BlogGang.com : : ชราร่า - 13>คู่มือเตรียมตัวก่อนเดินห้าง

Tough Time Never Last ...But Tough People Do

Group Blog

กระทู้ในคลับอิสรภาพทางการเงิน

All Blogs

13>คู่มือเตรียมตัวก่อนเดินห้าง

ดูหัวข้อแล้วรู้สึกไฮโซจังเลยนะคะ
แต่เปล่าหรอก เพียงแต่คนมีอาชีพ
Mother Director ต้องบริหารเวลา
ให้ดี การเดินห้างเพื่อจับจ่ายก็เป็น
สิ่งที่หลีกเลี่ยงยาก

สอนลูก..ยิ่งมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อย
จะมาจำกัดการสอนอยู่แค่โต๊ะเขียน
หนังสือไม่ได้ พบเห็นอะไรด้วยกัน
ก็สอนไปด้วยนั่นแหละดีที่สุด เพราะ
learning by doing แต่ตอนนี้เป็นตอน
Learning by shopping อิอิ

จากคุณ : ชราร่า - [ 23 พ.ย. 49 22:08:46 ]

--------------------------------------------------------------------------------

หน้าหลัก แจ้งลบ bookmark ส่งต่อกระทู้ พิมพ์ โหวตกระทู้ เก็บเข้าคลังกระทู้ กระทู้ก่อนหน้า กระทู้ถัดไป

--------------------------------------------------------------------------------

ความคิดเห็นที่ 1

“แม่ช่าจะพาลูก ๆ ไปที่โรบินสันนะคะ วันนี้เราไปซื้อของที่ super กัน เราไม่ซื้อของ
อย่างอื่น เพราะวันนี้แม่ช่าทำงานได้เงินมา 250 บาท..”

“โห แม่ได้เงินเยอะจัง..” เด็ก ๆ มีอายุประมาณ 4-5 ขวบ ยังเดียงสากับมูลค่าของเงิน

“แม่มีรายการของที่ต้องซื้ออยู่แล้ว ไหนใครอ่านออกบ้างว่าแม่ต้องซื้ออะไร...” ตั้งใจที่จะ
เขียนตัวชัด ๆ โต ๆ เพื่อให้ลูกฝึกอ่าน และสนุกเมื่อไปข้างนอกด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นกิจกรรม
ของแม่ก็ตาม ....

น้องปันมักจะอาสาเป็นคนอ่านรายการของที่ต้องซื้อ ส่วนน้องแฝดก็จะช่วยกันหาว่าของ
อยู่ส่วนไหนของ super ยังต้องอ่านฉลากให้ชัดเจนว่าใช่ของที่ต้องซื้อแน่นอน ตัวเลข
ซึ่งเป็นราคาของสินค้า ลูกก็มักจะถามว่าอันไหนเรียกว่าถูก อันไหนคือแพง มีการแย่งกัน
ตอบ บ้างก็เถียง แล้วท้ายสุดก็หันหน้ามาที่แม่ช่า ทำนองว่า “แม่ว่าใครถูกฮ่ะ”

นอกจากนี้ แม่ช่ายังจะสอดแทรกความรู้ให้ลูกเรื่องของน้ำหนักของสินค้า เรื่องของ อย.
( อาหารและยา ) โดยเฉพาะว่าหากเราซื้อขนมแล้วไม่มีเลขหมาย อย. ก็ไม่ปลอดภัยที่
จะซื้อมากิน อีกอย่างก็คือวันหมดอายุ ของนม หรือ โยเกิร์ต ต้องสังเกตให้ดี

ถ้าเราตกลงกันว่ามาซื้อของใช้ในบ้าน เราก็จะไม่แวะที่ไหนอีก คือกลับตรงเข้าบ้าน
หรือว่าพอมีเงินเหลือบ้าง ก็ให้ลูกตัดสินใจว่าจะกินขนมได้อีกคนละเท่าไร กี่ชิ้น วิธีนี้ทำให้
ลูกคิดเลขอยู่ตลอด เพื่อดูว่าเมื่อของครบแล้ว จะลุ้นมีเงินเหลือกินขนมไหมทุกครั้ง สนุกดี
พร้อมกันได้เรียนรู้นิสัย และ วิธีคิดของลูกแต่ละคนด้วย
ลูกคนที่ตะกละหน่อยก็จะคอย
ให้ซื้อของลดราคาเพราะจะได้มีเงินเหลือกินขนม ขณะที่อีกคนจะดูว่าของราคาถูกนั้น
จะหมดอายุแล้วหรือเปล่า แม่ช่าก็อมยิ้มยืนฟังเฉย ๆ

จากคุณ : ชราร่า - [ 23 พ.ย. 49 22:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2

มีบ่อยครั้งที่แม่ช่า แกล้งว่าเงินที่เจ้านายให้มาวันนี้ ไม่พอซื้อของใช้ในบ้านเลย ขาดไป
20บาทบ้าง 30 บาทบ้าง เด็ก ๆ จะหน้าเสียเล็กน้อย ส่วนหนึ่งเพราะว่าไม่มีเงินเหลือซื้อ
ขนม อีกส่วนหนึ่งก็คือ ที่บ้านใช้ของฟุ่มเฟือยไปหรือเปล่า ฉันก็จะถือโอกาสพูด
เรื่องกินข้าวต้องหมดจาน ไม่เหลือทิ้งไว้ ของเล่นเสีย ก็ซ่อมได้ ไม่ต้องซื้อใหม่หรอก
หรือว่าพอเล่นเบื่อแล้ว ก็ทำความสะอาดเอากล่องมาใส่ไว้อย่างเดิมนะคะ พวกโฟม
หรือกระดาษที่กันกระแทกก็ไม่เคยทิ้งไปแต่แรกอยู่แล้ว พอจะต้องเก็บใหม่ ก็ทำให้
เหมือนของใหม่ เก็บไว้หลังตู้ คอยสลับกับของเล่นอยู่อีกหนึ่งชุด ดังนี้ประเภทไม่ครบสี
หรือชิ้นส่วนหายก็เกิดขึ้นน้อยมากค่ะ

ก็ใช่ว่าจะใจร้ายไปทุกเรื่อง โอกาสพิเศษไปซื้อของเล่น หรือขนมเค้กก็มี เพียงแต่ว่าฉัน
ต้องมีงบประมาณให้เสมอว่าไม่เกินกว่านี้ ดังนั้น ต้องย้ำเสมอว่าเงินน่ะ มี แต่มีเท่านี้นะ
ประเภทออกอาการดิ้นกลางห้าง ร้องไห้เอาชนะ ก็ไม่มีให้เห็น เพราะหากสัญญาว่าให้ก็มี
ให้แน่ ถ้าไม่ได้บอกว่าให้ ดิ้นให้ตายก็ไม่มี อย่ามาร้องเสียให้ยาก แต่ก็ยังไม่เคยร้อง
ให้เห็นเลยนะคะตั้งแต่เป็นแม่เป็นลูกกันมา

อีกเรื่องหนึ่งก็คือ วิธีการแก้ปัญหา ถ้าลูกพลัดหลงในห้าง เด็ก ๆ นั้นพอเดินได้เอง ก็มัก
ไม่สนใจว่ากลุ่ม หรือพวก ไปถึงไหนกันแล้ว ครั้นจะจูงมือลูกทั้งหมด ก็คงต้องเอาเชือก
มาผูกไว้เป็นพวง

แม่ช่า ก็จะเขียนชื่อพ่อ และแม่พร้อมหมายเลขโทรติดต่อใส่กระเป๋าลูก หรือห้อยคอไว้
มีแอบเขียนยศและตำแหน่งของทั้งพ่อและแม่ไว้ด้วยเผื่อคนร้ายจะลักพาเด็ก ก็คงไม่กล้า
เอาลูกของนายตำรวจยศพลตำรวจเอกช้าง และแพทย์หญิงช่าไปหรอก อิอิ

อีกทีก็จะสอนให้ลูกท่องหมายเลขโทรศัพท์บ้านไว้ ทันทีที่รู้จักตัวเลข 1-10 แล้วหากเมื่อไร
ที่รู้ตัวว่าหลงแล้ว ไม่ต้องตกใจ ให้ยืนอยู่กับที่เดิม หรือไม่ก็เดินไปที่บันไดเลื่อนที่ใกล้
มากที่สุด แม่จะเดินไปหาบริเวณที่ผ่านมา และบันไดเลื่อน

ก็โชคดีว่าผ่านมาไม่เคยได้ใช้ป้ายห้อยคอและบันได้เลื่อนเป็นประโยชน์สักที

จากคุณ : ชราร่า - [ 23 พ.ย. 49 22:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ข้าวของซื้อมาก ๆ แม่ช่าก็ไม่เคยหิ้วตัวเอียงอยู่คนเดียว เด็ก ๆ ต้องให้ถือด้วยอย่าง
ถ้วนหน้า ให้น้ำหนักพอ ๆ กัน เพราะเป็นของใช้ของทุกคนที่บ้านเรา ก็ต้องช่วยกันหิ้ว
ไม่เกี่ยงกัน หรือจะเห็นแก่ตัวไม่ได้เลย เพราะจะเป็นคนที่ไม่มีคนเล่นด้วย และคราวหน้า
จะมา super ก็จะไม่ชวนมาด้วย เป็นการ boycott เล็กน้อย เข็ดไปนานเลยแหละ

ครั้งหนึ่ง บอกลูกว่า วันนี้มีงบประมาณสำหรับเด็ก ๆ ซื้อขนม คนละ 20 บาท ดีใจกัน
มากก็คงคิดว่าเยอะอ่ะนะ เพราะต่างคนต่างถือตะกร้าพลาสติกคนละใบ แม่ช่าเรียน
รู้จากลูก ๆ ในคราวนี้ว่า .....

น้องปัน>> ซื้อของขบเคี้ยว ยี่ห้อเดียวกันแต่หลายรสชาติ ใช้งบหมด = สนใจเรื่องไหน ก็จะมุ่งมั่นเจาะลึกกันสุด ๆ

น้องปูน >> ได้ของชิ้นใหญ่ชิ้นเดียว ราคาเต็มอัตราเท่าที่ได้รับ = ไม่ค่อยคิดอะไรลึกซึ้ง ใช้สิทธิเต็มที่

น้องไปป์ >> ขนมหลายอย่าง และ หลายราคา ซ้ำยังมีเงินเหลือมาคืนอีก = เป็นคนเรื่อย ๆ และพอใจเท่าที่ตัวมีอยู่

ฉันอ่านลูกได้ถูกหรือเปล่า ไม่แน่ใจ ที่อยากจะบอกก็คือ ลูกจะเติบโตขึ้นมา อย่าดูแค่
ตัวเลขบนตาชั่ง หรือจากไม้วัดส่วนสูง ให้สังเกตการณ์พัฒนาการด้านความคิด ความ
อ่านทั้ง IQ และ EQ เพื่อเราจะสามารถหล่อหลอม หรือขัดเกลาใหม่ได้ ก่อนสายเกินแก้

Create Date : 28 มกราคม 2550

Last Update : 28 มกราคม 2550 20:09:55 น.

0 comments

Counter : 558 Pageviews.