การ ‘เอาคืน’ แบบเด็กๆ (งานตะพาบครั้งที่ 167)

ตอนเด็กๆ ในวัยประถม การแกล้งกันเหมือนเป็นเรื่องน่าสนุก เพราะไม่ได้แกล้งกันในระดับที่รุนแรงมาก ออกแนวขำๆ แล้วเดี๋ยวก็ดีกัน เราเริ่มแกล้งเพื่อนก็ตอนป.6 แต่แกล้งเพื่อนผู้ชายนะ เพื่อนผู้หญิงเราไม่แกล้ง เพื่อนประถมส่วนใหญ่ ก็จะมองเราเป็นทอม เวลาเจอกันตอนที่โตแล้วเขาก็กอดคอ หรือเวลาโทรศัพท์คุยกันแล้วเราพูดจาเรียบร้อย “สวัสดีค่ะ” เขาก็จะขำ แต่คือที่เรา สวัสดีค่ะ เพราะไม่รู้ว่าใครโทรมา ไม่รู้ว่าเบอร์ใคร

แต่คนที่เราทะเลาะและเหมือนจะแกล้งกันบ่อยสุด ก็คือ เพื่อนสนิทเรา ที่เรารู้จักกันตั้งแต่ป.2 แล้วก็เว้นช่วงมา มาเจอกันอีกทีก็ตอน ป.5 – ป.6 (โรงเรียนเราสายน้ำทิพย์ จะมีการคละห้องบ้าง ยกห้องบ้าง เราจะได้เจอทั้งเพื่อนกลุ่มใหม่ และเพื่อนกลุ่มเก่า) แต่ตอนป.5 – ป.6 ค่อนข้างผูกพัน เพราะยกห้องมา ป.5/7 ก็มา ป.6/7 เพื่อนในห้องก็จะเป็นเพื่อนกลุ่มเดิม

กับเพื่อนคนนี้ก็เรียกว่าทะเลาะกันมาตั้งแต่ป.5 และเขาก็ตั้งฉายาเราว่า อีเย็น (เขาว่าหน้าเราเหมือนมลฤดี นางเอกละครนางทาสสมัยนั้น) เราก็จะโดนเรียกว่า อีเย็น ตั้งแต่ป.5 – ป.6 แต่เราก็ขำๆ นะ ไม่ได้โกรธ

ตอนป.5 เราอาจจะไม่ค่อยทะเลาะกันมากเท่าไหร่ เพราะเราเป็นผู้ช่วยอาจารย์บรรณารักษ์ เราจะไม่ค่อยอยู่ห้อง ก็จะขลุกๆ อยู่กับห้องสมุด แต่ตอนป.6 เราไม่ได้ทำแล้ว ก็จะว่างๆ หน่อย เช้ามา ก็เอาละ ทะเลาะกัน แกล้งกัน เรียกว่าเป็นอย่างนี้ทุกวัน เราว่าเขาคงจะต้องเก็บกด เพราะถ้าเทียบแล้ว เหมือนว่าเราจะแกล้งเขาซะมากกว่า (แต่จริงๆ ก็พอๆ กันแหละ) เขาก็เลยเอาคืนเรา ซึ่งเราก็จำได้ไม่ลืม

ต้องบอกว่าโรงเรียนเราจริงๆ แล้วมีกฎห้ามนักเรียนซื้อของนอกโรงเรียนทาน คงกลัวว่าจะไม่สะอาด แต่พวกเราก็ซื้อกันประจำ ซื้อกันในโรงเรียนนี่แหละ แต่เอามือยื่นออกไปนอกโรงเรียน ส่งเงินรับของกันผ่านช่องรั้ว แต่ถ้าอาจารย์มาเห็น ก็แน่นอนไม่โดนดุ ก็โดนตี แต่ถ้าไม่อยากให้อาจารย์เห็นล่ะ จะทำยังไง ก็ใช้เพื่อนสิ (ความคิดด้านเลวมา) เราก็ใช้เพื่อน เพื่อนสนิทเรานี่ล่ะไปซื้อ แล้วเราก็หลบมุมซ่อนตัว ถ้าอาจารย์เห็น เพื่อนก็ซวยไป

เพื่อนเราก็คงเก็บกด วันที่เราสั่งยำไส้กรอก โดยให้เงินเพื่อนไป เราจึงได้ยำไส้กรอกในแบบที่โคตรเค็มปิ๊ดปี๋ วันนั้นนี่กินเข้าไป อื้มหืม เค็มมาก ส่วนเพื่อนเราน่ะเหรอ ยืนหัวเราะใหญ่ มีการบอกด้วยว่า “ฉันสั่งแม่ค้าว่าให้เอาเค็มๆ แกชอบ” ชอบตรงไหน ไอ้บ้า เดี๋ยวก็เขวี้ยงด้วยถุงไส้กรอกเลย แต่ตอนนั้นไม่ได้ทำหรอก แค่คิด แต่ต้องขอบคุณเขานะ ที่เขาสั่งให้เอาเค็มๆ ถ้าเขาสั่งเอาเผ็ดๆ เราว่าเราคงขี้แตกอะ (พยายามมองในแง่ดี)

ปัจจุบัน เรากับเพื่อนคนนี้ก็ยังคบกันอยู่นะ แต่ก็ยังคงทะเลาะกัน แล้วก็คืนดีกันอยู่ เหมือนตอนประถมเปี๊ยบ เดี๋ยวก็ทะเลาะ เดี๋ยวก็คืนดี บ้าบอคอแตก

เพราะเพื่อนยังไงก็คือเพื่อน “เพื่อนคือสายน้ำไม่มีวันที่จะขาด จะตัดยังไงก็ยังมีรักให้กัน จะผูกพันกันไปยาวนานเธอและฉัน เป็นยิ่งกว่ารัก ก็เพราะเราคือเพื่อนกัน” (ขอร้องเพลงเสียหน่อย)

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2559 Last Update : 30 พฤศจิกายน 2559 9:11:14 น. Counter : 1063 Pageviews.		14 comments
Share Tweet