หลักบริหารองค์กรของผม...และผมสงสัยว่า..รัฐบาลนี้อยู่ได้อย่างไร????
เมื่อวันก่อนมีเพื่อนมาหาจากต่างจังหวัด..เอาลูกน้องมาด้วย...
นั่งคุยกันเรื่องงาน...แล้วลูกน้องเพื่อนที่ทำงานฝ่ายบุคคลก็ถามว่า..????
"มีหลักในการคิดที่จะบริหารคน..และ..บริหารองค์กรอย่างไร???...."
ผมนั่งคิดสักพักก็เล่าให้เค้าฟังว่า....
"ในความคิดผม..คนเป็นทรัพยากรที่สำคัญ...
หากคิดจะสร้างองค์กรให้เข้มแข็งใหญ่โต..สิ่งสำคัญคือ ต้องรู้จัก สร้างและรักษาคน..
การสร้างคน..ให้เป็นคนเก่งนั้น..ดูน่าจะยาก..
แต่ความจริงแล้ว..การรักษาคนให้อยู่กับเรานานๆนั้นยากยิ่งกว่า...."
ผมเชื่อว่า.."คนเราเมื่อเกิดมามีความต้องการพื้นฐาน 3 ประการ.."
1.คือ ความสุข...เราต้องมาดูว่า คนที่อยู่กับเรานั้นเค้ามีความสุขหรือไม่???
เราได้ดูแลเค้าดีไม๊..การทำงานของเค้านั้นเหมาะสมกับรายได้หรือไม่???
มากไปหรือน้อยไป..หากมากไปก็มีผลให้คนอื่นน้อยเนื้อต่ำใจ..
หากน้อยไปคนนั้นก็จะอยู่กับเราไม่นาน...
ความสุขนอกจากเกิดจากรายได้แล้ว ที่สำคัญคือ องค์ประกอบในที่ทำงาน...
ว่ามีความสุขในการทำงานหรือไม่????
เพราะเราจะเห็นบ่อยๆว่า..บางครั้งเงินดีจริงก็เอาไว้ไม่ได้..เพราะ คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก..
2.ศักดิ์ศรี...คนเราทุกคนล้วนมีศักดิ์ศรี และต้องการศักดิ์ศรี..
อย่างน้อยๆก็ศักดิ์ศรีของความเป็นคน...
การบริหารคนเราจึงต้องมองเรื่องศักดิ์ศรี.เหมือนกัน..
เพราะถ้าเรามองข้ามตรงนี้..เรื่องเล็กก็เป็นเรื่องใหญ่ได้....
3.สิทธิและอำนาจ..ในองค์กรหนึ่งๆ...
เราต้องรู้จักแบ่งขอบเขตความรับผิดชอบและอำนาจหน้าที่ให้ชัดเจน...
หากเราต้องการคนที่จะมุ่งมั่นทำงานให้เรา..อย่างน้อยๆจะต้องให้อำนาจตัดสินใจให้เค้าบ้าง..
ให้เค้ามีสิทธิในส่วนที่เค้าควรจะมี..เพื่อให้อิสระในการทำงาน..
ถ้าเราสามารถบริหารให้คนในองค์กรมี 3 สิ่งนี้..
ผมเชื่อว่า..องค์กรนั้นก็จะทำงานกันอย่างรู้หน้าที่และความรับผิดชอบของตน..
และจะเกิดความมุ่งมั่นทำงานให้กับองค์กร...
ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้อาจจะเป็นการกล่าวอย่างย่อๆ..ขององค์กรระดับบริษัท...
ให้ลูกน้องของเพื่อนฟัง...
แต่ก็เชื่อว่า..เป็นสิ่งที่ระดับผู้นำควรนำไปคิดไปใช้ในการบริหารคน..
เพราะถ้าเมื่อไรผู้นำเลือกปฏิบัติ..แบ่งคนเป็นฝักฝ่าย...
เหมือนเช่นที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองเราในขณะนี้...
โอกาศที่คนทั้งชาติจะเกิดความสามัคคี และรักใคร่กันเพื่อความเจริญของชาตินั้น...
ผมว่า เป็นไปได้ยากยิ่ง..
สิ่งที่ผมไม่เข้าใจอย่างยิ่งคือ..รัฐบาลนี้อยู่ได้อย่างไร???
ทั้งๆที่ บ้านเมืองเสื่อมโทรม ถึงขนาดนี้..
ทั้งเรื่องโกงกินที่ไม่เคยหยุดเลย..แม้อต่การช่วยน้ำท่วม..
ที่เป็นความทุกข์แสนสาหัสของประชาชน..
ยังมีข่าวการโกงกินเงินและสิ่งของที่นำไปช่วยผู้ยากไร้...
จนน่าเหนื่อยหน่ายใจ..ที่คนบ้านเราเป็นถึงขนาดนี้...
ยังไม่ต้องพูดถึง..เรื่องคลิปที่ทำลาย"ความมั่นคง.."
ผมดูไปแล้วก็เห็นด้วยว่า..คลิปนี้ทำลายความมั่นคง...
ความมั่นคงที่เสมือนกำแพงปิดบังความผิดทั้งมวลไว้..
วันนี้ได้เกิดทะลายลง โดยไม่ต้องใช้คนภายนอก..แต่เกิดจากเนื้อในตน...
ทำลายตัวตนของตน..แต่ก็ยังไม่วายที่จะหาความผิดจากผู้อื่น...
เหมือนจะประจานซ้ำเติมตัวเองให้มากกว่าเดิม...
ทำไม..ทั่นๆทั้งหลายจึงไม่นึกอับอายกันบ้างเลยนะ...
ผมบอกเพื่อนๆเสมอว่า...บางทีก็รู้สึกเบื่อที่เขียนเรื่องร้ายๆของคนในยุคนี้..
เพราะบางทีก็เกิดความเบื่อหน่ายจนไม่มีอารมณ์ที่จะคิดจะตาม....
อยากปล่อยตามยถากรรม..เหมือนบ้านเมืองนี้ไม่ใช่ของเรา..
เราจะไปทุกข์ใจเดือดร้อนใจทำไม...มากมาย..
แต่สุดท้ายก็อดไม่ไหว...
เพราะอยากบอกว่า...ผมก็"คนไทย"คนหนึ่งนะครับ....
ปล.วันนี้มีแขกทั้งวันอีกเช่นเคย..จึงต้องขออภัยที่มาเขียนซะดึก....
ได้ความรู้ ดีๆ ไว้ใช้กับตัว
เอาไป แปะ ที่ 1000ทิป เรียบร้อยแล้วครับ
คนอื่นเค้าหลับ เค้านอนกันหมด ไอ้ผม ยังไม่ง่วงเลย
อีกสักครู่จะแวะเข้ามาดู ว่ามีใคร ยังไม่ นอน เหมือนผมเปล่า