เรื่องของสีในเมืองไทย...แล้วทำไม..สีเหลือง..หายไปจากการเมืองไทยครับ...???{แตกประเด็นจาก P11649552}
กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก P11649552
เห็นกระทู้นี้ของคุณโบกกรักเลยคิดถึงเรื่อง สีๆ...
ในยุคที่ใครๆก็พากันสวมเสื้อสีให้ตนเองและคนอื่นนั้น...
ผมก็พลอยถูกใส่เสื้อสีแดงไปด้วย..เพราะความคิดและคำพูดผมอยู่ในกลุ่มนั้น...
ที่แน่ๆคือ..ผมชอบนายกทักษิณ..เกลียดประชาธิปัตย์..
ใครได้ยินแบบนี้ก็บอกว่า..ผมเป็นคนเสื้อแดง..
ผมบอกทุกคนว่า..ถ้าคิดแบบนี้คือคนเสื้อแดง..ถ้างั้น..ผมเสื้อแดงครับ...
5555...ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ผมก็ยังคง ความเป็นเสื้อแดง..
วันก่อนเจอเพื่อนที่เคยเป็นเหลืองตัวแม่..
เจ้าหล่อนบอกว่า..หล่อนไม่ได้เป็นเหลือง..
ขนาดระดับตัวแม่ยังบอกว่า..ตนไม่ใช่ เหลือง..
ทำให้ผมสงสัยจังว่า..เดียวนี้ทำไม..เหลืองจึงไม่เป็นเหลือง..
สีเหลืองหายไปจากเมืองไทยได้อย่างไร??
เวลาชุมนุมของเหลืองก็จะไม่ค่อยมีใครใส่เสื้อเหลือง..
อะไรเกิดขึ้นกับสีเหลือง..???นี่เป็นสิ่งที่ผมสงสัย..
เดียวนี้เราจึงไม่ค่อยเรียกใครว่า..เหลือง..
แต่จะเรียกว่า.."สลิ่ม"...แทน..
การเมืองในห้อง รดน.ยังเหมือนๆเดิม..
ต่างก็เชียร์ฝ่ายตนและด่าฝ่ายตรงข้าม..
ไม่มองเห็นความดีหรือผลงานใดๆทั้งสิ้น..
หากอยู่ฝ่ายตรงข้ามก็ต้องด่าเอามันอย่างเดียว..
ส่วนผมที่อยู่ฝ่ายรัฐบาล..ต้องสงบเสงี่ยมเจียมใจ..
ไม่อยากออกมาเชียร์มาก..(กลัวเหลิง)
ทั้งๆที่ผลงานหลายสิ่งหลายอันเข้าตา..
เอาแค่ได้ไปเป็นแขกของรัฐบาลอินเดีย..ในระดับผู้นำผู้รับเชิญ..
ก็เท่ห์ระเบิด..เถิดเทิง..อย่างที่ไม่เคยเห็นในนายกคนที่แล้ว..
ยิ่งมาดนายกหญิงเราแสนจะมาดมั่นดูดีมีระดับ..
จนอดยิ้มเล็กๆไม่ได้เมื่อเห็นในทีวี..
นี่แหละครับ..ที่หายไปนานในผู้นำของไทยในวงการโลก..
5555...2 ปีที่แล้วผู้นำเรามักเป็นส่วนเกินในสายตาโลก..
ย่ำแย่สุดก็ล้วงโทรศัพท์มาพูดขณะถ่ายรูปร่วมกับผู้นำโลก..
เห็นแล้วได้แต่คิดในใจว่า..ทำไมไม่มีใครสั่งสอน(ว่ะ)...
เดียวนี้เหตุการณ์ร้ายๆพึ่งผ่านไปไม่ถึง 2 ปี..
คนที่เป็น นายกยุคนั้น..ตอนนี้ก็ออกมาจ้อเหมือนเดิม..
ลืมสิ่งที่ตนเองเคยทำเคยพูดเมื่อสมัยเป็น นายกไปหมด..
ยังกล้าพูดกล้าแนะนำ..ว่าต้องทำยังโง้นยังงี้..
แถมโอ้อวดตัวเองว่า..สมัยตนทำไว้หลายอย่างดีสุดๆ..
กรรมเวรแท้ๆ..คงลืมอภิมหาอมตะการประชุมส่งท้ายกว่า 10 ชม.
ฟันไปกว่าแสนล้าน..นี่จึงเป็นผลงานสุดอมตะอย่างแท้จริง..
ผมหายไปจากห้องนี้นาน ตัวจริงยังอยู่ดีกินดีครับ..
แต่เพราะชีวิตจริงแสนวุ่นวาย..
แท้จริงยังคิดถึง..เพื่อนๆร่วมอุดมการณ์ เสมอ..
แอบเข้ามาอ่านบ้างเหมือนกันครับ..
แต่ก็ไม่ได้มากมายเหลือแหล่เหมือนแต่ก่อน..
ต้องขอบคุณเพื่อนๆหลายคนที่ถามหา..
เอาว่า..ว่างๆจะเข้ามาแจมนะครับ..
โชคดีครับ..
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
แวะมาทักทายยามบ่าย ขอให้คุณมีความสุขกับการทำงานนะคะ
สวัสดีค่ะ ^_^