ตอนที่25 ความหวังครั้งสุดท้าย by เกษตรศิลป์&กบน้อย&แม่นางน้อย แชยุนมองตามหลังคนทั้งคู่ไปพร้อมกับความเคลือบแคลงสงสัยในท่าทีที่ยอนมีต่อยุนบก “น่าแปลก นอกจากคุณชายซอจะไม่โกรธนางแล้วยังดูเหมือนคุณชายรู้จักนางมาก่อน แต่ทำไมหมอหญิงคนนั้นถึงแสดงท่าทีไม่พอใจยามที่คุณชายซอถามถึงอาการของภรรยา สายตาของนางเวลามองคุณชายก็ดูตัดพ้อน้อยใจยิ่งนักเพราะเหตุใดกัน โอ้! หรือว่านางจะชอบคุณชายซอเข้าแล้ว อืม ข้าจะต้องคอยจับตาดูนางเสียแล้ว ระหว่างที่จองฮยางยังไม่ฟื้น ข้าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้คุณชายซอได้หรอก ถือว่าเป็นการขอโทษจากข้านะจองฮยาง”แชยุนเอ่ยบอกตัวเองพร้อมกับหันไปมองห้องที่จองฮยางยิ่งคงไม่ได้สติและหลับใหลอยู่พร้อมกับเดินตามทั้งคู่ไปอย่างห่างๆโดยไม่ให้ทั้งคู่รู้ตัว ยุนบกเดินนำยอนตรงไปยังห้องพักของท่านปู่โซ ระหว่างที่เดินไปนั้นชายหนุ่มจึงกล่าวขอโทษหญิงสาวกับเหตุการณ์เกิดขึ้นบริเวณหน้าผา “ยอน ข้าขอโทษกับเหตุการณ์ที่หน้าผาข้าไม่ได้ตั้งใจ ตอนนั้นข้าเป็นห่วงนางจนขาดสติ” “อืม ข้าเข้าใจเพราะข้าไม่ได้มีความสำคัญกับเจ้าไหนเลยจะเทียบกับนางได้ แต่ที่อยากรู้ก็คือเพราะเหตุใดเจ้าจึงพลัดตกลงไป”ยอนกล่าวถามยุนบกด้วยความสงสัย “อืมไม่ใช่อุบัติเหตุหรอก แต่เป็นเพราะข้าคิดว่านางได้จากไปแล้ว ข้า ”น้ำเสียงที่สัมผัสได้ถึงความเศร้าจากน้ำเสียงของชายหนุ่ม ยุนบกไม่ได้กล่าวอะไรต่อไปอีก แต่ยอนได้ก็พอจะคาดเดาอะไรได้ หญิงสาวหยุดเดินพร้อมกับกล่าวด้วยความโมโห “ข้าไม่น่าช่วยเจ้าเอาไว้เลยยุนบก ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นคนที่โง่อะไรเยี่ยงนี้ ข้าไม่ต้องการคำขอโทษของเจ้า เจ้าคงต้องหาหมอคนใหม่มาแทนข้าเสียแล้ว” ยอนกล่าวด้วยความโกรธเมื่อนึกถึงจองฮยาง ยุนบกเมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงคุกเข่าพร้อมกล่าวขอร้องหญิงสาวทันที “ยอน ได้โปรดรักษาภรรยาข้าด้วยเถอะ นางคือคนรักของข้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจนางเป็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเสมือนชีวิตของข้า” แม้จะตกใจกับการกระทำของยุนบกหากแต่ว่ายอนรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาในจิตใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ยุนบกกล่าวแต่ความรู้สึกโมโหและโกรธเคืองชายหนุ่มมีมากกว่าเมื่อคิดถึงหญิงสาวที่กำลังต่อสู้กับพิษร้าย “ยุนบก เจ้าบอกว่านาง เป็นเหมือนชีวิตของเจ้างั้นหรือ แต่เจ้าก็ทำเหมือนชีวิตเจ้ามันไม่มีค่าอะไรเลย เจ้าบอกว่านางคือคนรักแต่เจ้ากับไม่รักตัวเอง บอกว่านางคือหญิงเดียวที่อยู่ในหัวใจแต่เจ้าก็ทำลายตัวและหัวใจเจ้าเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าตอบข้าได้ไหมว่าข้าจำเป็นต้องรักษานางด้วยเหตุผลอันใด” “เพราะนางเป็นคนเจ็บนะสิ ส่วนท่านก็เป็นหมอที่มีหน้าที่คือการรักษาคน หรือว่าท่านหมอหญิงจะบอกว่าไม่ใช่”แชยุนเอ่ยตอบคำถามของยอน หญิงสาวที่เดินตามหลังทั้งสองมาห่างๆได้มาหยุดอยู่ใกล้ๆยุนบก แชยุนก้มตัวลงดึงยุนบกที่นั่งคุกเข่า “คุณชายซอค่ะ ลุกขึ้นเถอะค่ะ ท่านไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เพื่อขอร้องนาง ซ้ำนางยังมาถามท่านในคำถามแบบนั้นอีก ราวกับว่านางไม่รู้ว่านางเป็นใครและควรจะทำหน้าที่อะไร”ยอนมองหญิงสาวที่กล่าวว่านางอย่างรุนแรง หญิงสาวคนสวยที่กำลังก้มลงไปพยุงยุนบกให้ลุกขึ้นยอนรู้สึกขัดใจกับภาพที่เห็นอีกทั้งได้ยินคำกล่าวและท่าทีที่ไม่เป็นมิตรของนาง ยอนจึงกล่าวโต้ตอบแชยุนด้วยความไม่พอใจ “ข้ารู้ตัวดีว่าข้าคือใครและกำลังทำอะไรอยู่ ไม่เหมือนใครบางคนกำลังทำเกินหน้าที่ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของตัวเอง” “ท่านหมอหญิงไม่ต้องเป็นห่วงข้าหรอกค่ะข้ารู้ตัวเองดีว่าทำหน้าที่อะไรอยู่ ข้าคงโชคดีกว่าท่านนะค่ะ ที่ได้แสดงออกอะไรอย่างเปิดเผยไม่ต้องลักลอบหรือต้องแอบทำแบบใครบางคน”แชยุนตอบหญิงสาว ยุนบกได้แต่ยืนมองหญิงสาวทั้งคู่ที่โต้ตอบกันด้วยความงุนงงและรู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรต่อกันของพวกนาง โดยที่ยังไม่ใครได้กล่าวอะไรต่อ ชายชราก็เปิดประตูเดินออกมาจากห้อง “ยอน มีเหตุอันใดเกิดขึ้นทำไมจึงส่งเสียงดังเช่นนี้”ท่านปู่กล่าวถามหลานสาวพร้อมกับมองคนทั้งสาม “ไม่มีอะไรค่ะท่านปู่”ยอนตอบคำถามพร้อมกับหลบสายตาของชายชรา “ใครว่าไม่มี แล้วใครกันบอกว่าจะไม่รักษาภรรยาของคุณชายซอต่อกันแน่”แชยุนกล่าวออกพร้อมกับมองยอนด้วยสายตาแสดงความไม่พอใจ ปู่โซหันไปมองหน้าหลาวสาวคนสวยที่เอาแต่หลบสายตาก่อนที่ชายชราจะหันมาถามยุนบก “อืม เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ คุณชายพอจะบอกข้าได้ไหม” “ครับ ท่านปู่ คือข้าถามนางเกี่ยวกับอาการของภรรยานะครับเรื่องทั้งหมดก็มีเท่านี้ครับท่านปู่” “หากเป็นเช่นนั้น ข้ากับหลานสาวคงต้องขอตัวก่อนนะ เพราะข้าต้องการปรึกษากับนางเกี่ยวกับอาการภรรยาของเจ้าแล้วจะได้ดำเนินการรักษากันต่อไป” “ครับท่านปู่ ข้าขอตัวไปดูนางก่อนนะครับ” ยุนบกหน้าก้มคำนับชายชายชรา ท่านปู่โซพยักหน้ารับและมองเห็นสายตาเศร้าๆนั้นของเขา ชายชราจึงกล่าวแก่เขาว่า “คุณชาย ท่านมิต้องกังวลจนมากไปเพราะถึงอย่างไรผู้ที่เป็นหมอจะไม่ปล่อยให้คนเจ็บเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตา ข้าและหลานจะพยายามอย่างเต็มที่และที่สำคัญท่านควรดูแลตัวเองให้มากกว่านี้นะ นางเองกำลังต่อสู้กับพิษร้ายอยู่เช่นกัน ปาฏิหารย์มักเกิดขึ้นถ้าคนเราไม่ละทิ้งความหวัง”ยุนบกได้ฟังคำกล่าวของท่านปู่โซ เขาได้แต่นิ่งงันสายตาทอประกายแห่งความหวังมาออกชายหนุ่มยิ้มออกมาบางๆ รอยยิ้มของเขาได้สร้างความรู้สึกยินดีแก่แชยุนที่เห็นเขากับมาสดใสและมีความหวังอีกหลังจากจองฮยางล้มเจ็บลง เขาดูเหมือนคนหมดอาลัยต่อชีวิตอยู่อย่างคนที่ไร้จิตวิญญาณ หากรอยยิ้มของเขาก็ทำหญิงสาวอีกคนเจ็บปวด แม้จะยินดีที่เขาดูมีกำลังใจขึ้นแต่เมื่อคิดถึงเวลาที่ภาพของเขากับคนรัก หัวใจของยอนเจ็บปวดร้าวรานราวกับโดนคมมีดกรีดลึกลงไป ยอนมองตามหลังยุนบกและหญิงสาวผู้นั้นไป ความรู้สึกเจ็บปวดแล่นริ้วขึ้นมา หญิงสาวถึงกับน้ำตาคลอไม่คิดว่าการได้เจอกันครั้งนี้ทำให้นางเจ็บปวดมากมายถึงเพียงนี้ ยอนนึกถึงเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้นคืนที่นางรู้สึกถึงความสุขและความเจ็บปวดไปพร้อมๆกันแต่ความเจ็บปวดให้เวลานี้มันช่างมากมายกว่าคืนนั้นหลายเท่านัก ความจริงที่ได้เห็นยุนบกและจองฮยาง ยอนได้เห็นและรับรู้ถึงความรักความผูกพันของพวกเขา จองฮยางนางเท่านั้นที่อยู่ในสายตาของเขาและเป็นเพียงคนเดียวที่เขาไม่เคยละสายตาจากนาง ยอนกล้ำกลืนความเจ็บปวดพร้อมบอกตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องตามปู่ไป “ยอนเจ้ารู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือว่าเหตุการณ์ในคืนนั้นคือความฝัน เมื่อตื่นขึ้นมาฝันนั้นก็สลายมลายหายไปฝันที่ไม่มีทางเป็นจริงได้เลย” ณ.โรงเตี๊ยมที่อยู่เชิงเขา จินซิลหลังจากที่เขาบังคับให้ดานุงอยู่ในโรงเตี๊ยม ชายหนุ่มได้เดินไปกระชากร่างของคนร้าย และเดินตรงไปยังห้างร้านที่ดูใหญ่โตมโหฬารมีป้ายแขวนขนาดใหญ่ราวกับสื่อถึงความยิ่งใหญ่“ห้างการค้าจิงซาง” “เจ้าคนถ่อยตะโกนเรียกนายของเจ้าให้ออกมาซะ ไม่เช่นนั้นข้าจัดการเจ้าแน่”จินซิลกล่าวขู่พร้อมกับใช้ดาบมาจ่อที่ลำคอของชายผู้ตกเป็นเบี้ยล่าง แม้จะรู้สึกกลัวกับการข่มขู่ของจินซิล หากแต่เมื่อรู้สึกว่าอยู่ในถิ่นของตัวเอง ทำให้ชายฉกรรจ์ที่อยู่ในสถานการณ์ที่คับขันแสดงอาการยียวนออกไป “ทำไมเจ้าไม่ตะโกนเองล่ะ ในเมื่อมาถึงที่นี้แล้ว หรือ..ว่าเจ้าไม่กล้า ข้าบอกได้เลยว่านายของข้าไม่ปล่อยให้เจ้ารอดไปได้หรอก”จินซิลมองชายที่ตกเป็นจำเลยด้วยสายตาดุดันก่อนที่จะออกแรงกดน้ำหนักมือลงไปที่ดาบ จินซิลยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มอันเยือกเย็น “โอ๊ย !!!!! . นี่เจ้าต้องการทำอะไร”ชายฉกรรจ์ร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อคมมีดฝังเข้าในเนื้อพร้อมกับโลหิตสีแดงที่เริ่มรินไหลออก คนร้ายรู้สึกถึงความกลัวและกดดันเมื่อใบหน้าหล่อคมเข้มของจินซิลเต็มไปด้วยความดุดัน สายตาบอกบ่งถึงความกรุ่นโกรธ “เจ้าคงคิดผิด นอกจากข้าจะไม่กลัวนายของเจ้าแล้ว ข้ายังกล้าลงมือกับเจ้า การสังหารเจ้ามันคงง่ายดายเกินไปการทรมานเจ้าคงสมน้ำสมเนื้อมากกว่าข้าอยากจะสั่งสอนเจ้าให้สาสมกับสิ่งที่เกิดขึ้น อย่ามัวแต่ถ่วงเวลา หากเจ้ายังไม่เลิกเล่นลิ้นข้าจะตัดลิ้นของเจ้าออกซะ”สิ้นเสียงตวาดของจินซิล ชายคนร้ายถึงกับลนลานรีบกล่าวกับจินซิล “เดี๋ยวก่อนข้า ข้าเรียกแล้ว นายท่านขอรับ นายท่าน ..” ซุงพยองจุงซึ่งกำลังนั่งรอคนสนิทไปจัดการกับมือสังหารด้วยอารมณ์หงุดหงิด ชายวัยกลางคนจึงรู้สึกรำคาญเสียงเอะอะโวยวายหน้าร้านของตน เขาจึงสั่งพ่อบ้านประจำตระกูลให้ไปจัดการต้นตอของเสียงที่รบกวนการดื่มสุราของเขา “พ่อบ้านลี เจ้าไปดูว่าใครมาส่งเสียงดังหน้าร้านของข้าและจัดการกับมันผู้นั้นเสียเวลานี้ข้าไม่ต้องให้ใครรบกวน”ซุงพยองจุง กล่าวจบพร้อมกับยกถ้วยเหล้าขึ้นมาดื่ม “ขอรับนายท่าน”พ่อบ้านรับคำและเดินออกจากห้องพร้อมกับประตูที่เลื่อนปิดลง ดานุงที่นั่งอยู่ในโรงเตี๊ยมด้วยความกระวนกระวายใจ เมื่อเห็นว่าจินซิลบ้าบิ่นบุกเข้าไปในเขตที่เป็นของซุงพยองจุง และก็เป็นอีกครั้งที่นางรู้สึกกลัวและเป็นห่วงว่าจินซิลจะได้รับอันตราย เมื่อเห็นพ่อบ้านลีออกมาพร้อมกับชายฉกรรจ์อีกหลายคน ดานุงจึงตัดสินใจที่จะออกไปจากโรงเตี๊ยมเพื่อเจรจาขอยาถอนพิษจากซุงพยองจุงชายเจ้าเล่ห์ผู้นั้น “ข้าคงต้องขอโทษท่านจริงๆ คุณชายจิน ข้าไม่อาจจะนั่งรอดูได้อีกต่อไป”ดานุงกล่าวคล้ายรำพึงกับตัวเอง ขณะที่นางลุกขึ้นและกำลังจะก้าวออกจากโรงเตี๊ยม ทันใดนั้นเอง “นายหญิง ข้าอภัยที่ไม่อาจจะให้ออกจากที่นี้ไปได้ ขอให้ท่านจงไปกับข้าเสียดีกว่า” ชายหนุ่มวัย 30-35ปีเข้ามาขวางนางพร้อมด้วยกลุ่มเหล่าชายฉกรรจ์อีกหลายคน หญิงสาวได้แต่ตกใจ แต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากทำตามที่ชายผู้นั้นสั่งดานุงรู้สึกว่าสถานการณ์ยิ่งเลวร้ายลง พ่อบ้านลีมองคนสนิทของนายเขาที่ถูกชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา มองดูผิวเผินคล้ายหนุ่มเจ้าสำราญ หากแต่ตอนนี้ดูดุดันขัดกับบุคลิกของเขา พ่อบ้านพอจะรู้ถึงถึงสาเหตุที่นายของเขาดูหงุดหงิดและคงไม่ดีแน่ถ้าไปรายงานถึงความล้มเหลวที่เกิดขึ้น “ท่านพ่อบ้านลี ช่วยข้าที เจ้าหนุ่มนี้ มันทำร้ายข้าและบังคับให้ข้าพามาที่นี่” “คุณชาย ท่านเป็นใคร มาจากไหน ไม่ทราบท่านจับตัวคนของเราและยังทำร้ายเขาอีก ไม่ทราบว่าเขาไปทำอะไรให้ท่านไม่พอใจ”จินซิลมองดูชายวัยกลางคนและกลุ่มชายอีกจำนวนหนึ่ง “ข้าเป็นใครท่านไม่จำเป็นต้องรู้ แต่ที่แน่ๆข้าต้องการรู้ว่านายของท่านอยู่ที่ใด ข้าต้องการเจรจากับเขา ที่สำคัญข้าไม่อยากอ้อมค้อม ข้าต้องการยาถอนพิษจากนายของท่านหากไม่เช่นนั้นข้าจัดการฆ่าชายผู้นี้ซะ” พ่อบ้านลีมองดูคนสนิทของนายตัวเองที่ตกเป็นเบี้ยล่างให้ชายหนุ่มแปลกหน้า ในขณะที่ชายฉกรรจ์คนอื่นๆเริ่มโอบล้อมจินซิลไว้ทุกด้าน พร้อมกับเฝ้ารอคำสั่ง “อืม คุณชาย ข้าไม่รู้ว่าท่านพูดถึงเรื่องอันใดกันแน่เวลานี้นายท่านไม่ต้องการให้ใครพบ หากเจ้าไม่ปล่อยคนของเรา ก็อย่าหวังจะออกจากที่ได้เลย เจ้าไม่รู้หรือว่าบริเวณนี้เป็นของกลุ่มจิงซาน” จินซิลยิ้มที่มุมปากพร้อมกับกระชับดาบ “รู้สิ ที่สำคัญข้ายังรู้ว่าซุงพยองจุงเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายคุณหนูดานุงแห่งกลุ่มการค้าซงซาง และมือสังหารที่ถูกฆ่าก็เพราะทำงานไม่สำเร็จ”พ่อบ้านลีมองชายหนุ่มรูปงามด้วยสีหน้าราบเรียบแตกต่างจากภายในจิตใจที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด “ถ้าเช่นนั้น หากจะเจ้าต้องการพบนายท่านจริงๆเจ้าเอาตัวให้รอดให้ได้เสียก่อนจะดีกว่า และปล่อยตัวคนของเราเสีย ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่รับรองความปลอดภัยให้แก่เจ้า” “ อืม ปล่อยตัวเจ้าคนถ่อยนี้เหรอ ได้เลย”จินซิลผลักชายคนร้ายไปด้านหน้าเต็มแรงพร้อมกับยกดาบขึ้นรับคมดาบจากการจู่โจมของเหล่าชายฉกรรจ์ “เคร้ง !!!!!เช้ง!!!!!เช้ง!!!!!!.”เสียงโลหะกระทบกันจนเกิดประกายไฟ จินซิลตั้งรับและปัดป้องการจู่โจมพร้อมกับหาวิธีที่จะฝ่าวงล้อมออกไป “อืม แย่ล่ะเจ้าพวกนี้ฝีมือไม่ใช่ย่อยจริงๆแถมยังมีมากกว่าอีกไม่รู้ว่าคุณหนูดานุงเป็นไงบ้าง โอ๊ะ!!!!!.”จินซิลหลบคมดาบที่ฟันมาไม่พ้นจึงทำให้ได้รับบาดเจ็บ จินซิลที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เพรี้ยงพร้ำและเลวร้ายมากขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์คนหนึ่งอาศัยจังหวะที่จินซิลบาดเจ็บและกำลังต่อสู้กับชายฉกรรจ์ที่จู่โจมเข้ามา ขณะที่ชายฉกรรจ์คนนั้นกำลังจะเงื้อดาบและฟันลงไปทางด้านหลังของจินซิลนั่นเอง “เคร้ง!!!!! โอ๊ยย!!!!”เสียงโลหะกระทบกันพร้อมด้วยเสียงร้องที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด จินซิลหันไปทางด้านหลังพร้อมกับรอยยิ้มเมื่อมองเห็นร่างของชายคนหนึ่งที่คุ้นตาดี “จีวานเจ้ามาได้อย่างไร” “ท่านซุกควอนสั่งให้พวกเราตามสมทบเจ้านะสิอยากจะเป็นพระเอกหรือไง จินซิล แต่ว่าข้าต้องชื่นชมเจ้าจริงๆในครั้งนี้ที่สลัดคราบหนุ่มเจ้าสำราญได้อย่างไม่หลงเหลือ เอ่อ !ที่สำคัญไม่ต้องกังวลว่าดานุงจะปลอดภัยหรือไหมเพราะตอนนี้นางมีพี่ยอนอูและคนอื่นดูแลอยู่ แต่สำคัญตอนนี้เราคงต้องฝ่าดงสุนัขรับใช้พวกนี้ไปให้ได้เสียก่อน” “ ฮ่า ฮ่า ได้เลยจีวาน เจ้านี่นะยังคงฝีปากจัดจ้านเช่นเคย” ปู่โซและยอนได้กำลังปรึกษากันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ชายชรานั่งนิ่งอย่างให้ความคิดเมื่อหลานสาวบอกเล่าอาการของผู้ป่วยได้ถูกต้องและยังมีความสามารถดำเนินการรักษาที่ดีได้อีก ปู่โซจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความชื่นชมในตัวหลานสาว “ยอน สิ่งที่เจ้าวิเคราะห์นั้นถูกต้องและการใช้วิธีการฝังเข็มสกัดพิษเพื่อป้องกันมิให้พิษลุกลามไปไกลกว่านี้ถือว่าเป็นวิธีการที่ดีทีเดียว” “แต่ท่านปู่ค่ะ แล้วตัวยาสำคัญที่ใช้ในการรักษาล่ะ” “เรื่องนี้ปู่เองก็กังวลใจไม่น้อย ฟ้ายังคงเมตตาพวกเขาปู่คิดว่านับว่าพวกเขายังพอมีหวังอยู่นะ ปู่จะไปหาท่านซุกควอนเพื่อปรึกษาเขาเสียหน่อย ส่วนเจ้าก็ไปทำหน้าที่ดูแลนางเถอะ” ท่านปู่โซกล่าวจบก็เดินออกไปและตรงไปยังห้องโถงที่ตอนนี้ดูคล้ายห้องประชุมเสียมากกว่า ซึ่งบัดนี้ภายในห้องเต็มด้วยผู้คนที่เฝ้ารอการกลับของดานุงซึ่งได้แก่จุนวาน แชยุน ซุกควอนและซูซอนจู ชายชรานั่งลงพร้อมกับหันไปมองซุกควอนพร้อมกับกล่าวว่า “ท่านซุกควอน ข้ามีวิธีรักษาพิษชนิดนี้แล้วแต่ว่า ..” “แต่อะไรครับท่านหมอ บอกข้ามาเถอะ ข้าพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ภรรยาของหลายชายข้ายังมีชีวิตอยู่” ซุกควอนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความยินดี เมื่อได้ยินสิ่งที่ท่านปู่โซกล่าวบอก “ ท่านหมอ ท่านหาวิธีรักษานางได้แล้ว โอ้!นับว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีจริงๆบอกมาเถอะค่ะพวกเราพร้อมที่จะให้ความร่วมมือกับท่านค่ะ” “อืม ข้าอยากให้ท่านไปยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งข้าคิดว่าท่านคงทำได้” “กรุณาบอกมากเถอะครับข้าจะไปไม่ว่าจะยากสักเท่าไหร่” “ตัวยาสำคัญอยู่ที่ ”เมื่อฟังจบซุกควอนรู้สึกหนักใจกลับสถานที่ซึ่งเขาต้องไป แต่คงดีกว่าการนั่งรอคอยอยู่แบบนี้ ตอนนี้สถานการณ์ยังคงไม่คลี่คลายเขาเองก็ไม่มั่นใจว่าดานุงจะได้ยาถอนพิษมา หากตอนนี้พอจะมีหนทางอื่นเขาพร้อมจะทำเพื่อศิษย์ของเขา “อืม ตกลง ข้าไปล่ะ ข้าจะรีบไปและกลับมาให้เร็วที่สุด ซูซอนจู ข้าฝากดูแลท่านหมอด้วย ” เมื่อกล่าวซุกควอนรีบเดินออกไป ไม่นานนักเสียงร้องของม้าก็ร้องดังพร้อมกับเสียงควบม้า เสียงฝีทางม้าที่ดังเริ่มเงียบหายไป จุนวาน แชยุนพร้อมทั้งซูซอนจูต่างหันมามองสบตากัน ก่อนที่ซูซอนจูจะเอ่ยขึ้นเบาๆ “ขอให้เขาทำสำเร็จเถอะขอสวรรค์โปรดจงเมตตาพวกเขาทั้งคู่ด้วย เพราะนี้อาจเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเราที่มีอยู่ในตอนนี้”   Create Date : 17 พฤศจิกายน 2555 78 comments Last Update : 4 กรกฎาคม 2556 10:49:49 น. Counter : 4570 Pageviews. Share Tweet

^_^ ลงให้แล้ว ขอบคุณครับพี่ชาย พี่ผอ.น่ารักเสมอ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.16.156 17 พฤศจิกายน 2555 12:30:21 น.

ขอบคุณค่า :) รอมาตั้งนานนนน... เด๋วขออ่านก่อนซักครู่ๆ อิอิ   โดย: 5coins IP: 124.121.223.49 17 พฤศจิกายน 2555 14:58:17 น.

เอ๋ๆ ต่อๆ ค้างอีกแว้ววววว...   โดย: 5coins IP: 124.121.223.49 17 พฤศจิกายน 2555 15:15:41 น.

และแล้วก็ได้อ่านบทที่ 25 สมใจ.........ขอบคุณมากนะค่ะทั้งตอนพิเศษด้วย...แต่ยังไงก็รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่ะ   โดย: ธารใส IP: 180.183.147.99 17 พฤศจิกายน 2555 16:40:59 น.

ขอบคุณนะค่ะสำหรับตอนที่ 25 นี้ รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ (ขอตัวไปอ่านอันนี้ก่อน แล้วจะมาเม้นใหม่นะค่ะ)   โดย: น้องใหม่ IP: 110.49.45.241 18 พฤศจิกายน 2555 17:12:52 น.

ได้อ่านตอนที่ 25 ซะที ตอนนี้สั้นไปหน่อย แต่ก็ต้องขอบคุณนะฮะ จะรออ่านตอนต่อไปนะ   โดย: Nathaset Tangwarun IP: 124.122.159.113 19 พฤศจิกายน 2555 19:21:27 น.

ในที่สุด สิ่งที่เฝ้าคอยก็มาแล้ว ขอขอบคุณท่านเกษตรศิลป์ ท่านกบน้อย และท่านแม่นางน้อย เป็นอย่างสูงขอรับ คือยังไม่ได้อ่านน่ะขอรับ ดีใจรีบมาขอบคุณก่อนขอรับ ขอเวลาไปอ่านก่อนนะขอรับ แล้วจะกลับมาเม้นนะคร้าบ   โดย: ซิินยุนบกน้อย IP: 1.20.1.171 20 พฤศจิกายน 2555 0:25:10 น.

สนุกขอรับ เนื้อเรื่องตอนนี้ให้ความรู้สึกเศร้าไปพร้อมๆกับทิ้งท้ายไว้ด้วยความตื่นเต้น น่าเห็นใจยุนบกนะขอรับ คงไม่รู้ว่าตัวเองทำไรลงไป สาวยอนถึงได้ออกอาการขนาดนี้ แต่ที่น่ารักมาก และเป็นสาวน้อยที่แสนดีของตอนนี้ ก็คงต้องยกให้ แชยุน นะขอรับ กลายเป็นผู้ช่วยนางเอกไปซะละ ท่านช่างเขียนทั้งสาม อย่าปล่อยให้พวกเราเฝ้ารอด้วยความตื่นเต้นนานนะขอรับ ข้าน้อยเกรงว่า จองฮยางจะรอไม่ไหว ฮ่า ฮ่า เฝ้าคอยกันต่อไปขอรับ ขอบคุณมากขอรับ   โดย: ซิินยุนบกน้อย IP: 1.20.1.171 20 พฤศจิกายน 2555 0:44:31 น.

สนุกมากค่ะรอตอนต่อไปนะคะ   โดย: Koko IP: 27.55.10.56 20 พฤศจิกายน 2555 4:17:35 น.

ได้รับตอนพิเศษแล้วค่ะขอบคุณนะคะ อยากรบกวนขอตอนพิเศษ7/2ได้มั๊ยค่ะ koeyprasit@hotmail.comขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ   โดย: Koko IP: 27.55.10.56 20 พฤศจิกายน 2555 5:29:49 น.

ขอบคุณทุกคนนะครับ ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มเขียนตอนที่26เลยครับแต่จะลงมืออาทิตย์หน้าครับ ^_^ อาทิตย์นี้ขอเคลียร์เอกงานก่อนนะครับ ได้ครับเด่วจะส่งไปให้นะครับ แล้วสำหรับใครที่ไม่ได้ตอนพิเศษตอนไหนถ้าจะขอย้อนหลัง ก็มาคอมเมนท์บอกได้นะครับ เดี๋ยวข้าน้อยจะจัดส่งให้ขอรับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.164.0 20 พฤศจิกายน 2555 12:39:11 น.

รบกวนขอตอนพิเศษ 7/2 ด้วยเช่นกันจ้า Smilepop_chaza@hotmail.com ใจจ้าๆ   โดย: Chadamyen IP: 115.87.115.64 21 พฤศจิกายน 2555 5:13:11 น.

อ่านสนุกเหมือนเดิม มีตัวละครมากมาย ชวนให้ติดตามอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายจริงๆๆ   โดย: น้ำลายศอ IP: 61.90.139.101 21 พฤศจิกายน 2555 14:30:12 น.

อ่านสนุกเหมือนเดิม มีตัวละครมากมาย ชวนให้ติดตามอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายจริงๆๆ   โดย: น้ำลายศอ IP: 61.90.139.101 21 พฤศจิกายน 2555 14:30:12 น.

ยังไม่ได้อ่านตอนพิเศษสักตอนเลย รบกวนช่วยส่งมาให้อ่านด้วยนะฮะ heayta@hotmail.com   โดย: Kingharem IP: 124.121.211.194 21 พฤศจิกายน 2555 17:37:42 น.

กรี๊ดดดดดดด.....ตอน 25 มาแล้ว ยอนคะ...ระงับความหึงไว้ก่อนน๊า เค้าเข้าใจแหละว่า ยอน เจ็บ #กอดปลอบ ฮ่าๆๆๆๆๆ ปู่รู้ด้วยอ่า ว่ายอนกับยุนบก...กันแล้ว อิอิ ว่าแต่ จารย์เค้าไปที่ไหนคะ อย่าบอกนะว่าเป็ฯในวังหลวงอ่า จองฮยาง ฟื้นเถอะนะ...เค้าขอร้อง ขอบคุณมากค่ะ ^^   โดย: เด็กอ้วน...ผสมโซดา IP: 119.42.102.167 22 พฤศจิกายน 2555 17:53:02 น.

รอมานานมากจ้า เขียนได้ดีมากเลย อยากอ่านตอนพิเศษอะ รบกวนส่งมาหน่อยทุกตอน yochikiza@hotmail.com ขอบคุณล่วงหน้านะท่าน   โดย: p'yo IP: 27.55.147.45 22 พฤศจิกายน 2555 23:47:36 น.

ตอนที่ 25 นี้ สนุกมากๆค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ รบกวนขอตอนพิเศษด้วยนะค่ะ(ไม่ทราบว่าตอนพิเศษมีมากี่ตอนแล้วแต่ของน้องเพิ่งมีตอน เพลงรักภาษากายตอนเดียวเองค่ะ ยังไงรบกวนขอตอนพิเศษที่มีทุกตอนเลยได้มั๊ยค่ะ) maple_zazy@hotmail.com ขอบคุณค่ะ   โดย: น้องใหม่ IP: 110.49.251.122 23 พฤศจิกายน 2555 21:45:12 น.

ขอบคุณมาก ได้รับตอนพิเศษเรียบร้อย อ่านแล้วแทบหยุดหายใจ ให้ความรู้สึกละเมียดละมัยมาก แต่งได้เยี่ยมมาก ขอชมนะ แต่อย่าทิ้งให้รอนานอีกนะ อยากเก็บนิยายเรื่องนี้ไว้   โดย: p'yo IP: 27.55.163.41 24 พฤศจิกายน 2555 1:33:41 น.

ขอบคุณมาก ได้รับตอนพิเศษเรียบร้อย อ่านแล้วแทบหยุดหายใจ ให้ความรู้สึกละเมียดละมัยมาก แต่งได้เยี่ยมมาก ขอชมนะ แต่อย่าทิ้งให้รอนานอีกนะ อยากเก็บนิยายเรื่องนี้ไว้   โดย: p'yo IP: 27.55.163.41 24 พฤศจิกายน 2555 1:38:37 น.

ขอบคุณมาก ได้รับตอนพิเศษเรียบร้อย อ่านแล้วแทบหยุดหายใจ ให้ความรู้สึกละเมียดละมัยมาก แต่งได้เยี่ยมมาก ขอชมนะ แต่อย่าทิ้งให้รอนานอีกนะ อยากเก็บนิยายเรื่องนี้ไว้   โดย: p'yo IP: 27.55.163.41 24 พฤศจิกายน 2555 1:38:40 น.

ขอบคุณขอรับสำหรับทุกคอมเมนต์ วันจันทร์ถึงจะเริ่มแต่งขอรับ แต่ว่าจะพยายามไม่ให้ช้าเหมือนที่ผ่าน,kนะขอรับ จะส่งไปให้นะครับคุณน้องใหม่ ^_^   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 110.168.160.48 24 พฤศจิกายน 2555 22:40:55 น.

รบกวนขอตอนพิเศษคะ NOII_RX@hotmail.com   โดย: (",) IP: 110.77.238.111 24 พฤศจิกายน 2555 23:08:38 น.

ตอนต่อไป... ได้โปรดอย่าช้าเลยนะท่านเกษตรศิลป์ แต่ก้อย่าเร่งรีบจนเกินไป แต่ก้อย่าช้านะ.. เอ๊ะยังไง?   โดย: 123ปลาฉลามขึ้นบก IP: 124.120.127.154 26 พฤศจิกายน 2555 3:09:17 น.

รบกวนขอตอนพิเศษด้วยค่ะ (ยังไม่เคยอ่านซักตอนเดียว) อยากอ่านมากค่ะ รบกวนด้วยนะคะ salin19@hotmail.com ขอบคุณค่ะ   โดย: salin IP: 223.25.200.200 26 พฤศจิกายน 2555 13:02:23 น.

รบกวนขอตอนพิเศษด้วยฮะ foxfire6822@gmail.com   โดย: foxfire IP: 110.168.14.101 27 พฤศจิกายน 2555 20:53:45 น.

ท่านเกษตรศิลป์ นี้ก้อวันพฤหัสแล้วเด้อ ไหนสัญญาจะไม่ให้รอคอยนาน รอเจ๊ฟื้นอยู่อะ นอนนานแล้ว   โดย: p'yo IP: 27.55.1.12 29 พฤศจิกายน 2555 8:22:44 น.

ท่านเกษตรศิลป์ นี้ก้อวันพฤหัสแล้วเด้อ ไหนสัญญาจะไม่ให้รอคอยนาน รอเจ๊ฟื้นอยู่อะ นอนนานแล้ว   โดย: p'yo IP: 27.55.1.12 29 พฤศจิกายน 2555 8:24:05 น.

รบกวนขอตอนพิเศษ 7/2 ด้วยเช่นกันจ้า noon-noon2535@hotmail.com ขอบคุณล่วงหน้าขอรับ   โดย: na IP: 115.67.69.13 30 พฤศจิกายน 2555 21:27:16 น.

ขอตอนพิเศษทุกๆตอนตั้งแต่เริ่มแรกเลยนะครับ mongkey@windowslive.com ปล.ขอบคุณล่วงหน้านะครับ   โดย: mini IP: 123.242.178.153 4 ธันวาคม 2555 15:07:02 น.

ขอบคุณมากๆนะครับ ผู้แต่งที่น่าร๊ากที่ซู๊ดๆๆๆๆ   โดย: mini IP: 123.242.178.153 7 ธันวาคม 2555 9:34:33 น.

ขอตอนพิเศษด้วยน่ะค่ะ I_amview@hotmail.com ขอบคุณค่ะ   โดย: อินจัด IP: 101.51.24.152 7 ธันวาคม 2555 22:38:49 น.

เพิ่งจะรู้จักเว็บนี้แต่ทุกท่านมีจินตนาการที่งดงามแม้ในยามรักและยามใคร่ ขอบคุณที่ส่งผ่านจินตนิยายให้กับเราทั้งหลาย   โดย: มูซา IP: 223.205.247.211 10 ธันวาคม 2555 10:49:16 น.

ตอนนี้ยกความดี ความชอบให้ สหายเกษตรศิลป์ เลยอ่ะ เพราะข้าน้อย มะได้ช่วยรัยเลย อิอิ ขอบคุณ FC ที่น่ารักทุกคนเลยน๊า ที่หายไปนาน อาจเป็นเพราะช่วงนึง ข้าน้อยคิดไปเองว่า ไม่มีท่านใด อยากอ่านแล้ว จินตนาการมันจึงค่อยๆ เริ่มจางหายไป แต่ตอนี้ ข้าน้อยเริ่มมีกำลังจัยแระ thank na   โดย: กบน้อย & แป้งหอม IP: 27.130.79.137 14 ธันวาคม 2555 20:22:21 น.

ธารใสอยากขอตอนพิเศษงะ...เพราะว่าเครื่องที่เซฟตอนพิเศษไว้มันเสียแล้วเอาไปซ่อมแล้วช่างซ่อมก็ทำงานในเครื่องหายไปเกือบครึ่ง....ยังไงธารใสขอตอนพิเศษหน่อยนะค่ะ....-_-ส่งมาได้ที่อยู่ตามเมลล์นี้นะค่ะ....รบกวนด้วยค่ะ.. tu__say@hotmail.com....   โดย: ธารใส IP: 180.183.248.174 16 ธันวาคม 2555 12:39:28 น.

มารออ่านตอนต่อไปจ้าาาาา   โดย: BokBok IP: 124.122.112.180 18 ธันวาคม 2555 16:17:39 น.

ได้ครับ คุณธารใส เดี๋ยวจะจัดส่งไปให้นะครับ ส่วนคนที่รออ่านอยู่ ขอโทาด้วยนะครับ ที่ยังช้าอยู่ แต่ว่าตอนนี้กำลังจะเร่งแล้วล่ะครับ ขอโทาด้วยจริง เพราะงานหลวงหนักเอาการทีเดียว ปีนี้งานเข้ามาเพียบเลย ก้จะกลับก้ดึกล่ะทำเอาสมองฝ่อเป็นเดือนเลยขอรับ อย่าเพิ่งงอนคนแต่งนะขอรับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.188.59 18 ธันวาคม 2555 22:06:24 น.

เวียนอ่านเกือบทุกเรื่อง ตอนแรก ๆ งงอ่ะนะ พออ่านจบไปรอบหนึ่งก็กลับมาอ่านใหม่ เริ่มจากเรื่องของคุณเฟิงก่อน พอมองเห็นสิ่งที่ขาดหายไป ปะติดปะต่อเรื่องจากภาคแรกที่เป็นซีรี่ย์ได้ อรรถรสการแปลที่ซื่อตรงต่อบทประพันธ์ของคุณวอน ทำให้มีรสของกิมจิ ความเป็นไปได้ของตัวละคร มองเห็ฯความเจ็บปวดของจองฮยาง ของยุนบุค โชคชะตาของแต่ละคนที่พลิกผันแต่ไม่เหนือความคาดหมาย เพราะทุกท่านอยากให้ท้ังสองคนได้สุขสม ผู้เขียนจึงตามใจตัวเองและแฟนคลับ อ่านเรื่องของคุณOG ท้ังสองภาค เหมือนดูยุนบุกและทีมงานเป็นสายลับของพระราชา บรรยากาศเคร่งขรึมความเป็นความตายที่ไม่รู้จะเกิดขึ้นเมื่อไร ผิดพลาดหมายถึงล้มเหลวทั้งทีม ทุกคนทำตามหน้าที่ ได้รสชาดอีกแบบหนึ่ง อ่านเรื่องของคุณเกษตรศิลป์และกบน้อย ก็วาบหวิวไปอีกแบบหนึ่ง หากเอามาเรียงร้อยเข้าด้วยกัน หนังสือเล่มนี้น่าจะมีความหนาพอ ๆ พจนานุกรมเล่มโต คนเรามีจินตนาการไม่สิ้นสุด เทพเจ้าสายลมกับสาวน้อยธิดาอสูร เป็นภาคสวรรค์ต่อของคุณธัญธรที่งดงาม ลงตัว ลุ้นรักนอกจอของคุณสาวก2มูน ชัดเจนไม่อ้อมค้อม กึนยองดูเถื่อนนิด ๆ เอาแต่ใจตัวเอง ขณะที่วอนอา อดทนทุกอย่าง แต่ดูจริง ๆ ทั้งสองมูน ถ้าเป็นแฟนจริง ๆ สมมุติน่ะนะ แชวอนจะดูเอาจริงมากกว่า ไม่พูดมากทำเลย มีความเป็นแม่สูง อ่อนโยน แต่ท่าทางจะใจร้อนพอ ๆ กันทั้งสองคน กึนยองน่าจะยอมแชวอนมากกว่า ถ้าไม่เอาความเป็นดาราดังมากำหนด แชวอนคือแม่เสือดี ๆ นี่เองที่กึนยองไม่กล้า เลยจิ้นต่อฝากท่านนักเขียนให้ช่วยจินตนาการต่อว่า จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อยุนบกมาเกิดเป็นกึนยอง และจองฮยางมาเกิดเป็นแชวอนในภพนี้ ที่บังเอิญต้องมาแสดงในฐานะดารานำในเรื่องยอดหญิงฯ โดยที่ทั้งสองยังตามหากันไม่เจอในภพที่แล้ว ออกแนวแฟนตาซีไปเลย อย่างกับหนังเรื่อง what dream may comes ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่งดงามที่ทุกท่านรังสรรค์ให้กับลูกบล็อกทั้งหลาย ขอบคุณอีกครั้ง   โดย: มูซา IP: 49.48.208.16 19 ธันวาคม 2555 12:52:49 น.

เห็นด้วยกับท่าน มูซา และต้องการให้เป็นคนเอาแต่ใจตนเอง แบบ ปะ ซะ ดะ ไม่กลัวใคร ++++555 คงมันน่าดู   โดย: น้ำลายศอ IP: 61.90.139.101 21 ธันวาคม 2555 13:30:18 น.

ขอให้ทุกท่านมีความสุขในปีใหม่หน้า ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ที่ได้อ่าน   โดย: มูซา IP: 223.204.91.193 27 ธันวาคม 2555 13:31:26 น.

รออ่านตอนที่26 อยู่อย่างใจเย็น แต่ข้างในระอุ 555 อยากอ่านต่ออย่างมาก ยังงัยก็ขอเอาใจช่วย ให้งานเส็จไวๆ นะ   โดย: Kingharem IP: 171.96.28.47 28 ธันวาคม 2555 17:48:36 น.

รออ่านตอนที่26 อยู่อย่างใจเย็น แต่ข้างในระอุ 555 อยากอ่านต่ออย่างมาก ยังงัยก็ขอเอาใจช่วย ให้งานเส็จไวๆ นะ   โดย: Kingharem IP: 171.96.28.47 28 ธันวาคม 2555 17:54:11 น.

สวัสดีปีใหม่ครับทุกคน สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง มีความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน สุขสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.27.222 1 มกราคม 2556 15:46:12 น.

สวัสดีปีใหม่คะท่านเกษตรศิลป์ และ ผู้อ่านทุกท่านขอให้ทุกๆท่านสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง ประสพแต่สิ่งดีๆนะคะ   โดย: BB IP: 110.49.232.85 2 มกราคม 2556 11:55:35 น.

ตาย หายไปอีกแระ   โดย: = = IP: 115.87.108.150 17 มกราคม 2556 1:13:07 น.

คิดถึง มว๊ากกกกกกกกกกก คะ   โดย: BB IP: 101.108.26.67 22 มกราคม 2556 11:22:40 น.

ขอตอนพิเศษจร้า mam_3joy@hotmail.com ขอบคุณมากๆจร้า   โดย: mam IP: 110.168.100.57 28 มกราคม 2556 16:01:12 น.

อ่านตั้งแต่ตอน18จน25 หลายชม. ตาเฉอะแฉะ ด้วยความอยากอ่านให้รู้แล้วรู้รอด เรื่องราวค้างคาใจมาเป็นปี ติดกับดักมาแต่ต้น ก็เลยทนๆๆๆจนได้อ่าน เนื่องจากช่างเขียนมีหลากหลายกว่าจะยอมมาผูกเนื้อหาร่วมกันได้ ต้องแล้วแต่ได้กะลังใจจากแฟนคลับ จึงมีอารมณ์แต่งต่อ เฮ้..เออ..มาแต่งต่อซะดีๆ เพราะอ่านจนตี4 จวนตี 5 ไม่หนุกคงไม่ตามอ่านจนตาบวมอยู่หลังจอคอมฯหรอกนะ ดีใจที่อ่านจนไม่เหลืออักษรสักตัว ขอช่างเขียนทั้งหลายจงมีกำลังใจในการบรรเลงเนื้อหาให้ได้อ่านจุใจบ่อยๆนะคะ เพราะคนอ่านจะขาดใจตายซะก่อนได้อ่านต่อ ทุกครั้งที่อ่านต้องย้อนตอนอ่านซ้ำอีกครั้ง เพราะความจำความเดิมตอนที่แล้วถูกแช่แข็ง สมองเลยพลอยแข็งไปด้วย พอได้อ่านก็อ่านเอาเป็นเอาตายน้ำมูกน้ำตาไหลนองแป้น เพราะตัวอักษรแน่นมาก จ้องซะตาแดงก่ำน้ำตาไหลเยย ตัวอักษรตอนที่25 นี้ มาเหนือเมฆ อ่านสบายและเพลินจนจบเร็ว ทุกท่านใกล้เป็นนักประพันธ์เข้าไปทุกทีแล้ว เพราะเนื้อหาน่าอ่าน คนอ่านคาดเดาเนื้อเรื่องไม่ออก เลยใจจดจ่อจะอ่านตอนต่อไป เก่งมากค่ะ ที่ทำกับดัก ต้อนคนแก่คนนี้ให้ตามล่า.. เพราะยังนึกถึง จะติดตามอ่านแบบ..มันยังไม่จบ ยังข้องใจ ยังคาใจ ต้องคอยเกาะ..แกะอ่านตอนต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ.. ทำแบบนี้ได้ไง?อ่ะ...   โดย: สุเกียง IP: 61.90.11.26 31 มกราคม 2556 5:06:21 น.

อ่อ ตัวอักษรของตอนืี่25 แม้จะใหญ่แต่อ่านยาก สู้ตัวอักษรที่พิมพ์Comment ไม่ได้ มันกลมป้อมอ่านง่ายดี อ่านเร็วกว่าเพราะชินอ่ะนะ ขอบใจและขอบคุณทุกท่านที่ช่วยกันแต่งฟิค จิ้นไปไกลตามบายคนมีพรสวรรค์ มีความขัดอกขัดใจในละคร..จึงต้องลุยแลขัดเกลาให้ได้ดั่งใจ.. ชอบมากๆเลยนะ คนรุ่นใหม่ ทำได้ดีกว่า...มืออาชีพ เพราะพวกเขาไม่ได้แต่งเติม สิ่งที่หายไป สร้างแต่โครงปูพื้นเรื่อง แต่ขาดความละเอียดอ่อนของจิตใจที่สื่อ ขาดตกจนคนดูทนไม่ได้ ..ต้องลุกขึ้นมาทาสี ตกแต่งความมีชีวิตชีวาให้ได้สีสันที่ดี จนเกิดความพอใจประทับใจกันเอง สุดยอดจริงๆ   โดย: สุเกียง IP: 61.90.11.26 31 มกราคม 2556 5:26:43 น.

ท่านสุเกียง สบายดีหรือป่าวขอรับ หายไปนานทีเดียว ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: น้ำลายศอ IP: 61.90.139.101 7 กุมภาพันธ์ 2556 14:15:23 น.

หวัดดีค่ะคุณนักเขียนทั้งหลาย.......ตอนนี้ธารใสรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ....รอที่จะเจอเฮียบก..กับฮยางของเราค่ะ....ยังไงก็อย่างให้รอนานนะค่ะ... ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ...   โดย: ธารใส IP: 49.49.17.92 12 กุมภาพันธ์ 2556 23:33:22 น.

สวัสดีค่ะ ท่านน้ำลายศอ สบายดีค่ะ ไม่ได้หายไปไหนค่ะ มีแวะมาบ่อยๆ แต่ไม่มีใครเข้ามาอ่านบล๊อกนี้ ได้แต่รออ่านตอนต่อไป ก็ขำดี เหมื่อนโดนวางยา ไงๆก็หลงกลอ่านมาแต่ต้นแล้ว ก็คงต้องติดตามตอนต่อไป ลุ้นๆให้ช่วยกันปั่น เพื่อทุกคนที่หลงใหลผลงาน ขอเอาใจช่วยอ่ะนะ   โดย: สุเกียง IP: 115.87.213.161 19 กุมภาพันธ์ 2556 1:34:47 น.

คิดถึงไรเตอร์ จุงเบยยยยย คิดถึงมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก รีบมาอัพหน่อยนะคะ ได้โปรดดดดดดดดด ^__^   โดย: BB IP: 101.108.148.168 5 มีนาคม 2556 13:55:23 น.

รบกวนขอตอนพิเศษด้วยค่ะะ peapo_po@hotmail.com รออยู่นะคะะ สู้ๆค่ะ:)   โดย: Peapea IP: 61.90.75.35 25 มีนาคม 2556 0:38:24 น.

สวัสดีครับทุกคน จะถึงสงกรานต์แล้วนะครับ ใครที่เดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัดก็ขอให้ปลอดภัยนะครับ คิดถึงทุกคนนะครับ นานไปนานเลยเนอะ ข้าน้อยนะยอมรับผิดที่ไม่สมารถทำตามสัญญาว่าจะไม่ให้ช้า แต่สุดท้ายก็หายไป ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ พอดีมีปัญหาสุขภาพหลังจากที่ลงตอนที่25 และเริ่มแต่งตอนที่26 ข้าน้อยก็มีเรื่องให้ต้องหยุดชะงักไป ที่หยุดไปนั้นก็เพราะงานด้วยส่วนหนึ่ง แต่หลังจากนั้นข้าน้อยเป็นเอ็นเข่าอักเสบอยู่นานพอสมควร แหะๆเดินไม่ค่อยเป็นปกติเนี่ยมันลำบากเหมือนกันนะครับ ตอนเป็นเนี่ยนึกถึงคนที่พิการเดินไม่ได้เลยว่าเขาลำบากแค่ไหน ตอนนี้อาการเข่าดีขึ้นแล้วครับแต่ตอนนี้ก้เครียดกับภาวะโซเดียมในร่างกายเกินนี้แหล่ะ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงนะครับ ส่วนคนที่ไม่ได้อ่านพิเศษเก่าๆเดียวจะส่งฝห้ครับ ส่วนคนที่รอตอนที่26นั้นข้าน้อยไม่ลืมหรอกนะครับ แต่ก็ขอยอมรับว่าแต่งไปได้แค่30% จากนั้นก็แต่งไม่ออก ขอโทษนะครับที่ทำให้รอนาน แถมข้าน้อยกับมาแล้วยังแต่งไม่เสร็จอีก   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 171.97.0.196 5 เมษายน 2556 19:56:29 น.

สนุกมากๆเลยอยากอานตอนต่อไปแล้วอยากได้ตอนพิเศษบ้างจังใครมีแล้วรบกวนส่งให้หน่อยได้ใหมค่ะ koy_inlove@hotmail.co.th   โดย: fairy IP: 223.204.73.91 7 เมษายน 2556 12:19:05 น.

ยังไม่ได้ตอนพิเศษเลยอ่ะ ตอนที่ 7/2อ้ะะ ยังรอยู่นะ เป็นกำลังใจให้ แบบติดตามตลอดด   โดย: peapea IP: 110.168.182.128 7 เมษายน 2556 20:36:20 น.

น่าสงสาร และเห็นใจท่านเกษตรศิลป์ มากๆขอรับ รักษาตัวด้วยขอรับ ไม่เปนไรครับ แฟนฟิครอได้ขอรับ อย่าหักโหม และอย่าเครียดครับ ทำจิตใจให้สบาย ออกกำลังกาย และพักผ่อนให้เพียงพอ ไม่นานร่างกายจะกลับมาแข็งแรงสมบูรณ์ขอรับ ข้าน้อยเมื่อ 2สัปดาห์ก่อน ก็เดี้ยง เพราะไปติดเชื้อคออักเสบมา หมอว่าเปนเพราะนอนน้อย ซึ่งก็จริงขอรับ งานมาก กลับดึก พอนอนไม่พอหลายคืนติด ร่างกายเลยรับเชื้อง่าย ขอให้ท่านหายเร็วๆ น่ะขอรับ พักผ่อนมากๆครับ   โดย: ซินยุนบกน้อย IP: 124.120.6.247 7 เมษายน 2556 23:21:23 น.

ขอให้ท่านท่านเกษตรศิลป์ หายไวๆๆนะค่ะรอติดตามผลงานยุ ตอนนี้ฟินมากๆๆเลย ยังไงก็รออย่างใจจดใจจ่อ   โดย: fairy IP: 110.77.149.47 8 เมษายน 2556 12:06:02 น.

รบกวนขอตอนพิเศษหน่อยได้ใหมค่ะยังไม่ได้เลย koy_inlove@hotmail.co.th   โดย: fairy IP: 110.77.149.47 8 เมษายน 2556 12:10:04 น.

อืม ส่งให้แล้วนะครับ ตอนพิเศษ ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาท่านซินยุนบกน้อยและทุกคน   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.226.233 9 เมษายน 2556 20:05:23 น.

หายไวๆๆ นะท่านเกษตรศิลป์ และทุกคนที่อยู่ใน club นี้ ขอให้สุขภาพ แข็งแรง รบกวน ขอตอนพิเศษมั่ง เอาไว้อ่าน ตรงสงกรานต์หรรษา STOMEYE@HOTMAIL.COM ขอบคุณขอรับ   โดย: น้ำลายศอ IP: 202.80.228.80 10 เมษายน 2556 11:52:18 น.

ได้แล้วคร่าตอนพิเศษขอบคุนมากๆๆเลยนะค่ะดีใจที่สุดเลย จะติดตามผลงานตลอดไป   โดย: fairy IP: 110.77.149.47 10 เมษายน 2556 16:54:26 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ ปีใหม่ของไทยเรานะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ อุปสรรคอันตรายใดๆอย่าได้เกิดกับท่านและครอบครัวและคนที่รักทุกคน ขอให้มีเงินทองอยู่ในกระเป๋าตลอดเวลา หน้าที่การงานก้าวหน้า กิจการรุ่งเรืองและสมหวังในสิ่งที่ต้องการครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 110.168.171.30 15 เมษายน 2556 11:30:26 น.

ขอเอาใจช่วยให้ท่านเกษตรศิลป์หายเป็นปกติโดยเร็ว แต่ยังไงก็จะคอยอ่านตอนต่อไปนะ สงกรานต์ปีนี้ของวยพรให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ นะ heayta@hotmail.com   โดย: Kingharem IP: 124.122.71.120 18 เมษายน 2556 0:14:51 น.

รบกวนขอตอนพิเศษด้วยคนนะคะ   โดย: nae.panthong@gmail.com IP: 171.4.46.189 20 เมษายน 2556 22:58:43 น.

รบกวนขอตอนพิเศษด้วยคนนะคร้าาาา ขอบคุณล่วงหน้าจร้า noon-noon2535@hotmail.com   โดย: ืna IP: 110.49.226.253 21 เมษายน 2556 10:31:56 น.

ขอให่หายไวไวนะ ปิดไฟพิมพ์ มองม๊ะเห็นแป้น ป่านนี้คงสบายดีแล้วนะ เป็นเด็กเป็นเล็ก ปวดเข่าได้่ด้วย นี่มันโรคคนแก่ย่ะ อยู่ๆมาเหนือเมฆ แคลเซี่ยมในกระดูกเยอะเกินไป อย่างนี้ค้องกระโดดให้มันหลุดจากข้อต่อ นึกๆแล้วก็ตลก โรคแปลกปลอมแทรกแซง มาเหนือเมฆ ของข้าก็เป็นหินปูนเกาะหู แคลเซี่ยมในหูเกาะโพลงหูชั้นใน ทำให้เป็นโรคบ้านหมุน เมาจนหัวทิ่มบ่อ เดินเซไปมาเป็นนางมารขี้เหล้าไปซะแล้ว ไม่อาตแทะขี้หูให้ออกมาได้ ไม่อาจผ่าตัดได้ ผ่าแล้วมีสิทธิ์หูดับ หมอไม่รับรอง ต้องทำกายภาพบำบัด กินยาแก้เมา แก้วิงเวียน แก้แพ้อากาศชื้น นึกภาพตัวเองที่ต้องทำกายภาพบำบัดแล้วเซ็งสุดๆ หมอทำให้ดูก่ีอนเป็นตัวอย่าง แล้วให้ไปทำเองที่บ้าน และต้องมาฝึกที่รพ.รวม5ครั้ง ให้ชำนาญ หมอเขาผลักคนไข้ให้ล้มไปซ้าย ล้มมาขวาข้างๆ คนไข้ก็ร้องฏวยวาย เหมือนตกจากที่สูง ล้มทีกอดหมอหนุ่มซะแน่น ล้มทางนี้ก็กอดน้องพยาบาลคนสวยซะไม่ปล่อย และในที่สุดก็อ๊วกใส่เตียงตามระเบียบ อยากมาปล้ำเราดีนัก ...เอาให้เข็ด วิธีรักษาแบบนี้ แค่เริ่มต้น วันนั้น ทำเอาคนไข้ที่รอนัดหนีห่าง นึกว่าป้าคนนี้เป็นคนดื่มน้ำเมา ยังไม่ส่างอาการ เจาเรียกเอาใบนัดหมอก็เดิน1ก้าวเซ5ก้าว ใครๆไม่กล้ามารับก็ดิ่งไปหากำแพงจอดพิงนานเชียว พยาบาลห้องหมอคงนึกออกว่ายังเมาค้างอยู่ เลยมาพยุงให้นั่งและเอาใบนัดมาให้และให้เราโทรหาคนทางบ้านมารับตัวกลับบ้าน เฮ้อ..โรคใหม่นี้ บิ่งกว่าน้ำในหูไม่เท่ากันอีก แม่และน้องวิ่งหน้าตื่นมารับทันที รอยาเสร็จต้องไปเอาจักรยานที่ป้อมยาม เอาขึ้นตุ๊กๆกลับบ้านด้วยกัน มาบ้านก็ต้องลองทำดูเขาให้ล้มว้าย10ครั้งขวา10ครั้งทุกวัน เพื่อให้หินปูนในหูหลุด แต่ทำแล้ว อาหารในท้องหลุดจากปากอ่ะจิ ทำทีไรอาเจียนทุกที จนแม่และน้องต้องบอกพอๆๆๆอย่าไปเชื่อหมอ รอไปทำที่รพ.ให้หมอเห็นก็พอ ไปอ๊วกที่โน่นเลย... อ่..จิงล่วย ไม่ทำแย้ว กินยาและนอนเยอะๆ รู้สึกดีขึ้นมาก ไม่ทำแล้ว ทรมานน่าดู ช่วงนั้นต้นเดือนมกราถึงพค.ลดไปเกือบ10กก.แหน่ พอเลิกทำกายภาพก็กินเก่ง นน.ลดไป5กก.เอง แต่ไปปั่นจักรยานไม่ได้ เมาเด๋วชิ้นส่วนไม่ครบ32กลับมา งดออกทริปมา1ปีเต็มๆ อาการวิงเวียนไม่มีอีกแล้ว แต่ถ้าเหนื่อยมากจะอาเจียนต้องรีบกลับบ้านทันที อันตรายถ้าออกไปปั่นจักรยานไกลเกิน โรคทุกโรค เราต้องรู้ใจมัน เป็นแล้วต้องเข้าใจมันให้ดีๆ จะอยู้่ด้วยกันต้องทำความเข้าใจ จึงจะกอดคอพึ่งพาอาศัยร่วมกันได้ เด๋วนี้ไม่ทุกข์แล้วล่ะ ใช้งานเขาหนักเกินเขาก็ประท้วงเอาได้ ทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ท่านเกษตร์ ยังเด็กก็ต้องฝึกๆไว้ อดทนกับการประท้วงก่อนเวลาอันควร (้เป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ) ขอให้มีกำลังใจ นะ สู้ๆค่ะ เรื่องแต่งฟิค ค่อยๆแต่งกันไป คนอ่านเซ็งจนชินแล้วล่ะ ขนาดเรื่องสปายอินเลิฟ คนแต่งหายต๋อมไปเป็นปี คนอ่านก็ร้องโหยหวนเป็นปี ติดตามไม่ลดละให้ด่าวดิ้นไปข้างหนึ่ง ง้อก็แล้ว คนแต่งก็เฉ๊ย..ทำไงได้ หลงอ่าน จนคนอ่านลูกๆโตๆวิ่งไปมาไปเรียนหนังสือกันหมดแล้ว อย่ากังวลจนเครียดล่ะ สู้เว๊ย..กะชีวิตที่บังเอิญฯมาเจอกันนะ   โดย: สุเกียง IP: 115.87.202.99 24 เมษายน 2556 22:05:26 น.

ขอบคุณท่านสุมากๆครับ ท่านสุและทุกคนก็ดูสุขภาพตัวเองด้วยนะครับผม ตอนนี้ทั้งพิมพ์ทั้งแต่งไปได้ก็ประมาณ 60%ได้แล้วครับ จริงก็แต่งได้เกือบจะจบตอนแล้วแต่คงต้องพิมพ์และตรวจอักษรอีกนะครับ อย่างไงก็จะพยายามนะครับทุกคน เพราะคนเขียนเองรู้สึกผิดไม่น้อยที่ให้รอนานมากๆ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 61.90.87.184 28 เมษายน 2556 16:35:13 น.

มิเป็นไร ดูแลสุขภาพกายใจให้แข้งแรง จาได้มีแรงปั่นให้จบ คนอ่านๆแป๊บเดียวจบ แต่คนแต่งฟิคนั้น เหมือนติดอยู่บนยอดเขา ลงไม่ได้ ทรมานกว่า หากทำให้ไม่มีความสุข คนอ่านก็พลอยไม่สบายใจไปด้วย ต้องเข้าใจกัน ว่าแต่งอยู่สมรภูมิ ถอยไม่ได้ิีกแล้ว คนอ่านๆเกมส์ไม่ออก จึงต้องติดตามตอนต่อไป ยังไงก็อ่านใจคนแต่งไม่ออก ถือว่า คุมเกมส์อยู่มิใช่รึ? สู้และลุ้นต่อไป นะ...   โดย: สุเกียง IP: 58.8.88.247 29 เมษายน 2556 21:30:18 น.

เห็นด้วยกับคุณสุเกียงคะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ..   โดย: แฟนคลับ IP: 119.42.85.146 7 พฤษภาคม 2556 23:07:13 น.

ขอตอนพิเศษทั้งหมดเลยนะครับ mongkey@windowslive.com ขอบคุณล่วงหน้าครับ   โดย: Mini IP: 123.242.178.153 20 พฤษภาคม 2556 16:19:03 น.

คิดถึงเจ๊จัง นอนสลบข้ามปีละยังไม่ฟื้นอีกหรอ*~*   โดย: Neptune IP: 27.55.145.135 20 พฤษภาคม 2556 23:19:36 น.

คิดถึงจองฮยาง มากกกกกกกกกกกกกกกก   โดย: Kc IP: 119.42.94.200 30 พฤษภาคม 2556 20:55:15 น.

รบกวนขอตอนพิเศษใหม่ด้วยฮะ ขอทุกตอนเลยนะฮะ เพราะข้อมูลเก่าหายไปหมดแล้วฮะ ขอบคุณมากนะฮะ ตอนใหม่มาไว ๆ นะฮะ foxfire6822@gmail.com   โดย: foxfire IP: 115.67.194.93 15 มิถุนายน 2556 12:49:03 น.

สวัสดีครับทุกคน ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดนะขอรับ จะบอกว่าตอนใหม่พิมพ์เสร็จแล้วนะครับ เหลือตรวจอักษรนิดหน่อย หลังที่เคยบอกว่าแต่งไปได้60% พอตรวจตัวอักษร รู้สึกว่าจะต้องมานั่งเขียนใหม่อีกรอบ แหะๆเนื่องจากที่เขียนไปมันไม่โอเคเลย ตอนนี้สุขภาพดีขึ้นมามากพอสมควร ขอให้ทุกคนดูแลตัวและคนที่รักด้วยนะครับ ส่วนคนที่ที่ขอตอนพิเศษของเก่าเด่วจะจัดไปให้นะครับ ส่วนตอนใหม่น่าจะเป็นวันอังคารนะครับ เด่วขอปริ๊นตอนที่26มาดูว่ามีอะไรผิดพลาดตรงไหนก่อนนะครับ รักและคิดถึงแฟนคลับยุนบกและฮยางทุกคนครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.26.114 30 มิถุนายน 2556 14:33:30 น.

เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจที่ท่านเกษตรศิลป์สุขภาพดีขึ้นและกลับมาแว้วว วันนี้วันจัทร์ พรุ่งนี้อังคาร ตอนใหม่จะมาแล้วด้วย เย้ๆๆ ดูแลสุขภาพนะคะ   โดย: Lucky IP: 101.108.212.255 1 กรกฎาคม 2556 10:58:02 น.

วันพฤหัสบดีแล้วน๊าาาาา   โดย: na IP: 110.49.234.183 4 กรกฎาคม 2556 8:04:17 น.