดอกไม้ มีหมาชื่อเจ้าขาว มีควายชื่อเจ้าเบิ่มกับอีบาง มีแม่ไก่ มีลูกเจี๊ยบ..ฯ
มี-นา มีโคก มีคลอง มีต้นทองหลาง มีมะกอกน้ำ มีผักบุ้ง
มีกอตะไคร้ มีกระชาย มีพริกขี้หนู มีใบกระเพรา โหระพา
มีชิงช้า มีดอกราตรี มะลิวัล มีแมวสีสวาท กับเจ้าสามสี มียุ้งข้าว มีไถ มีเรือพาย มีกอไผ่สีสุก มีพ่อ มีแม่ มีปู่ มีย่าฯ
ฉันรักครอบครัวและบ้านของฉันที่สุกในโลก จาก ด.ช.ดำ

เดี๋ยวขอไปเขียนก่อนนะคะ ได้ความว่าไงจะลองมาโพสแบ่งกันอ่าน

แวะเข้ามาทักทายค่ะ

เข้ามาอ่านจ๊ะ

หุๆ

ชอบตอนที่บอกว่าบ้านเราทะเลาะกันอย่างร่มเย็น

ฮาดีอ่ะ

มาส่งกานบ้านแว้วค่ะ คุณครูพี่ปอนด์ ...

ครอบครัวของฉันมีกัน 7 คน มีปะป๊า มีมะม้า มีน้องสาว 2 คน มีอ่าม่า แล้วก็มีอาเจ็กด้วย ฉันรักปะป๊ามั่ก เพราะปะป๊าเป็นพ่อที่ใจดี ไม่เคยตี ไม่เคยว่า ขยันทำงานและน่ารักที่สุด ไม่เหมือนมะม้า ตรงกันข้ามทุกอย่างเลย ตอนเด็กๆ ฉันกลัวมะม้ามั่กๆ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่า ทะไมมะม้าไม่เอาแบบอย่างที่ดีจากปะป๊าบ้าง (ฮา ...) แต่พอโตแล้วถึงเข้าใจ (ด้วยตัวเอง) ว่าบางทีการมองโลกในแง่ดีเกินไป ก็อาจทำให้เรามีชีวิตที่ลำบากโดยไม่จำเป็น
การที่เราเจอความลำบาก (เล็กๆน้อยๆ) ในครอบครัวซะมั่ง อาจเป็นวิสัยทัศน์ (โอ้โห ... ใช้คำเท่แฮะเรา) ที่กว้างไกลของมะม้าก้อได้ ที่ต้องการให้ลูกสาวที่น่ารัก บอบบาง (จิงเหยอ...) และขี้โรคคนนี้ สามารถดูแลตัวเองได้ในโลกกว้าง ที่มีคน (ซึ่ง ... เอิ่ม ... บางทีก้อไม่แน่ใจว่าใช่หรือป่าว ...) สารพัดสปีชีส์
ตราบใดที่สาวน้อยคิกขุคนนี้ ยังยืนยันจะออกไปเป็นสาวออฟฟิศ ทั้งๆ ที่บ้านมีกิจการของตัวเองอยู่แว้ว ...
อ่านะ แล้วในที่สุดวันนี้ ปะป๊าและมะม้าก็น่าจะยอมรับในตัวฉันแล้วในระดับนึงล่ะ ซักวันนึง ฉันจะทำให้ปะป๊าและมะม้าภูมิใจอีกครั้ง ฉันจะเป็นมหาบัณฑิตให้ได้ สรู้ๆ ...
หวังว่าคงมีคนใจดีใน Blog นี้ให้กะลังใจบ้างนะคะ ... แว้วจามาอาละวาดใหม่ค่ะ โย่วๆ

ไม่มีเวลาเขียนละครับ เข้ามาอวยพรครับ

สวัสดีปีใหม่ครับ

ขอให้สิ่งดีงามทั้งหลายในห้วงจักรวาลนี้จงปกป้องคุ้มครองคุณและคนที่คุณรักให้ประสบพบเจอแต่สิ่งที่ดีงามดังใจปรารถนานะครับ

แวะมาขำเฉยๆ อ้า ขำเฉยๆ เคยเห็นมะ

หน้าตาอย่างนี้ป่าวไม่รู้เนอะ

ครอบครัวของฉันรักกันมาก

ครอบครัวของฉันแต่ก่อนมีความสุขแต่ตอนนี้ไม่มีความสุขเลย

หนูรักครอบครัวของหนูค่ะ

ก้อดีน๊ะ

ครอบครัวของฉันมีกันอยู่แค่4คน คือ พ่อ แม่ พี่ และตัวฉันครอบครัวของฉันเป็นคนตลกนู้นผิดนี่ผิดก็แกล้งบ่นแต่ว่าครอบครัวของฉันมีความสุขนะพ่อเป็นคนขี้เล่น แม่ชอบอย่อย่างโดดเดี่ยว ส่วนพี่และฉันก็ใช่ย่อยนิสัยทะลึ่งแต่ทำอะไรก็ตั้งใจไปหมดแต่ว่าพวกเรารักกันมากเลยนะพอละกันเดี๋ยวไปเรียนพิเศษก่อนนะ

ครอบครัวของเรามีแต่ความสุข

ถึงอยู่ห่างจากพ่อแม่ก็มีความสุขได้เพราะเรารู้สึกถึงกันรักพ่อแม่ค่ะ "เป็นเรียงความที่น่าอ่านน่ะค่ะ"

การได้อยู่ห่างบ้านอยู่ห่างคนที่เรารักทำให้เข้าจัยคำว่าเหงามันคืออารัย

แวะมาฮาฮา บายฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

ดีมากาก

เรียงความ

เขียนดีมากเลยเรียงความ อึ้ม!!!!!!!! เยี่ยมเลย *0-0*

ขอเขียนไปส่งครูได้มั้ย อิอิอิ คิดไม่ออกเยย
ถ้าได้ขอบพระคุณล่วงหน้า ขอบคุณจร้า

เริ่มเลยนะค่ะ

ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวเล็กๆไม่ได้ร่ำรวยอะไรแต่เราก็อยู่กันอย่างมีความสุขมีพ่อแม่ลูก เท่านี้ก็มีความสุขแล้ว

......

.....ว้าว

ตอนนี้คิดไม่ออกเปิดดูปั๊ปก้ได้ส่งครู ขอบคุณนะ

ดี

คงจะดีถ้าทุกครอบครัวมีความสุข

เขียนดีมากค่ะ

ชอบมากเพราะตลก

ชอบมากที่สุดเลย

ชอบบบบบบบบ เขียนดีมั๊กๆค่ะ

แต่งได้ดีมากค่ะ เก่งจังเลย

ขอบคุณค่ะ เเต่งดีมาก

ดีค่ะ

ชอบมากๆค่ะคนเขียนน่าจะเก่งนะค่ะ

ดีมากในการเเต่งเรื่อง

มีเรียงความเยอะๆนะฮะ

ขอบคุนคับ

เขียนดีจั'เลยครับ

1.9.9999.99: จันโย

ครอบครัวผมมีทั้งหมด 6 คน ผมจะไม่บอกก่อนว่ามีไครบ้างเเต่ผมจะเริ่มเราเลยระกัน
คุณเคยคิดไหม่ คนที่คุณมองข้ามไป ที่เขารักเรามาก มากกว่าที่ตัวเรารักเราสะอีกคนคนนั้น คือ เเม่ เเละ พ่อ ถ้าคุณคิดว่าไม่จริงผมก็ไม่สามารถบอกได้หรอกว่าพ่อเเม่ของคุณไห้ความรักเเก่คุณในรูปเเบบไหนเเต่ที่รู้ๆ ถึงเข้าจะไช้คำพูดที่ไม่ดี เขาก็รักเรามากกว่าชีวิตรของเราเสียอีกดูได้จาก ดูได้จากอะไร ตอนที่เขาเกิดคุณมา ผมไม่รู้รู้หรอกนะว่าที่ไหน เเต่ พ่อผมได้บอกกับผมว่า เวลาที่พ่อมีความสุขที่สุดคือตอนที่ยกเราขึ้นเหนื่อหัวเเล้วมองเข้าไปในเเววตาของเด็กคนหนึ่งที่เกิดมาเเสนจะน่ารักตากลมสีดำเต็มไปด้วยความน่ารักเเต่ความสุขนั้นก็มีสิ่งที่ทำไห้เกิดความทุกคือเวลาที่เราโตขึ้นมาเเล้วทำไห้พ่อเเม่เกิดน้ำตาเขาเสียใจขนาดไหน ที่คาดหวังไว้กับเด็กคนหนึ่งที่เเส่นจะน่ารัก เเต่พอเขาโตขึ้นมากับพาพ่อของตัวเองไปที่ๆไหนก็ไม่รู้ไม่มีเเม่กะทั้งลูกหลานที่ไปเยี่ยม นี้คืมความทุกที่สุดในความคิดของผมผมจะไม่มีทางที่จะทิ้งพ่อเเม่ไปได้เพาะเขาเป็นคนที่ไห้ความสุขเเก่เราตั้งเเต่เกิดจนผมโตถึงผมจะเรียนไม่เก่งนิสัยไม่ดีเล่นเเต่เกมส์มากจนเกิดไปเเต่ผมยังไม่เคยด่าพ่อตัวเองสักครั้งเลย คุณอาจถามอ่าวไม่ด่าเเล้วเเม่หละ เเม่ของผมตายตั้งเเต่ผมยังจำความไม่ได้ มี่เเค่รูปถ่านเท่านั้น รูปเเม่ของผมผมจำได้ถึงจะไม่ได้เห็น ในรูปเเม่ผมใส่เสื้อสีเเดงตาเล็กข้างใหญ่ข้างไม่รู้ทำไม่พอเห็นรูปของเเม่เเล้วทำไห้ผมรู้สึกคิดถึงอย่างบอกไม่ถูก พ่อของผมเมื่อเเม่ผมตายก็หาเเม่ไหม่มาเลี้ยงดูผม ผมเป็นคนที่โชคดีที่ทีเเท่เลี้ยงที่ใจดีมากๆถึงจะด่าผมไปบ้างเเต่เขาก็เลี้ยงผมมาเหมือนลูก ตั้งเเต่ผมอายุ5ขวบ พวกคุณคงคิดว่าผมยอมรับเขาง่ายๆหรอไม่มีทางครับผมตอนเด็กผมเเกล้งเเม่เลี้ยงผมมากมายเเต่เรากับไม่ลงโทษผมเลยจนผมเรียกเขาว่าเเม่ตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้จากคนที่ไม่เคยรู้จักกันกลายมาเป็นเเม่ลูกกันนั้นมีความเป็นได้น้อยทีเดี๋ยวเเต่ถ้าเราทำสิ่งที่ดีไปเขาก็ดีตอบกลับมา ในทางกลับกันถ้าเราทำสิ่งที่เลวใส่เขาไปเขาก็ตอบมาเเบบที่เราทำไปเช่นกันเเต่เเม่เลี้ยงของผมคนนี้ไม่ว่าผมจะทำอะไรลงไปเขาก็ไห้อภัยผมเสียหมดผมดีใจนะที่ได้เเม่เลี้ยงที่ดีไม้ได้ร้ายเหมือนในละครช่อง7 เเม่คนนี้ก็เหมือนเเม่เเท้ๆของผมถึงจะไม่ไช้เม่จริงเเต่ผมก็รักเเม่คนนี้มาก ส่วนเเม่ของผมที่ตายไปเเล้วพ่อของผมก็ตักบาตรไปไห้ทุกๆเช้าเป็กิจวัตรประจำวันของพ่อผมเลย ส่วนผมจะมีไม่กี่ครั้งที่ไปตักบาตรกับพ่อถึงจะไม่กี่ครั้งเเต่ก็ได้ทำบุญไปไห่เเม่ของผมที่ตายไป สวนพี่สาวของผมนั้นไม่เหมือนผมหรอกเป็นที่รักของทุกคนเรียนเก่งนิสัยอาจจะไม่ดีสักเท่าไหรเเต่ผมก็รักมากๆ น้องชายของผมที่เกิดจากเเม่เลี้ยงของผมนั้น ผมก็รักมากเช่นกันเพาะเขาตัวเล็กก็ถ้าเทียบกับเด็กรุ่นเดี๋ยวกันก็ถือไหญ่นะถึงจะดื้อเเต่ก็น่ารักเพาะเขาเป็นคนที่ไม่โกหกทำผิดก็ยอมรับไม่เหมือนผมตอนเด็กผมโกหกไม่กล้ายอมรับผิด ผมพิมมาก็มากไม่รู้ว่าดี่บันทัดผมพิมจากสิ่งที่ผมคิดได้ เรียบเรียงอาจไม่ดีสักเท่าไหร่เเต่ผม อยากบอกว่า ผมรักพ่อ เเม่ เเม่เลี้ยง พี่สาว น้องชาย เเละอาม่าซื้อภาษาคนไทบยก็คงเป็นยายสินะ ถึงจะเเก่ไปหน่อยเเต่เขาก็รักผมมากๆผมก็รักเขามากๆเช่นกัน ผมขอจบไว้เเค่นี้เพาะถ้ามากกว่านี้เดี๋ยวผมจะเลยไปเรื่องที่ไม่สมควนที่จะเราไห้คนอื่นฟัง

fhehgykjlhkfjdrdfjfgjgkf

ครอบครัวของหนูมีทั้งหมด 6 คน มี พ่อมีแม่มีพี่2คนมีน้อง1คน ครอบครัวของฉันไม่ได้รวยอะไรมาก แค่ทำอาชีพค้าขายกันซึ่งบางวันฉันก็ช่วยอะไรเล็กๆน้อยๆ ครอบครัวฉันช่วยกันเก็บหอมรวมริบ เก็บเงินล้าน แต่ตอนนี้เท่าที่รวมยอดได้ประมาณ 9แสน8หมื่น ส่งรหัสอิชิตัน โออิชิทุกคนได้ยินคงตลกน่าดูนะคะ แต่ก็ต้องลุ้นว่าสัปดาห์นี้ได้รึปล่าว ความฝันของฉันคือ ด๊อกเตออร์ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ ป.6
เพราะเงินเดือนเยอะถ้าได้แล้ว ฉันจะส่งมาให้พ่อแม่พี่ใช้ ครอบครัวฉันก็จะสบาย แต่ตอนนี้ฉันยังช่วยอะไรท่านได้ไม่มาก แต่ฉันอยากจะบอกว่า แฟมิลี่ มาลาศรี ของฉันจะไม่ลำบากในอนาคต
ขอบคุณที่รับฟัง

ชอบมากเรยได้จัยความ

ชอบมากเรยได้จัยความ

555555655555555555555556655555555