|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แผลเป็น..
เมื่อตอนเด็กๆ ฉันอายุราวๆ 8-9 ขวบ แอบไปลองเล่นเตารีดกับเพื่อน ด้วยความที่ยังอ่อนเยาว์ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือจะด้วยความซุกซนของตัวเองก็ตามแต่ ทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้น เมื่อเพื่อนยกเตารีดขึ้นไม่ไหว เตารีดร้อนๆ จึงทับลงบนหลังมือซ้ายของฉัน ผิวหนังหลุดลอกติดเตารีดไปทันที เป็นแผลกว้างพอประมาณ ฉันเจ็บแผลมาก แต่ไม่ได้ร้องไห้ กลับมาบ้าน แม่เห็นเข้า จึงโดนไม้เรียวเข้าไปอีก 2-3 ที โทษฐานไปเล่นซนจนเกิดเรื่องกับตัวเองขึ้น แผลเป็นนั้นต่อมากลายเป็นตำหนิของฉัน ในการทำทะเบียนประวัติตัวเองในบัตรประชาชน และทุกวันนี้ แม้รอยแผลเป็นจะจางหายไปเกือบหมดแล้ว คงเหลือก็แต่เพียงร่องรอยเล็กน้อยบนหลังมือ และความทรงจำทุกคราวที่มองเห็นหรือลูบผ่านเท่านั้น
แผลเป็นที่เกิดขึ้นในใจของคนเราก็เช่นเดียวกัน ไม่ว่าเกิดขึ้นจากความประมาทเลินเล่อในชีวิต ด้วยความสนุกสนาน คึกคะนองจนเกินเลยไป ด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจหรือไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม ย่อมเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย ไม่ละเว้น อาจเกิดขึ้นเพียงนิดเดียว ใช้เวลารักษาไม่นานก็หาย แล้วก็ลืมไป ไม่ได้จดจำไว้ก็มี หรือหากแต่บางทีบาดแผลนั้นเรื้อรัง บาดเจ็บทุกข์ทรมานอยู่นาน จนบางครั้งกลายเป็นตราบาปในใจจนยากที่จะลบเลือนไปได้ ทุกครั้งที่มีอะไรมาสะกิดหรือกระทบ ก็จะรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที ทำให้รู้สึกเศร้าหมอง รู้สึกผิดหวังกับตัวเองบ้าง เกิดความเสียใจ โกรธแค้นขุ่นเคือง ขึ้นอีก ทั้งที่เวลาผ่านไปนานแล้ว เหตุการณ์ต่างๆ จบสิ้นแล้ว แต่รอยแผลเป็นในใจก็ยังคงคอยย้ำเตือนอยู่เสมอ
การยอมรับความจริงอย่างกล้าหาญว่าสิ่งใดผิดพลาดแล้ว เราก็ต้องแก้ไข เกิดที่ไหน ก็แก้ที่นั่น เมื่อเกิดขึ้นที่ใจ ก็ต้องแก้ที่ใจ ความรู้สึกนี้จะช่วยประคับประคองชีวิตของเราให้เดินต่อไปได้ เพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่อย่างคนมีสติ อย่างคนรู้เท่าทันชีวิต เพื่ออยู่กับปัจจุบันที่กำลังก้าวไปข้างหน้า มากกว่าที่จะติดอยู่กับอดีตที่ขมขื่น
คนเราต่างมีแผลเป็นบนร่างกายหรือในจิตใจต่างกันไม่มากก็น้อย และต่างคนต่างต้องการกำลังใจที่จะก้าวออกไปจากเหตุการณ์และความทุกข์นั้น แต่เมื่อมันเกิดขึ้น และทุกข์มากจนคิดว่าทนไม่ได้ สิ่งแรกที่ต้องทำ ก็คือเดินออกมาจากมันซะ หยุดมันไว้ชั่วครู่ แล้วปล่อยให้กาลเวลาเป็นยารักษาความทุกข์นั้นให้บรรเทาเบาบางลง อย่างที่พระท่านว่า สุขก็ไม่ยั่งยืน ทุกข์ก็ไม่ยั่งยืน ไม่มีอะไรอยู่กับเรานาน ไม่ว่าสุขหรือทุกข์มันก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเหมือนๆกัน วันหนึ่ง ความทุกข์เหล่านั้นจะค่อยๆ ลบเลือนไป ไม่เจ็บปวดเหมือนเก่า ไม่ทุกข์ทรมานจนทนไม่ได้เหมือนที่เคยเป็น ความรัก ความเมตตา การให้อภัยกับตัวเอง กับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต กับคู่กรณี หรือกับเหตุการณ์ใดๆ ที่ผ่านไปแล้ว จะทำให้เรารู้สึกว่า ทุกข์นั้นแก้ไขได้ ไม่ยากอย่างที่คิด
ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่เลวร้ายจนแก้ไขไม่ได้ แผลเป็นไม่ว่าจะมากหรือน้อย ไม่ว่าบนร่างกายหรือจิตใจ จะกลายเป็นบทเรียนบทหนึ่งที่จะทำให้เราไม่ก้าวพลาดในชีวิตอีก ทุกครั้งที่เราลูบผ่าน ทุกครั้งที่เรานึกถึงเพื่อเตือนสติว่า.. ...อย่าก้าวพลาดซ้ำสอง....
Create Date : 25 สิงหาคม 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 25 สิงหาคม 2550 22:48:12 น. |
Counter : 689 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: akachan 28 สิงหาคม 2550 11:30:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้ มีก็แต่หัวใจดวงนี้ มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ
ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่ ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...
|
|
|
|
|
|
|
|