มกราคม 2565

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
31
 
 
All Blog
เชื้อมันร้าย เชื้อมันรัก ตอนที่ 2 หน้า 3
พอหลังติวเสร็จ

พี่วี “ขอบคุณกลุ่มติวเตอร์ที่เสียสละเวลามาให้ความรู้กับพวกเราทุกคนครับ ขอบคุณ แดนเทพ โมเม กฤติกร พี่หฤทัย พี่เอก ที่พังกำแพงของมิตรภาพเราให้แน่นแฟ้มมากขึ้น พี่เอกช่วยคลายความง่วงของทุกคนในช่วงบ่ายไปได้ด้วยดีครับ ขอบคุณมากครับ”


ตัวแทนฝ่ายบริหารออกมาขอบคุณติวเตอร์ทุกคน


เอกวิทย์ “ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกิจกรรมครับ สนุกมาก ขอให้มีอีกนะครับ”


แดนเทพ “มีอีกแน่นอนครับ ตราบเท่าที่ทุกคนอยากฟังโมเม”
 

ดูแดนเทพจะรักสนิทกับโมเมมากกว่าใคร
 

เกด “ทุกคนสอนดีมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณติวเตอร์ค่ะ”

พิมมาดา “ขอบคุณเพื่อนติวเตอร์ทุกคนนะคะ”

กฤติกร “ยินดีครับ ตื่นเต้นมากเลยนะครับ”

นัสชา “เก่งมากเลยค่ะ”

แจง “ขอบคุณเพื่อนอาจารย์ทุกท่านค่ะ”
 

เพื่อนๆ ขอบคุณเหล่าติวเตอร์ ในกลุ่มของรุ่น
ตามด้วยการสนทนาเรื่องการสอบที่จะถึง

ดูแววแต่ละคนต่างหวาดกลัวว่าจะสอบไม่ผ่าน มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่คนเรียนปีแรกต่างก็หวาดกลัวว่าตัวเองจะทำได้หรือไม่

การเริ่มเรียนสมุนไพร ล้วนเป็นเรื่องยาก สำหรับคนที่ไม่เคยอยู่กับธรรมชาติ บางคนอยู่คอนโด วันๆเจอ แต่กวด หิน ดิน ทราย


กุ๊กไก่ “ต้องขอบตุณทุกคนจริงๆ ค่ะ ที่มาเป็นติวเตอร์ให้ เรายังไม่รู้เลยว่าจะสอบผ่านไหม?”


นุช “ใช่แล้วล่ะต้นไม้แทบจะไม่เคยรู้จักเลย”


เก้ง “ที่บ้านก็ไม่ได้ปลูกต้นไม้เหมือนกันเราจะรอดไหม?”






เชิญขวัญ “ทุกคนคะ  ไม่ต้องคิดมากนะคะ เวลาที่เรารักใครชอบใคร เรายังจดจำสิ่งที่เขาเป็นได้ทุกสิ่งอย่าง เราก็เริ่มจากต้นไม้ที่เราชอบก่อน ค่อยๆ ดู ค่อยๆ ศึกษา แล้วเข้าไปสิง วันละต้น สองต้น รับรองเราจะรักและเข้าใจเขาเองค่ะ”


แดนเทพ “นี่คุณ จะสิงต้นไม้เลยเหรอ คุณรุกขเทวดา”


เชิญขวัญ!!!!
 


 
เธอนิ่งงันกับการสรุปยศของแดนเทพไปครู่ใหญ่ จากมนุษย์ธรรมดา ถูกอวยยศถึงขั้นนั่งบนยอดไม้ไปเสียแล้ว เอ... หรือว่าเธอจะเป็นแบบนั้นจริงๆ
 


นครรัตน์ “ผมกลัวการสอบไม่ผ่านเหมือนกันนะครับ”


เชิญขวัญ “กลัวทำไมกัน สอบก็คือสอบ โรงเรียนเขาไม่แจ้งคะแนนเราหรอกน่า”


นครรัตน์ “ถ้าผมสอบผ่านผมก็จะลงเรียนผดุงครรถ์ต่อ”


เชิญขวัญ “ไม่เรียนนวดเหรอคะ”


นครรัตน์ “ผมรอเรียนพร้อมพี่ดีกว่าครับ”


????


เชิญขวัญ “ทำไมล่ะ ไม่อยากรีบเรียนให้จบเหรอคะ”


นครรัตน์ “ผมอยากจะมีเพื่อนเรียนครับ เรียนพร้อมพี่ดีกว่า เผื่อได้แกล้งพี่ พี่จะเบื่อผมไหม?”


เชิญขวัญ “แกล้งพี่?”


นครรัตน์ “ใช่ครับ”


????


เชิญขวัญ “แกล้งพี่เพื่ออะไร?”


นครรัตน์ “ก็มันสนุกดีครับ”


เชิญขวัญ “ฉันน่าแกล้งขนาดนั้นหรือไง?”


นครรัตน์ “ใช่ครับ”


!!!


พระเจ้า...นี่เด็กมันคิดอะไรอยู่


คุยด้วยต่อไปมีหวังเกิดการแทะโลมมากกว่านี้ พักหลังๆ นครรัตน์ส่งไลน์มาหาเธอทุกวันแต่เช้า คุยด้วยทั้งวัน ตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง  4 ทุ่ม

ทีแรกเธอก็คุยด้วยเหมือนน้องทั่วๆ ไป แต่หลังๆ เขามักจะแกล้งชวนเธอไปเที่ยวแถวบ้าน ชวนไปเก็บสมุนไพร ชวนไปทานอาหารทะเล มันชักจะแปลกๆ จนน่าสงสัย


นครรัตน์ “พี่ ต้นคนทีลอทะล ขึ้นเยอะมากเลยนะ พี่สนใจไปเก็บกับผมไหม?”


เชิญขวัญ “นึกว่าจะชวนไปเก็บผักบุ้งทะเล”


เชิญขวัญ “คนทีลอ ที่เขาเอามาทำขนมไหม น่ากินอยู่นะ”


นครรัตน์ “ใช่ครับ สรรพคุณก็ดีมากนะครับ แก้ตัวพยาธิ ฟกช้ำ แก้เสมหะ แก้ลม แก้ริดสีดวงในคอ”


เชิญขวัญ “รสเผ็ดร้อนใช่ไหม”


นครรัตน์ “ใช่ครับ น่าอร่อยนะครับ พี่มาสิ มาเที่ยวแล้วกินอาหารทะเลด้วย”


เชิญขวัญ “ไม่เอา เดี๋ยวกลับไม่ทัน”


นครรัตน์ “กลับไม่ทันก็นอนบ้านผมเลยสิครับ”



เชิญขวัญ ?????


เชิญขวัญ “คิดอะไรอยู่เนี่ยยยยย”


นครรัตน์ “หยอกๆ”


นครรัตน์ “แต่ถ้าพี่จะนอนก็นอนได้นะครับ”


เชิญขวัญ “ชอบชวนสาวๆ ไปนอนบ้านรึไง”


นครรัตน์ “ไม่นะครับ ผมชวนพี่นี่ล่ะครับ”


นครรัตน์ “



เป็นเด็กเป็นเล็กจะมาเล่นรุ่นใหญ่เลยเหรอ มันก็คันๆ จักกะจี๋หัวใจไม่น้อยเหมือนกัน วันๆ เอาแต่ชวนเธอไปกินอาหารทะเล และเที่ยวบ้าน ปากก็บอกไม่ได้คิดอะไร ไม่คิดก็ไม่คิดสินะ

 



Create Date : 12 มกราคม 2565
Last Update : 12 มกราคม 2565 18:44:22 น.
Counter : 515 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]