Tough Time Never Last ...But Tough People Do
Group Blog
 
All Blogs
 
18>คุณฉกาจ ลือชาเกียรติศักดิ์ แห่งซีเอ็ดบุคส์

ต้องขอโทษที่ทิ้งห่างช่วงไปพอสมควร

เสร็จจากงานงบประมาณ ก็ต้องทัวร์สวัสดีปีใหม่

กับลูกค้าทั้งหลายค่ะ แล้วก็รับเลี้ยงจากลูกค้า

แล้วก็เลี้ยงลูกน้อง แล้วก็รับเลี้ยงจากลูกน้อง

เลี้ยงเพื่อน ๆ แล้วก็รับเลี้ยงจากเพื่อน ๆ

กินซะเหนื่อยเลยค่ะ นน. ขึ้น ซ้า....


สัญญาว่าต่อนี้ไป ไม่ปล่อยให้รอนานค่ะ

ภาระกิจนี้ ต้องกระทำให้สำเร็จค่ะ ไหน ๆ ก็ทำเพื่อ

น้องกุ้งอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่แล้ว


ถือว่าเป็นกระทู้แรก สำหรับปีใหม่นี้นะคะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:31:01 ]




--------------------------------------------------------------------------------

หน้าหลัก แจ้งลบ bookmark ส่งต่อกระทู้ พิมพ์ โหวตกระทู้ เก็บเข้าคลังกระทู้ กระทู้ก่อนหน้า กระทู้ถัดไป








--------------------------------------------------------------------------------

ความคิดเห็นที่ 1

เมื่อได้สรุป( ที่อาจจะเร็วไปหน่อย)แล้วว่า ลูกทั้งสามคงจะ

เอาดีด้านการเรียนในห้องได้ไม่ดีนัก ปฏิบัติการเปิดการ

เรียนนอกห้องสำหรับเขาทั้งหมดก็ได้เริ่มขึ้น


ซึ่งจริง ๆ แล้วเจ้าแฝดเองได้แสดงออกให้เห็นแล้วว่า เขามี

ความสนใจในเรื่องรถ หรือเครื่องยนต์ต่าง ๆ อยู่บ้าง ครั้ง

หนึ่งได้ขอให้ซื้อนิตยสาร “อิเลคโทรนิคสมัครเล่น”

จากร้านขายหนังสือ ซีเอ็ดบุคส์ ซึ่งหน้าปกมี เครื่องเล่นที่

ประดิษฐ์ด้วยมือสามารถลอยและแล่นไปเองในน้ำได้

ด้วยที่สนับสนุนให้ลูกรักการอ่านหนังสืออยู่แล้ว แม้จะ

รู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้อาจจะเลยวัยของเขาไปหน่อยแต่ก็ไม่

ขัด เพราะท่าทางของลูกบอกว่าอยากได้มากเหลือเกิน


“อยากเอาไปเป็นแบบทำอ่ะแม่ อยากได้แบบนี้ วิ่งได้

ลอยน้ำก็ได้ด้วย ”


“แล้วลูกจะทำเป็นไหม แบบนี้แม่ไม่เคยทำนะ...คงสอน

ลูกไม่ได้”


“ก็ขอซื้อเล่มนี้ไปก่อน ดูว่าต้องมีอะไรบ้าง ในนี้เขาก็บอก

ไว้เป็นรายการหมดเลยนะ เราก็ไปซื้อตามนี้แหละแม่ ไม่

ยากหรอก”


เอา เอา ซื้อก็ซื้อ ดีกว่าขอไปซื้อของเล่นสำเร็จรูป เรามา

ประกอบเอง ได้ความรู้ด้วย ได้ความภูมิใจด้วย


พอมานั่งอ่านกันจริง ๆ จัง ๆ อืมม ไม่ง่ายเลย ลูกเริ่มหน้า

ไม่ดี ลำพังแค่แผ่นไม้อัด โฟม มอเตอร์ ก็พอทำเนา แต่

ตัว AC ,DC สีต่าง ๆ แผ่นวงจรไฟฟ้า อะไรเนี่ยะ ทำเอาแม่

หมดปัญญา พ่อช้างก็เพิ่งเดินทางไปตจว. อีกกว่า 2

อาทิตย์กว่าจะกลับมาได้ลูกคงรอไม่ไหวแน่นอน แล้วใคร

ล่ะ ที่จะช่วยเราได้ ???


“มีการเรียนวงจรไฟฟ้าสำหรับเด็กไหมค่ะ... ”

“ไม่มีครับ มีแต่สำหรับผู้ใหญ่ครับ เรียนไปประกอบ

อาชีพ...”นั่นคือ โรงเรียน แสงทองการไฟฟ้าและ

โทรทัศน์ แห่งแรกที่ฉันโทรไป โดยหาข้อมูลจากสมุด

โทรศัพท์หน้าเหลือง


โทรไปอีกแห่งหนึ่ง จำชื่อไม่ได้.....

“ ไม่มีครับสำหรับเด็ก อายุเท่าไรล่ะครับ ” ปลายทางถึง

กับอึ้งเมื่อรู้ว่าด็กที่ต้องการเรียนไฟฟ้าด้วยมีอายุเพียง 9

ขวบ เขาคงคิดว่า แม่เด็กมันบ้าไปแล้วหรือเปล่าฟ่ะ


หันรีหันขว้าง ทันใดนั้น สมองอันปราดเปรื่องของแม่ช่าก็มี

แสงสว่างโร่ออกมา

ก็คนเขียนบทความนั่นแหละ จะไปยากอะไรล่ะ เขาเขียน

เขาก็ต้องรู้ซิ ปรี่ไปหยิบนิตยสารเล่มนั้น เปิดดูโรงพิมพ์

ซีเอ๊ดบุคส์ อยู่แถวแฟลตดินแดง คอลัมภ์นิสคือ

คุณฉกาจ ลือชาเกียรติศักดิ์ !!!

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:43:34 ]






ความคิดเห็นที่ 2

“ยินดีครับ ยินดี คุณแม่พาน้องมาได้เลย เป็นวันเสาร์ได้

ไหมครับ วันอื่น ผมค่อนข้างยุ่ง วันเสาร์จะสะดวกหน่อย

ครับ...”


ลูก ๆ ดีใจมาก ๆ เมื่อฉันเล่าเรื่องให้ฟังว่า ได้เจอคนที่จะ

สอนลูกได้แล้ว ฉันบอกให้ลูกเตรียมตัว และสิ่งที่

ต้องบอกไว้แต่เนิ่น ๆ ก็คือว่า


“ แม่ไม่ได้หาคนที่จะต่อเครื่องเล่นให้นะครับลูก คุณฉกาจ

เขาจะสอนให้ว่า อะไรมันคืออะไร แล้วลูกก็ต้องมาต่อเอง

นะลูก แม่ว่ามันไม่ง่ายนะ แต่ลูกจะได้ภูมิใจงัยว่าลูกสร้าง

งานชิ้นนี้ด้วยตัวเอง ”


เด็กอายุ 9 ขวบก็คงจะงง ๆ กับคำว่าภูมิใจว่ามันจะเป็นหน้า

ตา หรือรสชาติอย่างไร เปรี้ยว หวาน มัน จืด....แม่เอง ก็

ไม่รู้หรอกว่า คุณคนที่ใจดีคนนั้น เขาจะสอนอะไรลูกฉัน

บ้าง แต่ที่แน่ ๆ ดีใจจังเลยที่ได้เจอคนมีเมตตา


ซีเอ็ดเดิม ก่อนที่จะเป็นโรงพิมพ์ที่ใหญ่โตและเป็นมหาชน

ได้ขนาดนี้ ตั้งอยู่แถวห้วยขวางใกล้แฟลตดินแดง ฉันกับ

ลูก ๆ ไปแต่เช้า คุณคนใจดีมารับด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม พา

ลูกไปที่ห้องแคบ ๆ ห้องหนึ่ง ไม่เห็นมีหนังสือดูสวย ๆ

เหมือนที่วางแผง สักเล่ม มีแต่กระดาษ กระดาษและ

กระดาษเต็มไปหมด



เราสามคนแม่ลูก นั่งเป็นนักเรียนฟังคุณฉกาจ อธิบายถึง

ชิ้นส่วนประกอบแต่ละชิ้น การทำงานที่เชื่อมโยงกัน กว่า

จะเป็นเครื่องเล่นที่ลูกอยากได้จะต้องมีขั้นตอนอย่างไร

ลูก ๆ ฟังอย่างสนใจ ฉันแน่ใจว่าลูกคงรับมาไม่ได้ทั้ง

หมด แต่จากที่ฉันได้รับรู้โดยการนั่งเรียนด้วยนี้ แม้จะไม่รู้

เรื่องทั้งหมดเหมือนกัน ลูกรู้บางส่วน แม่รู้บางส่วน แต่เรา

คงเป็น team work ที่สามารถประดิษฐ์เข้าเครื่องเล่นนี้ได้

สำเร็จแน่นอน


เย้ !!!


ก่อนลาจากคุณฉกาจไป เรายังได้รับลายแทงแถวบ้าน

หม้อ แหล่งที่จะไปซื้อชิ้นส่วนประกอบของเครื่องเล่นนี้

คุณฉกาจบอกเราเสร็จสรรพเลยว่า ของชิ้นไหน ซื้อที่

ไหน และแต่ละหน่วยมีราคาเท่าไร ซ้ำยังอำนวยความ

สะดวกให้เราสามารถติดต่อมาที่โรงพิมพ์ได้ในวันอาทิตย์

หากมีประเด็นขัดข้อง


น่ารักซะไม่มี

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:48:59 ]






ความคิดเห็นที่ 3

สามคนแม่ลูก ก็สามารถประกอบชิ้นส่วนออกมาเป็นเครื่อง

เล่นสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกอันนี้ได้ในอาทิตย์ต่อมา


ลูก ๆ ดีใจที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่ แม้จะผิดรูปผิดร่างบ้าง แต่

ก็เล่นได้อย่างสนุกสนานกว่าของเล่นชิ้นอื่น ๆ เขาคงได้รู้

ตอนนี้แหละว่าความภาคภูมิใจเป็นอย่างไร โดยที่ฉันไม่

ต้องพูด ทุกอย่างสามารถอธิบายและมีคำตอบในตัวของ

มันอยู่แล้ว


ส่วนฉันเอง ก็รู้สึกดีใจที่ได้พบคนที่มีจิตใจที่งดงาม คุณ

ฉกาจนั่งเสียเวลาครึ่งค่อนวัน กับแม่ลูกที่เขาไม่เคยรู้จัก

คุยกับเด็กวัยเล็กที่จะเข้าใจเขาได้สักกี่มากน้อยก็คะเนไม่

ได้ ผลตอบแทนที่ได้รับก็เพียงส้มบางมด 2 กิโลและโด

นัท 1 กล่องใหญ่ ซึ่งฉันก็ได้เห็นเขาแจกจ่ายให้ไปกับ

เพื่อนร่วมงานเขาที่โรงพิมพ์


ฉันบอกลูก ๆ ว่าน้าฉกาจเป็นตัวอย่างของคนดี ที่ให้

ประโยชน์กับคนอื่น ๆ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แต่เราจะ

รู้สึกดีกับเขา ซึ่งแม่ก็เชื่อว่าน้าเองก็มีความปลาบปลื้มใจ

เป็นรางวัลแน่นอน


มีคนเคยบอกว่า หากพบคนดี ต้องยกย่องให้โลกรู้ เพื่อ

เป็นการสร้างกำลังใจให้เขา ฉันเห็นด้วยเป็นอย่างมาก จึง

ลงมือเขียนจดหมายหนึ่งฉบับให้กับ ผู้บริหารบรรณาธิการ

ของบริษัทซีเอ็ดในเวลาต่อมา เสียดายที่ฉันจำไม่ได้ว่า

เก็บสำเนาไว้ที่ไหน แต่เนื้อหาโดยรวมก็คือ...


จากความรู้ที่ลูกทั้งสองได้รับจากคุณฉกาจ ซึ่งขณะนั้นเป็น

พนักงานระดับปฏิบัติงานของบริษัทใหญ่ ๆ อย่างซีเอ็ด คง

บอกได้ว่าเป็นสิ่งที่เล็กน้อยมากในความรู้สึกของผู้บริหาร

ระดับสูง แต่มากมายเหลือเกินสำหรับครอบครัวของเรา


ในจดหมายฉันบอกว่า ฉันไม่ได้หวังว่าในอนาคตลูกจะได้

เป็นนักวิศวกรรมผู้ยิ่งใหญ่ หรือนักประดิษฐกรรมที่มีชื่อ

ก้องโลก แต่ในการได้พบกับคุณฉกาจนั้น ทำให้ลูกได้พบ

กับบุคคลที่เป็นตัวอย่างที่ดี ลูกได้รับรู้การให้ที่ดีงาม การ

ให้ที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ จากชายร่างเล็กคนหนึ่งซึ่งไม่

ได้รู้จักกันมาก่อน ซึ่งฉันก็หวังว่าลูกจะเป็นคนที่รู้จักการให้

แก่สังคมในอนาคตต่อไป


ฉันยังได้พูดว่า ขอแสดงความยินดีต่อคุณบรรณาธิการ

บริหารมีพนักงานที่ดีในองค์กรของท่าน และเชื่อเป็นอย่าง

ยิ่งว่า คุณฉกาจจะไม่เพียงแต่ได้เป็นรับการยกย่องเป็น

บุคคลตัวอย่างในองค์กร แต่จะได้รับการสนับสนุนให้เป็น

หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงต่อไป


เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ติดต่อไปที่คุณฉกาจ เพื่อจะได้บอก

เขาว่าเด็กแฝดที่เขาเคยเป็นครูคนแรกในการประดิษฐ์ของ

เล่นได้เติบใหญ่ขึ้น พร้อม ๆ กับนำความภูมิใจมาให้ครอบ

ครัวเสมอมา ก็อยากให้เขารับรู้และ ยินดีกับเรา พร้อม

อยากที่จะขอบคุณอีกครั้งที่คุณฉกาจได้เป็นส่วนหนึ่งของ

ความสำเร็จนี้ ฉันได้เก็บ e mail นี้ไว้

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:51:42 ]






ความคิดเห็นที่ 4

---- Original Message -----
>From: "Parinda Uthaicharoenpong"
>To:
>Sent: Friday, February 18, 2005 12:19 PM
>Subject: เรียนถามชื่อผู้บริหาร
>
>
>
>คุณ webmaster
>
>รบกวนเรียนถามชื่อสกุล ผู้บริหารที่ชื่อ " คุณ?กาจ " พร้อม e mail address
>ด้วยนะคะ
>เป็นเพื่อนค่ะและต้องการติดต่อด้วย
>
>ขอบคุณมากนะคะ
>
>

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:56:19 ]






ความคิดเห็นที่ 5

At 15:17 18/2/2005, ?กาจ ลือชาเกียรติศักดิ์ wrote:


>เรียน ______

>
>สวัสดีครับ ทาง webmaster แจ้งว่ามีเมล์สอบถามหาตัวผม
>สามารภติดต่อได้ตามเมล์ที่ส่งนี้ครับ
>
>?กาจ ลือชาเกียรติศักดิ์
>

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 21:57:33 ]






ความคิดเห็นที่ 6

----- Original Message -----
From: "
" <_____.co.th>
To: "?กาจ ลือชาเกียรติศักดิ์" ;

Sent: Friday, February 18, 2005 4:42 PM
Subject: สวัสดีค่ะ

เรียนคุณ?กาจ

คือได้เคยติดต่อมาครั้งหนึ่งเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว แต่ไม่

ได้รับการติดต่อกลับครั้งนี้ ก็ดีใจที่คุณ?กาจ ตอบ e mail

มาด้วยตัวเอง

ขออนุญาตทวนความจำกับคุณ?กาจเมื่อกว่าสิบปีที่แล้วสัก

หน่อยนะคะคือดิ?ันเคยพาลูกชายแฝดคู่หนึ่งไปหาที่โรง

พิมพ์ เพียงเพื่อให้คุณ?กาจช่วยสอนการต่อวงจรไฟฟ้าซึ่ง

เป็นเครื่องเล่นที่มีการตีพิมพ์ลงในหนังสือ

ชื่อ " อิเลคโทรนิคสมัครเล่น " ซึ่งก็ได้รับความช่วยเหลือ

จากคุณ?กาจด้วยดีในครั้งนั้น ซึ่งดิ?ันและลูก ๆ ก็ซาบซึ้ง

ในน้ำใจมาก


เวลาผ่านมาหลายปี จนลูกสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ในคณะ

วิศวกรรมศาสตร์ทั้งคู่ ก็ได้ e mail ไปเรียนคุณ?กาจด้วย

ความระลึกถึงครั้งหนึ่งแต่ก็เงียบไปค่ะเข้าใจว่า งานคงยุ่ง

นะคะ



ครั้งนี้ ก็อยากรายงานตัวด้วยความระลึกถึงอีกครั้งค่ะ เนื่อง

จากลูกได้เข้าร่วมแข่งขัน Robot ประเทศไทย ชนะเลิศ ที่

หนึ่ง จะได้ไปแข่งที่ญี่ปุ่นในนามตัวแทนประเทศไทย เร็ว

ๆ นี้



เพียงแค่อยากเล่าให้ฟังน่ะค่ะ ไม่มีอะไรมาก ลูก ๆ เติบโต

ขึ้นมาได้และรักดีก็มีองค์ประกอบหลาย ๆ ส่วนด้วยกัน

แต่ส่วนหนึ่ง ก็ต้องเรียนว่าได้จากการ " ให้" ที่เราแม่ลูกได้

รับจากคุณแม้คุณจะไม่รู้สึกว่ามันมากมายอะไร แต่ก็อยาก

ให้รับทราบน่ะค่ะ


ทั้งหมดที่เล่านี้ ไม่ทราบว่าคุณ?กาจ จะจำเราได้หรือเปล่า

หากได้ พวกเราคงดีใจแต่หากลืมไปแล้ว ก็ไม่เป็นไรค่ะ

เอาเป็นว่าคุณเคยได้ทำสิ่งที่ดี ๆ ให้ครอบครัว

เราได้ประทับใจ ก็ขอแนบรูปภาพบางส่วนของการแข่งขัน

ให้ดูนะคะ


//www.pantown.com/board.php?

id=3581&name=board1&topic=231&action=view


ด้วยความเคารพ


ป____________

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 22:04:11 ]






ความคิดเห็นที่ 7

เรียน คุณป_____


ผมขอแสดงความยินดีกับน้องๆ ด้วยครับ ผมยังจำภาพ

น้องทั้งสองคนได้เสมอและเชื่อว่าครอบครัวไม่ว่าคุณพ่อ

คุณแม่และตัวน้องทั้งสองคนเองเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้

ประสพความสำเร็จได้ครับ มีข่าวสารอะไรก็เมล์มาได้ครับ

ยินดีที่พบอีกครั้ง


ขอบคุณครับ
?กาจ ลือชาเกียรติศักดิ์

จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 22:06:41 ]






ความคิดเห็นที่ 8

เสียดายที่ไม่ได้เก็บนิตยสารฉบับนั้นไว้

แต่ได้ถ่ายรูปลูกไว้ตอนกำลังพยายามประดิษฐ์

ของเล่นชิ้นนี้









จากคุณ : ชราร่า - [ 2 ม.ค. 50 22:08:52 ]









Create Date : 28 มกราคม 2550
Last Update : 28 มกราคม 2550 20:14:52 น. 0 comments
Counter : 655 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ชราร่า
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




");}
Friends' blogs
[Add ชราร่า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.