ร้านซาลาเปาร้านหนึ่ง กิจการดีมาก มีลูกค้าเข้าร้านตลอดทั้งวัน

วันหนึ่ง มีขอทานสวมเสื้อผ้าเก่าๆ ขาดๆ เนื้อตัวสกปรก
มาที่ประตูร้าน ทำให้ลูกค้าหลายคนพากันอุดจมูกเดินหนี

ลูกจ้างของร้านก็เข้ามาต่อว่า และเอ่ยปากไล่ไปให้พ้นร้าน
แต่ขอทานก็รีบอธิบาย "คุณครับ ผมไม่ได้มาขอทานหรอก แต่จะมาซื้อซาลาเปา"
พร้อมกับเอาเหรียญเศษสตางค์ ออกมานับด้วยสองมือ

ลูกจ้างรู้สึกรำคาญ จึงออกแรงปัด เหรียญทั้งหมด ... ตกพื้น !!!
ขอทานตกใจ รีบก้มลงเก็บเหรียญบาทบนพื้น
แต่หาอย่างไร ก็ขาดไป 1 บาท อยู่ดี

"เหรียญ 1 บาท นี่...คุณทำตกใช่ไหมครับ"

ขอทานเงยหน้ามอง ก็เห็นเถ้าแก่ ของร้าน
เขาไม่กล้าแม้แต่จะรับเงินจากเถ้าแก่
และกำลังจะวิ่งหนีด้วยความลุกลี้ลุกลน

แต่ก็ถูกเถ้าแก่เรียกให้หยุด พร้อมพูดว่า
"ยินดี ต้อนรับครับ คุณลูกค้า !!!
ไม่ทราบว่าคุณต้องการ ซาลาเปาไส้อะไร"

ขอทานตะลึงงัน ผ่านไปสักพัก จึงตอบกลับไปว่า
"ผมอยากได้ซาลาเปาไส้หมู 1 ลูก"
 
"ครับ กรุณารอสักครู่"
แล้วหันไปคีบซาลาเปาไส้หมูออกจากซึ้งมา
และยื่นให้ขอทานอย่างนอบน้อม

และหันไปถามลูกจ้างว่า... "นี่คือวิธีต้อนรับลูกค้าของเธองั้นหรือ"

"แต่เค้าเป็นแค่ ขอทานคนหนึ่ง" ลูกจ้างอธิบาย

"ต่อให้เค้าเป็นขอทาน ก็เป็นลูกค้าของเรา เธอโดนไล่ออกแล้วล่ะ" เถ้าแก่กล่าว

จากนั้น... เรื่องที่ทำให้คนในร้าน ตกใจยิ่งกว่า
ก็คือ...เถ้าแก่ให้ขอทานคนนี้ มาเป็นลูกจ้างในร้าน

และเมื่อขอทานคนนี้ ชำระร่างกายจนสะอาด
เผยให้เห็นหน้าตาที่หล่อเหลาผิดคาด อีกทั้งยังขยันขันแข็ง
กลายเป็นผู้ช่วยของร้านได้อย่างดี...

ภายหลัง... มีคนถามเถ้าแก่ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า...
เถ้าแก่ดูออกได้อย่างไรว่า แท้จริงแล้วขอทานคนนี้ เป็นทองชั้นดี

เถ้าแก่ตอบกลับมาว่า...
" ที่จริงแล้วง่ายมาก เขาไม่ได้มาขอซาลาเปากิน
แต่เขารวบรวมเงินอย่างอยากลำบาก
มีเงินแล้วค่อยมาซื้อซาลาเปาของเรา
แสดงให้เห็นว่า เขาเป็นคนที่ เคารพตัวเอง

การไม่เคารพผู้อื่น หมายถึงการไม่เคารพตัวเอง
และ มีเพียงคนที่เคารพตัวเองเท่านั้น
จึงจะเคารพ... งานที่ตัวเองทำ "



credit : //board.postjung.com/689426.html

Create Date : 13 กรกฎาคม 2556
Last Update : 10 มกราคม 2558 12:55:13 น.		0 comments
Counter : 2805 Pageviews.
Share Tweet