นอกจากนี้ผู้เขียนยังเผยถึงแรงบันดาลใจของเล่มนี้ว่า ขณะย่ากำลังแหงนมองหาที่มาของเสียงบนท้องฟ้า ผมมองแกอยู่ จึงมีโอกาสได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ซึ่งฉายฉานอยู่บนใบหน้า รอยยิ้มและประกายสายตาแห่งความคิดฝัน ใบหน้าชราของแกแลอ่อนวัยลงกว่าครึ่งค่อนชีวิต เสียงเครื่องบินคำรามอยู่ในก้อนเมฆ มันแผ่วเบากระทั่งขาดหายไป แต่ลงมาระนาบเดียวกับที่ที่ฉันยืนอยู่ บวบรุ่นสุดท้ายออกดอกเหลืองพราวหน้าบ้าน อีกไม่นานเถามันจะค่อยๆแห้งตาย แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันเบื่อที่จะกินมันแล้วละ ฝั่งตรงข้ามคลอง วัวสีน้ำตาลเข้าไปในดงสะแก เสียงปลาฮุบเหยื่อ เข้าใจว่าตรงตำแหน่งเสาสะพานเก่า นกหัวขวานเจาะไม้อยู่ตรงไหนสักแห่ง ใบกระท้อนร่วงเกลื่อนกลาด เย็นนี้ฉันกับย่าคงต้องเก็บกวาดมัน ไม่มีอะไร ฉันไม่ได้พยายามที่จะซ่อนนัยอะไรหรอก แค่อยากบอกเล่าบันทึกช่วงเวลาความรู้สึก ณ ปัจจุบันขณะลงในหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มแรกของผมเท่านั้น หนังสือ เวลาของชาติ เรื่องสั้น ๘ เรื่องที่ผู้แต่งหยิบเรื่องราวใกล้ตัวมาเขียนให้เห็นถึงความหลากหลายของผู้คนในสังคม โดดเด่นด้วยเนื้อหาและวรรณศิลป์ Text by : ASTV ผู้จัดการรายวัน: สังคม-สตรี
ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์ |