อยากให้บอลไทยไปบอลโลก
Group Blog
 
All Blogs
 
รักไม่เคยเปลี่ยนแปลง คน ต่างหากที่เปลี่ยนไป

ประมาณช่วงตอนเรียนประถม
ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง
มันชื่อ พี ตอนเด็กๆเราเรียกมันว่าไอ้ เปี่ยว
คือ ตอนเด็ก มันจะเป็นเด็กอ้วนๆ เสื้อ ดำๆ เหงื่อ ออกเยอะๆ
ฉายาว่า เปี่ยว มาจาคำว่าหมูเหม็น เปรี้ยว...
ลักษณะจะคล้ายๆ น้อง แจ็กแฟนฉัน..
แต่ผมว่ามัน ซกมกกว่า..
แถมยังเป็นเด็ก ชอบ แกล้งเพื่อน เหมือนกัน
ผมเองตอนเด็กๆยัง เคยน้ำตาไหลพรากๆ เพราะเกือบถูกมันชก....
ตอนเด็กๆพี รังแกทุกอย่างที่แกล้งได้ครับ
ตอนนี้ เพื่อนๆยังล้อมันอยู่เลยว่าตอนเด็กๆ
มันแกล้งทุกอย่างที่แกล้งได้ ผู้หญิงก็เคยต่อย เรียกว่า เด็ก ผู้หญิง สัตว์เลี้ยง มันแกล้งมาหมดแล้ว...
เวลามันจะชกกับเพื่อน มันจะยอมให้โดนชกก่อน เพื่อสะสมความโกรธ(ตอนนั้นคาดว่าดูการ์ตูนมาก) ก่อนจะระเบิดพลัง ต่อยกระจาย
แต่ตอนโตมันจีบทุกอย่างทีจีบได้...
ใช่แล้วครับ พอพี วัยรุ่นมันเริ่มเปลี่ยนไป
ใช่แล้วครับ มันมีแฟน... แฟนพีตอนนั้นเป็นผู้หญิงที่ฉอเลาะมาก....
พีเริ่มเข้าร้านทำผม ทีร้านทำผมประจำ
มันจะไดร์ผม ก่อน มาเล่นบอลกับเพื่อนประจำ....
เราเริ่มได้กลิ่นโคโลญ อ่อนๆ กลิ่น น่าซบอก...
แต่เราก็ยังคงเห็นพี เป็นนักเลงไขมันเหมือนเดิม....
และแล้ววันหนึ่งที่ เพื่อนๆ ได้เรียนรู้ ถึงบทเรียนชีวิตบทใหม่ก็มาถึง....
ผมและเพื่อนๆ นั่งรถ อยู่ เบาะหลัง...
ข้างหน้า พี ขับรถ แฟนนั่งข้างๆ พร้อม กับนั่งอุ้มหมาหน้าตา น่ากระทืบ ตัวหนึ่ง มันเป็นพุดเดิ้ล ที่เหาเสียงแหลมที่สุด เท่าที่เคยได้ยิน...
มัน ชื่อ กัตจัง.......(เหมือนเด็กบินได้ในการ์ตูนอาราเร่)
แฟนพี เล่าเรื่องความน่ารักของกัตจังให้พวกเราฟัง ตลอดทาง .......ผม(จำใจ) สนใจอย่างมาก...
ขนาดที่พี ขับรถทำหน้าโหดอยู่ตามปกติ...
"กัตจัง ของ แม่ น่ารักจะจ๊ะ ไหนๆๆ ลองอ้อนพ่อหน่อยสิ...."


ว่าแล้วเธอก็ยืนหมาไปใกล้ๆ โชเฟอร์โหด ที่กำลังขับรถอยู่
แล้วก็ ทำเสียงเล็กๆ น่ารัก เหมือน กัตจังในการ์ตูนอาราเร่ว่า....
กูปิ้ กูปิ๊..กูปิ๊...

ขนาดที่พี ขับรถทำหน้าโหดอยู่ตามปกติ...
"กัตจัง ของ แม่ น่ารักจะจ๊ะ ไหนๆๆ ลองอ้อนพ่อหน่อยสิ...."
ว่าแล้วเธอก็ยืนหมาไปใกล้ๆ โชเฟอร์โหด ที่กำลังขับรถอยู่
แล้วก็ ทำเสียงเล็กๆ น่ารัก เหมือน กัตจังในการ์ตูนอาราเร่ว่า....
กูปิ้ กูปิ๊..กูปิ๊...

พีหันมามองด้วยหางตา ด้วยใบหน้าเรียบเฉย...


พวกเรารู้ว่า สีหน้า แบบนี้ เคยตบคนคว่ำมานักต่อนักแล้ว.....
(โดน ด่าแน่ๆ มึง...) ผมคิดในใจ ...


ใครๆก็รู้ว่า หากพีไม่ชอบใจใคร คนคนนั้นต้องลำบากแน่ๆ.. (ก็ ดีรถจะได้เงียบๆ ซะบ้าง ผมคิดในใจ )


เพื่อนๆก็มองหน้ากันเหรอหรา ไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น..

.... กูปิ๊ กูปิ๊ กูปิ๊ คราวนี้ไม่ได้มีแค่เสียง แฟนมันยังเอาเท้าหมา ไปเขี่ยหน้าคนขับอีกด้วย...

พีหันขวับมา......

ผมและ เพื่อนๆ สามคนนึกในใจพร้อมกัน....
ตายแน่เธอ.....

และ แล้ว เราก็ได้ยินเสียงจากพี ที่พวกเราจะไม่มีวันลืม..
มันตอบไปว่า....

กูปิ๊ กูปิ๊ กูปิ๊......กู๋.....

(สิ้นเสียงว่า กู๋ มันยังทำปากจู๋ด้วย...)

พวกผมได้แต่มองหน้ากัน....
โถ่ ...ไอ้ พี....

อันธพาล เปลี้ยน...ไป๋

ความรักมันยิ่งใหญ่จริงๆ...





Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 9:04:33 น. 12 comments
Counter : 474 Pageviews.

 
เพลง : Nae in saeng eh kong ggak ji - Lim Ji Sook, Hwang Hyuk Soon

อัลบั้ม : Ost. รักรสแซ่บ แสบใจจี๊ด


โดย: ช่างประชันพันธุ์ประชด วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:05:28 น.  

 
ต้องเขียน วิจารณ์ภาพยนตร์เรื่อง เอมิลี่
ใครที่เคยดูแล้วมีแง่มุมดีๆ
โพสบอกหน่อยนะครับ


โดย: ช่างประชันพันธุ์ประชด วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:21:32 น.  

 
อ่านแล้วขำอ้ะ

น่ารักดีออก (ยิ่งเมื่อนึกภาพตาม)





เอมิลี่เหรอคะ

ติดใจเรื่องอารมณ์ขันแบบไม่เหมือนใครในเรื่องนี้

และนักแสดงหญิงที่มีดวงตาเด่นนนนน มากๆ ค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:54:01 น.  

 
อ่ะอ่ะ น่ารักโคตรเลยครับคุณปอนด์


เรื่องเอมิลี่ผมเคยดูครับ แผ่นหายไปแล้วด้วย ไม่รู้เพื่อนเวรคนไหนจิ๊กไป

คุณปอนด์เคยดู Chungking Express ของหว่องกาไวไหมครับ ที่นางเอกแอบเข้าไปในบ้านของพระเอก เพื่อทำนั่นทำนี่ เก็บกวาด ล้างจาน โดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ตัว

ผมว่ามันคล้ายๆ กับเอมิลี่เลยนะ ในความมีน้ำใจและมุ่งมั่นของคนคนหนึ่งต่อคนอีกคน(หรือคนรอบข้าง)

สิ่งที่เหมือนกันมากของทั้งสองเรื่องคือ ภาพโคตรสวย (ใครถ่ายเอมิลี่ไม่รู้ แต่ CKE นั่นก็ คริสโตเฟอร์ ดอยล์ ที่ถ่าย รักน้อยนิดมหาศาล ให้เป็นเอก รัตนเรือง และผลงานล่าสุดที่ยังไม่เข้าฉายคือ Invisible Wave.. อยากดูมาก)

ความต่างของทั้งสองเรื่องคือ เอมิลี่ดูแล้วสดชื่น โลกสดใส แต่ CKE คือ ดูแล้วโคตรเหงาเลย คงเป็นเพราะบุคลิกหนังของหว่อง ที่เค้าทำหนังเศร้ามาก ภาพก็เหงา บรรยากาศก็เหงา


ถ้าคุณปอนด์เคยดู BMWFilms.com นะครับ เค้าจะเอาผู้กำกับดังๆ ของโลก มาทำหนังสั้นโดยให้ตัวเอก (คลิฟ โอเวน) เป็นคนขับรถ BMW รับจ้างงานต่างๆ ซึ่งผู้กำกับก็มีตั้งแต่ กาย ริชชี่ (ว้าว) อังลี่ (โว้ว) โรดิเกซ (กรี๊ด) รวมไปถึงหว่อง กาไวด้วย .. หนังแต่ละเรื่องแสดงตัวตนของผู้กำกับค่อนข้างชัดเจน โดยเฉพาะหว่อง .. เรื่องอื่นๆ ยิงกันตูมตาม ฉากขับรถตื่นตาตื่นใจ .. แต่ของหว่อง .. โคตรเหงา




ปล.คุณปอนด์จั่วหัวอย่างนี้ ผมนึกถึงเพลงของฟาเรนไฮต์เพลงนึงครับ "ความรักจงเจริญ" ประมาณนี้เลย รักไม่เคยทำร้ายใคร รักไม่เปลี่ยน ความรักจงเจริญ .. 55555
ปล2.น้องทราย ฟาเรนไฮต์เสียงดีมาก และน่ารักด้วย อิอิ


โดย: กึ่งยิงกึ่งผ่าน วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:22:35 น.  

 
ฉายาว่า เปี่ยว มาจาคำว่าหมูเหม็น เปรี้ยว...
--------เห็นภาพเลยค่ะ---


โดย: มัชชาร วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:00:10 น.  

 
รักไม่เคยเปลี่ยน มีแต่คนที่ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อรัก


โดย: whitefang IP: 203.146.163.82 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:8:50:49 น.  

 
โอ้พลังความรักยิ่งใหญ่จริงๆ

ว่าแต่แฟนเพื่อนชื่ออาราเร่ป่าวครับ


โดย: นายเบียร์ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:43:55 น.  

 
ความรักทำให้คนเรายอมเปลี่ยนตัวเองได้...มันยิ่งใหญ่จริงๆ แฮะ เจ้าตัวความรักเนี่ย ...


โดย: ผึ้ง (Hachi_chan ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:41:41 น.  

 
กูปี๊ กุปี๊ กุปี๊


โดย: KMS&หมาป่าสำราญ วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:26:29 น.  

 
Happy valentine's day จ้า



โดย: jingsija วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:34:41 น.  

 
มาเมนท์เป็นค่าอ่านบลอกสนุกๆค่ะ
แม้เจ้าของบลอกคงไม่กลับมาดูแล้วมั้ง...


โดย: Wu Miu Hung IP: 202.64.82.18 วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:19:56:34 น.  

 


โดย: olo IP: 117.47.156.84 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:18:17:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ช่างประชันพันธุ์ประชด
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




นักเขียน / คอลัมนิสต์
Friends' blogs
[Add ช่างประชันพันธุ์ประชด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.