Bloggang.com : honeynut

ความเดิมตอนที่แล้ว

นอนบ้านเกาหลี และชมแดจังกึม ธีมปาร์ค ตอนที่ 10/1 และ ตอนที่ 10/2

อาจจะรอนานสักหน่อย แต่กลับมาแล้วนะคะ

ในตอนนี้เป็นตอนต่อจากคราวที่แล้ว ที่ไป แดจังกึม ธีมปาร์ค มานะคะ

เรากลับจากธีมปาร์ค เราก็ย้ายที่นอนล่ะค่ะ เพราะเราจองที่ Friend's house ไว้คืนเดียว เราก็กลับมานอน Ann guesthouse ที่ hongik เหมือนเดิม

ตอนเย็น เราไปเดินย่านคลองชองเกชอน กันค่ะ

เราเดินทางไปจากสถานี Hongik ดังนี้

คือขึ้นรถไฟสาย 2 สีเีขียว จากสถานี Hongik ไปลงที่ Dongdaemun stadium Station ค่ะ

ไม่แน่ใจก็ถาม Tourist information ได้ค่ะ น้อง ๆ หน้าตาเป็นมิตร ใจดีทีเดียว

ย่านคลอง จะมีของขายมากมายเลยค่ะ แต่ไปเจอร้านขายเครื่องสำอางปลอมมาล่ะ Smiley

เครื่องสำอางที่แท้ เวลาเราซื้อเราก็ควรจะซื้อจากร้านเฉพาะของมัน เช่น จะซื้อ อิทูดี้ ก็ควรจะซื้อจากร้าน อิทูดี้ จะซื้อ สกินฟู๊ดก็ควรซื้อจากร้าน สกินฟู๊ดดดด

แต่ที่คลอง มันมีร้านที่เป็นแบบห้องแถวค่ะ ในห้องแถวมีมันทุกยี่ห้อ ทั้งเครื่องสำอางฝรั่ง ญี่ปุ่น และเกาหลี

ถ้ามีใครฝากมาซื้อ อย่าซื้อในร้านพวกนี้นะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นของปลอมค่ะ บางคนไม่ค่อยทราบเรื่องเครื่องสำอาง เขาฝากมาซื้อก็ เอารายการให้แม่ค้าดู เขาก็หยิบ ๆ ให้ ดังนั้น ถ้าเขาฝากมาซื้อยี่ห้ออะไร ควรไปซื้อ ร้านนั้น ๆ หรือเคาน์เตอร์นั้น ๆ (ในกรณีที่เป็นห้าง) นะคะ

แต่ถ้าซื้อพวกเครื่องแต่งกายก็พอได้นะคะ ถ้าไม่เน้นยี่ห้ออะไรมากมาย

มาว่ากันต่อ พอเราไปถึงคลอง ฝนก็เริ่มลงเม็ดแล้ว มองเห็นมีห้างทันสมัยอยู่ห้างนึง ชื่อห้าง DOOTA เทียบกับอะไรดี เหมือน ๆ พวก ยูเนี่ยนมอลอะไรแบบนี้ค่ะ ข้างในเป็นร้านเช่าเสียส่วนใหญ่ ที่นี่จะมีของฝากเยอะ และมีทัวร์พานักท่องเที่ยวมาด้วย

แต่เอวิหิวมากเลย และ อยากอาหารญี่ปุ่นอย่างแรงกล้า....

ร้านอยู่ประมาณชั้น 5 หรือ 6 นี่ล่ะค่ะ่ เป็นซูชิจานเวียน ดื่มชากันก่อน

วิ่งมาเรื่อย ๆ

ไม่ใช่บุฟเฟต์นะคะ เราทานกันทั้งหมดคิดเป็นเงินไทยประมาณ 1500 บาท

แง่มมมมม

ที่นี่เอวิได้ของฝากมาพอสมควรเลยล่ะค่ะ เพราะซื้อแบบเป็นโหล และได้หมวกเท่ ๆ มาฝากคุณพ่อด้วย 1 ใบค่ะ

กลับมานอนที่ แอน เกสท์เฮ้าส์เหมือนเดิม และในวันต่อไปเราจะไป ตามรอยละคร นิด ๆ หน่อย ๆ นะคะ

เช้าวันรุ่งขึ้น เราไปตามรอยละครกันนะคะ

เราเริ่มกันจากย่านฮงอิก ย่านที่เราพักกันค่ะ เราจะไปบ้านสี่ฤดูกันก่อนนะคะ

ซึ่งบ้านสี่ฤดูนี้เป็นบ้านที่ผู้กำกับ Yoon Suk-Ho ใช้ในการถ่ายซีรีย์ของเขาค่ะ

เดินชมวิวไปด้วยกันนะคะ

ตามมาค่ะ

วันนี้อากาศดีเชียวค่ะ

ถ้ามีคนเดินด้วยสักคนก็คงดี (เวิ่นซะ Smiley

)

เช้า ๆ อย่างนี้รถไม่มาก

หิวกาแฟ แวะสตาร์บัคสักหน่อยนะคะ

ช่วงที่ไป ใกล้เทศกาล คริสต์มาส ก็เริ่มมีองออกมาขายกันแล้ว

เดินต่อไปอีกหน่อย จะเจอ มหาวิทยาลัย ฮงอิก ค่ะ

ไปกันต่อค่ะ

ดอกไม้เริ่มเปลี่ยนสี สวยงาม

บ้านเรือน

เจอป้ายบ้านสี่ฤดูแล้ว

ป้ายชัด ๆ

หน้าบ้าน (ออกจะรกไปหน่อยนะเนี่ย)

เดี๋ยวเราเข้าไปข้างในกันค่ะ

อ่านจากคู่มือมา เราต้องจองบัตรเพื่อเข้าชมบ้านพักล่วงหน้า ก็เลยทำการจองมาจากเมืองไทยเลย แต่ว่า !!!

เจ้าหน้าที่ที่นี่บอกว่าไม่ต้องจองก็ได้ แถมซ้ำร้าย มาซื้อที่นี่ ถูกกว่าอีก !!!

ราคา 5000 วอนค่ะ

เอาล่ะ เข้ามาก็มาเจอนี่ก่อนเลย

มันเป็นรถที่ใช้ในเรื่อง....

เรื่องอะไรแว๊.... คือไม่ได้ดูซีรีย์เกาหลีเลยค่ะ รู้จักแต่ coffee prince Smiley

สถานที่ต่าง ๆ นอกจากฉากที่ใช้ถ่ายละครแล้ว ตามมุมตามโตีะต่าง ๆ ก็มีภาพจากละครเรื่องนั้น ๆ ว่างอยู่

ที่โต๊ะตัวนี้

ไปนั่งเล่นถ่ายรูปได้นะคะ

อย่างที่บอกค่ะ ตามห้องก็มีรูปฉากในละครให้ชม

มุมห้องต่าง ๆ

สวยเนอะ

แต่ละอย่าง

สวยมาก

เปียโนที่ใช้ในละคร

เรื่องราวในละครแต่ละเรื่อง ตามมุมห้องต่าง ๆ

อ่างล้างหน้า (ใช้ได้จริง)

แต่ละมุมก็น่านั่ง

นั่งเนียนกะน้องเหมียว

มุมจดหมาย

ตามท้องเรื่อง

โต๊ะทำงาน

น่ารักทุกมุมจริง ๆ

ตกแต่งสวยงาม

ตุ๊กตาในเรื่อง

อีกสักมุม

มาที่บ้านหลังเล็กอีกหลังนึงนะคะ ขออภัยไม่ทราบว่าใช้ถ่ายหนังเรื่องอะไร (สกิลซีรีย์เกาหลีน้อยนิด)

ด้านบนเพดานมีดอกกุหลาบ

เปิดแฟลชก็สวยเชียว

ไม่สูงนะคะ เขย่งนิดเดียวก็ถึง (คือเอวิสูง 153 น่ะค่ะ ถ้าคนสูงกว่านี้ไม่ต้องเขย่งเลย)

กรี๊ดดดด น่ารักง่า

ทำจากพลาสติก

ดอกไม้ (ปลอม) สวย

ถาพที่ผนัง

ยังไม่จบนะคะ แต่ขออนุญาตขึ้นตอนใหม่ เพราะตอนนี้ภาพเยอะ เนื้อที่ไม่พอค่ะ

ต่อจากตอนที่แล้วนะคะ คลิก >> แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 10/1 นอนบ้านเกาหลี และชมแดจังกึม ธีมปาร์ค

ลานต่าง ๆ รอบวัง

ไปหมู่บ้านกัน

รอบ ๆ โรงถ่ายที่เป็นวัง ก็เป็นฉากบ้านดั้งเดิมของแดจังกึมนั่นแหละค่ะ (แอบคิดถึงกำแพงวังในหลาย ๆ เรื่องของ KBS ก็คงถ่ายตรงนี้มั๊งคะ

ตามมาค่ะ

น่าสนใจ

ที่ ๆ แดจังกึมวิ่งไปมาตั้งแต่เด็กจนโต

อากาศวันนั้นออกเย็นหน่อยค่ะ แต่หนาวพอทนได้

ลานบ้าน

นั่งเล่นก็ได้

บรรยากาศดีมาก

เอ๊ะนี่ลูกอะไร...

พอถึงตรงนี้ ฝนเริ่มลงเม็ดแล้วค่ะ ก็ดูครบหมดแล้ว กลับกันค่ะ

ลาก่อน Daejungguem Theme Park สนุกมากเลย

พวกเราโชคดีมากที่มาถึงจุดรอรถเมล์ทันพอดีกับฝนตก ฝนตกหนักมากเชียวค่ะ ฟ้าร้องฟ้าผ่า

รถเมล์มาเราก็รีบขึ้นกลับมาที่สถานี Yangju ด้วยรถเมล์คันนี้ค่ะ

ผู้คนทะยอยลงจากรถ เรามีเพื่อนร่วมทางไม่น้อยนะคะ

ฝนตกชุ่มฉ่ำทีเดียว

เสร็จภาระกิจแดจังกึม โปรดติดตามนะคะ ว่าเราจะไปไหนกันต่อ มีเรื่องกินนิดนึงด้วย อิอิ

คลิกไปตอนก่อนหน้านี้ --> ( แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 9 นั่งรถกลับโซล บ้านแมวเหมียวและ คริสปี้ครีมที่เมียงดง )

---

สวัสดีค่ะ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว ที่เราเดินทางมาจาก เจิงดองจิน และ กังนึง กลับมาที่โซล ได้แวะเที่ยวย่านเมียงดงอีกครั้งค่ะ

ในตอนนี้ จากที่ติดค้างไว้ตั้งแต่ตอนที่แล้วค่ะว่า เราได้จองบ้านพักแบบเกาหลีไว้ค่ะ ชื่อ Friends House

หลังจากเมื่อคืนเรากลับจากเมียงดง มาถึงก็ค่อนข้างดึก ประมาณ 5 ทุ่มค่ะ

เล่าย้อนถึงตอนแรกมานิดนึง คือตามแผนที่วางไว้ พวกเรามาที่เกาหลี พักที่ Ann Guesthouse ก่อน 2 คืน แล้วไปพักนอกเมือง 2 คืน กลับมาโซล พักที่ Friends House

1 คืน ก่อกลับไปพักที่ Ann Guesthouse อีก 2 คืนแล้วกลับไทยค่ะ

เรื่องของเรื่องก็คือ มาเกาหลี ทั้งที ขอให้ได้นอนแบบเกาหลีบ้าง แพงหน่อยไม่ว่ากัน ของลองนิดนึง

จึงทำการค้นหาข้อมูล บางที่ ไกลปืนเที่ยงเหลือเกิน ถึงอยู่ในโซล แต่ไม่คิดแหล่งท่องเที่ยวอะไรเลย เดินทางหลายต่อก็ไม่ไหว บางที่ บรรยากาศดี แต่จองยากมากมาย ไม่รับบัตรเครดิต ให้โอนเข้าธนาคารอย่างเดียว ก็ไม่ไหว หาไปหามา ก็เจอที่นี่แหละค่ะ ว่าไม่ไกลมาก แล้วก็สามารถจองไปก่อน ไม่ต้องเสียอะไร แล้วไปจ่ายสดที่นู่น (แต่พูดถึงก็เสี่ยงต่อการไม่ได้ห้องนะคะ เพราะไม่มีหลักประกันว่าเราเอาแน่) แต่ดูจาก feedback หลาย ๆ เว็บที่พูดถึงที่นี่ ก็ไม่น่าเกลียด บาง complain ก็เป็นจำพวก ประตูเสียงดัง ห้องแคบ อะไรประมาณนั้น ซึ่งเราไม่แคร์ ถ้าใครจะตัดสินใจจองที่พัก ก็ลองดูหลาย ๆ ที่ หลาย ๆ คำแนะนำประกอบกันนะคะ

แต่พอเรามาถึง ก็เจออุปสรรคเลยค่ะ เพราะ เจ้าของมาต้อนรับ ด้วยยิ้มแย้มแจ่มใส พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย !!

แถมเราก็ลืมเอาใบจองที่ print มาจากเน็ตมาอีกตะหาก (ไม่ควรทำตามเป็นอย่างยิ่ง)

โชคยังดี ที่เราจองห้องแบบ 3 คน ซึ่งมีเพียงห้องเดียว และตามที่ทางบ้านพักบันทึกไว้ ก็คงมีเจ้าเดียวนี่แหละค่ะ เขาถึงโอเค

เข้าใจว่าตอนจอง เราจองกับลูกสาวบ้านพักที่พูดอ่านเขียนอังกฤษได้ แต่วันที่เราไป เธอไม่อยู่น่ะสิคะ Smiley

ก็เป็นบทเรียนเลยว่า ใบจองบ้านพัก ห้ามลืมเด็ดขาดๆๆๆๆๆ

อย่างที่บอกไว้ในตอนที่แล้ว หลังจากเราเสร็จจากเมียงดง กลับมาถึง Friends house ก็ 5 ทุ่ม อากาศช่วงกลางคืนก็หนาวกว่ากลางวันแน่นอน แต่ด้วยวิถีไทย พวกเราต้องกระเสือกกระสนไปอาบน้ำให้ได้ ซึ่งที่นี่ห้องอาบน้ำรวมค่ะ คืออยู่นอกห้องนอน

ใช้ร่วมกันกับแขกหลายห้อง พอออกไปนอกห้องเท่านั้นแหละ โห นึกว่าวิ่งเล่นในตู้เย็น

ดูภาพห้องพักของเรานะคะ

เราพักห้องที่มีรองเท้าวางนั่นแหละค่ะ

ในห้องอุ่นนะคะ เป็นแบบพื้นอุ่นสไตล์เกาหลี (แต่คงไม่ใช่เตาถ่านแบบโบราณแล้วล่ะ) และมีแอร์ให้ เผื่อร้อนเกินไปและอากาศไม่ถ่ายเท

พักรวมกัน 3 คนค่ะ นอนกับพื้น ความร้อนจากพื้นจะช่วยให้ผ้าห่มอุ่น ไม่หนาว

เราเหนื่อยกันมาก อาบน้ำเสร็จก็นอนเลยละค่ะ

แต่เราเป็นอะไรไม่รู้ นอนไม่หลับเลย อาจจะไม่คุ้นกับการนอนพื้นแบบนี้ ที่สำคัญ พื้นร้อนมากกกกกกกกก Smiley

พอห่มผ้าก็ร้อนนอนไมได้ พอเปิดผ้าก็หนาวอีก ชีวิตบัดซบจริง ๆ

อันนี้หมอนของเขาค่ะ

ตื่นเช้าเราก็ต่างทำภาระกิจ เราเช็คเมล์ไปเรื่อย อ้อที่นี่มี wifi ฟรีนะคะ

อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็สำรวจเส้นทางสำหรับวันนี้

ถ่ายรูปบ้านพักกันดีกว่า

หน้าตรง

นอกชานตอนเช้าเป็นแบบนี้นี่เอง

ตกแต่งบริเวณได้สวยเชียวค่ะ

ที่พักนี้มีบริการอาหารเช้า รวมราคากับค่าที่พักไว้เลยค่ะ

เป็นข้าวห่อไข่ กับน้ำซุป ดูธรรมดา แต่อร่อยจัง

เอาล่ะ อิ่มท้อง แล้วเตรียมตัวเดินทางกันต่อ วันนี้เราจะไป แดจังกึม ธีมปาร์คกันนะคะ

ซึ่งเราพักที่ Friends House คืนเดียวค่ะ แล้วเราก้กลับไปพักที่ แอนเหมือนเดิม

พร้อมจ้า

เราขึ้นรถไฟจากสถานี Heyhwa station ไปลงที่สถานี Yangju

(นั่งรถไฟสีฟ้าสาย 4 จากสถานี heyhwa ไปสถานี Chang-dong เปลี่ยนเป็นสายสีน้ำเงินเข้มสาย 1 ลงสถานี Yangju ตรงนี้ต้องระวังให้ดีีเพราะแผนที่รุ่นเก่าจะไม่มีสถานี Yangju นะคะ ให้ดูแผนที่ที่สถานีเป็นหลักจะดีกว่า หรือถาม Tourist information จะถูกต้องที่สุดค่ะ)

นั่งรถเมล์สาย 2-4 ฝั่งตรงข้ามกับสถานีนะคะ

**แนะนำว่าให้สอบถามเส้นทางการนั่งรถเมล์จากสถานี Yangju อีกครั้ง เพราะมีบางท่านที่ไปบอกว่าไม่ใช่สาย 2-4 และบางท่าน บอกว่า แดจังกึม ธีมปาร์ค ปิดบริการ แนะนำให้สอบถามก่อนนะคะ**

จากสถานี Heyhwa

มาที่ Yangju

ด้านหน้าสถานี yangju

ข้ามไปอีกฝั่งเพื่อขึ้นรถเมล์ค่ะ

บนรถเมล์

ระหว่างทาง

ถึงแล้ว (นู่น.....)

ถ้าอากาศร้อนคงถอดใจไปแล้ว

หน้าประตู

เข้าไปข้างในกันค่ะ

ก่อนเข้าชมด้านใน เติมพลังสักนิดนึง

อาจจะอร่อยสู้ที่ชุนชอนไม่ได้ แต่ก็ใช้ได้อยู่นะคะ

เอาล่ะ ตามมากันเลยค่ะ

ตรงนี้เป็นป้ายเล่าเรื่องราว เกี่ยวกับภาพยนตร์ชุดนี้

ตามมาค่ะ เข้าไปพร้อม ๆ กันนะคะ

ชักภาพก่อน

วันธรรมดา ไม่ค่อยมีคนเลยค่ะ ดี ๆ จะได้ถ่ายรูปได้สะดวก

มีรูปถ่ายใหญ่ ๆ ของตัวเอกเรื่องนี้

เทียบกับตัวคน

พระเอก

ภาพจากภาพยนตร์ในเรื่อง

ถ่ายกับกลอง (เพื่อ?......เอาน่าาาาา)

ในบริเวณก็จะมีหุ่นของตัวแสดงตั้งไว้รอบ ๆ บริเวณเลยค่ะ ไปถ่ายรูปด้วยได้

ต่อแถวๆ

มีเกี้ยวที่ใช้ในละครด้วย

ลายเซ็นนักแสดง

เข้าไปชมด้านในกันบ้าง มีของใช้ในละครทั้งนั้น

ชุดต่างๆ

ตำรา ที่แดจังกึมมาค้นหาสูตรยา

เข้าไปนั่งถ่ายรูปได้เลยด้วย

รอบบริเวณ มีสิ่งนึงออกดอกอยู่

มันน่าจะเป็น เก๋ากี้ ที่ใส่ในต้มยาจีน โอ้... กินมาตั้งนาน เพิ่งเคยเห้นต้นก็วันนี้

สีแดงสดน่าเอาไปต้มกินยิ่งนัก

ฉากไหน ทำอะไร มีบอกหมด

หลาย ๆ จุด มีทีวีเล่นฉาก ณ ที่นั้น ๆ ให้ดู แถมยังเปิดเพลงที่ใช้ในเรื่องคลอไปด้วย

เครื่องแต่งตัว

ห้องต่าง ๆ

เข้าไปนั่งถ่ายรูปด้วยได้เลยด้วยค่ะ

บริเวณฉากทำอาหาร

จับดูแข็ง ๆ ท่าจะใช้ได้จริง

ถ้วยชาม (หนักมาก)

ฉากห้องหนังสืออีกฉาก

ใครมีบทเด่นอยู่ห้องไหน ก็จะมีภาพอยู่ห้องนั้นค่ะ

ออกมาด้านนอกอีกครั้ง

ตอนที่เดินอยู่นี่ประมาณบ่ายนะคะ อากาศเย็นสบาย ไม่หนาวไม่ร้อน

ตามมาชมกันนะคะ

ในฉากต่าง ๆ นี่เปิดปิดได้จริง เข้าไปเล่นได้ทุกอย่างเลย

เดินไปเดินมาพบสิ่งนี้ ที่ตักผง หน้าตาไม่เหมือนบ้านเราแฮะ

เจอหุ่นแดจังกึมอีกแล้ว เดี๋ยวค่อยไปถ่าย

ไป ๆ มา ๆ ไม่เดี๋ยวแล้วค่ะ ไปเลยดีกว่า ยืนหลบหลังแดจังกึม ผอมเลย

เสื้อผ้า

มีให้เช่าใส่ถ่ายรูป หลายแบบเชียวค่ะ จำราคาไม่ได้ คิดเป็นเงินไทยน่าจะชุดละ 250 บาทค่ะ

ขอเป็นพระราชินี

วิกอะไรเขามีให้หมด วันที่ไปไม่มีคนเลยค่ะ เพราะเป็นวันธรรมดา เลยถ่ายรูปกันกิ๊วก๊าว

คนให้เช่าใจดีมาก ๆ คุยกันรู้ว่าเธอเป็นคนญี่ปุ่น มาทำงานที่เกาหลี

ไปถ่ายรูปเล่นตรงไหนกันดี

ไปตรงเดิมดีกว่า แหม แดจังกึมใจดี ถ่ายซ้ำได้ด้วยนะ (อิอิ)

มีท่านซังกุงสูงสุดด้วยนะ

กับท่านซังกุงนิดนึง

มากันต่อที่ห้องเครื่องนะคะ

สำรับต่าง ๆ

แดจังกึมยกอาหารมาซิ (เล่นกันทุกบททีเดียว)

ไหนมีอะไรกินบ้าง

อาหารต่าง ๆ เป็นโมเดล ทำเหมือนจริงทีเดียว

แข็งโป๊ก ๆ เลย

แดจังกึม (ปลอม) กำลังเตรียมอาหาร

พระราชินีมาตรวจ

ฮ่า มีพระราชินีสององค์เลย

อากาศวันนี้ช่างสดชื่นจริง ๆ Smiley

ในฉากสำคัญก็จะมีเรื่องราวให้ทราบนะคะ

ไหกิมจิ

ภาชนะต่าง ๆ

ที่เตรียมอาหาร

พระเอกนางเอกโผล่มาตลอด

พระเอกเดี่ยว

ฉากเด็ด ๆ ก็มาเปิดให้ชมแบบวิดีโอ

โมเดลอาหารชนิดต่าง ๆ

น่าทานเนอะ

แข็งเป้ก !!

ดูเหมือนเป็นน้ำ ๆ เนอะ แต่ว่าเป็นแข็ง ๆ นะคะ

ด้านนอกมีลานที่ใช้ถ่ายฉาก ไหกิมจิ

อากาศดีเชียวค่ะ

เก๊กนิดนึง

เดี่ยวเราจะออกไปนอกบริเวณวังนะคะ แต่ก่อนออกไป แวะเช็คของที่ระลึกสักนิดนึง

ราคาค่อนข้างแพง Smiley

ออกไปชมข้างนอกกันบ้าง ขอตัดเป็นตอนหน้าค่ะ เพราะพิ้นที่บล๊อกจำกัดค่ะ ตามมาค่ะ

คลิก>> แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 10/2 นอนบ้านเกาหลี และชมแดจังกึม ธีมปาร์ค (ต่อ)

ความเดิมตอนที่แล้ว แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 8 ตลาดสดซกโช เจิงดองจิน รถไฟสายโรแมนติค

ความเดิมจากตอนที่แล้ว ที่เราเดินทางมาจาก เจิงดองจิน มาต่อรถที่ กังนึง เพื่อจะขึ้นรถกลับโซลนะคะ

เราเดินทางจากเจิงดองจิน ด้วยรถไฟ มาลงที่สถานีรถไฟ กังนึงค่ะ

ไปกันต่อ

เริ่มที่สถานีรถไฟ กังนึง

ตามมาค่ะ

จากสถานีรถไฟกังนึง เราต้องนั่ง taxi ไปสถานี รสบัส กังนึง ค่ะ

ขึ้น taxi มาด้วยกันเลยค่ะ

นั่ง taxi ไปด้วยกันนะ

ไม่นานเราก็ถึงสถานี รสบัส กังนึง

นี่คือ Tourist information ที่น่ารักเลยค่ะ ยินดีให้บริการสุด ๆ

ก่อนไปขึ้นรถบัสกลับโซล พวกเราก็พบว่ามีเสื้อผ้าราคาถูกขายด้วยแหละ
ตรงนี้ พี่ป้อมได้เสื้อด้วยนะคะ

พวกเราเริ่มหิวแล้วค่ะ หาอะไรกินดีกว่า

McDonald นะคะ

ถ่ายรูปหน่อยยยย...

อีกนิดนึง

มาแล้วจ้า

เครื่องดื่ม

ค่าเสียหาย

อิ่มกันแล้ว ได้เวลาเดินทางแล้วค่ะ
ไปซื้อตั๋วรถทัวร์กลับ โซลกัน ถามจาก information center เขาบอกให้ซื้อตั๋วไป "ดงโซล"

ไปดูเวลากันค่ะ (แต่ป้ายที่เห็นเป็นขาเข้ามาที่สถานีนะคะ...สงสัยตอนถ่ายเมา)

ของเราเป็นเที่ยวบ่ายสองนะคะ ระหว่างรอรถเดินชมสถานีกันสักหน่อย

รอบ ๆ สถานีรถบัส กังนึง

เดินฆ่าเวลา

นี่คือรถที่เราจะไปกันนะคะ

ดูป้ายให้มั่นใจ ไปดงโซลจริงๆ

พร้อมแล้ว ๆ

รอไม่นานรถก็ออก มุ่งหน้ากลับโซลกันค่ะ

จิบกาแฟกันไหมคะ (แอบบอกว่าเพิ่งเห็นยี่ห้อนี้มีขายที่ วิลล่ามาเก็ตบ้านเราด้วยล่ะ)

ภาพจากชนบท เปลี่ยนเป็นเมือง
เราเข้าใกล้เมืองหลวงของประเทศแล้วค่ะ

และแล้วเราก็ถึง "ดงโซล" นะคะ
รถจอดสุดสายที่ Dong Seoul Bus Terminal รวมระยะเวลาเดินทางจากกังนึง ทั้งสิ้นประมาณ 3 ชั่วโมงค่ะ

จากสถานีรถบัส ดงโซล เราก็หารถไฟขึ้นกันค่ะ

ตรงนี้คือ Gangbyeon Station (เป็นสถานีในรถไฟสาย 2 สีเขียว) เพื่อที่จะไปยัง Heyhwa station (เป็นสถานีในรถไฟสาย 4 สีฟ้า) เนื่องจากเราจองเกสท์เฮ้าส์แบบเกาหลี ไว้ที่นี่ 1 คืน ก่อนเราจะกลับไปพักเกสท์เฮ้าส์เดิมค่ะ คือไหน ๆ มาแล้ว อยากลองนอนแบบเกาหลีบ้างอะไรบ้าง

ตามมานะคะ

เราต้องสลับสายรถไฟที่สถานี Dongdaemun Stadium Station จากสาย 2 เป็นสาย 4 นะคะ

เราแวะทิ้งของที่บ้านพัก แล้วออกมาเมียงดงค่ะ เป้าหมายอยู่ที่ cat cafe ที่เมียงดงนี่เอง

เดี๋ยวเรื่องบ้านพัก ค่อยมาเล่าทีเดียวนะคะ

พูดถึง cat cafe ก่อนนะคะ บางท่านอาจจะจำได้ ในวันแรกที่มาเกาหลี แล้วเราออกมาที่เมียงดงเป็นที่แรกเลย แล้วบังเอิญไปเจอ cat cafe เข้า แต่ปรากฏว่าไม่มีที่นั่งค่ะ เป็นที่ขัดใจมาก เค๊าอยากเล่นแมวง่ะ แง๊วๆๆๆๆ (ย้อนกลับไปอ่านตอนแรก กดตรงนี้)

แล้วเราก็มาถึงจนได้ และมีที่นั่งด้วย น้องเหมียวทำอะไรกันน๊า... Smiley

มามุมสูงก่อน

น้องเล็กออกมารับแขก

แต่บางตัวก็หน้าตาไม่รับแขก

บ้างก็แอบอยู่ในมุมมืด

อันนี้ก็ขาวจั๋วะเชียว (ใครไม่ชอบแมวทนดูหน่อยนะ)

ที่ร้านจะมีโต๊ะให้นั่งค่ะ แล้วก็มีน้องแมวเดินดูเรา (จ่ายเงินมานั่งให้แมวเดินดู Smiley

)

มีพี่บิ๊กเบิ้มตัวใหญ่ แต่กลับขี้อายด้วยนะ

แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบลายนี้เป็นพิเศษ (เหมือนแมวที่บ้าน)

ลายสวย

ตัวนี้ก็น่ากอด ฟูเชียว

แมวมอง

หนีเค้าซะงั้นอ่า

แตะหน่อยน๊า..

ถูกขืนใจ อิอิ

พี่จะหยิ่งไปไหนคะ

จับหน่อย ๆ

ยายนี่มันเป็นใครฟะ มาจับ ๆ อยู่ได้

ไรฟะ

ลงมาเล่นกันๆ

นี่ก็ลงมา ๆ

น้องน่ารัก

พอเห็นเราไล่ต้อนแมว กันเบื่อ ๆ ทางร้านก็มีโชว์เล่นแมวด้วยค่ะ

มีทั้งของเล่นแมว แจกขนมให้ลูกค้าป้อนแมว และเอาไฟส่องพื้นให้แมววิ่งตามดูตลกดี

ผู้ชายกับแมว ดูดี๊ ดูดี

มีรอเล่นอยู่หลายตัว

จับพู่ดีกว่า...

เอาล่ะนะ

พู่ไปไหนแล้ว...

นอนดีกว่า

บางตัวก็หมดแรงซะงั้น

ต่อไปเป็นการกินแมว

ชั้นจะกินแกแล้ว ๆๆๆๆๆ

จับได้แล้ว...

แมวเต็มไปหมด มีความสุขจัง

ร้านนี้นะคะ

ที่อยู่ชัด ๆ อยู่ในเมียงดงค่ะ

ใครสนใจจะไปเที่ยว ลองปริ๊นท์นามบัตรไปก็ได้ค่ะ อยู่ที่สถานีเมียงดงเลยค่ะ ใจกลางตรงที่ขายเครื่องสำอางเต็มไปหมดนั่นแหละค่ะ

เสร็จจากเล่นแมว เหนื่อยยยยยย.... Smiley

ไปหาอะไรกินกันดีกว่า

เดินจากร้านแมวมานิดหน่อย ก็พอดีเจอร้านดัง (ดังสุดขีดในขณะนั้น คือ ปี 2010 เลยทีเดียว) เคยไปต่อแถวที่พาราก้อน แต่สุดท้ายก้ไม่ไหว ก็ไม่ได้กินซะที คราวนี้มาเจอที่เมียงดง มิริช้า เข้าร้านเลยค่ะ

"Krispy Kreme" นี่เอง

เมนู และราคา

หน้าตา

เหมือนกันไหมคะ

เราสั่งแบบมาตรฐานมา ราคา 1200 วอน 1 อันค่ะ

อืมมมม อาหย่อย

ออกจากร้านโดนัท เราเดินเยี่ยมชมเมียงดง ซื้อเครื่องสำอางเก็บตกนิดหน่อย

ยามค่ำคืนจะมีร้านมาตั้งแผง เต็มไปหมดเลยค่ะ ส่วนใหญ่ขายพวก ถุงเท้า เลกกิ้ง เครื่องประดับ อะไรแนว ๆ นี้ (อย่างอื่นก็มี) แล้วก็ของกิน

เดินไปมา ก็เจอปูด้วยหละ

ร้านลูกชิ้นทอด

ส่วนใหญ่จะไม้ละพันวอน

แบบนี้ค่ะ

เมื่ออิ่มหนำสำราญ + ช้อปปิ้งเก็บตกกันเรียบร้อย เราก็กลับที่พักกันค่ะ
อย่างที่บอกไว้ คืนนี้เราไปพักที่พัก สไตล์เกาหลีกันนะคะ ชื่อ Friends house ค่ะ

เรื่องที่พัก ขอยกยอดไปตอนถัดไปค่ะ วันนี้อิ่มแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ

กดตามไปอ่าน

แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 10/1 นอนบ้านเกาหลี และชมแดจังกึม ธีมปาร์ค

ความเดิมตอนที่แล้ว แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 7 ซอกแซก ที่ซอรักซาน หนาวสะท้านใจ
คลิกไปตอนก่อนหน้านี้

สวัสดีค่ะ

ต่อจากตอนที่แล้วนะคะ ที่เรากลับจากซอรักซาน ปรากฏว่าพี่คนขับสายเจ็ดที่เราต้องนั่งมาสุดสาย พี่แกกลับไม่เข้าอู่ซะงั้น แกให้เราลงกลางทางและชี้ทางให้เราเดินกลับท่ารถเอง

เราเดินไปเรื่อย เป็นทางเดินขึ้นเนินเราก็เดินไป พบโบสถ์คริสต์อยู่ข้างบน
แต่ว่าเป็นตอนเย็น โบสถ์ปิดแล้ว ไม่มีใครเลย (แอบคาดหวังว่าจะมีหลวงพ่อฝรั่งพูดภาษาอังกฤษได้) เจอซิสเตอร์คนหนึ่งท่านก็พูดอังกฤษไม่ได้ แต่ก็โชคดีนะคะ ว่าโบสถ์อยู่บนเนินเขา เราได้ชมวิวสวย ๆ จากยอดเขาด้วย

เมืองซกโชเป็นเมืองที่ติดชายทะเลนะคะ

เดินอยู่บนเนินเขา มองลงมาก็มีหลายบ้านปลูกผักน่าทานเชียวค่ะ

ต้นส้มน่าอร่อย

ฟักทองลูกใหญ่ หรือนู๋จะโตเป็นรถฟักทอง ?

เราเดินลงมาจากเนินเขาค่ะ ก็พบป้ายรถเมล์ คิดกันแป๊บนึงก็ตัดสินใจไม่ขึ้น เพราะไม่รู้จะต้องรออีกนานไหม จะมีรถสายไหนผ่าน แล้วรถมุ่งหน้าไปไหน เราเดินดีกว่า

ป้ายรอรถเขาน่ารักดีนะ

พวกเราเดินกลับมาจนถึงท่ารถบัสจนได้ค่ะ หิวแล้ว เอาไงดี ไปถาม information ดีกว่า

ทาง information แนะนำว่า พอหันหลังให้ท่ารถ ซ้ายมือ เดินไปมีร้านอาหารเกาหลีอร่อย พวกเราจึงเดินไปดู

แต่ว่า

ดูท่าจะไม่ถูกปากแล้วก็แพงพอควร...........

แต่จากจุดนั้นมี 7-11 ค่ะ

7-11 เพื่อนคู่ใจยามยาก... เราเลือกกันอยู่นาน เจ้าของร้านมีลูกเล็ก ๆ มาดูแลแนะนำอย่างดี และให้ช้อนกินข้าวมาด้วย (ช้อนอย่างดี ไม่ใช่ช้อนพลาสติก) เขายังบอก ที่นี่เป็นโบสถ์ (อยู่ติดกัน) จริง ๆ ถ้ามาเร็วกว่านี้มีข้าวให้ทานด้วย ถ้าพรุ่งนี้เช้ายังไม่รีบไป เชิญมาทานข้าวที่โบสถ์ด้วย

เรากล่าวขอบคุณ และสัญญาไว้ในใจ มาครั้งหน้า จะเอาช้อนมาคืน (ปอลอ ฝากเพื่อนไปคืนแล้วนะคะในรอบถัดมา...)

ถ่ายภาพเป็นที่ระลึก

เราเดินกลับมาที่ information ด้วยของ 7-11 เต็มไม้เต็มมือ หนุ่มที่ information ถามว่า ที่บอกให้ไปกินอร่อยไหม

"อร่อยจ้าๆๆๆ" <---ต้องจำใจโกหก กลัวเขาเสียใจ

เรากลับโมเตลไม่ถูก จึงเอานามบัตรให้ taxi แต่ก็ไม่รู้จัก หนุ่ม information รีบออกมาพูดให้ แต่ก็ไม่รู้จัก จึงโทรไปโมเตลให้

ไม่นาน ป้ามารับ !!

ซึ้งใจจริง ๆ ใครบอกว่าคนเกาหลีไม่ดี เถียงใจขาด ส่วนตัวในประเทศเราไม่รู้ แต่กับสิ่งที่เราเจอ คนเกาหลีทุกคน ใจดี มีน้ำใจ เหมือนคนไทยเรานี่แหละค่ะ

และนี่คือของที่ซื้อมาจากเซเว่น

แป๊บเดียวหมด ข้าวไก่เกาหลี ไม่เผ็ด แต่สีมันแรง
(ช้อนยาว ๆ นั่นแหละค่ะ ที่เขาให้มา)

Cherry Coke เคยกินมาตั้งแต่เด็ก นานมากแล้ว คิดถึง มาเจออีกทีที่เกาหลี

คืนนั้นเราหลับอย่างมีความสุขด้วยน้ำใจที่เราพบตลอดทางเลยค่ะ ขอยกคำพี่วุฒิพี่เคทมาพูดหน่อยเถอะ ที่ว่า ถ้าเราทำดี ยิ้มทักทาย อ่อนน้อมถ่อมตนกับคนอื่นก่อน เราก็จะได้สิ่งเดียวกันตอบแทน

คืนนั้นอาบน้ำ น้ำที่โมเตลมันก็อุ่นนะ แต่ก็อุ่นได้ชนิดที่เรายังหนาว แง.......
อาบแผล่บ ๆ แล้ววิ่งเข้าผ้าห่มเลยค่ะ

เช้าวันถัดมา พี่หรั่งกับพี่ป้อม ฟิตจัดแต่เช้า เนื่องจากเราอยู่กลางตลาดสด พี่ป้อมเชฟมือทอง อยากไปจ่ายตลาดเกาหลี อ่ะจัดไป ส่วนเอวิ ขอนอน ขอแต่งหน้าอ้อยอิ่งหน่อยน๊า

และนี่เป็นภาพตลาดสดเมืองซกโช จากกล้องพี่หรั่งค่ะ

นับว่าเป็นบุญที่เอวิได้มาเที่ยวกับเพื่อนที่รู้ใจ แล้วสไตล์เดียวกัน คือที่ฮิต ๆ ก็ไป แต่จะชอบเดินตามถนนหนทาง ซอกซอยที่คนปกติทั่วไป ชาวบ้านเขาเดินกัน

เสื้อผ้าชุดกันหนาว อย่างว่าที่นี่ใกล้อุทยานแห่งชาติ นอกจากชาวต่างชาติ คนเกาหลีเองก็นิยมมาเที่ยวเช่นกัน

ผักจ้าผัก

เมืองติดทะเล มีอาหารทะเล (สิเนอะ)

มากมาย

พี่ป้อมกลับมาแล้ว ดูสิซื้ออะไรมามั่ง

ปลาหมึก (ณ จุดนี้ เมืองไทยไม่มีขาย ??? )

เมื่อแพ๊คกระเป๋าเสร้จแล้ว เป้าหมายต่อไป เราจะไป Jeongdongjin กันค่ะ

Jeongdongjin ...

ไม่รู้อ่านว่ายังไง เคยได้ยิน คนไทย หรือตามแผนทัวร์ของกรุ๊ปทัวร์มักจะเขียนไว้ว่า "เจิงดองจิน"

แต่ก็ได้ยินใคร (สักคน) บอกว่า มันอ่านว่า "จองดองเจิน" หรือ "จองดองจิน" ตะหาก

ในที่นี้ขอเรียกว่า "เจิงดองจิน" ก็แล้วกันนะคะ อาจจะคุ้นหูมากกว่าคำอื่นสักหน่อย

เจิงดองจิน ที่เราจะไป เป็นสถานีรถไฟ ที่มีความใกล้ทะเล มากที่สุด (ลงกินเนสบุ๊ค) และขึ้นชื่อว่าเป็นรถไฟ สายโรแมนติก ค่ะ

เราเช็คเอาท์ออกจากโมเต็ลคุณป้า คุณป้าเรียก taxi ให้ น่ารักมาก ขอบคุณคุณป้า และชาวเมืองชกโซที่แสนใจดีน่ารัก มีน้ำใจทุกคนนะคะ

เราเริ่มจาก สถานีรถบัส "ชกโช" นะคะ

วางแผนการเดินทาง

แต่งกายเต็มยศ วันนี้หนาวจริง ๆ

ก่อนจาก ไม่ลืมเขียนชมเชย ไปยังการท่องเที่ยวเกาหลี ถึงบริการดีเยี่ยมของ information ที่ชกโซ และชาวเมืองที่น่ารัก (มีแบบฟอร์มที่ ตู้ Tourist information ค่ะ)

เอาล่ะ เราจะไปเจิงดองจิน โดยการเดินทางไปยังเมือง กังนึง (Gungneung) นะคะ

เส้นทาง
-------

ซกโช -->โดยบัส --> กังนึง --> บัสท้องถิ่น (รถเมล์) --> เจิงดองจิน

ขากลับ

เจิงดองจิน --> โดยรถไฟ --> สถานีรถไฟกังนึง --> taxi --> ท่ารถบัสกังนึง --> โดยรถบัส --> โซล

ตั๋วรถบัส

ขึ้นรถแล้ว ชมระหว่างทาง

ประมาณ 1 ชั่วโมงเราก็ถึงท่ารถบัส Gungneung เราพุ่งเข้าหา Tourist information เช่นเคยค่ะ เขาแนะนำว่าจะไป เจิงดองจิน จะไปด้วยรถไฟก็ได้
แต่จะให้ดี นั่งรถเมล์ไป จะเห็นทะเลได้นานกว่า แล้วถ้าอยากนั่งรถไฟ ค่อยนั่งขากลับก็ได้

อย่าลืมฝากสัมภาระไว้ที่นี่ มีที่ฝากของมากมาย ตามร้านขายของเขาก็รับฝาก ไม่แพง ช่องละ 1000 วอน ไม่ได้หยอดเหรียญอย่างญี่ปุ่นนะคะ แค่บอกร้านค้า เขาเอาของใส่ตู้ให้ (เป็นช่อง ช่องนึงได้ใบใหญ่ 1 ใบ ใบเล็กอาจจะอัดได้ 2 ใบ) ใส่เสร็จเขาก็ล๊อกตู้ ยื่นกุญแจให้ จ่ายตังค์ ขากลับเอากุญแจมาคืน แค่นั้นเอง

จำไว้ สถานี "รถบัส" กังนึง

การขึ้นรถเมล์ ต้องไปขึ้น หน้าโรงหนัง และขึ้นสาย 101 จากหน้าโรงหนัง ไปเจิงดองจิน

โดย Tourist information เขียนชื่อโรงหนัง เป็นภาษาเกาหลี ให้เราไปยื่นกับ taxi ค่ะ

ถ้าใครจะนั่งรถไฟไป ต้องนั่ง taxi จากท่ารถบัสกังนึง ไปสถานีรถไฟ กังนึง แล้วต่อรถไฟ ไป

"จะให้ดีถึงกังนึงแล้ว ถาม tourist information เพื่อความชัวร์ดีกว่านะคะ เผื่อข้อมูลเปลี่ยนแปลง"

เดินไปต่อ taxi

ใน taxi

ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส

แล้ว taxi ก็มาส่งเราที่โรงหนัง....มีงง ไหนอ่ะโรงหนัง

เดินหาโรงหนังดีกว่า

เมืองกังนึง

เดินหาก็ไม่เจอ จนสุดท้ายได้คุณลุงใจดี เดินพามาขึ้นรถเมล์

ขอบคุณมากจริง ๆ ประทับใจมาก ๆ

รถเมล์เป็นรถเมล์ไม่มีแอร์ค่ะ เหมือนรถเมล์ครีมแดงบ้านเรา วิ่งระยะไม่ไกลก็จะถึง เจิงดองจิน

ถ่ายจากรถเมล์นะคะ

จะออกนอกเมืองแล้วน๊า

มาไม่นานก็เห็นทะเล กรี๊ดๆๆๆๆ

ถ่ายภาพกันไป

เราเป็นคนชอบทะเลอยู่แล้วมีความสุขจัง

แดดเปรี้ยง แต่ไม่ร้อนนะคะ

แดดดี

ปลูกอะไรกันน๊า

ในที่สุดคนขับก็บอกให้ลงค่ะ ป้ายรถเมล์อยู่ถัดเข้ามาจากชายหาด แต่เดินไม่ไกลค่ะ เดินไหว

เย้ถึงแย้วววว....

สถานีเจิงดองจิน จ้า....

เจอเจ้าหน้าที่ใจดีที่ชอบเมืองไทยม๊ากมาก เลยนะเนี่ย บริการอย่างดี พูด "สวัสดีครับ" ด้วย เขาบอกเขาชอบ นิชคุณ ด้วย

คุยกันอยู่พักนึง เขาแนะนำให้จองตั๋วขากลับ ไปกังนึง ด้วย ซึ่งอีกประมาณ 15-20 นาที รถไฟที่ว่านี้จะมาค่ะ เขาบอกตรงจุดนี้ถ่ายรูปกัยสัก 15-20 นาทีก็พอแล้ว และบอกว่าอีกแป๊บนึงจะมีรถไฟมา ให้ออกไปรอถ่ายตอนรถไฟเข้าชานชลาได้

ถ่ายด้วย ๆ

บอร์ดที่สถานี

มีลายเซ็น ดารา เห็นเขาว่า SNSD Super Junior แต่ไม่รู้ใครเป็นใครงิ

เสร็จจากชมลายเซ็นดารา เราก็มาดักรอรถไฟกันค่ะ

มาละยางงงง

บริเวณชานชลาเป็นสถานที่ถ่ายหนังสุดฮิต ?? แหะ ๆ ไม่ใช่คอซีรีย์เกาหลี ไม่รู้จัก

แดดดีแต่ไม่ร้อนเลย

ทะเลๆ

มีที่ให้ถ่ายรูปเยอะเลย

ร่าเริงกันหน่อย...

อีกนิดนึง (ไม่นิดแล้วมั๊ง)

แดดดี แต่ไม่ร้อนเลย

ชมทะเลกันต่อ ทะเลเต็ม ๆ

รายละเอียด ที่ว่าที่นี่เคยเป็นที่ถ่ายซีรีย์โรแมนติก (ว่าแต่ เรื่องอะไรล่ะเนี่ย Smiley

)

บรรยากาศโดยรอบ

น่าจะเป็นประวัติ ความเป็นมา

รถไฟถีบ ถ่ายรูปเก๋ ๆ

(พอเอาเข้าจริงมันถีบไม่ไปหรอก เขาผูกโซ่ไว้)

นั่งเหงา ๆ ริมทะเลได้บรรยากาศดีมาก

ไปดูใกล้ ๆ

เปลือกหอย เหมือนบ้านเราไหม

ทะเลเกาหลีนี่มันเค็มเหมือนทะเลไทยหรือเปล่านะ Smiley

กลับมาที่ทางรถไฟ เพราะได้ยินประกาศถี่ ๆ รถไฟคงใกล้จะมาแล้ว และคันนี้ที่เราจะขึ้นกลับไป กังนึง

จะไปแล้วนะ เจิงดองจิน

มาแล้ว ๆ (แน๊ นายสถานีมายิ้มอีก)

ไม่ผิดแน่ สายนี้จะไป กังนึง

รถไฟ วิ่งกลับไปกังนึง ด้านขวาก็วิ่งเลียบชายทะเล นี่แหละนะ สถานีรถไฟที่ได้ชื่อว่าใกล้ทะเลที่สุดในโลก

นายสถานีบอกว่า ขากลับไปกังนึง ใช้เวลาประมาณ 15 นาทีในการเดินทาง

ถ้ามีโอกาสจะมาอีกนะ....

ห่างออกไปเรื่อย ๆ บ๊ายบาย ทะเล

ทะเลลับไป ก็เป็นทุ่ง

ลูกกลม ๆ ที่อดสงสัยไม่ได้ตลอดทาง ว่ามันคือลูกอะไร ใครก็ได้บอกที Smiley

(ไม่เคยเห็นที่ญี่ปุ่นด้วย)

ข้ามสะพาน

ข้ามสะพานอีก

ดูจากวิวคือเข้าใกล้เมืองทุกทีแล้ว

และ.... "ที่นี่ สถานี กังนึง"

ชี้ ๆ กลัวไม่เชื่อ อิอิ

ป้ายชัดเจน

ประสบการณ์สอนห้รู้ว่า ควรเดินตามเขาไป

เอาล่ะค่ะ เดินทางกันมาซะเหนื่อย ยังไม่จบนะคะ เพราะจุดหมายปลายทางของเรานั้น จะต้องกลับไปที่โซล เพื่อไปนอนเกสท์เฮ้าส์ที่เราจองไว้ในคืนนี้ ซึ่งเป็นที่พักแบบเกาหลี มาแล้วต้องลองสักคืน แต่นี่เพิ่งครึ่งทางเอง ติดตามตอนต่อไปนะคะ ว่าเราจะไปโซล กันอย่างไร จากกังนึง

ตามไปกันต่อ ตอนหน้าค่ะ