ตกข่าวไปหลายเรื่องเลยตู

สวัสดีงาม ๆ เพื่อน ๆ อันน้อยนิดแต่มีค่ายิ่งหญ่ายยยย ทุกคนค่ะ

ไม่ได้นั่งหน้าคอมเป็นจริงเป็นจังในความรู้สึกของตัวเองเหมือนสัก 3 เดือนได้

ขอบคุณทุกคนมากมายก่ายกองนะคะที่มาฝากรอยรักไว้ในบล็อคไผ่

โดยเฉพาะพี่ก๋า ที่ไผ่หายเงียบไปก็ยังมาเยี่ยมมาทักทายอยู่เสมอ

รวมถึงเพื่อน ๆ ล็อคอิน
- nootikky /
- Don't try this at home /
- ดอกหญ้าในHouston /
- คนผ่านทางมาเจอ /
- ไกลเกินใจสายเกินแก้ /
- panwat /
- ณ ปลายฉัตร และ
- ดาวมฤตยูเทพร่ำไห้ ด้วยนะคะ

อ้อ...แถมด้วยพวกชอบกระซิบหลังไมค์ด้วยเลย อิอิ สงสัยจะเป็นพวกรักนะ
แต่ไม่แสดงออก

----------

ไม่ได้เข้ามาดูพันทิปนาน เปิดมาอีกที มีอะไรใหม่ ๆ เยอะเลย อย่างไอ้ e-wallet นี่มันอะไรหว่า งงๆ ตกข่าว เดี๋ยวต้องไปอัพเดทซะหน่อย

-----------

เฮ้อ...พิธีการขอบคุณอย่างเป็นทางการผ่านไป เอาหล่ะ...ต่อมาก็...สาเหตุที่หายจ้อยค่ะ...สั้น ๆ ง่าย ๆ

หลังเสร็จงานคุณตา ก็ต้องตามล้างตามเช็ดอยู่หลายเรื่อง ส่งการ์ดขอโทษแขกที่มางาน เตรียมดำเนินการเรื่องเอกสารต่าง ๆ ตรวจสอบหลายเรื่อง เล่นเอาทั้งเหนื่อยทั้งโทรมเลยค่ะ (จับไข้ไปหลายวัน) งานกองบานเลย

มีไคล์แม็กตอนท้ายแถมมาคือ หลังจากไผ่หายป่วย คุณแม่ก็ป่วยจนเข้าโรงพยาบาลไปอีก
ตอนนี้ก็ยังอยู่ห้องมรสุมอยู่เลยค่ะ...
เหอะๆๆ อ่ะ...อย่าทำหน้างงสิ ไม่รู้จักเหรอคะ ห้องมรสุม...ก็...I.C.U ไงหล่ะ
คนลาวเขาเรียกห้องมรสุมอ่ะ

คุณแม่ไม่สบายคราวนี้นี่...รู้ซึ้งถึงความตกต่ำของคุณภาพชีวิต "คนไทยพื้นราบ"
แบบกระจ่างแจ้งเลยทีเดียวค่ะ ในขณะที่เราเข้าโรงพยาบาลรัฐด้วยความจำยอม
แต่คนที่ราบสูงเข้าโรงพยาบาลเอกชนแบบชิว ๆ เดินผ้าถุงกระจาย โสร่งปลิวกันเชียว สงสัยปีหน้าต้องหาที่บนดอยปลูกกระหล่ำมั่งแล้วหล่ะ


ถ้าใครเป็นคนเชียงใหม่ หรือจังหวัดใกล้เคียง คงพอทราบกิตติศัพท์ของโรงพยาบาลแต่ละแห่งดี ว่าโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุด (รัฐบาล) คือโรงพยาบาลสวนดอก(หรือที่เรียกว่า ร.พ.มหาราชฯ) นั่นเอง ที่นี่ คุณหมอเก่ง อาจารย์หมอเพียบ นักศึกษาแพทย์ก็เพียบ ที่สำคัญ "คนไข้" เพียบ จนจะทะลักออกนอกโรงพยาบาลอยู่แล้ว ถ้าคุณหมอนัด 9 โมงเช้า ต้องออกจากบ้านตั้งแต่ตีห้า เพื่อช่วงชิงบัตรคิวกับคน "ป่วย" / "คนเปื่อย" หลายร้อยชีวิต กว่าจะได้ทักทายคุณหมอ เราจะไม่สามารถกล่าวคำว่า "อรุณสวัสดิ์" ได้เลย ต้องบอกว่า "สายยัณห์สวัสดิ์" (ก็ยังดีที่ไม่ได้ราตรีสวัสดิ์ก่อนได้ตรวจ) แต่...มีเรื่องหนึ่งที่น่าประหลาดใจเป็นล้นพ้น คือ...
ภายในเขตรั้วเดียวกัน เพียงแค่ข้ามตึกไป "ศรีพัฒน์" (ที่เป็นระบบเอกชน) ทุกอย่างจะควิกแอนด์อีซี่ (เพียงแค่คุณมีตังค์)

ตอนแรกที่เอาคุณแม่ไปโรงพยาบาลก็เข้าสวนดอกปกติ(เพราะเป็นข้าราชการ มีสวัสดิการทางการแพทย์แบบเบิกตรง และที่สำคัญ หมอประจำตัวอยู่ที่นี่ มีประวัติทุกโรคที่เป็น) หลังผ่านไปประมาณ 4 ชั่วโมง ไผ่ก็ร่ำ ๆ อยากตะกายข้ามตึกไป "ศรีพัฒน์" เต็มที

แต่ก็แทบช็อคกับเงื่อนไขสากล ของโรงพยาบาลรัฐแต่ระบบเอกชน ที่มีสโลว์แกนด์ว่า "รักษาคุณให้หาย แล้วฆ่าคุณตายด้วยใบเสร็จ" เพราะเฉพาะค่าห้องก็ล่อไปวันละ 15,000 บาทแล้ว (ไม่ีรวมค่ายา หมอ ค่าพยาบาลเยี่ยม หมอเยี่ยมอีกต่างหาก) แถมบอกว่า อาการคนไข้เยี่ยงนี้ ถ้ามีการใช้สายอ็อกซิเจน ก็เพิ่มอีกสองหมื่นต้น ๆ ต้องได้เงินเดือนเท่าไหร่ว๊ะ ถึงจะใช้บริการที่นี่แบบชิว ๆ ได้เนี๊ยะ

สุดท้ายก็...มานั่งปลงสังเวชกับชะตาชีวิตห้องอนาถาแบบห้ามเยี่ยมเลยเวลา ห้ามเฝ้า ห้ามอยู่เป็นเพื่อน
พระมารดาก็...นอนเป็นแพทำตาปริบๆ มองดูพัดลมแพดานหมุนประกอบซาวน์แทร็ค อี๊ดดดด.....แคร็กกกกกก ต่อไป จะบ้าตายยยย ยิ่งช่วงนี้ สงสัยเป็นฮายซีซั่นของโรงพยาบาลแหง๋ม ๆ เพราะห้องพิเศษเต็มๆๆๆๆ ไปถาม 3 รอบก็ไม่มีว่างเล้ยยย เศร้า....

ไผ่ไม่รู้ว่า โรงพยาบาลรัฐที่อื่น ๆ ที่มีชื่อเสียง จะเป็นแบบนี้หรือเปล่าคะ ยังคุย ๆ กับที่บ้านเลยว่า อย่างพวก ศิริราษฎร์ หรือจุฬา ออกแนวนี้หรือเปล่า เป็นอะไรที่สุดยอดมากมายเลยช่วงนี้

อ่าว...ตายชัก...เกริ่นไว้ว่า "สั้น ๆ ง่าย ๆ" แต่ดันเล่นซะยาวเลย 555 โทษทีค่ะ หลอกให้อ่านซะตั้งนาน (ตามประสาคนมันไม่ได้อัพบล็อคอ่ะนะ ' โหสิๆ นะเจ้าคะ)

Create Date : 17 กันยายน 2553 Last Update : 17 กันยายน 2553 20:00:20 น. Counter : 2970 Pageviews.		21 comments
Share Tweet

	คุณเป็นผู้กระทำและโดนกระทำในเวลาเดียวกัน(Remake) Nior Heavens Five (6 ก.ค. 2568 14:03:50 น.)		มุ่งมั่นตั้งใจ nonnoiGiwGiw (2 ก.ค. 2568 15:47:06 น.)
	บ้านครูช่วงสโลว์บาร์ คาเฟ่แนววินเทจสวย ๆ ที่พัทลุง sawkitty (1 ก.ค. 2568 15:37:59 น.)		อาหารพม่า ในวันที่"ฝนตก" peaceplay (30 มิ.ย. 2568 10:22:50 น.)