|
บ๊ายบายชุมพร...hello ราชบุรี
ทริปนี้เป็นทริปพิเศษ พี่ศักดิ์จะย้ายจากศาลเด็กชุมพรไปอยู่ราชบุรีแล้ว หนนี้อิชั้นเลยตั้งใจจะไปช่วยคุณสามีย้ายบ้าน
แต่ขาไปกับนกแอร์นี่มีอะไรไม่คิดไม่ฝันเกิดขึ้นเยอะเหมือนกัน ขอเอาจากในเฟสมาลงเลยดีก่า ขี้เกียจเขียนใหม่ 
V V V
ประสบการณ์โหด มัน ฮา กับสายการบินนกแอร์ในวันนี้ เที่ยวบินที่ต้องการเดินทาง ออกจากดอนเมือง 17.50 - ถึงชุมพร 20.00 น.
ณ วันที่ออกเดินทาง
เวลา 8.00 น. SMS แจ้งว่าดีเลย์ไฟลท์เป็น 19.45 น. ข้าพเจ้า // ยังเฉยๆอยู่ ไม่กังวลอะไรมาก แค่คิดว่าน่าจะถึงบ้านพักพี่ศักดิ์ดึกกว่ากำหนดเล็กน้อย
มาเช็คอินที่ดอนเมือง เวลาห้าโมงครึ่ง พนักงานบอกว่าเครื่องดีเลย์เป็น 20.05 น. นะคะ
ข้าพเจ้า // บ่นเล็กน้อยถึงปานกลาง..เอ้า ทำไมไม่บอกก่อน จะได้กินข้าวเย็นกะครอบครัวให้เรียบร้อย เครื่องออกตั้งสองทุ่มมีเวลาถมถืด บลาๆๆ 
เจ้าหน้าที่ // ให้ gift voucher เบอเกอร์คิงหนึ่งใบเป็นค่าปิดปาก (ซึ่งได้ผล เพราะกำลังหิว เลยไม่บ่นอะไรต่อ)
เวลา 18.20 น. ระหว่างนั่งกินเบอเกอร์คิงฟรี พี่ศักดิ์โทรมาบอกว่ารู้ยัง นกแอร์ไฟลท์ที่เอ็งกำลังจะบินเค้ายกเลิกแล้ว !!!!
me// ตกใจสุดชีวิต วิ่งมาดูที่บอร์ด ก็ไม่เห็นเขียนว่า cancel เจ้าหน้าที่สนามบินมาช่วยดูก็บอกว่าไม่น่าจะยกเลิก...สบายใจไปหนึ่งเปราะ แต่ยังไม่ไว้ใจเต็มที่ รีบเดินที่ gate ไปชุมพรทันที
ไม่อยากจะบอกเลยว่า ตอนเห็นทางเดินมันร้างผู้คนแบบนี้อิชั้นใจแป้วขนาดไหน....
พอมาถึงที่ประตูนี่ปรากฎว่าเป็นอย่างที่อิชั้นกลัวจริงๆ ไม่มีผู้โดยสารคนอื่นเลย มีแต่ยามกะเจ้าหน้าที่ยืนแค่สองสามคนเท่านั้น 
เลือดในกายของอิชั้นเย็นเฉียบ...
รู้สึกหนาวววว ขึ้นมาทันที
แล้วก็ได้คำตอบจากเจ้าหน้าที่นกแอร์ที่ยังเหลืออยู่ว่า เที่ยวบินไปชุมพรยกเลิกแล้วนะคะ ผู้โดยสารจะบินพรุ่งนี้ หรือจะเอาเงินคืนก็ได้หรือจะนั่งไปนครศรีธรรมราชแล้วมีรถมาส่งที่ชุมพร แต่ถึงตอนเที่ยงคืนกว่านะคะ
กรี๊สสสสสสส
ไม่...ชั้นไม่ยอม ชั้นจะไปหาพี่ศักดิ์โฮๆๆ 
โทรปรึกษาพี่ศักดิ์ ว่าจะลงนครตามที่เค้าเสนอมั้ยปรากฏว่าคุณสามีไม่อนุญาติ เพราะนครมันไกลจากชุมพรมาก แต่ให้เจรจาต่อรองไปลงที่สุราษฏร์ธานีแทน เพราะใกล้กว่าเยอะ (รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ก่อการร้ายเลย มีการเจรจาด้วย)
จนท.บอกว่า ไปสุราษฎร์เต็มแล้วค่ะ ตรูเซงงง หันไปคุยโทรศัพท์กะคุณสามี เค้าไปไม่ได้แล้วอ่า แง....หน้าอิชั้นคงหงิกมาก คุยไปก็บ่นกระปอดกระแปด....
ชะรอยเจ้าหน้าที่จะเห็นใจ <หรือกลัวอิชั้นเหวี่ยง> บอกเดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวเช็คให้ สักพักก็บอกว่า"ผู้โดยสารคะ ตอนนี้ไปสุราษฏร์ได้คะ รีบไปที่ประตูเลยนะคะ เค้ากำลังจะเรียกขึ้นเครื่องแล้ว"
เฮ้อ....ค่อยยังชั่ว
Boarding pass แบบใหม่ล่าสุด รุ่นเขียนมือ มีใครเคยได้แบบนี้ป่ะล่ะ
หลังจากได้ Boarding pass รุ่นพิเศษ
me// วิ่งตาหูแหก จิกส้นสูงจาก gate 77 มา gate 44 บันไดเลื่อนก็ไม่ทำงาน แบกสังขารปุเลงๆขึ้นบันได...วันนี้ตรูก้าวเท้าอะไรออกจากบ้านวะ อุปสรรคเยอะผุดๆ!! o( ><)o
by the way ในที่สุด ข้าพเจ้าก็ได้ขึ้นไฟลท์ไปสุราษฏร์เป็นคนสุดท้าย นั่งติดประตูฉุกเฉินเลยค่า 
ก่อนหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน กะว่านั่งพอหายเหนื่อยสักพักจะควัก tablet ออกมาดูหนังฆ่าเวลา แอร์โฮสเตสคนสวยบอกว่าที่นั่งตรงนี้ไม่ให้วางของนะคะ กรุณาเอากระเป๋าถือขึ้นไปเก็บที่ช่องเหนือศีรษะด้วยค่ะ...
เจ็ดโด้!!! วันนี้มันคือวันอารายยยยของตรูฟ่ะ!!!!!!
สรุปแล้วกว่าจะถึงบ้านพี่ศักดิ์ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืนแน่ะคะ กว่าจะอาบน้ำแต่งตัว คุยกะพี่ศักดิ์ได้สองคำก็หลับเป็นตาย รู้สึกเพลียกับเหตุการณ์ในวันนี้เหลือเกิน สลบดีก่าา คร่อกกกก
เช้ามา หลังจากที่เก็บสมบัติชิ้นสุดท้ายออกจากบ้านพักแล้ว เราก็พร้อมที่จะคืนบ้านหลวงแล้วค่ะ
ก่อนจะเอากุญแจไปคืนที่ศาล เราแวะมาทานติ่มซำเพิ่มพลังก่อนนะ
พี่ศักดิ์พามากินที่ร้านโชคดีติ่มซำ เป็นร้านขึ้นชื่อของที่ชุมพรเลยนะคะ ลูกค้าเยอะมาก
ซึ่งก็เป็นความโชคดีของอิชั้นด้วยเช่นกัน เพราะมาหาพี่แกทีไรไม่เคยได้กินเลย ไม่ร้านปิดก็ของหมด มาวันนี้ได้กินก่อนจะย้าย ถือว่าพระเจ้ายังเห็นใจอยู่บ้างนะ
ร้านนี้อร่อยค่ะ สมคำร่ำลือในเน็ท เสียดายที่ได้ทานแค่ครั้งเดียวแล้วคงไม่ได้ทานอีกแล้ว
จากนั้นเราก็เอากุญแจบ้านพักไปคืนที่ศาล และก็มีพิธีร่ำลากันเล็กน้อยค่ะ
นึกๆไปก็ใจหาย พี่ศักดิ์ทำงานที่นี่มาหนึ่งปี รู้สึกเลยว่าแกชอบที่นี่มาก เพราะเข้ากันได้ดีทั้งเจ้าหน้าที่ ผู้พิพากษาและผู้พิพากษาสมทบทุกท่าน ที่วันนี้จำเป็นต้องย้ายเพราะอยากจะอยู่ให้ใกล้ชลบุรีมากขึ้น เป็นความจำเป็นทางครอบครัวจริงๆ...
ซึ่งวิถีของตุลาการก็คงต้องเป็นแบบนี้ ทำได้เพียงเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้ตลอดไป
ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่มีให้กันมาตลอด ถ้ามีโอกาสจะกลับไปเยี่ยมเยืยนที่ชุมพรอีกนะคะ
จบจากบทซึ้งแล้ว มาที่บทโศก (ของตัวอิชั้นเอง)
V
V
V
สาบานได้ว่านี่คือสภาพในรถ.....
และนี่คือที่นั่งของอิชั้น
คือ....แบบว่ามันไม่มีที่เหลือให้วางขาแล้วค่ะ
ตลอดทางจากชุมพรไปราชบุรีนี่อิชั้น "ขัดสมาธิ" เอานะ มันที่สุดๆของแจ้จริงๆ
เมื่อยมากกกกก
Bye the way เราก็มาถึงราชบุรีสักที เย้....
บ้านพักของที่ศาลค่ะ เป็นห้องชุดกว้างขวางดี สะอาดสะอ้าน
เรามาเจอป๊ากับแม่ที่ขนของมารอพี่ศักดิ์ตั้งแต่เที่ยง เมื่อขนของเข้าที่พักใหม่ (ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่ศาลเด็กและท่านผอ.ที่มารอรับ ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ)
พอหัวค่ำ เราก็เลยพากันมาทานข้าวเย็นที่ร้าน "เจ้านาย" ประเดิมเป็นมื้อแรกที่ราชบุรี
อาหารอร่อยใช้ได้ บรรยากาศดีทีเดียว
คืนนี้เราราตรีสวัสดิ์กันที่ราชบุรีนะคะ
เช้ามา เราก็ออกเดินสายสำรวจเมืองกันหน่อย
ก่อนอื่นเรามาเติมพลังด้วยอาหารเช้าค่ะ เห็นร้านนี้อยู่ตรงข้ามคริสต์จักรราชบุรีเค้าขายข้าวหมูแดง ข้าวมันไก่ และบะหมี่เกี๊ยวหน้าตาน่าทาน พี่ศักดิ์เลยให้ลองเลย
ข้าวมันไก่เราเฉยๆนะ แต่ข้าวหมูแดงกะเกี๊ยวเค้าอร่อยดีค่ะ พี่ศักดิ์บอกว่าราชบุรีนี่ใกล้กับนครปฐมซึ่งอาหารประเภทนี้เค้าขึ้นชื่อกันอยู่แล้ว
เสร็จแล้วต่อกาแฟที่ร้านน่ารักๆร้านนี้ อยู่ไม่ไกลกันค่ะ ร้านชื่อ "โอ่งมังกร" (มั้ง)
ร้านนี้ดารามาเยอะเลยนะ ทำเป็นเล่นไป กาแฟรสชาติดี บรรยากาศก็น่านั่ง
V
V
เสร็จแล้วขับรถไปทางโพธาราม เพราะแม่อยากจะไปทำบุญล้างป่าช้าที่วัดโพธิ์ ระหว่างทางก็แวะเที่ยวไปเรื่อยๆ จนมาเจอวัดนี้ก่อน วัดเขาช่องพรานค่ะ
จริงๆแล้วที่นี่เค้าดังเรื่องค้างคาวมากเลย เรียกว่ามีเป็นล้านตัวบินออกมาหากินตอนเย็นๆโพล้เพล้ เป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก และเป็นคำขวัญของราชบุรีเลยนะ
แต่ด้วยความที่เรามาเร็วไปค้างคาวยังไม่ตื่น เลยต้องถ่ายกับค้างคาวตัวปลอมไปก่อน
เสร็จแล้วเที่ยววัดหนองหอย ไหว้พระและแวะชมวิว
บรรยากาศดีมากๆ
จากนั้นเราก็มาถึงวัดโพธิ์ที่โพธารามค่ะ พอดีทราบว่าที่นี่กำลังมีพิธีล้างป่าช้ากัน เลยแวะมาทำบุญกันหน่อย
ระหว่างทาง เรากินมื้อเที่ยงที่ร้านสุกี้ อาหารตามสั่ง รสชาติดีใช้ได้ แต่ผัดขี้เมามันไปนิดนึง
ป๊ากะแม่อยากจะแวะซื้อเต้าหู้ดำ ของขึ้นชื่อที่นี่สักหน่อย เค้าบอกว่าให้จอดรถที่สถานีรถไฟแล้วเดินข้ามไป
เป้าหมายของเราที่เราสอบถามมาแล้ว เค้าแนะนำให้ซื้อร้านแม่เล็กค่ะ
ร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่นะ มีรายการมาถ่ายทำเยอะมาก
ได้เจอคุณแม่เล็ก (ซึ่งจริงๆอาจต้องเรียกว่าคุณยายเล็กมากกว่า) มาต้อนรับด้วย ท่านอายุ 80 แล้ว แต่สุขภาพยังแข็งแรงอยู่เลย
จากนั้นชิมเต้าหู้ดำค่ะ จริงๆเค้าเอาเต้าหู้ธรรมดาไปต้มในน้ำพะโล้จนเป็นสีดำนั่นเอง จะบอกว่าอร่อยสมคำร่ำลือค่ะ เนื้อเนียนมากก ไม่เหม็นอย่างเต้าหู้ทั่วๆไป (อิชั้นเป็นคนไม่ชอบกลิ่นเต้าหู้) จะออกหวานๆหน่อย 
กินๆไปเหมือนกินไข่หวานญี่ปุ่นเลยค่ะ อร่อยดี
หน้าป๊าฟินม่ะ 
ตกเย็นๆ เราขับรถมาจอดที่ตลาด ตั้งใจจะเดินเล่นและหาข้าวเย็นกิน ขับวนรอบๆ ไม่มีที่จอดแฮ่ะ เลยวกเข้ามาจอดในสถานีตำรวจ V
V
V
ไม่คิดไม่ฝัน...ว่าเราจะได้เจอ 
โรงพักในตำนานค่ะ
มีแต่เสา.....
อิชั้นถึงบางอ้อ...อ๋อ ที่เค้าว่าโรงพักที่มีแต่ที่ราชบุรี คือที่นี่นั่นเอง เหอๆๆ ไม่คิดว่าจะมาได้เห็นนะเนี่ย อ๊ะ...ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกหน่อย
(ว่าแต่ เราจะไม่คุยเรื่องการเมืองกันในนี้ใช่ไหมคะ)
เดินเล่นรอบตลาด พี่ศักดิ์ยั๊งชวนกินไอติมต่อ
ไอติมที่นี่จะไม่ออกกะทิเยอะนะคะ คนที่ไม่ชอบแบบหวานมันมากน่าจะถูกใจ (อิชั้นล่ะคนนึง) แต่คนอื่นๆไม่ยักจะชอบนะ
เดินรอบตลาดจนเหงื่อไหลพั่กๆๆ ราชบุรีนี่ก็ร้อนไม่ใช่เล่นเลยนะ
แล้วเราก็เจอร้านที่เราตั้งใจค้นหา ร้าน "รื่นรส" ค่ะ
ร้านเป็นห้องแอร์สองคูหานะคะ เหมาะกับสภาพพวกเรายามนี้สุดๆ แต่ควักเมนูนี้มาดู ถึงขั้นต๊กกะใจ 
เย้ยยยย ราดหน้าชามเป็นหมื่นแน่ะ !!!!
แต่พวกเราไม่ได้สั่งแบบนั้นหรอกค่ะ (จ่ายไม่ไหว จิเป็นลมเอา) ขอแบบน่ารักกรุ้มกริ่มดีก่าา
จานแรกเลยยย กุ้งนึ่งนมสด
มาจานแรกก็อร่อยแล้วค่ะ กุ้งนี่นึ่งมาพอดีๆเลยนะ ไม่สุกเกินไป เนื้อนี่เด้งๆๆ อร่อยมากกก หัวกุ้งก็สุดโค่ยยยย....มันได้จายมากกกก 
จานสองเป็นสลัดเชลทิพย์+ปลาทิพย์
อันนี้ก็อร่อยค่ะ เค้าเอาปลากะหอยเชลไปทอด ออกมานี่พอดีกินเลย ของเค้าสดจริง ทำมาเลยเด็ดมากๆ
ที่เราชอบอีกอย่างคือน้ำสลัด อร่อยมากๆๆค่ะ กินแล้วเข้ากันสุดๆ 
จานสุดท้าย เค้าว่ามาราชบุรีต้องกินปลายี่สกนะคะ เราเลยสั่งแบบนึ่งบ๊วย
พอมาถึงก็โดนเลย ปลาสดได้ใจ เนื้อหวาน อร่อยมากกก 
ร้านนี้เด็ดจริงๆค่ะ อร่อยทุกอย่างตามที่เค้าแนะนำเลย 
ราคาอาจจะสูงหน่อย แต่รับรองว่าคุ้มค่า 
V
V
หลังจากทานมื้อเย็นแล้ว เราก็กลับบ้านพร้อมป๊ากะแม่ตอนห้าโมงเย็น ถึงชลบุรีตอนสองทุ่ม ใช้เวลาสามชั่วโมงโดยประมาณ
ย้ายมาอยู่ราชบุรีก็ดีอย่าง ใกล้ขึ้นเยอะ เดินทางสะดวก...
ได้เที่ยวหลายที่อย่างวันนี้ด้วย อิอิ
แล้วเดี๋ยวหน้าหนาวเราไปเลี้ยงแกะที่สวนผึ้งกันเนอะ
| Create Date : 01 เมษายน 2557 | | |
| Last Update : 27 ธันวาคม 2557 14:02:22 น. |
| Counter : 1082 Pageviews. |
| |
|
| |
|
อย่างน้อยก็มีสามีทำกับข้าวให้กินแล้ว (มันใช่มั้ย ??) แต่ยิ่งอยู่ด้วยกันไป..นานๆ นานๆ ก็ยิ่งรู้ว่า พี่ศักดิ์มีสกิลแม่บ้านซ่อนอยู่กับตัว ลึกกว่าที่คิด!!
มีกิจกรรมอะไรให้ทำตั้งมากมาย พี่แกนี่สิต้องนั่งรถเดินทางอย่างเดียว มีไอโฟนเป็นเพื่อนเครื่องเดียว แถมต้องหลับบนรถอีก 
เมื่อยบ้างรึปล่าวก็ไม่รู้
ด้วยความหิวๆๆเลยโซ้ยอย่างเร็วมั่กมาก ทำให้กินหมดก่อนพี่ศักดิ์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
