เพราะความรักที่ปราศจากความเชื่อใจ ก็มิต่างอะไร กับการทรยศหัวใจตนเอง จริงอย่างที่ท่านคาลิล ยิบราน เคยกล่าวไว้ว่า ความรัก เป็นดอกไม้ชนิดเดียวที่เติบโต และผลิบานได้โดยไม่ต้องพึ่งฤดูกาล  ดูอย่างความรักระหว่างฉันกับคุณสิ เกิดขึ้นจากเมล็ดพันธุ์ที่พระเจ้าได้หว่านลงตรงกลางใจของฉัน และมีน้ำค้างจากใจของคุณ รดรินให้ดอกไม้งอกงาม ท่ามกลางความแห้งแล้ง ของพื้นผิวใจ ไหนจะหยดน้ำแห่งถ้อยคำ ที่ช่วยให้เมล็ดพันธุ์แห่งรัก หยั่งรากลงบนลานแห่งความรู้สึก.... ไหนจะการกระทำที่ช่วยเติมย้ำปุ๋ย ให้ต้นกล้าของความรักเติบโต จนถึงขั้นผลิบานสะพรั่ง .....  แต่จะมีสิ่งใดกัดกร่อนใจของคนรัก ได้เท่ากับการที่จะต้องจากคนที่เรารักไป ในที่สุดวันแห่งการอำลาก็อ้าแขนโอบกอดดวงใจของฉันและคุณ ก่อนที่จะค่อยๆคลายแขนออก ฉันเห็นการเฝ้ามองของคุณจนลับตาผ่านทางกระจกมองหลัง ......................................... แม้จะคว้างดั่งใบไม้ที่หลุดลอย แต่รอยยิ้มน้อยๆก็ผุดขึ้นที่ดวงใจของฉัน   ใช่ลาร้าง แค่ห่างไกล การวิ่งไล่ไขว่คว้าหาความฝัน ทำให้เกิดการเดินทาง การเดินทางก่อให้เกิดความพลัดพราก และความพลัดพรากย่อมก่อให้เกิดความเดียวดาย..... .. ปีกแห่งความฝัน ได้พาฉันโบยบินฝ่าสายลมแห่งความเดียวดาย เพื่อทะยานสู่ปลายฟ้า ที่ๆมีรังฝันของนกเสรี ที่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตเข้าแลก . หน้าที่ของความไม่มี...คือ...สร้างความเหงา หน้าที่ของความเหงา...คือ....ทำร้ายหัวใจ หน้าที่ของหัวใจ...คือ...ก่อให้เกิดความเจ็บปวด และทุกอย่างจะทำหน้าที่ของมันได้ดีที่สุดเสมอ......เมื่อห่างไกล ........  ความห่างไกลทำให้เราเข้มแข็ง แต่ระหว่างความห่างไกลกับความเข้มแข็ง มันถูกคั่นด้วยความทรมานอย่างแสนสาหัสเสมอ ................................... อย่าตัดสินใจที่จะห่างไกล..... ตราบเท่าที่ยังไม่เข้าใจว่า.... มันเป็นบททดสอบที่ยากที่สุดของชีวิต  ณ อีกปลายฟ้า แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงไหน ฉันก็ไม่เคยลืมที่จะคิดถึงคุณเลย การได้ส่งข่าวคราวถึงคุณ และการได้รับจดหมายจากคุณ เป็นบ่อน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงหัวใจ .กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับใจและใจ............. และความรักของเรายังคงสวยงามเสมอแม้ในความห่างไกล ฉันได้เรียนรู้และรู้จักการเชื่อใจ การเฝ้ารอ และศรัทธาจากความมั่นคงที่มีต่อหัวใจของคุณ ทุกนาทีที่จะผันผ่าน อย่าให้ศรัทธาเลือน ความรักร้าง เหมือนอย่างทุกคราวครั้ง  ท่านโก้วเล้ง กล่าวไว้ว่า บาดแผลบนร่างกายอาจจะมีนับร้อยนับพันแห่ง รอยแผลในหัวใจกลับมีอยู่เพียงรอยเดียว ไม่มีคำว่าเจ็บจนชิน มีแต่ยิ่งเจอยิ่งเจ็บ เพราะว่าคมดาบของความรักที่ทิ่มแทงใจในแต่ละครั้ง ไม่ทำให้เกิดแผลใหม่ก็จริง แต่ทว่า แผลเก่าที่ถูกทิ่มแทงในที่เดิม ย่อมเจ็บลึก .... ลึกลงไปเรื่อยๆจนถึงขั้วหัวใจ...... ฉันหวังว่าต้นรักที่คุณปลูกอยู่ที่บนลานใจของฉัน คงไม่ออกดอกเป็นดาบแหลมคมที่ทิ่มแทงหัวใจ ซ้ำลงไปยังที่เก่า เหมือนอย่างทุกครั้งที่ผ่านมา .  มั่นใจในคุณ...เชื่อใจในคุณ เพราะความรักที่ปราศจากความเชื่อใจ ก็มิต่างอะไร กับการทรยศหัวใจตนเอง ขวัญ
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
กลับมาแล้วเหรอคะ คิดถึงจัง
วันนี้ป้าเอาบุญมาฝาก ...นะคะ
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่