ฝนตกได้ทุกย่ำค่ำ
หน้าฝนนี่เธอ ... ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายในชีวิต
เรามีพรสวรรค์ในการผัน ผันน่าเบื่อ เปียกๆ ให้กลายเป็น อิ่มๆ อร่อยๆ
เมื่อวานหลบฝนในตึกช็อปปิ้ง
ไปช็อปล่ะเธอ ? ใช่แล้ว เงินเดือนออก โบนัสออก ไปได้สักสองอาทิตย์
แต่ไหงคนเดินช็อปถึงได้น้อยเกินคาค
ฝนแหละ ตัวดี ทำคนให้อยู่แต่ในรู ไม่โผล่ออกมาเดินตุหรัดตุเหร่
หมดอุด้ง เหลือเท็มปุระผักไว้เล็ม
ปิดท้ายด้วย อัมมิทสึ ของหวานอาโหน่เนะ
คนไปด้วยบอก อาหารมื้อนี้แสนธรรมดา และเธอก็ธรรมดาด้วย
เอิ๊ก .....
อ้าว.. ฝนซาซ่าแล้ว ตีงไหล กลับบ้าน เป็นวันศุกร์ จบภาระประจำวันทำงาน
เออฟะ ยอดธรรมดาเลย ทำไงดี ...
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [