|
|
21>จุดเปลี่ยนผัน
กลับมาจากนั่งวิปัสนาที่สวนพนาวัฒน์ อ.ฮอด เชียงใหม่
เอาบุญมาฝากเพื่อน ๆ ทุกคนนะคะ
ได้ความนิ่งและความสงบในใจเยอะเลยค่ะ แต่ไปคราวนี้
ค่อนข้างจะสบายกว่าที่เคยผ่านมา เท่าที่เคยไปที่ยุวพุทธ
ของคุณแม่สิริ กรินชัย ที่นั่นค่อนข้างเคร่ง ไม่ยอมให้พูด
คุยกัน อยู่กับตัวเองตลอด ฝึกให้มีสมาธิ รู้ร้อน รู้เย็น รู้
อ่อน รู้แข็ง จะเคี้ยวข้าว กลืนน้ำ ก็ต้องรู้ตั้งแต่อาการของ
ลิ้นตวัด การบดเคี้ยวข้าว ให้รู้สึกว่าน้ำกลืนไหลผ่านจากลำ
คอสู่กระเพาะไป
แต่ที่ไปนี่ สบาย ๆ ค่ะ มีเวลาพักเยอะ พูดคุยได้เมื่ออยู่
นอกศาลา อาหารไม่ได้เป็นมังสวิรัต ห้องนอนมีตู้เสื้อผ้า
เรียบร้อย ห้องน้ำสะอาด มีคนรับจ้างซักเสื้อผ้าให้เสร็จ
สรรพ อย่างไรก็ตามก็ได้ฝึกนั่งวิปัสนาตามประสงค์ค่ะ
เข้าเรื่องดีกว่านะคะ
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 21:33:31 ]
--------------------------------------------------------------------------------
หน้าหลัก แจ้งลบ bookmark ส่งต่อกระทู้ พิมพ์ โหวตกระทู้ เก็บเข้าคลังกระทู้ กระทู้ก่อนหน้า กระทู้ถัดไป
--------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็นที่ 1
ตอนที่แล้วพูดถึงว่าแฝดทั้งสองจะกลับเข้ามาเรียนในระบบ
การศึกษาปกติ ลูกคิดว่าที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการกีฬา
หรือการมุ่งเน้นไปยังศิลปะด้านอื่น ๆ
ล้วนแล้วแต่ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองถนัด แม่ช่าเองก็ต้องคอย
หยิกเนื้อตัวเองไม่ให้พูดหรือมีอาการที่แตกแถว สัญญาก็
ต้องไปตามสัญญา เหนื่อยยากแค่ไหน ก็คงสู้คนที่นั่งอ่าน
นั่งท่องไม่ได้หรอก ลูก ๆ ทำงานที่ลำบากกว่าเยอะ และ
แล้ววววว....
สิ่งที่พวกเราทั้งหมดทั้งสิ้นเฝ้าหวัง และตั้งตารอ ก็เป็นจริงได้
ลูกเรียนดีขึ้นเป็นลำดับ แต่ที่ว่าลำดับอาจไม่ถูกต้องนัก
ควรเรียกว่าเรียนดีขึ้นแบบกระโดดสูงอย่างเป็นที่น่าตกใจ
จากที่อยู่ปลายแถวในทุกวิชา ก็เริ่มขยับขึ้นมาในช่วง
กลาง ๆ ระดับ mean ภาคการเรียนต่อมา เริ่มมีบางวิชาที่
ได้คะแนนสอบเต็ม บางวิชาแม้ไม่เต็มก็จะอยู่ในลำดับต้น
ๆ หัวใจพองฟู หน้าที่เคยยับย่นก็มีรอยยิ้มใหญ่ จนกลาย
เป็นหัวเราะ ตาเป็นประกายแห่งความสุขทุกครั้งที่คะแนน
ออกมา แม่ช่าฉวยโอกาสทองนี้ ให้กำลังใจแก่ลูกในทุก
รูปแบบ เยินยอ ชมเชย ชื่นชม และให้รางวัล ประมาณ
ว่าออกแรงส่งไปซะเลยให้ไกลขึ้นไปอีก แม่ช่า เริ่มมี
เสียงดังเมื่อเวลาเข้ากลุ่มหมู่ญาติที่พูดถึงการเรียนของ
เด็ก ๆ
ฟิสิกเหรอ น้องปูนเขาได้เต็ม แต่เสียดายเคมี ขาดไป
สองคะแนน ไม่งั้นนะ เกรด 4 รวด ... นี่ นี่ เสียงแม่ช่า
เสียงแม่ช่าเอง ... อิ อิ แหม๋.. มันช่างดังฟังชัด ผิดกับแต่
ก่อนที่เคยต้องเบี่ยงเบนหัวข้อเมื่อมีเหตุต้องมาสนทนาใน
เรื่องเดียวกันแบบนี้
ไปป์ ก็ไม่เลวนะ เลขได้ที่หนึ่งของระดับชั้น ไม่ใช่แค่
ห้องนะ ทั้งชั้นเลย ทั้งชั้น ม. 3 สองแผนกเลย แผนก
วิทย์และ ศิลป์... พูดพลางตบเข่าตัวเอง นี่ถ้าไม่เกรงใจ
ก็จะขอไมค์ตะโกนมาให้ได้ยินทั้งหมู่บ้านเลยแหละ ฮ่าฮา
ฮา.... มันปลื้ม มันปลื้ม อีกอย่างก็คือพูดซ้ำ พูดซาก เล่า
แล้ว เล่าอีก จนบางคน ไม่เกรงใจ ก็จะบอกว่า เออ..
เรื่องนี้เล่าแล้วนะ ไม่ชอบฟังหนังซ้ำ ... พร้อมค้อนปะ
หลับปะเหลือก ส่วนคนที่ปลื้มไปกับแม่ช่าด้วย ก็ฟังด้วย
ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มด้วยความเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่
ที่เขาว่ามีลูกไว้อวด มันชื่นนนน....ใจ หัวใจฟูแบบคับอก
คับใจ เป็นอย่างงี้นี้เอง อย่างรู้สึกได้จริง ๆ ....
ลูกเองก็มีกำลังใจมากขึ้น ๆ ภาคภูมิใจแบบสุดฤทธิ์ สุด
เดช เริ่มเรียนสนุก เรียนแบบมีแนวทางของตัวเอง เป็นที่
ชื่นชมของเพื่อน ๆรอบข้าง เริ่มสอนเพื่อน ติวให้เพื่อน
หลังจากที่ลอกการบ้านเพื่อนมานาน ก็เริ่มให้เพื่อนยืมลอก
การบ้าน บ้าง
แล้วมาวันหนึ่ง จากที่เป็นฮีโร่ในหมู่เพื่อน ก็เริ่มลามไปถึง
อาจารย์ เมื่อลูกแม่ช่าเจอว่า อาจารย์ออกโจทย์เลขผิด
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า... เสร็จจากสอบและมีการประกาศ
ผลคะแนนในการสอบกลางเทอมครั้งหนึ่ง น้องปูนซึ่งมั่น
ใจสุด ๆ ว่าทำได้ทุกข้อ แต่ผลคะแนนออกมาได้เพียง 99
เท่านั้น ก็เกิดสงสัยว่าข้อไหนที่ผิด เมื่อทางอาจารย์เฉลย
ข้อสอบ ก็ยังไม่พอใจ ยังยืนยันความคิดว่าข้อที่ว่านั้นตน
ทำถูก ก็เอาโจทย์นั้น ไปให้อาจารย์อีกคนหนึ่งทำ ปรากฏ
ว่าได้คำตอบที่ต่างกันออกไป ก็นำไปแย้งกับอาจารย์เจ้า
ของข้อสอบ ทำให้เพื่อนทั้งชั้นได้คะแนนเพิ่มขึ้นมา
เพราะโจทย์เลขข้อนั้นผิดจริง ๆ จึงยกประโยชน์ให้ ปูนได้
เป็นขวัญใจของเพื่อนอีกครั้งหนึ่ง
จิตใจลูกเริ่มจะฮึกและเหิมกล้า ทุกครั้งที่ทำโจทย์เลขไม่
ได้ ก็จะคิดไว้ก่อนว่าโจทย์ผิด โดยไม่ได้สาระตะให้ดี นำ
ไปแย้งครู จนแม่ช่ากลัวว่า หากไม่ดึง หรือปรามไว้ ลูกก็
จะเป็นคนสำคัญตนผิด และจะก้าวร้าวต่อผู้อื่น พร้อมที่จะ
มองคนอื่นในแง่ที่ไม่ถูกต้อง คล้าย ๆ กับว่า ตัวเองเท่านั้น
ที่ถูกต้อง !!
อันตรายเหลือเกิน ฉันจะทำอย่างไรหนอ..เพื่อให้ลูกเป็น
คนมั่นใจตนเองในระดับหนึ่ง โดยไม่ใช้สิ่งนั้นก้าวข้ามเป็น
ตัวสร้างความก้าวร้าว ถ้าไม่เตือนตอนนี้อีกหน่อย ก็อาจจะ
เป็นนิสัยติดตัว ซึ่งไม่เป็นสิ่งที่ดีเลยทำอย่างไรจึงจะให้
สมดุลได้ เพราะความมั่นใจกับความก้าวร้าว ห่างกันเพียง
ด้ายเส้นเดียวเท่านั้น !!!
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 21:41:09 ]
ความคิดเห็นที่ 2
รายการกระตุกหนวด ก็เกิดขึ้นเงียบ ๆ ในใจขณะที่ลูกแม่
ช่าก็มุ่งมั่นในการพิสูจน์โจทย์เลข แทนที่จะทำการฝึกฝน
ทั่วไป เพราะรู้สึกว่า ถ้าหาโจทย์เลขผิดที่ดูเท่ ดูเจ๋ง กว่า
แต่แม่กลับคิดว่า ถ้าลูกติดนิสัยไปข่มคนอื่น โดยเฉพาะครู
บาอาจารย์ อนาคตคงรุ่ง แต่ไม่เรืองรอง แน่นอน และ
เปรียบไปแล้ว ก็เหมือน กบในกะลานั่นเอง จำต้องพาไป
รู้จักโลกให้กว้างกว่านี้
แม่เห็นเขามีแข่งเลขโอลิมปิค ลูกสนใจไหม ถ้าเราได้รับ
คัดเลือกในประเทศเรียบร้อยแล้ว ต้องไปแข่งกันที่ต่าง
ประเทศเลยนะ ยุเข้าไป ให้ดูน่าสนใจ และในที่สุด ลูกทั้ง
สองก็ไปสมัครสอบ โดยไม่ได้เน้นฝึกฝนทำข้อสอบเลย ก็
อย่างที่บอก มั่นใจมากว่าตัวเองเก่งสุด ๆ
อาการที่เขาเรียกว่า จ๋อย ก็เกิดกับลูกทั้งสอง เมื่อไม่ผ่าน
การทดสอบภายในประเทศ เหนือฟ้ายังมีฟ้าลูกก็เพิ่งจะ
ตระหนัก หลังจากนั้น ไม่มีการจับผิดคนอื่น จับผิดข้อสอบ
ของอาจารย์ เพราะเริ่ม เสีย self ซึ่งก็ สะใจ แม่ช่ามาก
ก็คงจะฟังดูตลกสำหรับแม่ที่ทำกับลูกแบบนี้ ลูกเก่งเรา
ดีใจ ลูกกล้าเราภูมิใจ แต่ลูกก้าวร้าวแล้ว ความหายนะ
ต้องเกิดขึ้นแน่ แม่และลูกก็จะช้ำใจในภายหลังได้
จะขอเล่าถึงน้องไปป์อีกคน สำหรับจุดพลิกผันของเขา
ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่ทั้งสองไม่ชอบเลย ตามประสาเด็ก
ผู้ชาย อาจารย์สมศรี ซึ่งมีชื่อเสียงสอนพิเศษภาษา
อังกฤษเก่งนักหนา ก็ไม่สามารถทำให้ทั้งสองพัฒนาขึ้นมา
เหมือนอย่างวิชาอื่น ๆ แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะเป็นวิชา
บังคับสอบ จึงต้องพยายามท่อง พยายามจำเอา ทำให้
เรียนไม่สนุกเหมือนวิชาอื่น ๆ
วันหนึ่ง แม่ช่านัดไปรับลูกที่เรียนพิเศษแถวสยามสแควร์
ให้ไปเจอกันที่ศูนย์หนังสือจุฬาหลังเรียนเสร็จ น้องไปป์ก็
มาบอกว่าอยากอ่าน Harry Potter ฉบับภาษาอังกฤษ ซึ่ง
จริง ๆ ฉบับแปลเป็นไทยได้อ่านจบแล้วส่วนหนึ่ง แต่ภาค
อังกฤษต้นฉบับออกมาเร็วกว่า ก็เกิดอาการอยากอ่าน
ก่อน แม่ช่าปรามนิดเดียวว่า
จะสอบแล้วแต่ยังอ่านหนังสืออ่านเล่นอีกเหรอลูก เด๋วจะ
เตรียมสอบไม่ทันนะ ..
อ่านผ่อนคลายแม่ สัญญาว่าจะอ่านวันละ 1 ชั่วโมง ดี
ไหม นะแม่นะ น่า....
แม่ช่าก็ทนลูกอ้อนไม่ได้ตามเคย ก็เป็นอีกครั้งที่ไม่ได้ขอ
เงินไปเที่ยว ซื้อหนังสืออ่านก็น่าจะดีกว่า เอ้า ซื้อก็ซื้อ...
ภาพที่เห็นน้องไปป์จัดการกับหนังสือเล่มหนา หลายเล่ม
เหล่านี้ คือนอน เอกเขนก มือขวาทรง talking dic. มือ
ซ้ายทรงหนังสือHarry Potter จากที่สัญญาว่าจะอ่านวันละ
ชั่วโมง ก็กลายเป็นว่าอ่านคราวละครึ่งวัน
กำลังมันอ่ะแม่ แป๊บเดียว ๆ ...
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 21:46:17 ]
ความคิดเห็นที่ 3
ตอนหลังไม่เพียงแต่ หลายแป๊บ ยังขอซื้อภาคอังกฤษ
ย้อนหลังตั้งแต่เล่มหนึ่ง สิริรวมในที่สุดก็คือที่บ้านมี Harry
Potter ภาคอังกฤษยกชุด จริง ๆ แล้วฉันเองไม่แน่ใจว่า
ทำถูกไหม จะเสียดายเงินไหม ถ้าลูกเกิดอ่านไม่รู้เรื่อง
แล้วทิ้งไว้ไม่อ่านต่อ เพราะก็ไม่ใช่เงินน้อย ๆ จะว่าไป
แล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ
อ่านแล้วสนุกกว่าภาคไทยนะแม่ ไปป์อ่านไทยมาแล้ว
มาอ่านอังกฤษ มันเข้าใจระดับหนึ่ง แต่คำในภาษาอังกฤษ
มันสนุกกว่าด้วยอ่ะแม่ ถ้าไม่เข้าใจ ก็กดดูใน talking
dic. เลย นี่งัย แล้วก็อ่านต่อไปเลย สนุกดีแม่... มิน่า
ล่ะ มือขวาถือ dic. มือซ้ายถือหนังสือ อย่างไม่รู้จักหมด
จักเมื่อย ถูกเตือนมาก ๆ เข้าก็เอาไปแอบอ่านในห้องน้ำ
แม่ ไปป์อยากอ่าน Lord of the Ring ภาคอังกฤษนะ..
อ่านหนังสือไม่ดีกว่าเหรอลูก หนังสืออ่านเล่นแม่ซื้อให้
แต่เอาเรียนก่อน ใกล้สอบแล้วนะ ข้อสอบคงไม่ออกว่า
คาถาเสกประตูเปิดออกของ Harry เป็นอย่างงัยหรอก...
ใช่ไหม ลูกไปป์หัวเราะขำแม่ แต่ก็ยังอ้อน ต่อไป แม่ช่า
ใจแข็ง แล้วในที่สุดก็ไปได้จากน้าคนหนึ่งได้สำเร็จ ไปป์
ก็นั่งอ่าน Lord of the Ring จนจบทั้ง 3 เล่มได้ในที่สุด
และเรื่องที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้นกับลูกของแม่ช่าอีกแล้ว
คะแนนภาษาอังกฤษของไปป์ดีขึ้นอย่างมาก ลูกบอกว่า
อ่านแล้วจำได้มากขึ้นเพราะสนุก เนื้อเรื่องน่าติดตาม และ
คำศัพท์ในหนังสือมักจะซ้ำ ๆ คำไหนไม่ได้ก็อยากรู้ว่า
แปลว่าอย่างไร เพราะสนุก วลี หรือประโยคเด็ด ต่าง ๆ ก็
เห็นได้บ่อย ๆ จากตัวละครในแต่ละตัวเมื่อกลับมาอ่านข้อ
สอบ ก็รู้สึกรู้เรื่องได้ดีขึ้น นับว่าเป็นเคล็ดไม่ลับอีกอย่างที่
แม่ช่าอยากจะบันทึกไว้ในที่นี่ว่า
ทำในสิ่งที่ชอบจะมีความสุข และ ประสบความสำเร็จ
อย่างแน่นอน
ช่วงนี้ลูก ๆ ก็สอบได้ที่ต้น ๆ ของห้องมาตลอดจนกระทั่ง
จบมัธยมปลายซึ่งระหว่างนั้นแม่ช่า ก็ส่งใจให้ลูก ๆ ตลอด
มา ไม่เพียงแต่เรื่องการเรียนพิเศษหรือว่าอาหารการกิน
การไหว้พระไหว้เจ้า บนบานศาลกล่าว แม่ช่าก็ไปเรื่อย
แหละ ที่ไหน ใครว่าดี ใครว่าเฮี้ยน ก็บนไปทั่ว เรียกว่าไป
กันให้สุด ๆ กระทั่งวันที่จะไปเข้าสนามสอบ entrance
คุณช้าง ช่วงที่ลูก ๆ กำลังชุลมุนวุ่นวาย ก็ได้รับความไว้ใจ
จากที่บริษัทให้ไปปฎิบัติงานที่ประเทศจีน ทางนี้ก็มีแม่ช่า
บริหารจัดการอยู่คนเดียวอย่างเมามัน ( และมั่ว ๆ บาง
ครั้ง ) แต่วันก่อนสอบหนึ่งวัน คุณช้างลางานจากที่โน่น
เพื่อพาลูกมาดูสนามสอบโดยเฉพาะ ครอบครัวเราทั้ง
หมด ขับรถไปดูที่ตึก ที่ชั้น ที่ห้องสอบ กระทั่งเห็นถึง
โต๊ะและเก้าอี้ตามเลขที่นั่งจริง จากนั้นพ่อช้างก็จะพาลูก
ไปดูห้องน้ำ โรงอาหาร ทุกจุด ทุกอย่าง อย่างหมดจด
เรียบร้อย และวันสอบไม่ว่าจะ 3 วัน 5 วัน พ่อช้างจะขอ
เป็นกำลังใจให้ลูกเองโดยนั่งเฝ้าลูกใต้ตึกนั้น ๆ พาไปกิน
ข้าวที่โรงอาหารด้วยกันระหว่างสอบ พูดคุยให้กำลังใจ
จนวันประกาศผลสอบ ซึ่งเป็นวันที่พวกเราทุกคนดีใจกัน
มาก ดีใจเหมือนวันที่ลูกเกิดมา และดีใจมากชนิดที่ว่า ต่อ
จากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในชีวิต แม่ช่าและพ่อช้างจะ
ไม่โวยวาย ไม่บ่นน้อยใจ เพราะเราได้ลิ้มรสความอิ่มใจที่
เป็นที่สุดของชีวิต เป็นรางวัลที่คุ้มค่าเหลือกล่าวเป็นยิ่งสุด
จริง ๆ แล้วมีคนที่เป็นนางเอกสำหรับเรื่องนี้ หรือที่เขา
เรียกว่าเป็น Inspiration หรือผู้ดลใจที่อยู่เบื้องหลังของ
เรื่องนี้คือ พี่ปัน ของน้อง ๆ ทั้งสองคนนี่เอง ซึ่งคราวหน้า
จะเล่าให้ฟังนะคะ
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 21:53:07 ]
ความคิดเห็นที่ 4
ประกาศผล entrace ของปูน
แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 50 22:09:15
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 22:00:55 ]
ความคิดเห็นที่ 5
อันนี้ของ ไปป์ ค่ะ ถือเป็นใบประกาศนียบัตรของพ่อช้างและแม่ช่า
[คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]
จากคุณ : ชราร่า - [ 24 ม.ค. 50 22:04:08 ]
ความคิดเห็นที่ 6
ซึ้งใจจังเลยครับคุณแม่ฯ....
อยากอ่านตอนต่อไปเร็วจังครับ...
จากคุณ : akae - [ 24 ม.ค. 50 22:26:06 ]
ความคิดเห็นที่ 7
รอ ภาคต่อครับ
จากคุณ : DerDen - [ 24 ม.ค. 50 23:01:21 ]
ความคิดเห็นที่ 8
สวัสดีคุณแม่ครับ
จากคุณ : ดอกไม้ DSM - [ 25 ม.ค. 50 09:55:25 A:221.128.117.2 X: TicketID:125129 ]
ความคิดเห็นที่ 9
รอ ภาคต่อด้วยคนครับ
จากคุณ : ozzyii - [ 25 ม.ค. 50 10:04:06 ]
ความคิดเห็นที่ 10
คุณแม่ฯครับ Blog อ่ะเห็นยังว่างๆอยู่เลย...
เอากระทู้คุณแม่ฯไปแปะไว้ซิครับ...เผื่อบางกระทู้ตกไป
และมีคนอยากได้ จะได้เข้าไปอ่านได้...(ตัวผมด้วย)
จากคุณ : akae - [ 25 ม.ค. 50 10:05:21 ]
ความคิดเห็นที่ 11
เห็นด้วยกับคุณ akae
ร่วมโหวตด้วย 1 เสียง
ออกเป็นหนังสืออีก 1 เสียง
นะครับพี่ช่า
จากคุณ : wasansem - [ 25 ม.ค. 50 10:27:15 ]
ความคิดเห็นที่ 12
มีใครช่วยสอนทำ blog หน่อยซิ คิดอยู่เหมือนกันน่ะ
ว่าน่าจะเอาไปใส่ เอ ทำงัยดี คิด คิด คิด
อุ้ย !! ทำไมใบประกาศ entrance ของตาปูนหายไป
เด๋วมาแปะ ใหม่น่ะ
จากคุณ : ชราร่า - [ 25 ม.ค. 50 11:06:18 ]
ความคิดเห็นที่ 13
ใบประกาศ entrance ของปูนจ๊ะ
[คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]
จากคุณ : ชราร่า - [ 25 ม.ค. 50 11:07:05 ]
ความคิดเห็นที่ 14
จากคุณ : Vprawat - [ 25 ม.ค. 50 12:32:14 ]
ความคิดเห็นที่ 15
คุณชราร่า ถ้าไม่ทำใน blog เดิม ของพันทิป
ลองไปดู blog ของกบอ้วนก็ได้นะครับ
//www.blogger.com/start
ใน blog ของพันทิปเอง มีท่านนึงใช้ชื่อ ประมาณว่าคุณป้า
ผมจำไม่ได้แล้ว ขออภัยด้วยครับ
ท่านนี้จะแนะเรื่องการตกแต่ง blog ในพันทิป
ไว้ค่อนข้างมาก
ท่านซุนเอ เองก็ไม่ย่อยครับ
จากคุณ : ดอกไม้ DSM - [ 25 ม.ค. 50 14:33:31 A:221.128.117.2 X: TicketID:125129 ]
ความคิดเห็นที่ 16
ผมจำ blog ของคุณป้าไม่ได้
เลยไปถามในห้องสวนลุม
คุณ ทิ .. (Ka - Ti) ช่วยมาตอบให้ครับ
เป็น blog ป้ามด ตาม link ข้างล่าง
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=auntymod&group=12&month=08-2005&date=06&blog=2
(จริง ๆ คิดว่าคุณชราร่าคงทราบอยู่แล้วล่ะครับ
เพราะเคยสร้าง blog ในพันทิป)
จากคุณ : ดอกไม้ DSM - [ 25 ม.ค. 50 15:24:34 A:221.128.117.2 X: TicketID:125129 ]
ความคิดเห็นที่ 17
หมอวัติมา... เย้.. ดีใจจัง
จะมาสารภาพว่า ตอนทำ blog พันทิป ก็ click ไปเรื่อย ๆ
เคยไปแวะดูอีกที ตอนเขียน คุณแม่มือใหม่แรก ๆ
ว่าจะลงที่นี่ด้วย แต่ด้วยความที่ต้องเริ่มอะไรใหม่
หลาย ๆ อย่างพร้อม ๆ กัน ก็เลยว่าเว้นไปก่อน
กระทั่งมีคนมาขอดูกระทู้เก่า ซึ่งก็ลบไปแล้ว
ซ้ำร้ายที่เคย save ไว้ก็ทำท่าจะส่งต่อไม่เป็น
แต่คนเราก็ต้องหัดเรียนรู้อ่ะนะคะ ok มาเริ่มเรียนใหม่
จาก blog คุณป้าที่คุณดอกไม้อุตสาห์ link มาให้
( ทีหลังช่วย login ด้วยนะ เพราะ link แบบนี้ไม่ได้ต้อง
copy เอา... ไม่ได้ดุนะ แค่ขอความกรุณาดัง ๆ อิอิ )
...มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่พัฒนาได้....
จากคุณ : ชราร่า - [ 25 ม.ค. 50 16:36:49 ]
ความคิดเห็นที่ 18
ซู๊ด.ด.ด... ยอด...ด (น้ำเสียงเหมือนคนเมานิดๆๆ...อิอิ)
คุณแม่มือมันส์ มากี่ครั้ง กี่ครั้ง... ก็สร้างความประทับใจได้ทุกครั้งไป
พี่ช่าลองเอาต้นฉบับไปเสนอสำนักพิมพ์ซิครับ
เผื่อเขาติชม... แล้วจะได้ทยอยปรับแต่งไปด้วย
เสร็จจากเว็บ ก็จะได้พิมพ์ออกเป็นเล่มทันใจหน่อย.......
อืมม์ ผมเสนอชื่อเรื่อง... ประมาณว่า
"เลี้ยงลูกให้เป็นวิศวะ"
หรือ
"คู่มือสร้างบัณฑิตวิศวะ"
หรือ
"108 วิธี ไม่ตีแต่ติดตาม (ตอน กว่าจะชื่นใจแม่)"
เอิ๊กๆๆ ...
จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 25 ม.ค. 50 17:25:42 ]
ความคิดเห็นที่ 19
ขอบคุณ คุณห่านมาก แหม อุตสาห์ตั้งชื่อให้เสร็จสรรพ
น่าสนใจทีเดียว ชื่อ 108 วิธีไม่ดี แต่ติดตาม ก็เท่ ดี
ว่าแต่ว่า มันแปลว่ารัยอ่ะ คำว่าไม่ดี หมายถึงไม่ใช่สูตร
สำเร็จหรือเปล่า หรือคุณห่านกำลังจะสื่ออะไรเหรอค่ะ
วานแนะนำหน่อยจ๊ะ
จากคุณ : ชราร่า - [ 25 ม.ค. 50 21:10:12 ]
ความคิดเห็นที่ 20
อูย ย.. พี่ช่า
กระป๋มเขียนว่า ตอ เต่า สระ อี ต่างหากล่ะก๊าบ
เฮ้อ พี่ช่าก็.... ชอบทำให้รู้อายุจริงอยู่เรื่อย..........เอิ๊กๆๆ ( )
จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 26 ม.ค. 50 06:53:48 ]
ความคิดเห็นที่ 21
ไหนๆ ก็ไหนๆ
ระหว่างอาบน้ำ ตั้งได้อีกตั้งหลายชื่อแน่ะพี่
ขอเสนอเพิ่มเติมเลยครับว่า...
ตีแตก (ตอเต่าสระอี ตอเต่าสระแอกอไก่ อ่านว่า ตีแตก มิใช่ "ดี" แตกนะครับ...เอิ๊กๆๆ)
ตีแตกเรื่องลูก ตอน ถึงแม่มือใหม่จากแม่มือมันส์ (ที่เป็นตอนๆ เพื่อว่าจะได้มีภาคอื่นๆ ตามมาไงฮับ)
หรือ
เลี้ยงลูกฉบับเซียน
หรือ...เป็นแนววิชาการแบบ
กลยุทธ์การสร้างอนาคตของชาติ (อืมม์ ชื่อนี้ค่อนข้างวิชาการดีนะครับ.... )
แต่ไม่ว่าชื่อไหนก็ตาม
ขอให้พิมพ์ออกมาเถอะ.... ผมจะไม่พลาดซักเล่มเลย......... อิอิ
.
จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 26 ม.ค. 50 09:07:59 ]
ความคิดเห็นที่ 22
ขอบคุณมากค่ะ แหม ตอนอาบน้ำยังอุตสาห์คิดให้
ว่าแต่ว่า อาบน้ำสะอาดหรือเปล่าเนี่ยะ อิอิ
วานคิดต่อได้ไหม คุณห่าน คือ ไม่อยากแบบ
ยกตัวเอง ว่าเป็นเซียน หรือแม่ดีเด่นช่วยชาติเลี้ยงลูก
เพราะจริง ๆ แล้วจะเห็นว่า ไม่ใช่ว่า
มีประสบการณ์ที่เก่งกาจมา แต่หลักใหญ่อยู่ที่
อดทนและก้าวเดินไปพร้อม ๆ กัน รวมทั้งการเป็น
team work ที่ดีด้วยมั่ง ไม่รู้ซิ ไม่อยากเหมือนว่า
ข้าเก่ง แล้วนี่คือ สูตรสำเร็จ กลัวว่าคนอื่นเอาไป
implement ผิด บาปแย่เลย
จากคุณ : ชราร่า - [ 26 ม.ค. 50 12:05:42 ]
ความคิดเห็นที่ 23
เรื่องสร้าง blog ผมพอจะมีประสบการณ์มาบ้างครับ..
ถ้าคุณแม่ฯ ต้องการผมพร้อมจะช่วยแนะนำครับ...
เต็มใจ 100000000000000000000% เลยครับ...
จากคุณ : akae - [ 26 ม.ค. 50 17:07:36 ]
ความคิดเห็นที่ 24
ผมสร้างบล๊อก ม่ายเป็นฮับ
เก็บเอาการบ้าน ไปลองตั้งชื่อหนังสือมาให้พี่ช่าดู ไว้เป็นตัวเลือกดีก่า
เอิ๊กๆๆ......
จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 26 ม.ค. 50 19:17:50 ]
| Create Date : 28 มกราคม 2550 |
| Last Update : 30 มกราคม 2550 23:37:31 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 411 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [