รถมอเตอร์ไซค์ทรงที่เห็นปุ๊บก็รู้ว่ายี่ห้อเวสป้า
รูปทรงเป็นยังไงเมื่อ 40 -50 ปีก่อน เดี๋ยวนี้ก็เป็นยังงั้น
มอเตอร์ไซค์โมเดลไม่เปลี่ยนแถมเก่าซอมซ่อของเรียวเฮ
ครางเสียงแหบ บรืออออ....เลี้ยวเข้าซอยแคบ
เรียวเฮชายหนุ่มร่างไม่สูงสง่าสักเท่าไหร่
แต่มีมาดความเป็นหนุ่มที่กางเกงยีนเก่าๆมีช่องขาดวิ่นที่เข่าขวา
กับเสื้อเชิร์ทขาวแขนยาวพับแค่ศอก
เรียวเฮดับเครื่องมอเตอร์ไซค์ที่หน้าบ้าน
ยกเท้าก้าวลงจากรถ
ใช้เท้าเตะคานค้ำรถ
หยุดยืนดูนิดหนึ่ง
เพื่อให้แน่ใจว่าเขาได้จอดมันไว้อย่างมั่นคง
แล้วก็เดินเข้าบ้านไป
เสียงร้องว่า "tadaima" ดังมาให้ได้ยิน
คุณป้าๆทั้งหลายในซอยหลายคน
ชื่นชอบเรียวเฮ
ถ้าจะมีลูกชายสักคน ก็ต้องให้ได้อย่าง
พ่อเรียวเฮ ถึงจะไม่หล่อเลิศก็เหอะนะ
Free TextEditorอย่าว่าแต่คุณป้าชาวซอยเลย แม้แต่อาจารย์ส้มเช่งก็เถอะ
พูดเรื่อยเลยว่า " อยากมีลูกชายอย่างเรียวเฮ "
อาจารย์ส้มเช้งแกเป็นหญิงแก่ไม่เคยเลี้ยงลูก
เลี้ยงแต่แมว
แกคิดอย่างไม่กล้วตายว่า
อยากลิ้มรสชีวิตของแม่ที่มีลูกรักไว้ถนอมสุดชีวิต
รับรอง แม่จะเลี้ยงลูกแบบไม่ให้ริ้นตอม
ไม่ให้ไรแทะเชียวนะ จะบอกให้
แล้วแกก็จำกัดขอบเขตชนิดของลูกชายว่า
ต้องเป็นลูกชายแบบเรียวเฮคุง
เสียแต่อย่างเดียวนะ
นี่แหละยายแก่ไม่หายกิเลสโลบมากเกินตัว
แอบคิดเชียวว่าติดตรงที่...
เรียวเฮคุงไม่หล่อเท่า Tsubasa-chan
นักร้องนักเต้นคู่ดัง Tacki and Tsubasa
คุณป้าๆทั้งหลายในซอยหลายคน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [