Group Blog
 
All blogs
 
แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 6 ตลกบริโภค !! หลงอีกตะหาก อย่างฮาที่ชุนชอน

สวัสดีค่ะท่านผู้ชววววววมมมมมม.........
กลับมาอีกแล้ว คราวนี้ตั้งใจจะไม่ดอง แต่ก็นะ ฉลองครบปีกันทีเดียวกับมริปนี้ เอาน่า เมื่อหนึ่งปีเวียนมาบรรจบ แต่ก็ยังโพสไม่จบไม่สิ้น เอาเป็นว่า ได้ตามรอยไปบรรยากาศเดียวกันกับปีที่แล้วเลยค่ะ ปีนี้ใครจะไป ก็คงจะได้กลิ่นอายเกาหลี แบบที่อิชั้นไปเป็นแน่แท้ค่ะ

ความเดิมตอนที่แล้ว....

แพ๊คกระเป๋าเที่ยว ไปเปรี้ยวที่เกาหลี ตอนที่ 5 ใบไม้สีสวย ลมหนาว ที่เกาะนามิ


เราออกจากเกาะนามิ มาที่สถานีรถไฟกาพยองค่ะ

โดยการนั่ง taxi มาจากท่าเรือเกาะนามิเลย 3700 วอน ขากลับนี่เขาไม่ยักคิดเหมา กดมิเตอร์



หลายท่านหลังไมค์มาถึงการเดินทางจากเกาะนามิ ไปซอรักซาน ตามนี้เลยนะคะ

(ถ้าอ่านแล้วยังสงสัย หลังไมค์มาถามได้นะคะ จะตอบเท่าที่มีปัญญาตอบได้จ้า)

เราดูตามหนังสือ เขาบอกว่าถ้าจะไปซอรักซาน ต้องเปลี่ยนจากรถไฟ เป็นรถบัส ที่ชุนชอน เนื่องจากไม่มีรถไฟโดยตรงจาก กาพยอง เลย ซึ่งสมาชิกก็เห็นควรว่าเราค้างกันที่ ชุนชอนเลยดีไหม เพราะดูตามคู่มืออีกเล่มว่าที่กาพยอง มีไก่เกาหลีแบบดั้งเดิมอร่อย ๆ (ดั๊กกาบี้ <-- อ่านมั่ว ไม่รู้ที่ถูกอ่านยังไง ดั๊กคาลบี้ ตั๊กกาลบี.....) แถมใกล้จะ 5 โมงเย็นแล้ว เกิดตีรถไปซอรักซานอาจจะถึงมืด หาโรงแรมไม่สะดวก

เพื่อความชัวร์ เราจึงสอบถามจาก information center ได้คำตอบตรงกัน ว่าไปตามนั้นแหละ เราจึงซื้อตั๋วรถไฟ จากกาพยอง ไป "นัมชุนชอน" ค่ะ ที่ว่า "นัม" ชุนชอน เพราะว่าเป็นชื่อสถานีรถไฟ สถานี "ชุนชอน" เฉย ๆ เป็นสถานีรถบัสนะคะ



รถไฟใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงนัมชุนชอน ฟ้าเริ่มมืด เราไปยืนต่อคิวเรียก taxi รถจอดตามคิว คราวซวยของคนขับ มาเจอพวกเราสามคน !!

คนขับเป็นเจ๊วัยกลางคน พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย แต่เขารับแล้วรับเลยนะ ไม่ทิ้งผู้โดยสารกลางคัน

พวกเราขึ้นรถได้ จึงพากันบอก Hotel ๆ เจ๊แกก็ไม่รู้ ทำท่าหมดแรงเจ๊แกก็ไม่รู้ เอาไงดีวะ เจ๊แกก็ขับไปเรื่อย สื่อสารไม่รู้เรื่อง คนขับก็ไม่ทิ้งเรา เราก็ไม่มีที่พึ่งแล้ว

สุดพี่หรั่งงัดไม้เด็ด ทำท่าสลบ!!!

เจ๊แกพยักหน้า พาไปโรงแรมในบัดดล !! กร๊ากกกก !!!

ขึ้นเขาไปคดเคี้ยว เจ๊ป้าโชเฟอร์ขับอย่างชำนาญ แป๊บเดียวก็ถึงโรงแรมอยู่บนเนินสูงโน่นนนนน

เมื่อไปถึงโรงแรม เราเจรจาต้าอ่วยอยู่แป๊บนึง ขอห้องที่มี 3 คน ได้ในราคาประมาณห้องละ 2700 บาท (จำวอนไม่ได้) เอาวะ นอนไฮโซซักวัน

ได้ห้องเสร็จเริ่มหิว ให้โรงแรมเรียกรถให้ (และสื่อสารให้เรีียบร้อย) ไปร้านไก่ตามคู่มือ

เมื่อมาถึงก็ค้นพบว่า มันคือย่าน "เมียงดง ดั๊กกาลบี้........"



เดินเข้าไปในซอย แม่เจ้า มันขายไก่ทั้งซอย.... เอาไงดีวะ


พอดีไปเจอร้านนึง ใหญ่โต ดูสะอาดใช้ได้ มีคนเข้าออกเรื่อย ๆ แถมหน้าร้าน ยังมีเขียนว่า good restaurant เอาวะ (เชื่อคนง่ายเนอะ)




ภาพจาก Foursquare ใครจะกิน กรุณา Print ภาพนี้ไป ให้ taxi ดู

ถ้าเขาไปไม่ถูก บอกว่า เมียงดง ดั๊กกาลบี้ ถ้าไปไม่ถูกอีก อย่ากินเลยวะ เราก็หมดปัญญา



เรายืนอยู่หน้าร้าน พนักงานรีบมาต้อนรับ พาเราไปนั่งโต๊ะ นั่งกับพื้นนะคะ แล้วมีโต๊ะกลม ๆ

ดูราคากันก่อน ดีใจว่ามีภาษาอังกฤษ ถึงช่วยไม่ได้มากนักก็พอรู้มันคืออะไรล่ะ
เนื้อไก่ 1 หมื่นวอน ไส้ 1 หมื่นวอน


เวลาสั่ง จูงมือพนักงาน ไปชี้ที่ป้ายใหญ่ ๆ นั่นแหละ



ต้องบอกก่อนว่าเอวิไม่ได้มีความรู้เรื่องเกาหลีเลยนะคะ (ก็เค้าแนวญี่ปุ่นอ่ะ) เรื่องของกินไปกันใหญ่ พี่หรั่งกับพี่ป้อมเขาดูหนังเกาหลีกันบ้าง แต่เรื่องกินนี่ก็งง ๆ กันอยู่ ก่อนมาอุตส่าห์ไปซ้อมดู กวน มึน โฮ มาบ้างก็ไม่ค่อยจะช่วยอะไร

นั่งรออาหาร ตาละห้อย



ดื่มน้ำชาก่อน

(น้ำเปล่าก็ฟรีด้วย แต่แก้วแรกเขาให้น้ำชา)



ปริ๊งงงง สดชื่น....น

(เว่อร์ซะไม่มี 5 5 5 เรื่องกินงี๊ตาโต)



ผักมาเสริฟแล้ว (ไส้จะขาดอยู่แล้ว เร็ว ๆ สิยะ)



เอ้าาา จ้องกันเข้าไป กระทะน่ะ



แป๊บเดียวของที่สั่งก็มา คนเสริฟเทลงกระทะเลย ซูมมมมม......



ในนั้นมีแท่งแป้งนิ่ม ๆ เรียกว่า ต๊อกป๊อกกี



และทุกอย่างก็เกิดขึ้นเร็วมาก เหลือแค่นี้ (ฮ๊าาาาา)

จังหวะมันชุลมุนอ่ะน๊อออ



กระทะแรกหมดแล้ว ยังไม่หนำใจ เห็นโต๊ะข้าง ๆ สั่งบะหมี่อ่ะ เอาด้วย ๆ ชี้บอกคนเสิร์ฟว่า เอางั้นด้วยที่นึง (บะหมี่ไม่มีในเมนู ?? หรือมี อ่านไม่ออกอ่ะ)

ได้...จัดมา



เรานั่งมองหน้ากัน คนเสิร์ฟคงระอา เดินมาคน ๆ ให้ หน้าตาเป็นแบบนี้ แล้วทำท่า กินแบบนี้จ้ะ... (จ้ะพี่)



กินไก่เสร็จ ออกมาจากร้าน แถว ๆ นั้นเป็นย่านช้อปปิ้งเล็ก ๆ มีร้านเครื่องเขียนน่ารัก พวกเราก็อดไม่ได้ กับไอ้พวกเครื่องเขียนเนี่ย

แต่แล้วก็..........หิมะตก !!



วิ่งไปซื้อร่ม ซื้อเสร็จ หิมะหยุด !!!

แต่ยังหน้าระรื่นได้อีก




พี่น้องคร๊าบบบ หิมะคร๊าบบบ (เกิดมาเพิ่งเคยเห็น นิดเดียวก็ดีใจแล้ว)



ไม่ได้มีแต่เราที่กรี๊ดกร๊าด ชาวบ้านร้านตลาดก็ออกมาดู เพราะมันตกผิดฤดู เพราะเพิ่งต้นเดือน พฤศจิกายน



ขากลับ เราเรียก taxi กลับเหมือนเดิมค่ะ แต่คราวนี้ไม่ต้องภาษามือแล้ว เพราะขอนามบัตรที่โรงแรมมาด้วย

กลับมา จะนอน ทั้งตัวมีแต่กลิ่นไก่......... แหวะ (ทีตอนกินไม่เห็นแหวะ)

วิวจากห้องโรงแรมยามค่ำคืน



หลับละนะ


คราวหน้า มาต่อ มุ่งสู่ซอรัคซาน จะซมซาน ขนาดไหน โปรดติดตาม

ตอนที่ 7 ซอกแซก ที่ซอรักซาน หนาวสะท้านใจ คลิ๊กตรงนี้ ไปกันเลย


Create Date : 29 กันยายน 2554
Last Update : 17 มกราคม 2555 19:28:15 น. 3 comments
Counter : 1874 Pageviews.
Share

 
แวะมาเจิมค่า อยากเห็นหิมะบ้างจัง มดยังไม่เคยเห็นเลย
ปีหน้าพี่เอวิพามดไปเที่ยวที่ๆเห็นหิมะบ้างจิ อิอิ


โดย: KhunNooMoD วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:14:58:17 น.  

 
ดรีมเวิลเลยค่ะ คุณน้อง 5555

แหม ที่ตกที่เกาหลี ปิ๊ด เดียวอ่ะ...


โดย: honeynut วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:15:00:22 น.  

 
เข้ามาชม รูปงามๆ อยากจะบอกว่าเกาหลี หน้าหนาวมันหนาวกว่าประเทศอื่นมาก ไม่รู้ทำมัย


โดย: ส้มสด (ส้มสด ) วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:15:07:22 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

honeynut
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]







new counter start at 16/5/15

from old counter 571368 Hits at 16/5/15

100,000 Hits at 3/4/08

flag counter since at 21/09/17

Flag Counter


ขอบคุณ Graphic สวย ๆ จาก

เนยสีฟ้า
ญามี่
gasara



come visit meeee
come visit meeee

Fanlisting





fanlisting คือ?

ปฏิทิน
...


Friend Link

บล๊อกที่ยังอยู่ในใจเสมอ
Friends' blogs
[Add honeynut's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.