ฮาอะไร ฮาโกเน่ ตอนจบ เต็งๆมาก็เต็งกลับ 
Free TextEditorเสียงใครคนหนึ่งกระซิบถามว่า
"แล้วอาหารในที่พักเป็นไง"
เรื่องอาหารการกินน่ะ เราไม่เคยห่วงตัวเองอยู่แล้ว
ได้ทุกอย่าง แต่สุขมากๆเวลามาเที่ยวพักแรมแบบนี้
เพราะไม่ต้องเข้าครัวทำเอง
ที่พักครั้งนี้เขามีเมนูให้เลือก หลักๆก็มี
สำหรับอาหารเย็น ก็เป็นอาหาร懐石 ไคเซคิ
อาหารแบ่งเป็นถ้วยๆจานๆเล็กๆให้ยุ่งยากแต่คลาสสิก
แล้วสำหรับคนไม่ชอบจานเล็กจานน้อยจุกจิก
ก็มีอาหารหม้อไฟให้เลือก เนื้อหมู เนื้อวัว มีเบรมเนม (ฮี้)
โรงแรมเขาพยายามให้แขกรับบรรยากาศคริสมาส
โต๊ะประดับที่หน้าห้องอาหาร
แล้วของเมาก็มีไวน้มีเหล้าสาเกให้เลือก
สาเกเป็นเหล้าไวน์ข้าวนะ
มาอยู่ฮาโกเน่มีกิจกรรมที่ทำซ้ำซากอยู่สามอย่าง
กินแล้วนอน (ดูเมฆ)
นอนแล้วลุกขึ้นไปแช่น้ำร้อนแร่
แช่น้ำร้อนแร่แล้วกิน
หนึ่ง สอง สาม
นับเท่าไรๆก็ได้แค่ หนึ่งกิน สองนอน สามแช่
น้ำแร่นี่ชุบผิวให้สาวได้ดีนัก ผ่อง เรียบเนียน ได้ผลทันตา
(แต่ได้แค่ไม่เกินสามวัน)
ขากลับก็เลือกเวลากลับแบบยืดไปถึงบ่าย
"ไฮ้ อานาตะ" เพื่อนขวัญที่ไปด้วยชี้ให้ดูนาฬิกา
"ยังมีเวลาก่อนขึ้นรถนะหล่อน"
โอ้ ถ้างั้นไปหาอะไรใส่ท้องกันไหมล่ะ
ตกลงปลงใจกันแล้วก็ออกเดินหาของกิน
อานาตะหิวข้าวหรือหิวหนม
ข้าวดิ
ฮาอะไร ฮาโกเน่ เนี่ยเป็นแหล่งท่องเที่ยว
เดินจากต้นถนนไปท้ายถนนก็ไม่เจอร้าน
ที่มีเมนูราคาต่ำกว่า 1000 เยน
"ไฮ้ อานาตะ " เพื่อนขวัญขึ้นเสียง
เลือกมากเดี๋ยวตกรถไฟนะหล่อน
นั่นดิ ไงก็เอานี้ก็แล้วกัน
ร้านเขาสวยด้วย สร้างด้วยไม้ทาสีดำ
ออกบรรยากาศเมจิ
นี่แหละ ข้าวชุดยุบ่ะ ゆば丼 ข้าวหน้ายุบะ
แต่ความจริงน่าจะเป็นไข่ตีให้ฟู ต้มให้สุก
แล้วเติมยุบะนิดหน่อย
(ร้านเขาคงจะอยากประหยัดยุบะ เพราะมันแพงกว่าไข่)
เสียงกระซิบถามมาว่า"ยุบะ" คืออะไร
ยุบะ ไม่อุบาทว์
ยุบะเป็นอาหารสุขภาพทำจากเมือกถั่วเหลือง
ต้มๆน้ำนมถั่วเหลืองก็จะเกิดเมือกข้างบน
แล้วก็ช้อนออกมาให้เป็นแผ่นๆ ซ้อนๆกันก็ได้เป็นชิ้นเป็นอัน
อาหารจีนก็มี ที่ใช้เป็นเปลือกหุ้ม(ถ้าจำไม่ผิด)ของทอดๆ
อย่างหอยจ้อ(ใช่ชื่อนี้หรือเปล่าหว่า เลือนๆด้วยโรคชรา)
ก่อนขึ้นรถไฟชื่อหวาน Romance car
ก็แวะซื้อพุ้ดดิ้งของโปรด
ยิ่งโปรดเพราะเขามาในถ้วยรูปไข่น่ารัก
พุ้ดดิ้งชื่อตามถิ่น " ฮาโกเน่พุ้ดดิ้ง "
เปิดฝาเห็นเนื้อในไข่ๆแน่นๆไม่เหลวแบบพุ้ดดิ้งในซุปเปอร์
เพื่อนขวัญเราขว้าเหล้าสาเกได้อีกสองขวดเล็ก
หอบกลับบ้าน ชื่อเหล้าก็ชื่อถามถิ่นอีกแหละ
ฮาโกเน่ไคโด่ Hakone Road
(ยังไม่ทันได้กลิ่นเหล้าก็ได้กลิ่นยุคเอโด้จากชื่อนี้แหละ)
เต็งๆมาก็เต็งๆกลับด้วยรถไฟโรมานส์คาร์คันสีฟ้า
รุ่นค่อนข้างใหม่กว่าขามา รุ่นนี้เพิ่งจะออกมาจากอู่รถไฟได้แค่สี่ซ้าห้าปี
ในตัวรถก็สวยสะอาด
ป้ายข้างรถ MSE เป็นชื่อรุ่น
ฮาอะไร ฮาโกเน่ ตอนจบ เต็งๆมาก็เต็งกลับ ปีหนึ่งมีเวลาแว็บๆไปที่โน่นที่นี่ไม่กี่ครั้ง
แต่ปีนี้โชคดีหน่อย พระเจ้าสงสาร
ได้ไปนอนใต้ฟ้าฮาโกเน่ถึงสองครั้ง
เห็นฟ้า เห็นตะวัน เห็นจันทร์ เห็นดาว
เห็นโขดเขา ผาเนิน ห้วยเหว
เห็นภูเขาฟุจิหลังทะเลสาบ
เห็นอะไรๆหลายอย่างที่ไม่ใช่ชีวิตประจำวัน
น่าตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจ เปลี่ยนบรรยากาศชีวิต
แต่พอกลับมาถึงบ้านนาของเรา
บอกตัวเองว่า ไฮ้ อานาตะ Home Sweet Home นะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [