BlogGang.com : : vistapa : อ้างว้าง

อ้างว้าง

อากาศหนาวเยือกเมื่อยามค่อนคืนนั้น
ฉันยังคงปิดเปลือกตาหลับไม่ลง
ขยับเสื้อคลุมนอนตัวนุ่มกระชับแน่นเข้า
จนเหมือนกับตัวเองถูกห่อเข้าไว้
และอดคิดถึงอ้อมกอดของใครบางคนไม่ได้

ฉันมองไปรอบตัวที่มีแต่ความมืดมิด
มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเลือนลาง
ฟ้ายังคงกว้างใหญ่ ดาวยังคงเกลื่อนเต็มฟ้า
แต่ฉันอ้างว้างว้าเหว่เหลือเกิน
และรู้สึกเหมือนอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย

ฉันก็ยังคงเป็นฉันคนเดิม
ที่อ่อนแอเสมอ ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดูเข้มแข็ง
มันคงเป็นเพียงเปลือกหุ้มตัวฉันไว้เหมือนเปลือกดักแด้
ที่เจ้าตัวอ่อนแอที่สุด

บอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง
บอกตัวเองว่าต้องอดทน และไปต่อไปได้
โดยปราศจากมือที่คอยโอบเอื้อคุ้มครอง
โดยไม่มีเธอ..ที่เป็นที่รักนักหนาคนนั้น

ฉันแหงนมองฟ้า เมื่อน้ำตาเจ้ากรรมพาลจะไหลออกมาอีก
ฉันร้องไห้มาเกินพอแล้ว และสงสารหัวใจตัวเองเหลือเกิน
ที่บอบช้ำเกินกว่าที่จะเยียวยารักษา
หัวใจฉันมันหายไปตั้งแต่วันที่เธอตอกย้ำวันนั้น
ว่าหนทางของเราไม่มีวันจะเป็นไปได้
และเธอไม่อยากทำให้ชีวิตฉันต้องมัวหมอง
เพราะเธอคิดว่า ฉันมีค่ามากกว่านั้น

จริงอย่างนั้นหรือ....
หรือมันเป็นเพียงคำปฏิเสธอย่างนุ่มนวล
ในยามที่ใครสักคนต้องการจะทิ้งใครอีกคนไป
เพราะเริ่มคิดได้ว่าเพื่อตัดความยุ่งยากในชีวิตเสียต่างหาก
หรือว่าฉันนั้นไร้ค่า จนเธอไม่อาจยอมรับได้
ฉันเองก็เพิ่งเข้าใจเหมือนกัน ว่าเธอคิดอย่างไร
ช่างเป็นคำปลอบโยนที่ดูดีเสียจริง
และทำให้เจ็บปวดที่สุดเช่นกัน
บทเรียนราคาแพงที่เธอได้ให้กับฉัน
ด้วยคำพูดหวานๆ ด้วยคำว่ารัก
ที่ไม่ได้ออกจากใจของเธอเลย....

ไม่มีแล้วมืออุ่นๆที่โอบไหล่
ไม่มีแล้วคำปลอบใจอันอ่อนหวาน
ไม่มีแล้วเยื่อใยสายสัมพันธ์
เป็นคนไกลต่อกันแล้ววันนี้.....

Create Date : 22 พฤษภาคม 2549

Last Update : 31 สิงหาคม 2549 11:42:26 น.

2 comments

Counter : 474 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจจ้า

โดย: smiling IP: 58.9.148.10 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:16:18 น.

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากลุงยิ้มค่ะ
ลุงไม่แวะไปอ่านบันทึกธรรมหน่อยเหรอคะ

โดย: vistapa

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:32:26 น.