คุณครูผู้น่ายกย่อง

คงจะไม่รังเกียจนะครับ ถ้าผมจะนำเอาเรื่องราวเล็กเรื่องนี้มาลง ผมเห็นว่ามันสำคัญ เพราะท่ามกลางความเข้าใจว่าประเทศเราร่ำรวยนักหนานั้น ยังมีอีกมุมหนึ่งที่ยังไม่ได้รับการเหลียวแลพอ แต่อีกมุมหนึ่งก็ภูมิใจที่ประเทศเราก็ยังไม่สิ้นคนดีและเก่ง อ่านแล้วท่านรู้สึกอย่างไร ช่วยให้ความเห็นด้วยนะครับ
คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองคงจะนึกภาพไม่ออกถึงโรงเรียนเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ออกไปถึง 708 กม. มีอาคารเรียนเพียง 1 หลัง มีนักเรียน 74 คน และมีครูเพียง 1 คนทั้งโรงเรียน ยิ่งในปัจจุบันที่มีการพูดถึงการทำให้สังคมไทยกลายเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้โดยใช้ไอทีเป็นแรงผลักดัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำให้โรงเรียนทุกโรงเรียนมีคอมพิว เตอร์ใช้และสามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้นั้น ยิ่งดูเหมือน จะห่างไกลและยากที่จะฝันถึงสำหรับโรงเรียนเล็ก ๆ เช่น โรงเรียนบ้านดอนดู่ จ.อำนาจเจริญ ที่กล่าวมา

ครูเพียงหนึ่งเดียวของโรงเรียนบ้านดอนดู่ คือ อาจารย์ศุภวัฒน์ ลาภสาน ซึ่งทำหน้าที่สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้น ป. 1 ถึง ป. 6 มาเป็นเวลากว่า 5 ปี

ชีวิตประจำวันของอาจารย์ศุภวัฒน์ในโรงเรียนเล็ก ๆ แห่งนี้คือ การวิ่งรอกสอนนักเรียนทั้ง 6 ชั้นเรียน เพียงลำพังคนเดียว และจะต้องทำงานเอกสาร ธุรการ พัสดุ การเงิน รวมไปถึงการทำอาหารกลางวันให้เด็ก ๆ ได้รับประทานกันช่วงตอนกลางวันอีกด้วย เพราะเป็นเพียงโรงเรียนเล็ก ๆ ที่มีงบประมาณในการจัดซื้ออุปกรณ์การเรียนการสอนอันน้อยนิด ประกอบกับการวิ่งสอนคนเดียว 6 ชั้นเรียน อุปกรณ์ช่วยสอนที่มีอยู่จึงไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาสบายใจเมื่อถึงเวลาที่จะต้องละทิ้งนักเรียนแต่ละชั้นเรียนไปทำหน้าที่อื่น ๆ

อาจารย์ศุภวัฒน์ไม่ยอมแพ้กับอุปสรรคเหล่านี้ จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้นักเรียนทุกคนได้เรียนอย่างเต็มที่ตลอดเวลาที่พวกเขาอยู่ในชั้นเรียน เขาจึงใช้ความรู้ด้านบริหารธุรกิจและคอมพิวเตอร์ที่เรียนมา ด้วยวิสัยทัศน์กว้างไกลที่ว่าการศึกษาเป็นรากฐานที่สำคัญของการเจริญเติบโตไปใช้ชีวิตในสังคม และเทคโนโลยีก็เป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้ลูกศิษย์โรงเรียนบ้านดอนดู่รู้เท่าเทียมกับเด็กที่อื่น เขาจึงไปขอคำแนะนำจากเพื่อนอาจารย์ด้วยกัน สร้างผลงานที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมาให้กับโรงเรียนเล็ก ๆ แห่งนี้

“ช่วงนั้นที่โรงเรียนไม่มีอุปกรณ์ช่วยสอนอื่น ๆ เลย ผมก็เอาไปเองจากบ้านทั้งทีวี ทั้งคอมพิวเตอร์ เพราะคิดว่าถ้าห้องหนึ่งดูทีวีบ้าง ห้องหนึ่งทำคอมพิวเตอร์บ้างก็จะแบ่งเบาภาระลงไปได้ ส่วนโปรแกรมการสอน ผมมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เป็นอาจารย์อยู่โรงเรียนใหญ่กว่า เขาเขียนโปรแกรมใช้ช่วยสอนอยู่แล้ว ผมก็เลยไปปรึกษาเขาว่าถ้าจะเขียนบ้างจะต้องทำอย่างไร เขาก็เลยแนะนำว่าให้ไปหาหนังสือมาอ่านให้รู้พื้นฐานก่อน พอเสร็จแล้วเราก็ปรึกษากัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกันเรื่องการเขียนโปรแกรมช่วยสอน” อาจารย์ศุภวัฒน์ย้อนถึงจุดเริ่มต้นของโปรแกรม

ซอฟต์แวร์ช่วยสอนของอาจารย์ศุภวัฒน์เริ่มต้นจากโปรแกรมแบบง่ายๆ สำหรับชั้นอนุบาล และชั้น ป.1-ป.2 ประเภทดูรูปภาพ เรียงลำดับเหตุการณ์ โดยใช้คอมพิวเตอร์ส่วนตัวของอาจารย์เอง โดยในช่วงแรกก่อนจะคิดค้นโปรแกรมที่ช่วยในการสอนขึ้นมานั้น

อาจารย์ศุภวัฒน์แบ่งเวลาให้นักเรียนแต่ละชั้นได้เรียนรู้และเปิดใช้งานโปรแกรมต่าง ๆ ที่มีอยู่ใน เครื่องคอมพิวเตอร์ก่อน ซึ่งเด็กนักเรียนยังไม่ได้รับความรู้เต็มที่ บางครั้งในขณะที่สอนคอมพิวเตอร์อยู่อีกชั้นหนึ่ง เด็กอีกชั้นหนึ่งทำงานเสร็จก่อนก็ต้องวิ่งกลับไปสอน อาจารย์จึงพัฒนาโปรแกรมการสอนขึ้นมาใช้ และมอบหมายโจทย์ให้นักเรียนผลัดกันทำงานตามโจทย์ และเพิ่มงานขึ้นไปเรื่อย ๆ ในชั่วโมงต่อ ๆ ไป ซึ่งเห็นผลเป็นอย่างดี จึงได้พัฒนาโปรแกรมช่วยสอนให้มีประสิทธิภาพและความน่าสนใจยิ่งขึ้น เพื่อให้นักเรียนโรงเรียนบ้านดอนดู่ได้มีโอกาสในการเรียนการสอนที่ทันสมัยทัดเทียมกับโรงเรียนใหญ่ๆ ในเมือง

ในปี พ.ศ.2546 อาจารย์ศุภวัฒน์เห็นเอกสารเกี่ยวกับโครงการ Microsoft Innovative Teachers ที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัด จึงได้ส่งผลงานโปรแกรมช่วยสอนของตนเองไปที่ไมโครซอฟท์ ทั้งนี้ ผลงานของอาจารย์ได้รับคัดเลือกให้เป็น 1 ใน 8 ผลงาน ดีเด่นจากจำนวนผลงานที่ส่งเข้าประกวดกว่า 200 ผลงาน และยังได้ไปร่วมแสดงผลงานการบูรณาการไอซีทีเข้ากับการเรียนการสอน รวมทั้งได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อนครูอาจารย์ทั่วเอเชียที่ประเทศสิงคโปร์ พร้อมกับอาจารย์ท่านอื่น ๆ จากประเทศไทยอีก 7 ท่าน

สายใจ บุณยโชติมา ผู้อำนวยการฝ่ายรัฐกิจ บริษัท ไมโครซอฟท์ (ประเทศไทย) จำกัด กล่าวถึงโครงการ Microsoft Innovative Teachers ว่า เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Partners in Learning ซึ่ง เป็นโครงการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างไม่สิ้นสุดของไมโครซอฟท์ มีวัตถุประสงค์เพื่อประกาศเกียรติคุณและมอบรางวัลแก่อาจารย์ระดับประถมศึกษาหรือมัธยมศึกษาที่มีความโดดเด่นในการบูรณาการเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ากับการเรียนการสอนภายในชั้นเรียน รวมถึงการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีให้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาการเรียนรู้ของนักเรียน ส่งเสริมประสิทธิภาพการสอนของอาจารย์ รวมทั้งกระตุ้นให้ผู้ปกครองและชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการเรียนการสอนภายในชั้นเรียนมากยิ่งขึ้น

ผลพวงจากการความตั้งใจและไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการสอนของอาจารย์ศุภวัฒน์จนได้มีโอกาสร่วมโครงการของไมโครซอฟท์นั้น ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ จากครูเล็กๆ ที่ไม่ได้รับการเหลียวแล เมื่อได้รับการยกย่องให้เป็น Innovative Teacher ทำให้ทุกวันนี้ โรงเรียนเล็ก ๆ อย่างโรงเรียนบ้านดอนดู่ ได้รับอนุมัติอาจารย์เพิ่มอีก 1 ตำแหน่ง และมีคนในชุมชนบริจาคคอมพิวเตอร์ให้กับโรงเรียนอีก 2 เครื่อง สำนักงานการศึกษาจังหวัดได้ดำเนินการติดตั้งอินเทอร์เน็ตให้กับโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว

อาจารย์ศุภวัฒน์จะพัฒนาโปรแกรมช่วยสอน และกระจายความรู้ให้กับเพื่อนครูในเขต ตามความรู้ที่ได้รับจากโครงการ Microsoft Peer Coaching ทำให้นักเรียนโรงเรียนบ้านดอนดู่มีโอกาสในการศึกษาและการเข้าถึงเทคโนโลยีไม่แพ้นักเรียนในโรงเรียนใหญ่อื่น ๆ อีกต่อไป.



อ้างอิงจาก : เดลินิวส์

โดย : พุฒกวี
อีเมล์ : ninjajunior@hotmail.com target=_blank>ninjajunior@hotmail.com
วันที่ : 2005-08-27 00:14:53

//www.mthai.com/webboard/5/137015.html?22

Create Date : 27 สิงหาคม 2548 Last Update : 12 กันยายน 2548 8:00:38 น. Counter : 1091 Pageviews.		3 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)