นมนาน... สวัสดีค่ะ.....(วิ้งๆๆๆๆๆๆ...สิ่งตอบกลับเป็นความเงียบเปล่าฟ๊ะ) ไม่ได้เข้ามาในนี้นานนนน นม มากมายเลยทีเดียว ไม่รู้เขาหายไปเล่น FB กันหมดแล้วมั้งท่า อ่ะ...ม่ะเป็งไร หายได้หายไป เราเป็นเต่าล้านปีคนเดียวก็ได้ ชิ๊ มีเพื่อน ๆ หลายคนเข้าไปจิกทึ้งรุมขยุ้มใน MSN (ถ้าจังหวะดี ๆ แจ็คพอตเจอไผ่อ่ะนะ...หึ ๆ) ถามว่าหายหัวหายหางหายกลางตลอดตัวไปไหนมา ไม่ทำตัวเป็นโซเชี่ยวลีสสสสสสสเน็ตเวิร์คออนไลน์ กับชาวบ้านเขามั่ง ![]() ตอบได้คำเดียวเลยค่ะ ไม่สามารถเจง ๆ เลยทีเดียว เพราะแค่ได้เข้าเน็ตเป็นกิจลักษณะเพื่อทำงานก็แทบจะไม่ว่างแย้ว หึหึ เลยบอกเพื่อน ๆ อันเป็นที่รักไปว่า "ว่างก็เล่นเผื่อแล้วกันงับ" ป๋มไม่สามารถแต้ๆ บางคนก็ประมาณว่า เนี๊ยะทักใน FB ไม่เห็นมี ปฏิกิริยาตอบสนองกันมั่ง เลยทักจนขี้เกียจทัก ![]() เลยบอกว่า โหยพี่ก๊าบ...บางทีพี่เล่นใช้นามแฝงหยั่งก๊ะนินจา จะรู้ม่ะว่าพี่เป็งใครกัน จาให้ตอบว่าไงอ่ะงับ ไผ่ยิ่งเป็นประเภท "พูดไม่เก่ง แต่รักหมดใจ" อยู่ ให้ทักใครสุ่มสี่สุ่มหกให้หน้าแตกทำไงฟ่ะ เดี๋ยวเกิดทักไปคุยมา อ่าว เจ้าหนี้กรูนี่หว่าก็งานเข้าดิ่ หุหุ งานนี้เลยต้องออกตัวกันก่อนเลยทีเดียวว่า ใครที่เข้า FB ไผ่ได้ หรือคิดจะไปตามหาในนั้น รับรองได้ล้านเปอร์เซ็นต์ว่า จะตามหาได้ "ยากมากมาย...ยากได้อีก" นะครับเพ่น้อง เพราะส่วนใหญ่ไผ่ก็เข้าไป แว๊บ ๆ เมียง ๆ มอง ๆ สักกำ(แปลว่าสักเดี๋ยวอ่ะนะ) เดี๋ยวก็ log out แร่ะ (ออกแนวรับเทคโนโลยีระยะสุดท้าย) ส่วนพวกชมรมสาวสวยที่พยายามชี้แจงให้คนอื่นเห็นว่า "อ้วน" และลดน้ำหนักกันสุดฤทธิ์สุดเดชอยู่ก็...นะ หนีไปเม้าท์มอยกัน ที่ FB ทิ้งเราไว้ข้างหลังอย่างไม่แลเหลียว หยั่งสาวกาญคนสวย คุณนายจ๊ะโอ๋ และอื่น ๆ ผู้ไม่ประสงค์ออกนามหล่ะก็ หึหึ มีไรก็ จุดธูปเรียกไผ่เอาก็แล้วกันเด้อ รหัสธูป 10 หลักก็มีกันอยู่แร่ะเน๊าะ ยังไงก็ยังนึกถึงนะจ๊ะ --------------------------------------- วันนี้นึกคลึ้มอกคลึ้มใจยังไงบอกไม่ถูก หลังจากช่วงนี้พยายาม คอรัปชั่นเวลาทำงานเพื่อชาร์จแบตให้ตัวเองตามร้านหนังสือ เพิ่มรอยหยักและรอยยับให้สมองมากขึ้น หลังจากที่มันฝ่อ และเสียหายไปกับงานประมาณ 90% ของเนื้อสมองที่มีอยู่ หึหึ ช็อปหนังสือกระจาย เอาชนิดที่กินไปครึ่งนึงของเงินเดือน ซะเลย หุหุสะใจอิ๋ปเป๋งเลยหว่ะ หนังสือกองเป็นตั้ง ๆ อย่างเห็นได้ชัด มีทุกซอกทุกหลืบของบ้าน ทั้ง ๆ ที่ซื้อมาแล้วยังไม่มีปัญญาได้อ่าน และทนไม่ไหว แบอ่านมันซะครึ่งวันก็มี๊.... ![]() เมื่อปีก่อน ไปถ่ายเอกสารที่ร้านแถวบ้าน เห็นหนังสือเล่มนึง ชื่อว่า "กฏแห่งกระจก" แต่งโดย "โยชิโนริ โนงุจิ" สีสันแสบทรวงสุดฤทธิ์ ระหว่างรอรับงานที่เอาไปถ่าย ไผ่ก็เปิด ๆ อ่านไปได้ประมาณสิบกว่าหน้า ก็ยังไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งกับงานเขียนเขาเท่าไหร่ พอดีญาติไปที่ร้านนี้เมื่อ สองสามเดือนก่อน she ก็ใจกล้าหน้าด้านยืมเขามาอ่านโดยเอาหน้า ของไผ่เป็นประกัน (โดยไม่รู้ตัวซะงั้น) พอมาเห็นมันอีกทีก็มานอนแอ้งแม้ง วางบนโต๊ะกินข้าวที่บ้านไผ่แร่ะ ก็เลยถามว่าไอ้เล่มสีส้มนี่มาไง ไปหาซื้อมาตอนไหนฟ่ะ อยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชั่วโมง ไม่ได้เฉียดร้านหนังสือที่ไหนนี่หว่า เขาก็เลยบอกว่า อ่าว...ยืมร้านถ่ายเอกสารมา ![]() "อ่าว...เธอเป็นลูกค้าประจำเขา เขาเห็นฉันไปกับเธอ ก็ไม่เห็นว่าไร" ![]() "อ่าว...(อ่าวมั่ง) หน้าฉันมาเครดิตดีขนาดนั้นเลยเหรอ เหอะๆๆๆ เพิ่งรู้" ใจก็คิดว่า...ตัวกรูยังไม่กล้ายืมเลย ![]() พอเรียงคิวอ่านตอนมีเวลาเล็กน้อยก็เกิดชอบขึ้นมาอย่างแรง อ่านจบแล้ว คิดในใจเลยว่า หูย เฉียดร้านหนังสือเมื่อไหร่จะไป ซื้อมาไว้ในครอบครองสักเล่มอ่ะ หนังสือดีมากมาย อ่านแล้วชอบมาก เอาขึ้นหิ้งไว้เลย เป็นหนังสือควรสะสม ใจความหลัก ๆ ของหนังสือ คือเรื่องของการตีแผ่จิตใต้สำนึกของคนกับปัญหาที่เกิดขึ้นและการให้อภัย เพราะบางครั้ง คนเราก็ไม่รู้เท่าทันปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเองจนฝังรากลึก จนกลายเป็นทัศนคติต่อสิ่งต่าง ๆ ในปัจจุบันและอนาคตได้โดยไม่รู้ตัว เหมือนปมในใจ ที่ต้องแก้ที่ต้นเหตุ จึงจะทำให้ปัจจุบันดีขึ้นอย่างแท้จริง บ้านไผ่ทั้งคุณพ่อคุณแม่ก็เป็นหนอนหนังสือกันทั้งคู่ ตอนเข้าไปซื้อหนังสือ ไผ่ก็ตรงดิ่งไปหาเล่มนี้ก่อนเลย 'เด็จพ่อก็ถาม ซื้อไรมา ไผ่ก็บอกว่าเล่มเนี๊ยะชอบ ดีมากมาย "รู้ได้ไง" "อ่าว...อ่านแล้วอ่ะ อ่านจบแร่ะด้วย ชอบ" " ![]() "ชอบอ่ะ อยากสะสม" he ก็ทำหน้างง ๆ แล้วก็เดินไป ส่ายหน้าด็อกแด๊กสองสามที คงออกแนว...เมิงเสียตังค์ซื้อไมอีกเนี๊ยะ ดีแค่ไหนกันเชียวฟ่ะ... พอกลับมาบ้าน ไผ่ก็เอาไปโฆษณากับเขาสุดฤทธิ์ อ่านดิ่ ๆ ดีน้าาา อีกประมาณ 3 วันต่อมามันก็มานอนบนโต๊ะไผ่เหมือนเดิม เมื่อกี้เลยเดินไปถามเขาที่ห้องทำงาน "ป๋า...อ่านยัง? ดีป่ะ?" "อื่ม เขียนดีมั๊กมาก หนังสือดีจริง ๆ เอาให้แม่อ่านดิ่" ...หุหุ เห็นม่ะ ๆ ชอบเหมือนเก๊าท์เลย บอกแล้วม่ะเชื่อ... เพื่อน ๆ คนไหนว่าง ๆ ก็ลองหามาอ่านดูแล้วกันนะคะ ไม่ได้โฆษณาหนังสือหรอกนะ แต่แค่รู้สึกว่าเป็นหนังสือที่ สมควรลองอ่านดูอย่างแรงเลย ได้รางวัล non-fiction ด้วยแหละ วันนั้นไปดูที่ร้านนายอินทร์ เห็นมีเวอร์ชั่นการ์ตูนมาเพิ่มด้วย แต่ไผ่ไม่ทันสังเกตุว่าพิมพ์เมื่อไหร่อ่ะนะคะ ที่คว้่ามาคือเล่มดั้งเดิมค่ะ ใครที่ชอบอ่าน อย่างพี่ก๋าหรือท่านอื่น ๆ ลองดูนะคะ เพื่อติดใจเหมือนกัน มีอีก 2 เล่มที่เป็นงานของ "โนงุจิ" ที่ไผ่ซื้อมา แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเลย เล่มนึงชื่อ EQ Note กับอีกเล่มจำชื่อไม่ได้แล้ว ไว้โกงเวลางานไปนั่งอ่าน ได้เมื่อไหร่ จะเอามาเล่าให้ฟังนะคะว่า o.k. เหมือนเล่มแรกหรือเปล่า คืนนี้ตีหนึ่งแล้ว เดี๋ยวทำงานต่ออีกนิดก็นอนแล้วค่ะ วันนี้ราตรีสวัสดิ์เพื่อน ๆ ทุกคนนะคะ ฝันดีค่ะ อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่
น้องไผ่นอนดึกจังเลยนะครับ กฏแห่งกระจกพี่ก๋าเดินเฉียดไปมาหลายรอบ ยังไม่ไ่ด้ซื้อมาอ่านครับ เพราะช่วงนี้มีหนังสือรออ่านอยู่ที่บ้านอีกหลายร้อยเล่มครับ 555 เดือนก่้อนนู้นพี่ก๋ษพิ่งสั่งซื้อสามเกลอ พล นิกร กิมหงวนมาอ่านอีกเกือบ 50 เล่มได้มั้งครับ 555 กองสูงเป็นคอนโดเลยครับ มาดามบ่นเลย 55555 น้องไผ่สบายดีนะครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() 55555 ไผ่ที่ร๊ากกกก.. ปิ๊กมะได้เล่นบีบีทั้งวันทั้งคืนแระจ้า ช่วงนี้ห่างๆได้บ้าง หุหุ ต้องดูแลคุณชายที่ไม่ค่อยสบายโดนไข้หวัดเล่นงานจนงอม แต่ตอนนี้ใกล้หายแระเหลือแต่อาการไอ ปิ๊กไม่ติดหวัดเลยนะไผ่เพราะช่วงนี้ปิ๊กหันมาฟิตออกกำลังกายเช้าเย็นเรย กำลังฟิตๆๆกระชับต้นแขนต้นขา เล่นฮูล่าฮูปเพื่อเอวคอดกิ่วด้วยนะ ตอนนี้ในเฟชก็ฮิตออกกำลังกายลดอวบเหมือนกัน อิอิ
เราเองก็คิดถึงไผ่เสมอนะ แม้ว่าจะไม่ได้เข้ามาทักทายเลยก็ตามที แบบว่าไม่ค่อยได้อัพบล็อกน่ะ แหะๆๆๆ คิดถึงนะจ๊ะ..ดูแลตัวเอง รักษาสุขภาพด้วยล่ะ แม่คนงานเยอะ ![]() โดย: กำไลสีส้ม
![]() เมื่อคืนมีบอลครับก็เลยนอนดึก
![]() ผมไม่ทานหมาครับแต่กินแมว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ![]() โดย: Don't try this at home.
![]() ฮ่าๆๆๆ คนอายุซาวเจ็ดก็อ่านพล นิกร กิมหงวนได้เน้อ 5555
![]() ![]() ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() สวัสดียามค่ำคืนครับคุณ๊ไผ่ ดีใจที่คุณแวะเยี่ยมนะครับ ........................................ ไม่ได้มาเยี่ยมทักทายซะ 4 วัน ไปบ้านมาครับ...วันนี้มาแล้วจึงแวะมาทัก ตามปกติครับ โดย: panwat
![]() |
บทความทั้งหมด
|
หายห่างไปนานเลยน่ะครับพี่ไผ่ ที่ผ่านๆมาคงมีเรื่องวุ่นวายเยอะแน่เชียว
ผมก็ชอบอ่านหนังสือครับแต่ก็อ่านไม่ได้ทุกแนวน่ะ
เอาเป็นว่าใกล้งานหนังสือแล้วจะลองไปซื้อเล่มที่พี่ไผ่แนะนำมาอ่านดูครับ
อยากเอาสาระเข้าตัวเองบ้าง