มาสร้างภาพกันหน่อยว่าเราร้ากกกัน 
ที่นี่มีุมมสวยๆให้ถ่ายรูปเยอะอยู่นะ แต่ด้วยความที่เป็นตอนเที่ยงอากาศจึงร้อน...มากกกกก
ถามว่าอากาศร้อนแต่อิชั้นใส่ชุดแขนยาวทำไม..ก็มันเป็นเดรสอ่า มานถอดแขนไม่ได้ ก็ต้องใส่แขนยาวทั้งที่ร้อนๆ แต่โชคดีที่อิชั้นเป็นคนที่ไม่ค่อยขี้ร้อน เหงื่อเลยไม่ค่อยออก เลยไม่ค่อยเหนียวตัวเท่าไหร่
ถ่ายรูปได้พักนึงเราก็ต้องเซย์กู๊ดบาย ก่อนที่พลขับ (ป๊ะป๋า) จะหมดแรงเป็นลมแดดกันเสียก่อน
ตอนแรกเราจะแวะไปทานข้าวเที่ยงที่โมอาย ทั้งอิชั้นและพี่ศักดิ์มั่นใจมากว่าต้องมีอาหารขาย แต่หลังจากที่ฝ่ามรสุมรถติด (มาก) ในสวนผึ้ง จนรอนแรมมาถึงโมอายด้วยอาการเมื่อยล้า + หิวโหยกันมากมาย เรากลับได้พบกับความจริงที่น่าเศร้ากว่าคือที่นี่ไม่ขายอาหารจ้า....เหอๆ
สรุป เรามาแวะเข้าห้องน้ำที่โมอาย กินป๊อปคอร์นหนึ่งถุงกับไอติมหนึ่งถ้วย เบียดเสียดกับผู้คนเสร็จแล้วก็ไปหาข้าวกินต่อ
อันนี้ที่เล่าคือความลำบากของชีวิต คือช่วงปีใหม่แบบนี้ร้านอาหารก็คนแน่นทุกร้านเนอะต้องทำใจ อะไรๆก็หมด สุดท้ายเราได้ร้านอาหารตามสั่งข้างทางร้านหนึ่่งช่วยชีวิตค่ะ อย่าถามหาความอร่อยเลย ณ จุดนี้มีอะไรให้กินก็อย่าบ่น เดี๋ยวจะอดตาย 55
เสร็จแล้วเข้าที่พักเลย วันนี้เราพักที่ "บ้านริมน้ำ" ค่ะ
ห้องเค้าติดแม่น้ำด้วยนะ # รู้ยัง
ภายในห้อง ตกแต่งเรียบๆ แต่ก็น่าพัก
ห้องน้ำ
มุมทำสวย
มาดูนอกห้องจ้า ซ้ายจะเป็นสระว่ายน้ำ
ขวาเป็นทางน้ำ
ลงมาดูใกล้ๆ สดชื่นจริงๆ
คุณนายแม่เป็นนางแบบให้
มื้อเย็นเราทานที่นี่ค่ะ อาหารอร่อยใช้ได้เลย
อาหารขึ้นชื่อที่นี่ ปีกไก่ทอดน้ำปลา อันนี้จัดว่าเด็ด บ้านเราต้องขอเบิ้ลเลย
ต้มยำปลาบึกเนื้อหนาๆ
ผัดผักกูด
ปลาอะไรหนา จำไม่ได้
ไข่เจียวฟูๆ
อิ่มอร่อยแล้วเดินย่อยหน่อย อากาศหนาวๆแบบนี้เดินบนหญ้าแล้วนี่มีสะท้าน ตอนนี้ 18-19 องศาเองมั้ง เย็นมาก
หนาวๆๆ
เช้ามาทานเบรคฟาสท่ามกลางอากาศเย็นๆ พูดทีมีไอออกจากปากเลยนะ หูยๆ
สายๆหน่อยเช็คเอ้าท์แล้วมาแวะมาเที่ยวตลาดน้ำดำเนินสะดวก
รูปนี้ขออนุญาติเอาคุณสามีแก้มตุ่ยมาขายหน่อย เพราะรักนะจ๊ะจึงหยอกเล่น อิอิ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
