เลขเด็ด เลขดัง กาน้อย

ติดตามข้อมูลเว็บทาง Google+ กด
FaceBook สาว ๆ เซ็กซี่

เปิดโปง! ขบวนการถังผ้าป่าปลอม ระวัง-ทำบุญ อาจได้บาป

เปิดโปง! ขบวนการถังผ้าป่าปลอม ระวัง-ทำบุญ อาจได้บาป
“สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดภูเก็ต บูรณาการหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจับพระปลอม ตะลึง !พบเครื่องรางของขลัง ภาพโป๊และวีซีดี ดีวีดี เป็นจำนวนมากในกระท่อมริมชายทะเลเกาะสิเหร่ ภูเก็ต”

จากการที่สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) ได้ออกมาเปิดเผยรายงานจากศูนย์ฮอตไลน์แจ้งภัยทางพระพุทธศาสนาถึงการได้รับร้องเรียนเข้ามามากมาย กรณีของพระทั้งจริงและปลอมที่ออกไปเรี่ยไรวางถังผ้าป่าตามร้านค้าและบ้านเรือน จนมีผู้คนสงสัยและอยากให้ตรวจสอบที่มาที่ไปของถังผ้าป่าเหล่านี้ เบื้องหลังของวงการนี้เป็นอย่างไร บางทีสิ่งที่คุณกำลังจะรู้อาจทำให้ความเชื่อและศรัทธาของคุณเปลี่ยนไปในอีกมุม?

หนึ่งวันกับเรื่องจริงของคนที่มีอาชีพพระ!  

ยามเช้า-แสงอาทิตย์อมส้มทาบทับไปทั่วลานดินหน้าบ้านเจ็ดหลังอันถูกปลูกอยู่ใกล้ๆ กัน ภายในอาณาบริเวณที่รายล้อมไปด้วยต้นยาง รถกระบะสี่ห้าคันจอดเรียงรายอยู่บนลานดิน  บนราวตากผ้าหน้าบ้านหลังหนึ่ง มีผ้าเหลืองหรือที่เรียกว่า “จีวร” แขวนตากอยู่ ต้นกระท่อมสองต้นปลูกอยู่ใกล้บานหน้าต่าง แดงเด็ดมาเคี้ยว ก่อนยื่นส่งให้... คนละแวกนี้รู้กันดี ว่าที่นี่คือชุมชนผ้าป่า หรือที่ชาวบ้านเรียก “ควนผ้าป่า” (ควน (ภาษาใต้) = เขาเล็กๆ, เนิน.) ทุกคนในที่นี้ล้วนเป็นญาติพี่น้องกัน และอาชีพที่อาศัยความศรัทธาของคนนั้น ทำเงินจนพวกเขาสามารถซื้อบ้านและรถได้ด้วยเงินสด !

“ทุกวันนี้กลัวคนดี! มากกว่าคนชั่วอีก” แดงบอกกับนักข่าวด้วยสำเนียงออกอีสาน “คนชั่วมันยังดูออกไง แต่คนดีบางที ไม่รู้ว่ามันดีจริงหรือเปล่า พระนั่นแหละตัวดี” “แดง” ที่ตอนนี้อยู่ในชุดลำลองทั่วไป หากอีกด้านหนึ่งแล้ว เขาเป็นพระโดย “อาชีพ” ใช่..ในความหมายของอาชีพ “พระ” ที่หากินกับถังผ้าป่า และผ้าเหลือง

ภายในรถกระบะสองตอนติดฟิล์มทึบ ถังพลาสติกใบย่อมนับร้อยถังวางซ้อนกันอยู่ ข้างๆ มีถุงกระสอบที่ภายในบรรจุไม้เหลาผ่าซีก ซองผ้าป่าระบุชื่อของสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมราชถูกจัดเตรียมไว้ เมื่อถึงสถานที่เป้าหมาย ซึ่งอาจเป็นร้านโชว์ห่วยริมทาง ร้านอะไหล่ยนต์ ร้านรับซื้อยาง หรือแม้กระทั่งโรงเรียนและหน่วยงานราชการ แดงในชุดผ้าเหลืองจะเปิดประตูรถลงไปสวมบทบาท “พระ” อย่างน่าเชื่อถือ แม้ว่าก่อนหน้านี้ จะเพิ่งคุยเรื่องตลกสัปดนกับคนขับบนรถอยู่ไม่ทันไร แต่แน่นอนเมื่อถึงเวลาต้องสวมบทบาท แดงไม่เคยหลุดแม้แต่น้อย

แดงใช้คำแทนตัวเองว่า “หลวง” เป็นคนอีสานอายุกลาง 50 ที่มาบวชอยู่ทางใต้นานมากแล้ว และเข้าสู่ขบวนการนี้โดยการชักจูงของพระรุ่นก่อนๆ ในขบวนการ 

“ต้องร้านที่แบบมีคนแก่เฝ้านี่พูดไม่ยาก แต่เงินอาจจะได้ไม่มาก แล้วแต่ดวงหวะ”

ปัจจุบันอาชีพวางถังผ้าป่ากำลังแพร่หลายไปทั่ว ในภาคใต้มีแหล่งใหญ่อยู่ที่นครศรีธรรมราช ภูเก็ต และหาดใหญ่ การหากินกับความศรัทธา ถูกใช้เป็นช่องทางทำกินของคนกลุ่มหนึ่งที่นับวันจะมีมากขึ้นในสังคม  “นี่ ร้านนี้ทำบุญดี” ร้านที่ทำ “บุญ” ดีจะถูกจดจำเป็นพิเศษ “แต่ที่ทำบุญดีที่สุดต้อง สามจังหวัดชายแดนโน่น” แดงบอก แต่ปัจจุบันอาจหากินยากขึ้น ธนาคารบางแห่งเคยเป็นแหล่งทำเงินที่ดีที่สุด แต่ตอนนี้หลายที่ปฏิเสธไม่ให้วาง อบต. ก็เช่นกัน

“มันทำกันเยอะทุกวันนี้ แต่ยังไงวันหนึ่งต้องวางให้ได้สัก 100 ใบ ถึงคุ้มค่าน้ำมัน ค่าเหนื่อย” แดงหมายถึงถังผ้าป่า ในขบวนการนี้ ส่วนใหญ่คนขับรถเป็นผู้ว่าจ้างพระทำงาน ส่วนใหญ่ในอัตราวันละ 1,000 บาท หรืออาจมากกว่านั้นขึ้นอยู่กับความสามารถของพระรูปนั้น หรือบางทีพระก็อาจจะว่าจ้างคนขับรถก็มีเช่นกัน ในอัตราค่าจ้างเดียวกัน สำหรับกรณีของแดง- เขาเป็นนายจ้าง

เปิดโปง! ขบวนการถังผ้าป่าปลอม ระวัง-ทำบุญ อาจได้บาป
เซลส์แมนในผ้าเหลือง
ล่วงบ่าย-ในร้านรับซื้อยางริมถนนจังหวัดนครศรีธรรมราช มีถังใบเก่าของวัดอีกแห่งหนึ่งวางอยู่ก่อน ที่ร้านนี้เมื่อแดงสวมบทบาทพระลงไปวางถัง เขาใช้เวลาเจรจาไม่นานก็วางถังได้สำเร็จ

การวางถัง ส่วนใหญ่แล้วจะเริ่มวางตั้งแต่ราว 8 โมงเช้า ไปจนถึงเย็น บางวันอาจกลับเร็วขึ้นอยู่กับโชควันนั้นด้วยเช่นกัน
เมื่อมองดู บางทีอาชีพนี้ดูไม่ต่างไปจากเซลส์แมนขายของ ด้วยเป้าที่มีในแต่ละวัน แผนที่ร้านค้าที่ถูกจดรายละเอียดอย่างเป็นระบบ ทั้งไว้เป็นฐานข้อมูลว่าจะไม่เข้ามาอีกในรอบสี่ถึงห้าเดือนข้างหน้า (เพราะการเข้าร้านซ้ำบ่อยๆ จะทำให้ร้านค้าทำบุญน้อยลง) และเพื่อไว้กันหลงทางในตอนวันกลับมาเก็บถัง รวมถึงข้อมูลว่าร้านค้าไหนทำบุญดี ร้านไหนทำบุญไม่ดี เพื่อครั้งต่อไปจะได้ไม่เสียเวลาเข้ามาวางอีกหากไม่จำเป็น

“อีก 20 วัน ค่อยมาเก็บถัง” แดงบอกขณะที่รถกำลังแล่นไปยังเป้าหมายต่อไป

ระยะเวลาในการเก็บถังอาจขึ้นอยู่กับความร้อนเงินด้วยเช่นกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่ที่ระหว่าง 2 สัปดาห์ถึงหนึ่งเดือนต่อรอบ หากไม่ร้อนเงิน มีเงินหมุนเวียนในการซื้ออุปกรณ์ทั้งถังพลาสติก ไม้เสียบ ค่าพิมพ์ซองผ้าป่า รวมถึงค่าน้ำมันรถ และค่ากินอยู่ระหว่างนี้

การวางถังไว้นานยิ่งเพิ่มโอกาสในการทำเงินที่มากกว่า “เก็บเร็วไม่ดีหรอก คนยังไม่ทันทำบุญ ข่าวยังไม่กระจายเลย ไปเก็บแล้ว มีแต่พวกร้อนเงินเท่านั้นแหละที่ทำ แต่บางทีก็จำเป็นหวะ”

ไม่ต่างจากทริปการขายของเซลส์ ดังที่รู้กันในแวดวงเซลส์ว่าในต่างจังหวัดจะมีโรงแรมที่เรียกกันว่า “โรงแรมเซลส์” เพราะเป็นโรงแรมราคาไม่แพงที่มักจะมีแต่เซลส์แมนมาพัก เช่นกัน สำหรับวงการถังผ้าป่า หากเดินทางออกนอกพื้นที่ไปยังอีกจังหวัดห่างไกล พวกเขาจะมีการติดต่อวัดหรือสำนักสงฆ์ที่พักไว้ก่อนเดินทางสำหรับการค้างคืน ส่วนใหญ่จะเป็นสำนักสงฆ์ หรือบางทีก็เป็นวัดในเครือข่ายที่ตั้งอยู่ในอำเภอนั้นๆ ที่จะไปวาง

“เดือนหน้าว่าจะลงสามจังหวัดชายแดน กำลังหาสำนักสงฆ์ไว้พักอยู่ คนลงไปกันเยอะนะ พวกๆ กันก็ลงไปสองเดือนก่อน ไม่มีใครกลัวหรอก เงินมันดี”

เปิดโปง! ขบวนการถังผ้าป่าปลอม ระวัง-ทำบุญ อาจได้บาป
วัดครึ่งหนึ่ง กรรมการครึ่งหนึ่ง

ตกเย็น-รถจอดพักริมทางให้คนขับได้กินข้าวปลา ถังเปล่าในรถยุบหายไปเกินครึ่ง ซองสีขาวถูกมัดเป็นปึกรวมไว้หลังรถ หน้าซองระบุชื่อของสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งพร้อมตราประทับดูน่าเชื่อถือ เป็นที่รู้กันว่า ขบวนการผ้าป่าปลอมนั้น มีทั้งที่รู้กันกับวัดและทั้งที่ออกใบผ้าป่าเอง แต่ส่วนใหญ่แล้วในปัจจุบัน หากเป็นมืออาชีพจริงๆ จะไม่ยอมเสี่ยงปลอมซองผ้าป่าเอง หากจะติดต่อหาวัดหรือสำนักสงฆ์ให้เป็นคนออกใบให้ แล้วแบ่งเปอร์เซ็นต์กันครึ่งต่อครึ่ง หรือวัดอาจจะได้ 40 ส่วนคนทำ 60 ตามแต่จะตกลงกัน โดยการติดต่อหาวัดนั้น คนที่ทำจะมีเครือข่ายทั้งวัดและสำนักสงฆ์อยู่ในมือ เมื่อครบรอบก็จะวนกลับมาวัดเดิม

เมื่อถึงรอบการเก็บถัง สมุดที่จดชื่อร้าน และแผนที่ที่ถูกจดไว้หยาบๆ ถูกกางออก คนขับรถพาคนในผ้าเหลืองออกไปเก็บเกี่ยวเงินจากความศรัทธา หลังการหว่านโปรยถังไปทั่วจนครบรอบ บางร้านเมื่อพระแดงลงไปเก็บ อาจไม่มีเงินแม้สักบาท และอาจตามมาด้วยเสียงสบถทันทีที่ขึ้นรถ แต่บางร้านอาจได้เงินนับร้อยนับพัน

แม้จำนวนถังที่ไม่มีเงินจะมีหลายสิบใบเช่นกัน แต่ด้วยปริมาณการวางถังในแต่ละวันที่เกินร้อยใบ รายได้ที่ถูกเก็บมาในแต่ละวันจึงมักถึงหมื่นบาท หรือโชคดีอาจไปถึงสองหมื่น เช้าจรดเย็นนานราวสัปดาห์ เป็นช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวความสำเร็จ

“ได้น้อยสุดเจ็ดพัน แต่ก่อนวันนึงสองหมื่นนี่ประจำ เดี่ยวนี้ยากแล้ว คนมันทำเยอะแย่งร้านกันเอง คนรู้ทันเยอะด้วยเดี๋ยวนี้ แต่ก่อนได้เยอะกว่านี้เยอะ แล้วต้องเก็บไว้ให้วัดด้วยตามที่ตกลงกันไว้”

“ส่วนใหญ่มันก็เอาลูกหลานญาติพี่น้องนี่แหละ บางทีทำกันทั้งโคตร ทำกันมาเป็นสิบปีแล้ว ทำจนซื้อบ้านซื้อรถกันได้หมด หน้าใหม่ๆ มีน้อยที่จะเข้าในวงการ เพียงแต่คนทำมันเยอะขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ เพราะมันเห็นไอ้นั่นทำแล้วมีเงิน มันก็ทำบ้าง บางคนแม่งเริ่มจากรับจ้างขับรถ หลังๆ รู้เหลี่ยมก็ไปทำเอง แต่ต้องได้พระดีด้วยนะ ถึงจะรอด”

แน่นอน พระดีในที่นี้ ไม่ใช่ดีเช่นตามมาตรฐานพระของคนทั่วไป แต่เป็นพระที่มีบุคลิกท่าทางน่าเชื่อถือ พูดจาหว่านล้อมอย่างมีวาทศิลป์ เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้วธนบัตรที่ถูกเสียบอยู่บนไม้ในถังจะมากน้อยเพียงใด ส่วนหนึ่งก็อยู่ที่ความน่าเชื่อถือน่าศรัทธาของพระเช่นกัน

แสงสุดท้ายมาถึง-สิ้นสุดการทำงานหลังวางถังจนครบ รถกระบะขับลัดเลาะไปตามสวนยาง ก่อนถึงหน้าร้านชำเล็กๆ คนขับรถจอด เปิดประตูเดินออกไปยังร้านชำ ก่อนกลับมาพร้อมเหล้าขาวฉลากแดง ปิดประตูรถพร้อมกับยื่นขวดนั้นไปให้แดง เบาะนั่งตอนหน้าของแดงถูกปรับเอนจนราบเมื่อผ่านย่านชุมชน เส้นทางนี้นำพาเขาไปสู่ที่พัก แน่นอนไม่ใช่วัด การเอนหลังเมื่อผ่านย่านที่ผู้คนมาก เพื่อเป็นการป้องกันคนเห็น แต่อย่างไรแล้วคนส่วนใหญ่ในละแวกนั้นก็รู้กันว่าแดงทำอาชีพอะไร เพียงแต่ขอให้ไม่ประเจิดประเจ้อนักก็เป็นพอ

บ้านเจ็ดหลังถูกปลูกอยู่ใกล้ๆ กัน ภายในอาณาบริเวณที่รายล้อมไปด้วยต้นยาง รถกระบะสี่ห้าคันจอดเรียงราย มองไปยังราวตากผ้าหน้าบ้าน มีผ้าเหลืองหรือจะเรียกว่าจีวร แขวนตากอยู่ ต้นกระท่อมสองต้นปลูกอยู่ใกล้บานหน้าต่าง ที่นี่คือบ้านพักของแดง (พระที่หากินกับถังผ้าป่า มีทั้งที่อยู่บ้านส่วนตัวเช่นแดง และที่อยู่วัดก็มีเช่นกัน แต่ที่น่าแปลกคือทำโดยการรับรู้ของเจ้าอาวาส ทั้งบางรายอาจจ่ายเงินให้กับเจ้าอาวาสด้วยเช่นกัน!)
ทันทีที่รถจอด แดงเดินหายเข้าไปในบ้านก่อนออกมาในชุดลำลอง เมียของแดงเตรียมสำรับกับข้าวไว้รออยู่ก่อนแล้ว ในค่ำคืนชีวิตจะดำเนินต่อไปเช่นเดียวกับคนที่มีอาชีพอื่นทั่วไป...
และผ้าเหลืองหมดหน้าที่ของมันแล้วในวันนี้

เปิดโปง! ขบวนการถังผ้าป่าปลอม ระวัง-ทำบุญ อาจได้บาป
วิธีจับพิรุธพระปลอม
จากเรื่องราวข้างต้นอาจเป็นการยากที่เราจะแยกแยะระหว่าง "พระ" กับ "คนในผ้าเหลือง" หากปัจจุบันสำนักพุทธฯ ได้จัดทำคู่มือแผ่นพับประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับภัยพระพุทธศาสนา พร้อมเปิดสายด่วนรับเรื่องร้องเรียนเกี่ยวกับกรณีที่เกี่ยวข้องกับพุทธศานา (โทร 0-2441 6400 กด 2 ตลอด 24 ชั่วโมง) และจัดทำระบบฐานข้อมูลพระที่กระทำผิดทางวินัย โดยเชื่อมโยงข้อมูลระหว่างส่วนกลางและสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดทุกจังหวัด เมื่อทาง พศ.รับเรื่องร้องเรียนแล้ว ได้กำหนดให้มีการแก้ไขปัญหาภายใน 15 วัน

นอกจากนี้ยังได้มอบให้สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดแต่ละจังหวัดเปิดศูนย์ฮอตไลน์เพื่อเชื่อมโยงข้อมูลกับส่วนกลางด้วย โดยจะมีการบันทึกและรายงานสถิติต่อที่ประชุม มส. ทุกเดือน ทั้งนี้ ผู้ที่ร้องเรียนเข้ามาส่วนใหญ่เป็นเรื่องความประพฤติไม่เหมาะสมของพระสงฆ์ อาทิ กลุ่มที่กระทำผิดอาจาระ ไม่สมควร ประพฤติแสดงออกไม่เหมาะสม เดินห้าง ใช้โทรศัพท์มือถือในที่สาธารณะเป็นการเปิดเผยเกินไป และเรื่องของพระที่ออกมาวางถังผ้าป่าตามที่ต่างๆ

อย่างไรก็ตาม ประเด็นเกี่ยวกับปัญหา “พระปลอม” นี้ จากการเปิดเผยของส่วนคุ้มครองพระพุทธศาสนา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กล่าวว่า สำนักพุทธฯ มีเจ้าหน้าที่ที่ทำงานร่วมกับพระวินยาธิการในการออกตรวจตราในทุกพื้นที่ที่เกิดเรื่อง
“ที่ผ่านมาสำนักพระพุทธฯเอง ได้รับเรื่องร้องเรียนกล่าวหาพระสงฆ์ จากพุทธศาสนิกชน ว่าพระสงฆ์ประพฤติปฏิบัติย่อหย่อนต่อพระธรรมวินัย และประพฤติปฏิบัติไม่เอื้อเฟื้อต่อกฎ ระเบียบ คำสั่งคณะสงฆ์ อย่างเช่น การบิณฑบาตขาดความสำรวม, ทำการเรี่ยไรโดยไม่ได้รับอนุญาต, ปักกลดในย่านชุมชน, พักค้างแรมตามบ้านเรือน, นุ่งห่มจีวรไม่เรียบร้อย ขณะบิณฑบาต และเที่ยวเตร่เร่ร่อน เรื่องนี้สำนักพุทธฯได้ทำหนังสือข้อเสนอข้อคิด เห็นไปยังเจ้าคณะจังหวัดทุกจังหวัดแล้ว”

แต่ทั้งนี้ กรณีที่เป็นอันตรายต่อพระศาสนามากที่สุดคือ บุคคลที่ปลอมบวชเข้า มาอาศัยผ้าเหลืองเพื่อเรี่ยไรเงินจากชาวบ้าน ซึ่งกรณีนี้จะต้องประสานงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในการเข้าจับกุมเพื่อดำเนินคดี ซึ่งมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๐๘ ที่บัญญัติว่า ‘ผู้ใดแต่งกาย หรือใช้เครื่องหมายที่แสดงว่าเป็นภิกษุสามเณร นักพรต หรือนักบวช ในศาสนาใด โดยมิชอบ เพื่อให้บุคคลอื่นเชื่อว่าตนเป็นบุคคล เช่นว่านั้น ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่ง ปี หรือปรับไม่เกินสองพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

พร้อมกับตั้งข้อสังเกตเบื้องต้นเกี่ยวกับพระที่อาจไม่ใช่พระแท้ และดูไม่น่าเลื่อมใสศรัทธาไว้ เช่น ใช้ย่ามใบใหญ่ ในย่ามอาจบรรจุอุปกรณ์ต่างครบครับ ทั้งเสื้อผ้า ผ้าขนหนู สบู่ ยาสีฟัน มีทั้งบาตรและกลดพระติดตัวอยู่ตลอด เดินไปมาในย่านชุมชนเมือง เพราะกิจของพระธุดงค์ต้องเดินห่างจากชุมชนเมือง 25 กม. เป็นการเดินในป่าไม่ใช่ในเมือง พำนักอาศัยอยู่ไม่เป็นที่ทาง หรือมีแหล่งที่พักไม่แน่นอน เดินทางสัญจรไปมาอยู่ตลอดเวลา และไม่มีใบสุทธิ

รวมถึงลักษณะที่เป็นภัยอื่นๆ ทั้งการบิณฑบาตไม่ถูกต้อง เช่น “ยืนอยู่กับที่เป็นเวลานานประจำร้านค้าหรือตลาด นั่งเก้าอี้หรือรถเข็น เดินขอปัจจัยตามชุมชนโดยมีตู้บริจาคและโทรโข่งประกาศ การพักค้างแรมตามบ้านเรือน เช่าบ้านอยู่อาศัยหรือพักอาศัยอยู่กับญาติพี่น้องคนรู้จัก ติดต่อกันนานเกินจำเป็น สูบบุหรี่นั่งตามร้านกาแฟ ทิ้งดอกไม้ธูปเทียนไม่ยอมนำกลับ ถ่ายเทอาหารให้บุคคลเวียนขายต่อ การปักกลดในที่ชุมชน ตามป่าละเมาะที่รกร้างว่างเปล่า ใกล้บ้านเรือนเขตกรุงเทพฯ ปริมณฑล รวมทั้งสถานที่ที่พระภิกษุสามเณรไม่ควรเข้าไป (อโคจร) อาทิ เดินเที่ยวซื้อสินค้าตามห้างสรรพสินค้าหรือศูนย์การค้า

แน่นอนว่าบนโลกทุนนิยม เงินมีอำนาจเพียงพอทำให้คนเราทำได้ทุกสิ่งอย่างเพื่อมัน พระบางรูปอาจเป็นเพียงเหยื่อของความโลภ และเป็นส่วนน้อยที่ทำให้พระดีๆ ส่วนใหญ่ถูกมองในแง่ร้าย แต่ไม่ว่าอย่างไร เราปฏิเสธไม่ได้ว่าเราล้วนมีส่วนส่งเสริมหยิบยื่นปัจจัยให้กับ “พระ” มากไปจนล้นเกินเช่นกัน และบางทีเราควรต้องมองคำว่า “ทำบุญ” ในมุมที่ต่างออกไปบ้าง..

       ข่าวโดยASTV ผู้จัดการLive
//manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9580000098320



Create Date : 31 สิงหาคม 2558
Last Update : 31 สิงหาคม 2558 8:45:29 น. 0 comments
Counter : 2919 Pageviews.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

karnoi
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [?]




เลขเด็ด เลขดัง กาน้อย






ติดตามข้อมูลของเว็บทาง twitter ได้ที่ @karnoi กด
ติดตามข้อมูลเว็บทาง FaceBook กด







Online Users


[Add karnoi's blog to your web]