ความจริงของชีวิต 1. เมื่อใดหากคนเราปล่อยตัวปล่อยใจ ให้กระแสของกิเลสพาไป ไม่รู้จักที่จะฝืนใจ ฝืนความคิด ให้สวนทางบ้าง ก็คงไม่ต่างอะไรกับกอสวะที่ไร้ค่า ล่องลอยไปตามกระแสน้ำ ระข้างโน้นที ชนข้างนี้ที สุดแต่กระแสน้ำและลมจะพัดพาไปทิศทางไหน ในที่สุดก็กลายเป็นขยะลอยรกแม่น้ำไปเท่านั้น ตรงข้ามกับเรือน้อยที่คนพายต้องค่อย ๆพายทวนน้ำขึ้นมา มุ่งไปสู่เป้าหมายและทิศทางที่หวังไว้ แม้ว่าจะต้องฝ่ากระแสลม และกระแสน้ำของกิเลส ที่คอยแต่จะพัดให้ไหลลอยไป แต่ก็ยังมีแรงที่จะฝืนคลื่นลมเหล่านั้นไปได้ ไม่ยอมตกเป็นทาสของกิเลสที่คอยจะฉุดรั้งให้ลอยลงต่ำไปทุกที ๆ และก็คงมีหวังว่าวันหนึ่งข้างหน้าจะได้ถึงปลายทางสมปรารถนาแน่นอน 2. จะเอาอะไรกับโลกนี้ ในเมื่อโลกพร่องอยู่เป็นนิจ ไม่มีอะไรเติมเต็มใจของคนได้หรอก เมื่อเสพโลก มันก็มีแต่จะเสพมากขึ้น เหมือนติดยา การได้รู้ถึงโทษภัยของสิ่งที่เสพ จะทำให้มีสติ คิดจะออกมาจากสิ่งนั้นได้ 3. ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ไม่หวังก็มักจะได้ แต่หวังมากเท่าไหร่ก็ผิดหวังมากเท่านั้น.... บางทีการให้ใจกันหน่อยก็ดีเหมือนกัน เพราะความรู้สึกดีๆ ต่อกันทำให้โลกอบอุ่นดีนะ 4. ชีวิตไม่ต่างอะไรกับการเดินขึ้นเขา ทางเดินไหนที่วิบากมากนัก สองเท้า สองมือ สองตา และหนึ่งใจ ต้องทำงานประสานกัน ล้มพลาดลงเมื่อไหร่ก็เจ็บ แต่เจ็บแล้วต้องลุกขึ้นเดินต่อไปให้ถึงจุดหมาย ไม่มีใครเดินแทนใครได้ ไม่มีใครเจ็บแทนใครได้ ข้อสำคัญคือ ล้มแล้วต้องลุกเอง.... 5. ชีวิตไม่ต่างอะไรกับพยับแดด มีอยู่ เห็นได้ แต่พอเข้าไปใกล้จริงๆ ก็เหลือแต่ความว่างเปล่า หมายมั่นเอาไว้ไม่ได้ ต้องผิดหวัง ทุกข์ใจไปก็เท่านั้นเพราะที่เห็นมันเป็นแค่ภาพลวงตา 6. กาละเทศะของชีวิตคือการรู้จักความควรไม่ควร รู้จักจังหวะเวลาของชีวิต รู้ว่าเวลาของใครก็ของมัน. เมื่อไหร่ควรจะเดิน เมื่อไหร่ต้องหยุดอยู่กับที่บ้าง รู้จักหยุด รู้จักเดิน เป็นจังหวะของชีวิต คือการก้าวไปข้างหน้าอย่างมีสติ 7. ตราบใดที่คนเรา ยังมัวแต่คิดว่าจะได้อะไรจากแผ่นดินนี้ แทนที่จะคิดว่า จะให้อะไรกับแผ่นดินนี้ เพื่อทดแทนคุณของแผ่นดินที่ได้ใช้ชีวิต ได้อยู่อาศัยอย่างมีความสุขตลอดมา ตราบนั้นโลกก็จะยังคงเป็นเช่นนี้แหละ.... 8. คนเราเกิดมา มีอะไรหลายๆ อย่าง เป็นส่วนประกอบในการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ บางคนพิถีพิถันในการใช้ชีวิตตัวเอง แต่บางคนก็ไม่เป็นเช่นนั้น การระมัดระวังในการก้าวเดินไปในชีวิตเป็นเรื่องจำเป็น โลกนี้มีทางให้เราเลือกมากมาย มีทั้งสิ่งที่ดีและชั่ว ที่ให้เราเลือกประพฤติปฏิบัติ สุดแท้แต่ใจเรา จะเลือกไขว่คว้า หยิบเอาสิ่งไหน มาประดับชีวิตตัวเอง หรือเลือกทางเดินให้ตัวเอง ว่าจะไปในทางสูงหรือทางต่ำ ส่วนประกอบในชีวิตคนเรานั้นเป็นเรื่องที่ต้องปรุงแต่ง ด้วยเหตุผล ด้วยสติ ปัญญา เพื่อที่จะพาชีวิตไปให้ตลอดรอดฝั่ง และเพื่อให้เจริญและตั้งมั่นอยู่ในความดีได้ตลอดไป ไม่ใช่มีชีวิตทิ้งๆขว้างๆ ให้เกิดปัญหากับตัวเองและสังคม เหมือนกับสักแต่ว่ามีชีวิตอยู่ไปวันๆ นอกจากชีวิตตัวเองทั้งชีวิตจะเสียไปแล้ว ยังทำให้เป็นมลพิษต่อสังคม ชนิดที่มลพิษทั้งหลายเทียบไม่ได้เลยทีเดียว สติเท่านั้น จะเป็นเครื่องนำทางชีวิตที่ถูกต้องให้แก่เรา ไม่ผิดพลาด ได้มีและได้ใช้ชีวิตให้สมคุณค่ากับการที่ได้เกิดมาในโลกนี้ 9. น้ำตาลหวาน แต่น้ำใจหวานยิ่งกว่า ...... คนเราหากจิตใจเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ รู้จักเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รู้จักให้ และรู้จักแบ่งปัน ชีวิตตัวเอง และ ชีวิตของสังคม ย่อมมีความสุข อย่าเป็นคนประเภทปากหวานก้นเปรี้ยว ปากอย่างใจอย่าง หรือประเภทปากปราศรัย น้ำใจเชือดคอ อย่างนั้นละก็ มลพิษทางจิตใจคงจะมากมายทีเดียว มีน้ำใจเผื่อแผ่จริงใจต่อกัน อย่าแค่ปากหวานไปวัน ๆ ชีวิตคงหวานชื่นด้วยน้ำใจ ที่หวานและเย็น ยิ่งกว่าน้ำตาลชนิดไหน ๆ ทั้งนั้น 10. การระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย คือ ระลึกรู้ถึงพระคุณของพระพุทธเจ้าที่ประเสริฐสุดหาที่เปรียบมิได้ พระผู้ทรงประกอบด้วยพระมหากรุณาธิคุณมากล้น ตรัสรู้ธรรมอันบริสุทธิ์เป็นสัจจะความจริงครบถ้วน เป็นแสงสว่างแห่งทางหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง มาสู่มวลมนุษย์ เทวดา และพรหม ระลึกถึงพระอริยสาวกผู้ปฏิบัติตาม เดินตามรอยบาทพระบรมศาสดาไปถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ และเป็นผู้นำสัจธรรมอันประเสริฐมาสู่เราในวันนี้ อะไรจะเสมอคุณแห่งพระรัตนตรัยเป็นไม่มีอีกแล้ว....   Create Date : 28 สิงหาคม 2550 2 comments Last Update : 30 สิงหาคม 2550 10:58:19 น. Counter : 690 Pageviews. Share Tweet

โดนใจมากๆ ขอบคุณคับที่นำมาฝาก : )   โดย: ชรันจ์ 29 สิงหาคม 2550 16:02:48 น.

ดีจ้ะ ที่รู้สึกดีขึ้นแล้วอ่ะ แล้วจะแวะไปเยี่ยมใหม่นะ มีกำลังใจดีๆ แล้วกัน....   โดย: vistapa 29 สิงหาคม 2550 16:14:13 น.