แบบว่าเพิ่งรู้ตัว

เมื่อสองปีที่แล้ว พี่ชายบ่นกับฉันว่า...ทำไมใช้โทรศัพท์เปลืองจัง

ชั้นก็ได้แต่คิดในใจ...ว่า ฉันเนี๊ยะนะ ใช้โทรศัพท์เปลือง

ทุกเครื่องที่ฉันได้มา ฉันแทบไม่เคยทำให้มีร่องรอยขูด ขีด ข่วนเลยสักครั้ง

เรื่องตกกระแทกพื้นไม่ต้องพูดถึง ทุกเครื่องไม่เคยหัวโหม่งโลก

จนกระทั่งผ่านไป...ถึงปีนี้ มารู้ตัวอีกที แม่เจ้า...ตอนนี้ฉันมีโทรศัพท์ในครอบครอง

ผ่านมาแล้ว 5 เครื่อง และ...ทุกเครื่อง เจอะชะตากรรมเดียวกันหมดคือ..."ตกน้ำ"

หรือนี่...จะเป็นอาถรรพ์และชะตากรรมของโทรศัพท์ในครอบครอง

ทุกเครื่องดับอนาถจากความเปียกแฉะและอับชื้น...


เมื่อวานพี่พาไปทานข้าว...ตามปกติวิสัยที่จะเอามือถือวางไว้บนโต๊ะ

เขาเหลือบดูแล้วถาม...เปลี่ยนมือถืออีกแล้วเหรอ???

ฉันเลยบอกว่า...อื่ม อันเก่าเสีย

เท่านั้นแหละ...."สองปีห้าเครื่องเนี๊ยะนะ...หาผัวทำงานเทเลวิชเลยดีไหม"

แม่เจ้า.........โหดร้ายจริง ๆ

ในชีวิตนี้ ไม่เคยมีใครโยนคำถามร้าย ๆ แบบนี้ใส่มาก่อน

สงสัยฉันคงโดนคำสาปเกี่ยวกับน้ำติดตัวมาแน่ ๆ

เครื่องแรก...ตกถ้วยก๋วยเตี๋ยว(เย็นตาโฟด้วย)

เครื่องที่สอง...เข้าห้องน้ำ...กำลังจะถอดกางเกงยีนต์มันก็ดำดิ่งลงไปลอยน้ำเล่น

เครื่องที่สาม...อันธพาลครองเมืองจับขว้างลงน้ำด้วยเจตนาเลว

เครื่องที่สี่...หลานทำแก้วน้ำคว่ำใส่มือถือที่นอนอย่างเจียมตัวที่สุดแล้วบนโต๊ะ

เครื่องที่ห้า...คนเดินชนตอนฉันโทรศัพท์ เลยตกไปในสระว่ายน้ำ

สงสัยว่าฉันต้องรีบหาซื้อนวัตรกรรมนี้มาใช้อย่างด่วน



หรือไม่งั้น คงต้องใจกล้าหน้าด้าน ซื้อถุงยางสารพัดกลิ่นมาหุ้มโทรศัพท์ไว้แน่ ๆ เลย...ดีเหมือนกันนะ คนอื่นเขาเปลี่ยนหน้ากากกันเป็นว่าเล่น เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนถุงยางที่ใช้เป็นซองมือถือ 7 วัน 7 กลิ่นไม่ซ้ำเลยท่าจะดี

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 24 พฤศจิกายน 2554 17:18:40 น. Counter : 1286 Pageviews.		8 comments
Share Tweet