อ๊อด อ๊อด....ยอดมานุสสส
มันยากตรงไหน..ทำไมไอ้สิงห์ถึงได้บ่นเซ็งทุกวัน...



สวัสดีครับเพื่อนๆ





...ผมเซ็งอีกแล้ว..เพื่อนๆก็อย่าเพิ่งเซ็งนะครับ..ว่ามาอ่านบล๊อกไอ้สิงห์ทีไร..มันก็บ่นเซ็งทุกที.....คราวนี้ก็เหมือนวันก่อนที่บ่นไว้..การทดลองมันไม่ค่อยเป็นที่น่าพอใจ...จริงๆแล้วมันไม่น่าพอใจเอาซะเลย...ก็เลยเซ็ง แล้วก็เครียดโคตรๆๆๆๆๆๆ....ก็เหมือนจะได้รู้ว่าการมานั่งบ่นพล่ามในบล๊อกก็เป็นวิธีปลดปล่อยได้ดีอีกอย่างหนึ่ง.....




สงสัยกันไหมครับ...อะไรกันนักกันหนา..เครียดอยู่ได้...การทดลองมันยากยังไงเหรอ..มันถึงได้เจ๊งบ่อยๆ ...เห้อ..ก็ว่าจะเล่ามันคงเป็นเรื่องที่ยาว...แต่เอาแบบสั้นๆแล้วกันนะครับ...อ้อ..ถ้าใครอยากอ่านเป็น soundtrack ภาษาคำเมือง ก็ไปหาได้ในบล๊อกเก่า..ตอนนี้.....คลิกเลย......




ผมมาเรียนป.เอก..ทางวิจัย ในสาขาหัวใจและหลอดเลือด....แต่วิทยานิพนธ์ของผมจะเน้นเรื่องของหัวใจเป็นหลักครับ...เรื่องของเรื่อง คือผมมีโปรตีนที่น่าสนใจอยู่ตัวหนึ่ง...โปรตีนตัวนี้มีหน้าที่สำคัญในการส่งสัญญาณภายในเซลล์...เมื่อได้รับสัญญาณบางอย่าง เช่น อาหาร ความร้อน ความเย็น ได้ออกซิเจน หรือ ขาดออกซิเจน การเปลี่ยนแปลงทางเคมีบางอย่าง การมีโปรตีนตัวอื่นมากระตุ้น การได้มีสารเคมีมาจับในส่วนรับสัญญาณ หรือ แม้แต่ความเครียดอื่นๆ ก็ทำให้การทำงานของโปรตีนกลุ่มนี้เปลี่ยนแปลงไป....โปรตีนตัวที่ผมสนใจเนี่ย ชื่อ เจ้า p38MAPK ชื่อมันยาก ไม่ต้องสนใจก็ได้ครับ..ที่มันเรียกว่า p38 เพราะมันหนัก 38 kD (kD เนี่ยก็เป็นหน่วยน้ำหนักของโปรตีนครับ)...




บทบาทของโปรตีนตัวนี้มีเยอะมาก..แต่ที่ผมสนใจ และเป็นวิทยานิพนธ์ของผม ก็คือ ในโรคหัวใจขาดเลือด...พบว่า โปรตีนตัวนี้ทำงานมากกว่าปกติ...หมายถึง มันทำงานหนักกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับภาวะหัวใจปกติ...นั่นคือ มันโดนกระตุ้นให้ทำงานหนักกว่า...แต่ด้วยธรรมชาติของเจ้าโปรตีนตังที่ผมสนใจเนี่ย..เค้าสามารถไปทำงานต่อ..โดยไปกระตุ้นโปรตีนอีกหลายต่อหลายตัวในเซลล์...นักวิทยาศาสตร์พบว่า ยิ่งโปรตีนตัวนี้ถูกกระตุ้นมากเท่าไหร่...ก็ทำให้หัวใจที่อยู่ในภาวะขาดเลือด แย่ลง...ยาที่ยับยั้งการทำงานของโปรตีนตัวนี้ จึงเป็นเป้าหมายในการช่วยให้หัวใจทำงานได้ดีขึ้นในสภาวะหัวใจขาดเลือด...นั่นคือ ยาตัวนี้ก็ดีต่อผู้ป่วยที่เป็นโรคหัวใจขาดเลือดนั่นเองครับ...




...เอาหล่ะ..แล้วผมต้องทำอะไรบ้าง....





ก่อนหน้านี้ ก็ทดสอบการทำงานของโปรตีนตัวนี้..พร้อมกับยาที่คาดว่าจะสามารถยับยั้งการทำงานของมัน ในเซลล์..ทั้งในเซลล์ทั่วๆไป และเซลล์หัวใจของหนูครับ...ที่ใช้หนู ก็เพราะว่ามีความใกล้เคียงกับคน และสามารถเพิ่มจำนวนประชากรของหนูได้เร็ว ไม่เป็นอุปสรรคต่อการศึกษา...ผมทำการทดลองส่วนนั้นเสร็จแล้ว...เย้ๆๆๆๆ




ตอนนี้....กระโดดมาทำให้หัวใจทั้งดวงเลย....อิอิ..โดนใจใครเข้าแล้วหล่ะ...ไม่ได้ทำในเซลล์ที่ถูกแยกออกมาแล้วหล่ะ...มาทำในหัวใจจริงๆเลย...แต่วิธีการแยกเอาหัวใจออกมาจากร่างกาย(ของสัตว์ทดลอง) ก็มีความสำคัญมาก..เพื่อจะจำลองสภาวะให้เหมือนจริงเมื่ออยู่ในร่างกาย...มันเลยต้องมีข้อจำกัดและข้อควรระวังเยอะแยะมาก




เริ่มต้นจากสัตว์ทดลองที่ใช้ต้องเป็นเพศผู้เท่านั้น..เพื่อป้องกันผลข้างเคียงจากระดับฮอร์โมนครับ...น้ำหนักต้องมากกว่า 25 กรัม..สัตว์ทดลองต้องเลี้ยงในสภาวะที่อาหารพร้อม..ควบคุม การให้อาหาร น้ำ ที่สะอาด..อยู่ในห้องที่อุณหภูมิคงที่ แสงคงที่ ไม่มีเสียงรบกวนอื่นใด...และต้องอยู่ในสภาวะที่ไม่มีโรคติดเชื้อ...เป็นไงหล่ะ..สัตว์ทดลองเหล่านี้ถูกเลี้ยงอย่างดี...และคนที่จะทำการทดลองกับสัตว์ทดลองเหล่านี้ได้..ต้องได้รับการเรียน และสอบใบอนุญาติแล้วจากทางการครับ...







หนูน้อยเหล่านี้ ต้องให้ยาสลบ...(แน่ใจได้ว่าเค้าจะไม่ทรมาน)...เมื่อสลบแล้วก็ต้องนำมาผ่าเพื่อแยกหัวใจออกมา...หลังจากขั้นตอนพวกนี้ สำมะคัญ ทั้งนั้น..พลาดมา ก็เน่า แบบที่ผมเป็นอยู่ทุกวันนี้หล่ะ...




พอแยกหัวใจออกมาได้แล้ว...ต้องแช่ในสารละลาย ที่เย็นจัด เพื่อให้หัวใจหยุดเต้น...แล้วต้องนำมาทำการแขวนหัวใจ กับเข็มที่ถูกต่อไว้กับสารละลายที่อุ่น อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส (เท่ากับอุณหภูมิร่างกายของเรา)...ดูตามรูปเลยนะครับ..ผมต้องพยายามตัดเส้นเลือดแดงใหญ่ให้ตรง และให้เกิดช่อง พอที่จะ...และต้องต่อเข้าไปให้อยู่ในระยะที่พอ..ไม่ลึกเกินไป (ไม่งั้นจะไปทำลายลิ้นหัวใจส่วนที่ปิดหลอดเลือดแดงใหญ่) และไม่ตื้นเกินไป (เพราะไม่งั้นปลายเข็มจะไประคายเคืองที่เส้นเลือดแดงใหญ่ แล้วทำให้เกิดรู..ทำให้สารละลายรั่วออกมา...ลืมบอกไป...สารละลายตัวนี้ทำหน้าที่คล้ายเป็นเลือดปลอมๆ..ให้ไหลผ่านเส้นเลือดเล็กๆที่หล่อเลียงหัวใจ..ลำเลียงออกซิเจนให้หัวใจ ไม่ให้เซลล์หัวใจตายระหว่างทำการทดลองครับ..และสารละลายนี้ก็ไหลตลอดตั้งแต่เริ่มเอาเส้นเลือดไปแขวนครับ..)

....ไอ้ที่ว่ามาเนี่ย..ผมทำพลาดมาหมดแล้ว...ถึงได้เซ็งทุกวันนี้ไงครับ... พอปลายเข็มต่อเข้าไปกับเส้นเลือดแดงใหญ่พอดีได้ระยะที่ดีแล้ว...ต้องเอาคลิปมาหนีบไว้...จากนั้นก็ต้องเอากรรไกรเล็กๆ ตัดเล็มเนื้อเยื่ออื่นๆที่ติดมา..ทำความสะอาดหัวใจนั่นเอง..เมื่อหัวใจสะอาดแล้ว..ก็ต้องเอา ด้าย มามัดเส้นเลือดแดงใหญ่ให้ติดกับปลายเข็ม (อ้อ!!! ลืมบอกไป..ปลายเข็มเนี่ย ถูกตัดให้ทู่แล้ว..แต่ถึงกระนั้นก็เหอะ..มันก็สามารถบาดเส้นเลือดให้รั่วได้อยู่ดี)...พอหัวใจผูกติดกับเข็มแล้ว...ก็ปลดคลิปออก ถ้าไม่ร่วงตกลงมา..ก็ถือว่าผ่านขั้นแรก...ทั้งหมดนี้ต้องทำให้ได้ภายในเวลา 3 นาที...ไม่งั้นหัวใจดวงนี้ก็ตายครับ..ใช้ไม่ได้










ขั้นต่อมา..สูดหายใจลึกๆ...ฮ่าๆๆๆ...อันนี้ผมทำบ่อย..เพราะขั้นต่อมา ยากกว่าขั้นแรก...ต้องอาศัยสมาธิเยอะมาก....





ขั้นต่อมา...ใช้กรรไกร ตัดเนื้อหัวใจห้องบนซ้ายให้เป็นรู ใหญ่พอที่จะสอดบอลลูนเข้าไปได้..จากนั้น...ก็นำบอลลูน (บอลลูนนี่เป็นคล้ายแผ่นพลาสติก แต่สามารถฉีดน้ำเข้าไป เพื่อให้โป่งออกได้...เล็กมากๆๆเท่าเม็ดถั่วเขียว หรืออาจจะเล็กกว่า..ปลายบอลลูนต่อกับกระบอกเข็มที่มีน้ำอยู่ เพื่อฉีดเข้าไปในบอลลูน เพื่อให้บอลลูนโป่งออก เวลาต้องการวัดความดันภายในหัวใจช่องล่างซ้าย) สอดลงไปในช่องที่ตัดไว้...




ก่อนจะใส่บอลลูน ต้องให้บอลลูบเหี่ยวซะก่อน...แล้วจึงใส่ลงไป...พอใส่ลงไปในช่องหัวใจด้านบนซ้ายแล้วให้บอลลูนลงไปลึกถึงหัวใจห้องล่างซ้าย..จากนั้นก็ยึดบอลลูนไว้..เพื่อไม่ให้ขยับ...(ตรงนี้ก็ยากเหมือนกัน เพราะว่าผมมือหนัก..ใส่บอลลูนลงไปทีไร..หัวใจหลุดออกมาจากเข็มที่ยึดไว้ ทั้งยวงเลย....เป็นอันจบกัน การทดลองนั้น)...












ถ้าตรงนี้ผ่านไปได้.....ก็เริ่มขั้นตอนสำคัญอีกขั้น นั่นคือ ฉีดน้ำเข้าไปในบอลลูน ให้บอลลูนเข้าไปพองตัวออกจนเต็มหัวใจห้องล่างซ้าย...เจ้าบอลลูนนี่ก็จะมีเซ็นเซอร์เพื่อวัดความดันย้อนกลับออกมา..นั่นหมายความว่า พอหัวใจบีบตัวหนึ่งครั้ง ก็จะมีแรงดันกดลงไปที่หัวใจห้องล่างซ้าย ซึ่งจะไปกดที่บอลลูน...ความดันในบอลลูนจะเพิ่มขึ้น..แล้วเราก็วัดค่าความดันตรงนี้ โดยดูจากจอคอมพิวเตอร์...ที่สำคัญคือต้องฉีดบอลลูนให้ความดันเริ่มต้นพอดี...ไม่มากไป..ไม่น้อยไป (ไอ้ตรงนี้หล่ะยากโคตร...เพราะผมมือหนักอย่างที่บอก...แถมมือใหญ่อีก...แตะปลายกระบอกฉีดน้ำที่ต้อเข้าบอลลูนนิดเดียว...ความดันก็พรุ่งพรวดๆๆๆๆๆ...เซ็งคร๊าบบบ...กว่าจะปรับได้แทบมอดม้วยมรณา) พอความดันปรับได้พอดีแล้ว...ก็เริ่มกระตุ้นให้หัวใจเต้นแรงขึ้น 600 ครั้งต่อนาที....ด้วยการใส่ขั้วกระแสไฟฟ้าลงไปในหัวใจห้องบนขวา...อันนี้ไม่ยาก แค่จิ้มลวดลงไป..แล้วก็เปิดให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่าน..





รูปนี้เป็นกราฟความดันภายในหัวใจที่ต้องคอยดูอยู่ตลอดครับ





อันนี้ที่ทำไปทั้งหมด..ยังบอกไม่ได้ว่าหัวใจดวงนี้ พร้อมและเหมาะสมกับการศึกษานะครับ....ต้องรออีก 30-40 นาที..จากนั้นมาอ่านค่าความดันจากคอมพิวเตอร์ ถ้าเกิน 60 มิลลิเมตรปรอท...ถือว่าโอเค...ความดันตัวล่าง ต้องอยู่ระหว่าง 2-8 มิลลิเมตรปรอท และค่าอัตราการไหลของสารละลาย ต้องอยู่ระหว่าง 2-5 มิลลิลิตรต่อนาที...ต้องอยู่ในเกณฑ์ทั้ง 3 ค่านี้ ถึงจะถือว่าหัวใจดวงนี้ดีพอจะศึกษา...จากนั้นก็มาถึงเวลาศึกษา โดยจำลองสถานะการณ์หัวใจขาดเลือด....โดยปิดไม่ให้สารละลายไหล...หรือ การให้ยาแทนสารละลาย แล้วจึงจำลองสถานการณ์ขาดเลือดอย่างที่บอก...พอทำเสร็จก็สามารถนำหัวใจดวงนั้น ไปสกัดโปรตีน และศึกษาต่อไป...หรือ นำหัวใจไปย้อมสี และนำไปตัดเฉือนเนื้อหัวใจ เพื่อศึกษาว่ามีบริเวณที่เซลล์กล้ามเนื้อหัวใจตายมากน้อย แค่ไหน เปรียบเทียบกับตอนที่ให้ยา...




เห้อ..เล่ามาซะเหนื่อย...เห็นไหมครับว่า..พอผิดพลาดตรงไหนสักจุด...ผมก็จะเครียดมากๆๆๆ ถึงได้มาบ่นเครียดทุกวันเลยไง...ทีนี้..เริ่มสงสารผมแล้วใช่ป่าวหล่ะ....อยากหาคนมานวดไหล่...เอาน้ำเย็นๆให้ดื่ม..ป้อนขนม ป้อนข้าว...(กำลังคิดว่าตัวเองเป็นนักมวยเตรียมขึ้นชก)....อิอิ...




เอาหล่ะครับ...มาเล่าสู่กันฟัง....ไม่รู้ว่าจะเข้าใจกันมากน้อยแค่ไหน...แต่ก็ถ้าสงสัยถามได้ครับ..ยินดีตอบคำถาม...





เอาหล่ะครับ...ก็พยายามมองโลกในแง่ดี..และให้กำลังใจตัวเองเสมอๆ...ขอบคุณกำลังใจที่ส่งมาเสมอ...จากคุณแม่ และญาติๆ เพื่อนๆ...ผมก็คงพยายามทำให้ดีที่สุดหล่ะครับ...อย่างน้อยก็อาจจะเป็นส่วนเล็กๆที่ได้ทำเต็มที่เพื่อจะช่วยเหลือผู้ป่วยโรคหัวใจ...ไม่ใช่แคนคนไทย..แต่คนทั้งโลกเลย....




เอาหล่ะครับ..สิงห์สู้ตาย..




รักและคิดถึง




สิงห์นครพิงค์













Create Date : 08 มิถุนายน 2550
Last Update : 19 มกราคม 2551 7:11:52 น. 43 comments
Counter : 1039 Pageviews.

 
โถๆๆ พลาดเพราะมือหนักและใหญ่นี่เอง

อ่านจบแล้วก็เข้าใจว่าทำไมต้องบ่นเซ็งทุกวัน การทดลองมันยากเย็นแบบนี้นี่เอง

สู้ สู้ น่า นะ


โดย: สุ่ม-4 :)) IP: 61.19.65.216 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:5:08:44 น.  

 
ดูแล้วยากชะมัดเลยค่ะ เราคงทำไม่ได้
ส่งกำลังใจมาแล้วกันนะคะ สู้ๆๆๆ ค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:5:32:00 น.  

 
สู้ๆนะ ชั้นก็เหนื่อย(ใจ) ทำlab ซ้ำๆแล้วไม่ออกนี่มันน่าเบื่อจริงๆ
อาทิตย์หน้าต้องเข้า animal handling worhshop อีกหน่อยก็ต้องมีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเหมือนกัน
ปล...ไปเที่ยว wales มาหนุกดี


โดย: เจ๊เอง IP: 217.205.99.11 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:6:02:30 น.  

 
เดี๋ยวไปลอนดอนแล้วไปนวดให้


โดย: Pallop IP: 129.67.71.15 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:6:04:45 น.  

 
อ่านทุกตัวอักษรตั้งแต่ต้นจนจบ... (เป็นงัยได้กำลังใจตรึมมะ)
แต่ลืมดูรูป... อ้าว ไม่ใช่... ล้อเล่น...


เปรียบเทียบการทดลองนี้กับการทำสุกี้กินเองของผีเหม่ง...

พี่ว่าล้างหัวใจหมูแล้วค่อยๆสไลด์ใส่หม้อสุกี้น้ำหอมๆเดือดๆนี่ง่ายกว่า
การเตรียมหัวใจหนูดวงเท่าเม็ดถั่วแดงในเวลาแค่ 3 นาทีเยอะเลย....

แถมยังอร่อยกว่าด้วย... อิอิ...


เสร็จแล้วมาทำน้ำจิ้มสูตรเด็ดเนี่ย... พี่ก็ว่ายากและนานแล้วนะ...
เจอการเตรียมหัวใจให้ได้ความดันและอัตราการไหลของสารละลาย
ตามที่ต้องการแถมต้องรอตั้งครึ่งชั่วโมง...
โห... หิวตายพอดี...




ตอนเด็กๆๆๆพี่โค่ดใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ใส่ชุดกาวน์
ถือหลอดนู่นนี่ส่องกล้อง อยากเป็นชมัด...
(แต่ไม่เคยคิดว่าต้องเลี้ยงดูหนูอย่างดีแถมต้องมีlicenseแบบนี้นะ)

ยิ่งตอนอยู่ม.ต้นยิ่งชอบวิชาวิทยาศาสตร์ ต้มนู่นต้มนี่... มันส์...
แต่โตมาไหงกลายเป็นไม่ชอบเคมีซะได้..
ส่งผลให้เอ็นติดแต่ไป F เคมีปีหนึ่งซะ...
ต้องมาเป็นพี่โข่งลงเรียนกับน้องอีกทีก็ตอนปีสี่ก่อนจบ...





พี่ว่าเรื่องใจเย็นและมองโลกในแง่ดีนี่น้องสิงห์ผ่าน...

มีก็แต่เรื่องมืออ้วนมือหนักเนี่ยแหละ..

สงสัยต้องไปหัดรำไทยก่อน...


ลองหา p38 ดูในเน็ตแล้วท่าทางจะมีเพื่อนร่วมงานวิจัยเพียบนะ
มีทุกภาษาเลยยกเว้นภาษาไทย...

พี่เลยไม่รู้ซะทีว่า kD นี่มันย่อมาจากอะไร...

ตอบด้วย...

แล้วความดันตัวล่าง 2-8มม.ปรอท เนี่ย คือความดันหัวใจห้องซ้ายล่างรึเปล่า?
เขียนไม่เคลียร์เรย แหม... ต้องให้ถาม...


แล้วก็เสร็จทีสิสนี้แล้วพี่ฝากผ่าหัวใจเจ้าหนอนชาเขียวตัวนี้หน่อยนะ
มันยกพวกมาตีเอ้ยมากัดต้นยี่โถที่บ้าน
หัวใจพวกมันทำด้วยอาราย ยอดอ่อนๆ ดอกงามๆ หายไปกลายเป็นกองเม็ดขี้สีดำเต็มพื้นไปหมด...









โดย: ผีเหม่งกำลังจะไปซื้อเลนส์ไวด์ (namit ) วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:8:02:02 น.  

 
โห อ็อดเป็นพี่ก็เซ็งนะ เพราะแค่อ่านตัวหนังสือล้วนๆ นี่
พี่ก็บอกได้ว่ามันยากมันเย็น แสนเข็ญดีแท้ๆ เลย เพราะหัวใจ
มันกระจิ๊ดดดดเดียวเองอ่ะจ้ะ


โดย: JewNid วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:8:07:11 น.  

 
ไม่ถนัดเลยว่ะอะไรของเพื่อนวะ ไม่รู้เรื่อง ยังไงก็สู้ต่อไปนะเพื่อน (นี่กรูมารู้จักกับมรึงได้ยังไงเนี่ย!!!! )


โดย: Aussy_Batman IP: 58.137.15.150 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:8:29:17 น.  

 
อ่านแล้วกลัวเลย

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมไม่เรียนหมอ หนูกลัวต้องไปทำให้หัวใจคนอื่นบอบช้ำ ฮ่าๆ อันนี้ล้อเล่นค่ะ แต่กลัวจริง สยองง่ะ ผ่าตัดน่ากลัว T.T

แต่พี่อ๊อดทำได้อยู่แล้ว อ๊ะ สู้ๆๆๆตายค่า


โดย: Namtarn IP: 128.2.141.22 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:9:25:08 น.  

 
อย่าเครียดเลยพี่
ทำใจสบายๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้วล่ะครับ

ทำได้อยู่แล้ว เก่งๆอย่างพี่อ๊อด ^^


โดย: น้องนิว PT IP: 202.28.169.165 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:9:52:46 น.  

 
มาทักทายและเอากำลังใจมาฝากในเช้าที่สดใส

ขอให้มีความสุขกับวันศุกร์นะคะ


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:10:07:58 น.  

 
ทำวิจัยเน้นเรื่องหัวใจ แล้วเจ้าตัวเมื่อไหร่จะมีคนมาจับจองหัวใจ.....5555 ขำขำ เฮีย บายดีนะ


โดย: เนม IP: 203.107.168.68 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:10:27:06 น.  

 
ยากนะนั่น..เอ๊ะ ทำไมอิชั้นแอบหวาดเสียวด้วยหว่า.. เหอ ๆ ๆ ๆ


โดย: i'm not superman วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:13:05:19 น.  

 
สู้ สู้ นะเพื่อน อ่านดูแล้วเหมือนจะเป็นงานทาง Physio เลย แต่ยังงัยเราก็เชื่อว่าอ๊อดทำได้
Cheer!!!


โดย: เอ๋น้อย IP: 203.131.212.47 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:14:20:18 น.  

 
อ่านแล้วเครียดแทน
กว่ายาตัวนึงจะออกมาได้...มันยากเย็นซะ..
มิน่ายาเกี่ยวกับโรคหัวใจถึงได้ราคาแพงกระฉูดขนาดนี้

เมื่อก่อนตอนเรียน..เคยช่วยอาจารย์ทำงานวิจัย
ผมว่าเป็นงานที่เครียดจริงๆแหละ
ขนาดงานวิจัยตอนนั้นถ้าเทียบกับของอ๊อดแล้วเนี่ย
ผมว่าของผมกระจอกไปเลย
เพราะเป็นแค่การวิจัยเกี่ยวกับ Thalasemia
แล้วมันต้องมายุ่งยากวุ่นวายตอนทำ PCR
(แปลให้คนอื่นนิดส์นึง Polymerase Chain Reaction)
ตอนนั้นจะหงุดหงิดมาก
เพราะเดี๋ยวต้องหยอดน้ำยาไม่ให้มากไป
หรือไม่ให้น้อยไป
แล้วก็ต้องมานั่งลุ้นว่าเวลาปล่อยกระแสไฟฟ้าแล้ว
มันจะออกมาเป็นตามทฤษฏีหรือเปล่า

แต่ถ้าผลการทดลองของน้องอ๊อดสำมะเร็จ
ผมว่าน้องอ๊อดดังระเบิดเถิดเทิงแน่ๆ
ขออวยพรให้สำเร็จน่ะครับ


โดย: Dr.Manta วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:16:34:16 น.  

 
สู้ๆ จ้า มาเป็นกำลังใจให้นะ อ๊อด รู้ว่ามันยาก แต่อ๊อดทำได้อยู่แล้วแหล่ะ อิอิ ไม่ต้องเครียดมากน๊าา
Fighting!!


โดย: นก IP: 80.134.230.161 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:17:28:11 น.  

 
นึกภาพออกเลยเธอว่า มืออันกระจิ๊ดริดดดดด...ของเธอเนี่ย จะต้องคอยประคับประคอง หัวใจดวงน้อยๆไว้นานแค่ไหนกว่าจะสำเร็จ แต่เอาวะ ยังไงก็ต้องสู้กันต่อไป เพื่อชาติ

แนะนำว่า ว่างๆลองไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้าของหัวใจดวงน้อยๆที่เสียสละเพื่อชาติสิ..... เผื่อว่าจะช่วยให้รู้สึกดีขึ้นก็ได้นะ เพราะตอนอยู่เขตร้อนเราก็ต้องเอา spleen ของหนูพวกนี้ออกมาทำการทดลองเหมือนกัน แต่มันไม่ละเอียดละออ เท่ากับหัวใจที่เธอทำหรอก

เราว่าอย่างน้อยถ้าได้ไปทำบุญ จิตใจคงสงบและมีสมาธิมากขึ้น

เป็นกำลังใจให้นะเพื่อน


โดย: tweety girl วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:17:46:42 น.  

 
เหอะๆๆ เข้ามาดูอาการเซ็งของอ๊อดแล้ว พี่ถึงกับงงเต๊ก 555+

หุหุ...เป็นพี่ไม่ผ่านแน่ๆ หัวใจเล็กจี๊ดขนาดนี้ ขนาดหัวใจใหญ่ๆ เท่าผ่ามือยังทำพังเลย

แต่ยังไงก็ให้กำลังใจอ๊อดนะ สู้ๆ อย่าท้อ ล้มก็ลุกใหม่นะ...แล้วทุกอย่างจะเป็นของเรา....เย้ๆ


โดย: พี่หละ (เมื่อความรักเริ่มต้น ) วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:18:32:31 น.  

 
มาให้กำลังใจนะคะ สู้ๆ
คิดถึงน้องอ๊อดคนนี้เสมอ
จากพี่เจี๊ยบ และน้องซุ๊ป


โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 58.9.77.10 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:19:07:46 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะ พี่อ๊อดคนเก่ง


โดย: Tooky IP: 124.121.10.215 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:20:39:41 น.  

 
Just want to say, it's just the matter of experience. If you keep doing it for like a year or more, you will difinitely be an expert. Good luck then. Anyway, if you feel upset or bore, better do other stuffs which are not related to Sciences. London is a very charming city. There are lot of places that you can visit. Taking a short holiday is also another good option. You will feel fresh and better after a short break.
Good luck and take care....you can do it


โดย: AK@harvard IP: 134.174.21.2 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:21:50:15 น.  

 
ตอบเม้นท์ครับ..



เจ๊มล : ขอบคุณที่แวะมาครับ..คิดถึงนะตัวเอง...อย่าทำงานหนักมาก เดี๋ยวหน้าแก่ ขายไม่ออกนะ..



คุณVicky : ก็ยากครับ..ผมถึงได้บ่นเซ็งบ่อยๆไง อิอิ.. ขอบคุณสำหรับ กลจ..ครับ



เจ๊หญิง : รู้หล่ะว่าเหนื่อย หัวอกเดียวกัน..ขอให้สอบผ่านนะครับ เอารูปเวลล์มาอวดด้วยดิ



ปานะ : มาเลยไอ้น้องชาย..สงสัยมือหนักๆอย่างเอ็ง จะนวดดี




เฮียมิตร : ต๊กกะจายยย...เม้นท์เฮีย..พ้มป่าวล้อเล่นนะ..เซ้งจริงๆ..แล้วมาบอกเรื่องทำสุกี้..เห็นใจคนคิดถึง MK ทางนี้บ้างดิ.

เรื่อง Kd (Kilodalton) คือ 1,000 Dalton ส่วน Dalton เป็นหนาวยที่ใช้วัดมวลของอะตอม และโมเลกุล (อันนี้เฮียต้องรู้ เพราะเป็นวิศวะ) 1 Dalton มีค่าเท่ากับน้ำหนักอะตอม (Atomic Weight) ของไฮโดรเจร อะตอม หนึ่งอะติม ซึ่งมีค่าเท่ากับ 1.66 x 10 ยกกำลัง -24 กรัมไงครับ..จำได้บ่

อ้อ..ถ้าดูในกราฟ ในรูปนะครับ..ยอดของกราฟ ต้องมากกว่า 60 มม.ปรอท และจุดต่ำสุดของกราฟต้องอยู่ระหว่าง 2-8 มม.ปรอท...นี่คือความดันของหัวใจห้องล่างซ้าย...เคลียร์....



พี่นิด : คิดถึงนะครับ...นานๆจะได้แวะไปบล๊อกของพี่นิด..เดี๋ยวต้องไปตามอ่านตอนต่อไป ของเหตุการณ์สาวทะเลาะกัน อิอิ



หนึ่ง แบทแมน...ขอบใจที่เม้นท์หว่ะเพื่อน..คิดถึงเมิงนะเพื่อน



น้ำตาล : สบายดีนะเรา..เรียนวิศวะก็ยากเหมือนกันหล่ะ..จบเร็วๆนะครับ



นิว : ได้ข่าวว่าสอบ..ขอให้สอบผ่านฉลุยเลยนะ..สู้ๆ



คุณเพียงแค่เหงา : สวัสดีครับ..ขอบคุณสำหรับ กลจ ด้วยครับ



เนม : ปากดีนะเอ็ง ไอ้น้องชาย....ว่าแต่เค้า..ตัวเองหล่ะ อิอิ...เฮียย้อเย่น..ตั้งใจทำงานนะ..ว่าที่ ผจก.




คุณ I'm not a superman ผมว่าคุณเป็น supergirl ช่ายป่ะครับ...ผมก็ว่ายากครับ ถึงได้ลมออกหูทุกวัน...เซ็งตัวเองหน่ะ



คุณหมอเอ๋น้อย : ขอบใจมากเพื่อน..แกก้เหมือนกัน ตั้งใจเรียนนะ..ว่าที่คุณหมอ



เฮียหมอ : ผมก็ต้องทำ PCR ด้วยหล่ะ..พอดีหนูที่ใช้ในการทดลองตอนนี้ เป็นหนูที่ตัดแต่งพันธุกรรม ในส่วนยีนส์ที่ผมสนใจ..ก่อนจะเอาหนูมาทำการทดลอง ก็ต้องตรวจสอบให้แน่ใจซะก่อนว่า ใช่แบบที่เราต้องการไหม โดยเทคนิค PCR ...ผมเคยทำ โคลนนิ่งครับ แต่เป็น ยีนส์โคลนนิ่งนะ ไม่ใช่ animal cloning ก็ปวดหัวตุ๊บ..เพราะมันทำในสิ่งที่มองไม่เห็น..จะเห็นอีกที ก็ต้องรอตอนเสร็จแล้ว..แต่พอมาทำหัวใจ ทำในสิ่งที่เห็น..ก็ยากอีก..เห้อเซ็ง



นก : ขอบใจนะ..รักษาสุขภาพด้วยเหมือนกันนะเพื่อน..



สุวนีย์
: ทำ Spleen เหรอ...จึ๋ย... น่ากลัวไม่แพ้กัน..สุขสันต์วันเกิดด้วยนะเธอ



พี่หละ : ผมก็เซ็งครับบพี่หละ...เดี๋ยวกลับบ้านคราวหน้า เรามาดวลคาราโอเกะกัน..นัดเลย นัดเลย



พี่เจี๊ยบ น้องซุบ : ดีใจจัง นึกว่าลืมกันไปซะแล้วครับ..แล้วพี่เจี๊บยกับหลาน มีโปรแกรมมาแถวนี้อีกไหมครับ..ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีกครับ..รักษาสุขภาพทั้งคุณแม่ คุณลูกเลย




Tooky : ขอบใจนะจ๊ะ..ตุ๊กเองก็สู้ๆเหมือนกันนะ...



AK : ขอบคุณมากครับ..ผมก็เที่ยวนะ ไม่ได้ไม่เที่ยว..ใช้ชีวิตสนุกสนานไปเรื่อยๆครับ..งานก็งาน ชีวิตก็ชีวิต..ขอบคุณสำหรับ กลจ ครับ รักษาสุขภาพด้วย


โดย: สิงห์นครพิงค์ วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:0:30:19 น.  

 
โอ๊ยยยย พิมพ์ผิดเยอะเลย...ขออภัยด้วยครับ


โดย: สิงห์นครพิงค์ วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:0:31:58 น.  

 
สู้ สู้นะ เอาใจช่วยนะเพื่อน ไม่ค่อยรู้เรื่องอะเห็นแล้วเวียนหัวมั่กๆ แต่เชื่อว่าเพื่อนทำได้อยู่แล้ว เพื่อนๆเราชาวสารภีพิท ขอเป็นกำลังใจให้นะ


โดย: อัม IP: 202.57.149.145 วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:0:50:56 น.  

 
อย่าทำงานหนักมาก เดี๋ยวหน้าแก่ ขายไม่ออกนะ..



แหม .. รู้ว่าเป็นห่วงแต่ห่วงแบบแปลกๆนะเนี้ย


โดย: random-4 วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:1:21:23 น.  

 
ที่แท้ไปอังกฤษก็เพื่อไปขโมยหัวใจเด็กชายนี่เอง


โดย: ทรงกลมแล้ว IP: 202.28.179.3 วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:11:07:44 น.  

 
ไม่ได้มาทักทาย ozz นานแล้ว ก็มาส่งกำลังใจให้ด้วยนะ พี่เชื่อว่า Ozz ทำได้อยู่แล้ว ... เดี๋ยวปัญหาก็จะผ่านไปนะ..


โดย: P'mam NU IP: 202.28.180.201 วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:13:08:54 น.  

 
อ่านแล้วอ้ายมึนสส์ว่ะอ๊อด
อ่านได้ไม่ถึงครึ่ง
เอาสติปัญญาที่ไหนมาเรียนนักหนาเนี่ยน้อง
เก่งแต๊ ๆ ๆ


โดย: Nagano วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:16:10:30 น.  

 
อยากไปนวดไหล่ให้นะไอ้น้อง แต่ว่าอยู่ไกลไปหน่อย

งานยากแบบนี้ก็เครียดมากตามตัวนะ สู้ๆ ไม่รู้จะบอกอะไรได้ นอกจาก สู้! สู้!


โดย: ป้อจาย วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:21:39:15 น.  

 
อ่านแล้ว ยากจังเลยงะ มันเป็นงานละเอียดใช้ฝีมือมากๆๆเลยนะอ๊อด เหมือน Lab Physiology เลยงะ เป็นกำลังใจให้นะน้อง Ozzzzzz


โดย: p'Tape IP: 58.8.185.28 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:12:03:41 น.  

 
อย่างนี้นี่เอง!

ขออัญเชิญประโยคหนึ่งใน Virgil's Georgics มาให้สิงห์ครับ

"Labor omnia uicit improbus."

("Uphill work overcomes all things.")


โดย: TheTick IP: 124.120.241.223 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:21:04:49 น.  

 
เป็นกำลังไจให้นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: xคับ IP: 203.172.61.184 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:21:35:28 น.  

 
อ่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะอ๊อด ... งานอย่างนี้มันต้องละเอียดมากๆ เนาะ... เห็นใจนะเนี่ย
แต่ที่เห็นมากกว่า ก็คือพวกน้องหนูทั้งหลาย เสร็จไปกี่ตัวแล้วเนี่ย



โดย: T_Ang วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:23:06:18 น.  

 
หิวอ่ะ..... เอ๊ะ.


โดย: KnOze IP: 58.9.124.126 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:23:39:09 น.  

 
หุหุ ตั้งใจเรียนให้เก่งๆนะ วันหลังก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคน

ปัจฉิมลิขิต(ปล.)
ถ้าเครียดถ้าว่างก็เข้ามาดูผลงานถ่ายรูปผมที่ //yartit.multiply.com


โดย: อาทิตย์(ติ๊กกี้) IP: 203.158.170.253 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:8:49:18 น.  

 
ส่งก๋ำลังใจ๋มาฮื้อขนาด ยะเจื่อก็จะแกว่นในตี้สุดเน่อ ยืดเส้นยืดสายเหียก่อนตี้จะยะแลปเน่อ จะได้โจ้ยลดเค่งตี้บ่า ฮื้อยะได้นานกว่าจะอิด
สมาทานศีลห้า ในวันตี้บ่ได้ยะแลป แล้วแผ่เมตต๋าพ่องก็จะดีเน่อ ขอฮื้อป้อสิงห์โจ้คดีมีจัยนักๆเน่อ


โดย: OK IP: 203.150.105.11 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:17:45:21 น.  

 
อดทนหน่อยเพื่อน ผ่านมาตั้งเยอะแล้วไอ้เรื่องยากๆๆ แค่นี่เดี๋ยวมันก็ผ่านไปด้วยดี แยมมันก็บนทุกวันเลยว่าแลปมันไม่เวิรค์ เดี่ยวpaper ไม่เสร็จ สู้ๆๆเพื่อน อ็อดทำได้อยู่แล้ว เรา(กู)เชื่ออย่างนั้น ถ้าหัวใจหนูเล็กไปใช้หัวใจหมูดิ คงง่ายกว่า ไปละ


โดย: prisonner in paradise IP: 203.188.50.58 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:20:31:37 น.  

 
เอ่อ...
มันน่ากลัวมาก


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:3:08:11 น.  

 
อธิบายละเอียดดีจัง แต่มาติดอยู่ที่ึคำว่า"นักมวย"อะ
พี่ขอเสนอเป็นนักซูโม่ดีกว่านะ ท่าจะไปได้รุ่งกว่า

โชคดีในการทำแลปครั้งต่อไปครับ


โดย: อรรจ IP: 133.82.251.202 วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:14:53:49 น.  

 
- -'' โอ้ โน!!!!!!!!!!!!!!!!!
Cardiovascular......

P38 MAPK...


ต้องเช็คดู ความเกี่ยวข้องของ caspase-8 / caspase-3 ด้วยรึเปล่าคะ พี่สิงห์... (ถ้าวัดอีกตัวละก็ ได้มีการกระอักตาย.. สำหรับหนู)

อีกต่างหาก... Channel gated ด้วยใช่ไหมคะ...


มีรุ่นพี่ ป.เอก ทำวิจัยเกี่ยวกับ Ischemic heart เหมือนกัน ทำคล้ายๆ กัน แต่รายนั้นใช้ Inoculate แล้วก็ใส่อุปกรณ์ไปพร้อมยา แล้วก็ดู responsibilty หลายๆอย่าง
นั่นก็... สังเวยเป็นร้อย ได้ผลไม่ถึง สิบเหมือนักนค่ะ

ดีจัง.. ที่ตอนทำ Thesis ชิสุมุมห้องไม่ต้องทำ animal model
ไม่อย่างนั้นคงเครียดตาย เพราะมือหนักเป็นที่สุด = ='' ทำได้แค่งาน labor อย่างแคะกะโหลกสมองหนู กับผ่า organ ก็จะบ้าตายแล้ว


โดย: ชิสุมุมห้อง วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:23:01:02 น.  

 
* ผิดค่ะ Canulation นะคะ ไม่ใช่ Inoculate
(แบบว่าเป๋อกับ lab ตัวเองมากไปนิด ขออภัยแหะๆ)


โดย: ชิสุมุมห้อง IP: 125.25.198.86 วันที่: 14 มิถุนายน 2550 เวลา:1:18:40 น.  

 
เก่งจัง ตอนดูรูปนี่แอบกลั้นใจไปด้วยเลย แล้วหนูมันก็ต้องตายล่ะสิคะ ไม่เป็นไรหนึ่งชีวิตแลกกับอีกหลายชีวิตที่จะหายจากโรคนะคะ เก่งจังค่ะ กลับมาให้ดังระเบิดเถิดเทิงนะคะ


โดย: เมียวเมียว IP: 125.25.73.242 วันที่: 14 มิถุนายน 2550 เวลา:23:55:56 น.  

 
เห็นแล้วว่ามันยากมาก คงต้องอาศัยวิทยายุทธเยอะน่าดูเลย แต่พี่ก็คิดว่าไม่มีอะไรยากเกินกว่าที่อ็อดจะทำได้ เพียงแต่ต้องอาศัยเวลานิ๊ดนึง วันนี้ไม่ได้ พรุ่งนี้มันก็ต้องได้ซิน่า สู้ๆ


โดย: P' Neng-AHS Nu IP: 58.137.48.4 วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:0:01:53 น.  

 
แหม่อยากได้คนนวดก็ไม่บอก
เดี๋ยวจัดให้ เอาไหมครับ teen น่ะ ฮ่าๆๆ
มันก็ยังมีเวลาเอากล้องมาตั้งถ่ายรูป อัพบล๊อคอีก...ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต วันๆคิดแต่เรื่องผิดๆ


โดย: ตี๋โลโซ IP: 80.134.211.123 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:28:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อ๊อดอ๊อดยอดมานุส
Location :
พิษณุโลก Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]









Srawut Kumphune's Facebook Profile
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
8 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add อ๊อดอ๊อดยอดมานุส's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.