ส่งต่อความรัก

กองฟืนปลอมในเตาผิง(ปลอมๆ) ให้ความงามจอมปลอมที่กระตุกหัวใจให้เต้นเป็นจังหวะ
เบือนหน้าหนีความจอมปลอมที่ยังอุตสาห์ให้ไออุ่น แล้ววูบหนึ่งของความทุกข์
ก็เข้ามาจู่โจมอย่างเงียบเชียบ ปร่าหนาว จนแทบไม่ทันตั้งตัว.....

นานหลายเดือนที่ขวัญไม่ได้นั่งนิ่งได้อย่างนี้
บางครั้งสนุกจนลืมเวลา
บางครั้งทุกข์จนไม่อยากให้ใครแตะต้อง
บางครั้งอยากเล่าจนคิดว่าปล่อยให้อยู่ในรอยจำคงรื่นใจกว่า

แต่กว่า3เดือนที่นี่ ทำให้ต้องใช้เวลาร่วมกิจกรรมบันเทิงกับหมู่คณะอยู่ตลอดเวลา
ยังมิต้องเอ่ยถึงการเปิดร้านแห่งความบันเทิงตอนกลางคืน
ในทุกพฤหัส,ศุกร์,เสาร์,อาทิตย์
ที่ต้องอยู่โยงดูแลน้องๆเพื่อนฝูงมากมาย จนถึงเช้าในทุกค่ำคืน

แน่นอน ว่าการร่วมใช้ชีวิตอยู่กับผู้คน สิ่งที่พบเห็นย่อมมีมากกว่าหน้าจอคอมพิวเตอร์
เป็นตัวเป็นๆ มีเลือด มีเนื้อ มีน้ำตา มีความเหงา ก้าวร้าว
มีความจอมปลอมและความจริงใจให้เห็นอยู่ทุกค่ำทุกคืน

โดยปรกติขวัญไม่ชิดเชื้อกับผู้คนได้สนิทใจนัก
ครุ่นคิดมากกว่าคบค้า เข้าหาแต่ไม่เข้าใกล้ เข้าใจแต่ไม่เข้าถึง
เราต่างมีโลกส่วนตัวในทุกผู้คน ทว่าเวลาผ่านไป
ขวัญเริ่มรู้สึกว่าเพื่อนฝูง พี่น้องในชิคาโก มีอะไรๆมากกว่าคนไทยที่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง

รุ่นคุณแม่ พยายามมาทานข้าว เรียบๆเคียงๆถามไถ่ ว่าจะออกอัลบั้มอีกเมื่อไหรจะเก็บตังค์คอย
หนุ่มน้อย ที่กุลีกุจอ คอยช่วยเหลือในทุกวิถีที่เป็นไป ทั้งๆที่หัวใจกำลังปวดร้าว
คุณแม่ครัว ที่ฆ่าๆได้หยามไม่ได้ ถ้ารักก็รักตายถวายหัว
กลุ่มหนุ่มน้อยกลางดึกดื่นกับมื้อกลางคืนตอนตี 4 ที่ก็ยังแวะมาให้ชื่นใจ

และอีกมากมายในเรื่องเล่า ที่ทุกคนดูเต็มอกเต็มใจ กับการมาหา มาให้เห็น
มาเป็นเพื่อน มาหัวเราะ มาปรับทุกข์ มาร้องไห้ มาสร้างเรื่อง(สีสัน)
ให้กับร้านเล็กๆ(แต่หัวใจใหญ่) ในค่ำคืนที่หนาวเหน็บและเดียวดายในนครแห่งนี้

ในบางค่ำคืนที่เราใช้เวลาในการร้องเพลงกัน หน้าตาตี๋อินเตอร์ก็ร้องแต่เพลงพี่แอ๊ด
หน้าตาชาวเกาะพี่ก็ร้องแต่เพลงอาร์เอส แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่แสร้ง
คือความจริงใจ ที่หยิบยื่นให้กันในร้านแห่งนี้ และความสนุกในแต่ละวินาที แต่ละชั่วโมง
เพื่อผ่านพ้นความเงียบสงัดที่มีอยู่ในใจของแต่ละคน

เกือบทุกคนที่นี่เหงา และร้านของขวัญก็เป็นคำตอบของความเหงาได้ดี
การโดนคลื่นความเหงาซัดสาดใจ จะทำเช่นไร?
บางคนยอมเปลืองเหล้า เปลืองเบียร์ เปลืองไวน์ เพื่อประหยัดความรู้สึกของตนเอง
บางคนใช้ธรรมะเป็นที่ยึดเหนี่ยวใจ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ไปวัดฟังธรรมะ เป็นที่พึ่งทางใจ

แต่ไม่มีใครพ้นความเหงาไปได้สักคน

(มีต่อ แต่แม่ครัวโทรมาตาม ต้องไปที่ร้านก่อนค่ะ มีปาร์ตี้)

Create Date : 23 ตุลาคม 2552 Last Update : 23 ตุลาคม 2552 5:49:42 น. Counter : 2482 Pageviews.		27 comments
Share Tweet

	จาก"ตู้หนังสือ"ที่อเมริกา สู่"ตู้ปันสุข" ที่เมืองไทย สมาชิกหมายเลข 3661152 (24 พ.ย. 2564 19:51:04 น.)		ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 290 กิ่งฟ้า (22 พ.ย. 2564 00:21:29 น.)
	No. 1040 ตัวละครที่น่ารังเกียจ (ตะพาบ) ไวน์กับสายน้ำ (19 พ.ย. 2564 05:10:46 น.)		ดอกไม้ที่บ้านค่ะ กิ่งฟ้า (19 พ.ย. 2564 00:10:07 น.)