ตอนที่ 14 จุดจบเพื่อเริ่มต้น ผู้แปล PPP ยุนบกรู้สึกดีที่ได้ออกมาสูดอากาศข้างนอก ตั้งแต่การต่อสู้ที่บ้านพักตระกูลฮาน ซุกควอนสั่งห้ามไม่ให้เขาออกจากบ้านมาเกือบอาทิตย์แล้ว เพราะมันเป็นการดีที่ยุนบกหายไปสักพัก ไม่มีใครคิดหรอกว่ามันแปลกที่เขาจะใช้อาการบาดเจ็บเป็นการข้อแก้ตัว ยุนบกคิดว่าอาการบาดเจ็บที่เป็นเรื่องอุปโลกนี้คงติดตัวเขาไปอีกนาน การเอาแต่ซุกตัวอยู่แต่ในบ้าน เกือบทำให้เขาบ้าเพราะเขาไม่ได้สัมผัสไอแดดและไม่ได้ทำงาน ดนตรีของชองฮยางและการวาดรูปช่วยให้เขาผ่อนคลายได้บ้างแต่มันก็ยังไม่เหมือนกับการใช้ชีวิตนอกบ้าน เขาตรวจดูระดับน้ำก่อนที่จะเดินลงไปที่ลำห้วย ชางซูและน้องของเขาทักยุนบกในขณะที่กำลังตักน้ำใส่ตะกร้า “คุณชายซอครับ ท่านแข็งแรงและสดชื่นดีหรือไม่” “ท่านพร้อมจะมาสนุกกับพวกเราแล้วใช่ไหมครับ” “การพักฟื้นเป็นอย่างไรบ้างครับ” พวกเขาดีใจมากที่เห็นยุนบกฟื้นจากอาการป่วย ส่วนหนึ่งก็คือพวกเขาคิดว่าการปรากฏของหญิงสาวที่ซุกควอนพูดถึงน่าจะเป็นคู่หมั้นของคุณชายซอ หญิงสาวบริสุทธิ์แสนสวยที่น้อยนักจะออกมาข้างนอก ทุกๆคนประหลาดใจและเห็นพร้องกันว่าคุณชายซอช่างโชคดีเสียยิ่งกระไร คงไม่มีความคิดอะไรแม้เพียงน้อยนิดเกิดขึ้นในความรู้สึกในใจของพวกเขาหรอก ยุนบกยิ้มให้กับความขี้อายของพวกเขา “อ้า...อาจารย์ซุกควอนคงคิดไปว่า ข้าควรพักฟื้นให้นานขึ้น อีกอย่างหนึ่ง ชางซู ข้ายังไม่ได้ขอบคุณ ท่านเลยที่ช่วยชีวิตข้าไว้ในวันนั้น” “อย่าได้คิดอะไรเช่นนั้นเลย คุณชายซอ ก็แค่ตอบแทนในสิ่งที่ท่านทำให้กับข้า ให้กับเราสองพี่น้องครับ” พี่น้องอีกคนพยักหน้าเห็นด้วย “ยังไงข้าต้องเลี้ยงเหล้าพวกท่านที่โรงเตี๊ยม เพื่อเป็นการขอบคุณอยู่ดีนั้นล่ะ” “โอ๊ะ..ไม่จำเป็นเลยคุณชายซอ เอาไว้ให้ถึงวันมงคลแล้วพวกเราค่อยดื่มฉลองกันก็ได้ครับ” ชางซันพูดอย่างมีนัย พร้อมทั้งขยิบตาให้กับยุนบก วันมงคลหรือ? ยุนบกมองไปยังพวกเขาด้วยความงุนงง ซุกควอนผ่านมาและเห็นทั้งสามคน “โอ้ว...ไอ้ตัวขี้เกียจอยู่ที่นี่เอง” เขาเรียก พี่น้องชางทั้งสองรีบยกตะกร้าและกลับไปตามทางเท้า พวกเขายิ้มใส่กันราวกับแบ่งปันเรื่องตลก “ทำไมเจ้าถึงมายืนอยู่นี่ล่ะ” ซุกควอนถลึงตาใส่ขณะที่ยุนบกเดินมาหาเขา “ข้าบอกแล้วไง ให้อยู่แต่เพียงในบ้าน!” “ข้าร้อนใจและก็เบื่อที่เอาอยู่แต่ในบ้าน” ยุนบกบ่น เขาพูดด้วยเสียงที่เบาลงว่า “ท่านแน่ใจหรือว่าเรื่องมันจบลงแล้วนะครับ” “อืม...ข้าได้รับข่าวจากผู้เฒ่าฮานเมื่อวานว่า แขกที่มาเยือนกลับไปหมดแล้ว” “งั้นยังมีปัญหาอะไรอีกล่ะครับ มันก็ปลอดภัยที่ข้าจะออกมาทำงานที่นี่ไม่ใช่หรือครับ” “ .ก็ได้ งั้นกลับไปที่โรงตัดไม้เลย” “ก็อย่างเคย” ยุนบกทำเสียงขึ้นจมูกขณะที่ซุกควอนตบบ่า กล้ามเนื้อที่กระชับขึ้นในช่วงสัปดาห์ที่เขาพักผ่อน ก็เริ่มคลายเมื่อเขาทำงาน คนงานที่ผ่านไปมา มักจะพูดถึงการอวยพร มีบรรยายกาศแห่งความรื่นเริงอยู่โดยรอบพวกเขา และนั่นเป็นสิ่งที่ยุนบกไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อเขาไปถึงที่ไหน การขยิบตาและมองเหมือนรู้กัน ดูเป็นปริศนาพอกันๆเลย มีอะไรกันหรือนี่? หรือไม่นานมานี้มีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น? ตลอดทั้งวัน ไม่ว่าเมื่อไรที่ยุนบกถามว่ามีอะไรเกิดขึ้น เขาจะได้รับคำปฏิเสธด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เหมือนกับว่าทุกคนร่วมกันกันวางแผนซักอย่างและพวกเขาเหล่านั้นยังมีข้อแนะนำต่อๆมาเกี่ยวกับ.... “เหล้าสามจอกรวดนะ คุณชายซอ เร็วเข้าเถอะครับ” หรือว่า “พี่ชายข้าเตรียมเป็ด ไก่พร้อมแล้วนะครับ” หรือว่า “ท่านชอบไหมสีอะไรล่ะ เลือกดีๆนะครับ” หรือว่า “มัวช้าอยู่ใยหรือจะรอให้ห่านป่าบินไปซะก่อนครับ” หางเสียงเป็นไปในทางเดียวกัน แต่ยุนบกยังนึกไม่ออกว่าเพราะเหตุใด เขาจะประหลาดใจถ้าซุกควอนรู้ว่ามีอะไรกำลังจะเกิดขึ้นในหมู่คนงาน คืนนั้นเอง ยุนบกถามซุกควอนในระหว่างมื้อค่ำในบ้านยุนบก แต่เมื่อชองฮยางและสาวใช้กลับเข้ามา ยุนบกและอาจารย์ไม่ต้องการเข้าไปรบกวนการทำอาหารหรืองานบ้านงานเรือนใดๆ “อะไรกัน เกิดอะไรขึ้นกับทุกๆคนหรือ?” ซุกควอนแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องว่ายุนบกพูดถึงเรื่องอะไร “ก็...ที่ทุกๆคนมองและทำท่าแปลกๆ กับข้าในวันนี้ไงครับ ท่านไม่สังเกตเห็นหรือ?” ยุนบกถามอย่างไม่เชื่อหู “พักสมองบ้างเถอะ ลืมๆมันไปซะ” บางครั้ง ยุนบกก็บื้อได้อย่างน่ารักและนี่ก็เป็นอีกเรื่องในนั้น ซุกควอนเห็นแล้วว่าชองฮยางรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่นางก็ยังไม่ได้ให้ความกระจ่างกับยุนบก ยุนบกยังทำท่างงๆไปตลอดมื้อค่ำ ซุกควอนรอจนกระทั่งพวกผู้หญิงเก็บจานออกไปหมดแล้ว “ชองฮยาง ทำไมเจ้าไม่ได้บอกกับยุนบกล่ะ?” ซุกควอนพูดขึ้นเมื่อนางกลับเข้ามา โดยสาวใช้ยังคงล้างจานอยู่ในครัว “ไม่ค่ะ เค้าควรหาคำตอบด้วยตัวเอง” ชองฮยางพูดและซ่อนยิ้มเมื่อเห็นว่ายุนบกมองมาที่นาง “ข้าดูเป็นคนโง่อยู่ที่นี่คนเดียว ทำไมบอกข้าไม่ได้ล่ะ?” เขาบ่นขณะที่ยกถ้วยชาขึ้นเพื่อที่จะดื่ม “ไอ้หนู เมื่อไหร่เจ้าจะทำให้ชองฮยางเป็นเจ้าสาวซะทีล่ะ?” พอซุกควอนพูดจบ ยุนบกสำลักน้ำชาที่มีอยู่ในปากและพูดละล่ำละลักด้วยความตกใจในสิ่งที่ได้ยิน “นั้น...นั้น..” ยุนบกถึงกับพูดติดอ่างพร้อมกับวางถ้วยน้ำชาลงกระทบกับโต๊ะโดยแรง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาได้ยินอะไร เหมือนกับใครสักคนทำลูกโป่งแตกและตอนนี้ยุนบกก็เห็นอย่างชัดเจนแล้ว “นี่นะ” ซุกควอนลดเสียงเบาลง “ตอนนี้มันสายไปแล้ว ที่เจ้าจะบอกใครต่อใครว่านางเป็นพี่น้องกับเจ้าหรืออะไรอย่างอื่น ก็ในเมื่อคุณชายฮานตะโกนซะลั่นว่าเจ้าแย่งผู้หญิงของเค้าไป ดังซะจนนกที่บินอยู่บนฟ้ายังได้ยินเลย เอยองกับคุณชายฮานยังได้ยินความรู้สึกที่นางมีต่อเจ้าในวันนั้นด้วย ชองฮยางเป็นผู้หญิงของเจ้า ในทางปฏิบัติแล้วเจ้ายังพิสูจน์มันด้วยการต่อสู้กับคุณชายฮาน และที่สำคัญ ข้าได้บอกกับพวกผู้หญิงที่แห่กันมาเยี่ยมเจ้าว่านางเป็นคู่หมั้นของเจ้า เพราะว่าเจ้าก็ได้เคยบอกไปทั่วหมู่บ้านตลอดสี่ปีมาว่าเจ้ามีพันธะผูกพันกับคนอื่นไปแล้ว และตอนนี้นางก็ได้มาอยู่ที่นี่ อยู่ในบ้านของเจ้าและเจ้าจะทำเป็นเหมือนปกติไม่ได้แล้วนะ เค้าจะลือกันให้แซ่ด ชองฮยางจะอยู่ในสถานะลำบากถ้าเจ้ายังทำเฉยอยู่ต่อไปและ...” ซุกควอนหยุดพูดเล็กน้อย ยุนบกถึงกับอ้าปากค้าง “ไอ้หนู ถึงตอนนี้ก็สายเกินไปที่จะคิดเป็นอย่างอื่นแล้ว ใครๆเค้าก็คาดหวังว่าจะได้เห็นเจ้าเป็นเจ้าบ่าว” “ข้า...ท่านทำเป็นเล่นไม่ได้นะ แล้วข้าจะ....” “เจ้าสามารถหลีกหนีเรื่องราวเหล่านี้ได้ด้วยการย้ายออกไปที่ไหนก็ได้ แต่เจ้าจะต้องทิ้งเอยองไว้ข้างหลังนะ” ซุกควอนกึ่งประหลาดใจนี่ถ้าเป็นลูกมือฝึกงานของเขาล่ะก็ คงใจกล้าเข้าพิธีสำเร็จลุล่วงไปแล้ว นั่นไม่เหมือนกับยุนบกและชองฮยางที่ทั้งสองไม่เคยใส่ใจในเรื่องนี้เลย เช่นเดียวกับเขา ตัวเขาเอง ชีวิตที่ท่องไปทั่ว เห็นอะไรมามากทำให้เขาเบื่อหน่ายกับลัทธิและธรรมเนียมพื้นบ้านที่น่ารำคาญ ใครจะรู้ไปซะทุกอย่าง? นอกจากนั้นทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมาก ยุนบกปวดหัวถึงกับครางออกมาขณะที่ใช้มือบีบขมับ เขาไม่เคยเผชิญเหตุการณ์เช่นนี้ เมื่อเขาเป็น คนที่ทำให้ชองฮยางมีมลทิน พวกเขามีความสุขที่ได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้งโดยไม่ได้สนใจความคิดของคนอื่นรอบตัว เมื่อมองย้อนกลับไปเขาควรชิงลงมือแก้ไขผลที่จะตามมา ซุกควอนพูดถูก มันสายเกินไปแล้วที่จะทำอย่างอื่น เขาไม่ได้หันไปมองชองฮยาง ยุนบกรู้สึกถึงความรำคาญของชองฮยางและโกรธยุนบกที่ไม่ยอมคิดทางอื่นที่พอจะเป็นไปได้ “ไอ้หนู ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง เจ้าต้องเลือกเส้นทางที่จะไป” ซุกควอนมองไปที่ทั้งสอง “เจ้าทั้งคู่ต้องคุยนะ” ซุกควอนพูดจบก็เดินจากไป ยุนบกยังคงวางมือไว้บนหัว พยายามที่จะคิดหาทางออกภายใต้ ความรู้สึกที่ยุ่งเหยิง ผู้หญิงจะแต่งงานกับผู้หญิงได้อย่างไร? ไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ในสายตาคนรอบข้าง ยุนบกไม่ใช่ผู้หญิง เขาจะกัดฟันและก้าวต่อไปหรือพากันจากไป ยุนบกกึ่งประหลาดใจว่าเขากำลังแบกรับอะไรอยู่ ชองฮยางไม่ได้เอ่ยคำใด ปล่อยให้เขาแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง นางเข้าใจว่ายุนบกรู้สึกอย่างไร มันเป็นสภาวะที่ค่อนข้างผิดธรรมดาต่อนาง แต่นางพร้อมยอมรับและทำตามเสมอ และแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจ เอยองเดินกลับเข้ามาและสงสัยที่เห็นยุนบก ส่ายหัวไปมาเหมือนกับว่าเขากำลังเจ็บปวด เอยองถามขึ้นมาว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือคะ คุณชายซอ” “ไม่..ไม่...ข้า...มัน...ฮยาง ข้าต้องการคุยกับเจ้า” ยุนบกลุกขึ้นและเดินกลับเข้าไปในห้องด้านหลัง ชองฮยางลุกขึ้นและเดินตามยุนบกเข้าห้องปิดประตู ยุนบกดูหัวหมุน หลายอาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อชองฮยาง และสาวใช้เข้ามาอยู่ในบ้าน ไม่เคยเลยที่ยุนบกจะได้อยู่กันตามลำพังกับชองฮยางภายในห้องที่ปิดประตูแล้วเอยองจะเข้าใจแล้วแปลความหมายกับเหตุการณ์ที่พลิกผันว่าอะไรล่ะ? นางคิดว่า แน่นอนต้องเป็นเรื่องไม่ดี ตาเบิกกว้าง อ้าปากค้างก่อนที่จะตัดสินใจที่ฉลาดกว่าด้วยการกลับไปที่ห้องของนาง คุณชายซอจะทำสิ่งที่ดีและถูกต้องเพื่อคุณหนูของนาง อย่างไรก็ตามในความคิดของนาง ยุนบกคงจะสามารถพิชิตสิ่งที่เป็นที่สุดของความตกต่ำได้ นางคิดอย่างมั่นใจ “เจ้าคิดอะไรอยู่” ยุนบกวางตะเกียงน้ำมันไว้บนตู้ ชองฮยางนั่งลงข้างเขา “ถ้าท่านต้องการที่จะจากไป นั่นดีสำหรับข้า แต่ข้าไม่สามารถทิ้งเอยองไว้เบื้องหลังหรอกค่ะ” “เจ้ากำลังโกรธ” ยุนบกพูดเรียบๆ “ข้ารู้สึกได้” “ท่านรู้มั๊ยคะ เป็นเพราะอะไร” “บอกข้าซิ” “ท่านรู้สึกกระดากใจในความรักที่เรามีให้แก่กันและกัน เราอาจจะเป็นคู่รักกัน แต่ท่านก็ยังแคลงใจในความสัมพันธ์เช่นนี้ เป็นเพราะเหตุนี้ท่านจึงรังเกียจแนวคิดดังกล่าว” นั่นเจ็บปวด หรือว่านางพูดถูก? กับตัวเขาเอง นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเขาที่ไม่ยอมรับพันธะนี้หรือ? ยุนบกเงียบไปนานมากจนชองฮยางแปลกใจราวกับว่าเขาผล็อยหลับไป “ช่างเขียน บอกความคิดท่านมาซิคะ” “ตอนที่เจ้าถูกขายไปเมื่อห้าปีก่อน ข้าได้แต่ร่ำไห้ โลกของข้าพังทลาย ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพื่อสิ่งใด ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร ชีวิตข้าว่างเปล่า ข้าไม่สามารถทำงานให้สำเร็จตามที่พระราชามอบหมาย มันทำให้อาจารย์ทันวอนโกรธข้ามาก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมข้าจึงกระทบกระเทือนใจเพราะผู้หญิงที่ต่ำต้อยเช่นเจ้า เขาไม่เข้าใจในความรักที่อยู่เหนือฐานันดรใดๆ เพราะอะไรช่างเขียนหลวงเช่นข้า ถึงได้เศร้าโศกเสียใจมากมายปานนั้นให้กับนางโลมด้อยค่า เมื่อคิมโจนึนขู่ว่าจะขายเจ้าให้กับพวกอันธพาล ข้าไม่อาจจินตนาการชะตาเลวร้ายที่อาจเกิดกับตัวเจ้าได้ ข้าจึงยอมตกลงเข้าทำการแข่งขันเพื่อปกป้องเจ้าให้ปลอดภัย ข้าส่งเจ้าจากไปเนื่องจากข้าไม่สามารถดูแลเจ้าได้เพราะข้าอาจเป็นอันตรายต่อเจ้า ข้าขอให้เจ้าจงอยู่อย่างมีความสุข ข้าหวังเพียงว่า เจ้าจะได้พบคนที่รักอย่างแท้จริง คนที่พร้อมจะดูแลปกป้องเจ้าและอยู่เคียงข้างได้ทั้งยามสุขและทุกข์ อย่างที่ข้าไม่สามารถทำได้ ถึงแม้ว่าข้าอยากจะทำมากเพียงใดก็ตาม ถึงตอนนี้ ตอนนี้เจ้ากลับมาอยู่ข้างกายข้า ข้าลังเลในการครอบครองเจ้าในสายคนอื่นๆ ข้ารักเจ้าและข้าก็ไม่รู้ว่าทำไมข้าจึงกลัวนัก บางทีเจ้าพูดถูก ลึกๆแล้ว ข้ากระดากใจในความสัมพันธ์ระหว่างเราเพราะสิ่งที่ข้าเป็น” “ท่านเป็นอะไรหรือคะ?” “ข้า...ก็ไม่รู้” ยุนบกกระซิบ “ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะคะ?” “เมื่อข้าจากฮันยาง ข้าคิดอย่างเดียวว่าจะปกป้องคนที่ข้ารักให้ปลอดภัย เพราะอดีตที่ผ่านทำให้ข้าไม่สามารถแบกรับความเสียสละเพื่อข้าของพวกเขาได้อย่างที่ยุนบอคพี่ชายข้าทำ อาจารย์ทันวอน ผู้ที่สามารถทำเพื่อข้าได้ทุกสิ่ง พระราชาที่ยังไว้ชีวิตข้าทั้งๆที่สถานภาพของข้าที่เป็นอยู่จะเป็นภัยคุกคาม ใช่เขาก็ยังคงพยายามปกป้องข้า ข้ามีชีวิตเพื่อที่จะอยู่รอด ข้าไม่อยากจะคิดอะไรทั้งนั้น ยังเหลือแต่ความฝันของข้าที่จะสานต่องานของพ่อข้าทำเพื่อโลกต่อไป ข้ามีชีวิตจากการหาเช้ากินค่ำวันต่อวันเท่าที่มีเวลาและจนเดี๋ยวนี้ก็ไม่มีเวลาไปคิดอย่างอื่นอีก” ยุนบกดูพ่ายแพ้และอ่อนแอ ชองฮยางดึงเขาเข้ามากอดแน่น นางอยากจะดึงดูดความทุกข์ทั้งมวลของเขามาเก็บไว้เองทั้งหมด นางเจ็บปวดไปกับบาดแผลของเขา ความทรมานของเขา ความไม่แน่นอนของเขา “ท่านรู้มั๊ยคะ ท่านเป็นอะไรสำหรับข้า” นางพูดขึ้นมา เอนกายซบกับไหล่ของยุนบก “ท่านเป็นช่างเขียนของข้า ที่ไม่ใช่เพียงช่างเขียนคนอื่นๆ ท่านเป็นเพียงคนเดียวที่เห็นจิตวิญญาณของข้า ท่านที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างและคอยปกป้องข้า ท่านเป็นผู้เดียวที่ต่อสู้เพื่อข้า จะให้ข้าทำอย่างไรเพื่อท่านบ้างคะ? ข้ารักท่าน ท่านมอบความเมตตา มอบไมตรีจิต ใช้ความสามารถของท่านช่วยข้าอย่างมากและเหลือไว้เพียงน้อยนิดสำหรับตัวท่านเอง นี่ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงแล้ว ท่านเป็นใครไม่สำคัญหรอกค่ะ ท่านทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างล่ะ ทิ้งความสงสัยและความหวาดกลัวออกไปซะ วาดอย่างที่ท่านหวังไว้ ตามความต้องการของหัวใจท่าน ตามความฝันของท่าน ข้าจะอยู่เคียงข้างท่าน ร่วมแบ่งปันความฝันของท่าน ฟันฝ่าอุปสรรคไปพร้อมกับท่าน ข้าพร้อมช่วยเหลือเมื่อท่านต้องการ ที่ผ่านมาเราอยู่ในเงามืดของอีกด้านซึ่งอาจจะผิดมาโดยตลอด เรามีความฝันที่อยากจะทำ ก็ควรที่ไม่นำความหวาดกลัวมาครอบงำชีวิตเรานะคะ ช่างเขียน จับแปรงขึ้นมาและก้าวไปข้างหน้าต่อไปเถอะค่ะ ชีวิตท่านจะจมปลักอยู่ในเงามืดตลอดไปไม่ได้นะคะ” “ชองฮยาง” ยุนบกรวบตัวชองฮยางเข้ามากอดไว้แน่น สัมผัสได้ถึงความรู้สึกข้างใน นางพูดถูกเขาควรจะเลิกยึดติดกับคุณธรรมที่เขายึดเหนี่ยวซะที ตอนนี้วิกฤตผ่านพ้นไปแล้ว ตอนนี้เขามีใครอีกคนที่มาร่วมแบ่งปันความรู้สึกนึกคิด และเขาที่ค้นพบคู่รักของเขาอีกครั้งแล้ว เขาควรจะมองถึงอนาคตข้างหน้า กลับไปรื้อฟื้นความฝันที่เขาเคยมี “จวบจนบัดนี้เวลาที่ผ่านพ้นไปทำให้เราเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกัน” “จวบจนบัดนี้” ชองฮยางเห็นด้วย ขณะที่กำลังลูบแผลเป็นที่หลังมือขวาของยุนบก “ข้าเชื่อว่าเราจะสามารถวางตัวได้เป็นอย่างดี” ยุนบกรำพึงในท่ามกลางความมืดสงัด “ข้าก็เชื่อเช่นนั้นค่ะ” “เจ้ายังไม่ทานมื้อเย็นเลยใช่มั๊ย” ยุนบกถามด้วยความเป็นห่วง “มันไม่สำคัญหรอกค่ะ” นางตอบอย่างปลอบโยน “แน่นอนล่ะ มันสำคัญ ข้าจะไปดูในครัวว่ามีอะไรบ้าง แล้วข้าจะปรุงให้เจ้าทานเอง” ยุนบกสัญญา และค่อนข้างแปลกใจ นางจะคิดอย่างไงเกี่ยวกับฝีมือปรุงอาหารของเขานะ “โอ้ว, ท่านจะปรุงเอง?” ชองฮยางอยากจะหัวเราะแต่ก็หยุดไว้ ความคิดที่ยุนบกจะทำอาหารเป็นเรื่องน่าขันสำหรับนาง นางอมยิ้มที่มุมปากเพียงเล็กน้อย “เฮ้, เจ้าคิดว่าใครจะเป็นคนทำอาหารระหว่างอาจารย์ซุกควอนกับข้าล่ะ เจ้าก็รู้ เราไม่ได้มีชีวิตอยู่บนอากาศนะ” ยุนบกร้องค้านขึ้นมาและเขารู้ว่านางกำลังหัวเราะเขา ยุนบกนั่งตัวตรง ตั้งใจจะหาอาหารให้นางและมองไปยังประตูที่ถูกปิดด้วยดวงตาที่สดใสขึ้น ยิ้มแห้งๆ หันกลับมามองนาง “อ้อ, ข้าคิดว่า เอยองคงมีบางสิ่งที่อยากจะบอกถ้าข้าไม่ทำให้ถูกให้ควร” “โอ๊ะ, ท่านตัดสินใจขั้นสุดท้ายได้แล้ว” “เจ้าช่างเป็นผู้หญิงที่จ้าวอุบายนัก เจ้าคงรู้ว่าประตูนั่นผนึกโชคชะตาของข้าเอาไว้...โอ้ว” บ้านพักตระกูลฮาน สองวันต่อมา ยุนบกขี่ม้าเข้าสู่ลานบ้านพักตระกูลฮาน ยองจุนอ้าแขนต้อนรับยุนบกด้วยความยินดีขณะที่ยุนบกลงจากหลังม้า “ขอต้อนรับพี่ซอสู่บ้านพักตระกูลฮาน ข้ายินดียิ่งนักที่เห็นท่านหายจากอาการบาดเจ็บจนเป็นปกติดีแล้ว” จริงๆแล้ว ยองจุนรู้สึกว่ายุนบกแตกต่างจากที่เคยเป็นเหมือนกับว่า ยุนบกเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังและแผ่ซ่านออกมาจากข้างในซึ่งเขาไม่เคยแสดงออกมาก่อนเลย “ขอบคุณมาก น้องฮาน” “ได้โปรดเถอะ พ่อข้าคอยท่านอย่างใจจดใจจ่อเลยล่ะ” ยองจุงนำทางยุนบกไปยังห้องโถงใหญ่ ที่ซึ่งผู้เฒ่าฮานได้รออยู่ก่อนแล้ว หลังจากทักทายด้วยความยินดีอย่างสุภาพแล้ว ยุนบกนั่งลงและแปลกใจว่าทำไมผู้เฒ่าฮานจึงต้องเชิญให้เขามาเยี่ยมเยือนด้วย “ข้าเชิญท่านมาที่นี่เพราะลูกชายข้าและหลานข้ามีบางอย่างอยากจะบอกกับท่าน” ผู้เฒ่าฮานพูดเข้าเรื่องทันที ยุนบกตกใจเมื่อเห็นยองจุนคุกเข่าลงตรงหน้าเขาและคำนับจนสุด “พี่ซอ ข้าต้องการขออภัยที่ทำให้ท่านบาดเจ็บสาหัสและต่อคำพูดที่ข้าได้กล่าวในวันนั้น นั่นเป็นสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย นอกจากนี้ท่านยังช่วยชีวิตข้าโดยเอาตัวเข้าเสี่ยงแทน ข้าซาบซึ้งใจยิ่งนัก” ยองจุนคำนับลงอีกครั้ง “ได้โปรดลุกขึ้น เรื่องมันจบไปแล้ว ข้าไม่เคยคิดอย่างนั้นกับท่านเลย แค่เรื่องเข้าใจผิด” ยุนบกพูดอย่างรวดเร็ว และเพื่อป้องกันไม่ให้ยองจุนคำนับอีกครั้ง “ข้าให้อภัยท่าน น้องฮาน ได้โปรดเถอะ ท่านจะต้องให้อภัยตัวเองไม่เช่นนั้นท่านจะไม่สามารถก้าวต่อไปได้” “คุณชายซอ ดั่งภาษิตที่ว่า ‘จงลืมความเจ็บปวด แต่อย่าลืมความเมตตา’ ลูกชายข้า เจ้าจงจำไว้ให้ดี” ผู้เฒ่าฮานรู้สึกยินดีและประทับใจในตัวยุนบกมาก “ครับท่านพ่อ และขอบคุณพี่ซอ” เมื่อยองจุนถอยออกไปด้านข้าง คยองมีเดินถือถ้วยเหล้าเข้ามาในห้องโถง เช่นเดียวกัน นางคุกเข่าลงพร้อมทั้งประคองถ้วยเหล้าต่อหน้ายุนบก “ข้าก็เช่นกัน พี่ซอ โปรดให้อภัยแก่ข้าด้วยค่ะ สำหรับกิริยาของข้าที่ศาลา สำหรับความผิดมหันต์ในบ้านท่าน สำหรับการทำให้ท่านตกอยู่ใสถานการณ์ที่ลำบาก ได้โปรดรับถ้วยเหล้าใบนี้เพื่อขออภัยอย่างสูงในปัญหาที่ข้าได้ก่อขึ้นค่ะ” “เจ้าเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงแทนในนามของข้าเพื่อชดใช้ความผิดพลาด นั่นก็เพียงพอต่อการลืมเลือนและให้อภัย ข้อยอมรับถ้วยเหล้าใบนี้ ได้โปรดลุกขึ้นเถอะ” ยุนบกรับถ้วยเหล้า คยองมีคำนับอย่างสูงก่อนที่จะถอยกลับไปนั่งอย่างด้านหนึ่ง “ข้าได้พูดคุยกับอาจารย์ของท่านแล้ว และตั้งใจที่จะดำเนินธุรกิจต่อไป มีความเป็นไปได้ที่ความต้องการกระดาษจะยังมีอยู่และสูงขึ้น ดังนั้นเราควรจะประชุมกันอย่างเปิดอกเกี่ยวกับทั้งหมดของเรื่องนี้ ทำไมจึงมีลูกค้าของเราบางส่วนไปหาแหล่งกระดาษที่จังหวัดอื่น” “เราจะพยายามทำให้ได้ตามปริมาณที่ท่านสั่งครับ” ในเมื่อประเด็นซ่อนเร้นกระจ่างชัดแล้ว ยุนบกก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลต่อสายตาที่มองมายังเขาอีก “ข้ามีความมั่นใจในทุกสิ่งที่ทำ มีอยู่อย่างหนึ่งที่ข้าอยากจะปรึกษาท่าน อืมม์” ผู้เฒ่าฮานส่งสายตาไปยังยองจุนและคยองมี ให้เข้าใจว่าเขาต้องการพูดคุยกับยุนบกตามลำพัง พวกเขาจึงจากไปอย่างรวดเร็ว “ท่านคิดอะไรกับหลานสาวข้า คยองมีหรือเปล่า” ผู้เฒ่าฮานพูดขึ้นหลังจากอยู่กับตามลำพัง “เอ้อ...” ยุนบกรู้ได้ทันทีว่าเขาคิดอะไรในใจ แต่ก็ตอบไปตามจริง “นางเป็นผู้หญิงที่ดี แม้จะมีข้อขัดข้องอยู่บ้างในสิ่งที่นางทำครับ” “อืมม์ ข้าตั้งใจจะให้นางแต่งกับลูกชายแต่ข้ารู้ว่านางสนใจท่าน ดังนั้นข้าจึงถามท่าน ถ้าท่านไม่ได้ชอบ ไม่เหมือนอย่างที่นางรู้สึก” “ท่านฮาน ข้ารู้สึกเป็นเกียรติยิ่งนักแต่ต้องปฏิเสธ ประการแรกคือข้าไม่สามารถดึงครอบครัวท่านเข้าสู่เงามืดกับข้าได้ ข้าไม่สามารถผูกมัดให้เพื่อนข้าเป็นเหมือนอย่างข้าได้ ประการที่สองข้ากับหลานสาว ได้เข้าถึงความเข้าใจแล้วว่าเราไม่สามารถเป็นคู่รักกันได้ ประการที่สามข้ากำลังจะแต่งงานตอนสิ้นเดือนนี้แล้วครับ” ผู้เฒ่าฮานไม่สามารถช่วยเหลือยุนบกได้แต่เขาเห็นด้วยในข้อแรกที่ว่า ครอบครัวฮานจะเข้าไปพัวพันกับเรื่องของราชวงศ์หากยุนบกแต่งงานของหลานสาวตระกูลฮาน เขาไม่ต้องการความยุ่งยากเกินไปซึ่งจะทำให้งานที่เกี่ยวข้องกับพระราชาเกิดความเสียหาย และเขาค่อนข้างประหลาดใจเมื่อได้ยินว่าหลานสาวของเขารู้ว่ายุนบกปฏิเสธนาง นางไม่ได้บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย และเขาก็ไม่ได้พูดคุยกับนางเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็น “ข้าจะไม่กดดันท่านหรอกนะ ขอบคุณในความเปิดเผยของท่าน และขอแสดงความยินดีกับการแต่งงานที่กำลังจะมาถึง” ผู้เฒ่าฮานกล่าวและยิ้ม “สิ้นเดือนหรือ? ข้าหวังว่า ท่านจะเชิญลูกชายข้าไปร่วมในพิธีแต่งงานด้วยนะ” “ครับ, ถ้าข้าทำได้ครับ?” “นั่นซิ ทำเลย เค้าน่าจะอยู่ในห้องทำงานนะ” ยุนบกคำนับและกล่าวอำลา สาวใช้นำเข้าไปสู่ห้องของยองจุน ยองจุนดูเหมือนจะคอยอย่างใจจดใจจ่อให้เขานั่งลง “น้องฮาน ข้ามาเชิญท่านไปร่วมพิธีแต่งงาน” ยุนบกดึงบัตรเชิญออกจากเสื้อคลุมและวางไว้บนโต๊ะ “ท่าน...จะแต่งงานกับชองฮยาง ใช่มั๊ย” ยองจุนไม่ต้องการอ่านบัตรเชิญที่รู้อยู่แล้วว่าใครเป็นเจ้าสาว “เมื่อใดล่ะ” “สิ้นเดือนนี้” “ข้านึกอยู่แล้ว ว่ามันต้องเกิดขึ้น” ยองจุนยิ้มอย่างเศร้าๆ “ข้าไม่คู่ควรที่จะไปจีบนางเลยเมื่อนางบอกข้าว่าพบท่านได้อย่างไร และพวกท่านพรากจากกันไปถึงห้าปีได้อย่างไร นางไม่เคยลืมท่าน ทุกๆคำที่นางพูดเป็นความจริง ทุกสัมผัสที่นางให้แก่ท่าน ข้าไม่เคยพบเห็นความซื่อสัตย์ ความหลงใหล ความรักที่มีให้แก่กันขนาดนี้มาก่อนเลย นางพร้อมจะเดินไปสุดโลกเพื่อท่าน ข้าอิจฉาท่าน” ยองจุนหยุดคิด “ท่านพยายามเสนอทางเลือกให้กับนางแล้ว ใช่มั๊ย? นางบอกว่าคำพูดสุดท้ายของท่านที่มีต่อนางเมื่อห้าปีก่อนคือขอให้นางได้พบกับความสุข” “ใช่ ข้าทำเช่นนั้น” ยุนบกยอมรับ “ท่านจะทำให้นางมีชีวิตที่ดีขึ้นมากกว่าที่ข้าสามารถทำได้ กับท่าน นางไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยและที่พักพิง เช่นเดียวกันกับนางที่ไม่ต้องเสี่ยงอันตรายที่รายล้อมอยู่รอบตัวข้า ข้าเสียใจสำหรับความผิดพลาดที่ทำให้ท่านรู้สึกมีความหวัง ข้าเชื่อจริงๆว่านางอาจมีความรักต่อท่าน” “แต่ก็ไม่ได้มากมายเท่ากับที่นางมีท่าน” “ตอนนั้น ใครจะรู้?” “ไม่, ข้าไม่คิดเช่นนั้น” ยองจุนสั่นศีรษะ “ท่านเคยพูดเองและนางก็เช่นกัน รักแท้ ครั้งเดียวของจิตวิญญาณที่มีให้แก่กันและไม่มีสิ่งใดสามารถแทนที่กันได้” “น้องฮาน ข้าไม่รู้ว่าท่านจะได้พบรักแท้หรือไม่ แต่ท่านอย่าเพิ่งสิ้นหวัง” “ข้าขอขอบคุณ พี่ซอ บางทีข้าอาจจะได้พบ ข้าจะไปร่วมงานด้วยตอนสิ้นเดือน” ยองจุนให้สัญญา “ขอบคุณ ข้าจะรอคอยการมาของท่าน” ทั้งสองเดินออกมาถึงลานบ้าน คยองมียืนอยู่ในเงามืดของห้องโถง มองยุนบกขี่ม้าออกไป นั่นเป็นความจริง นางรู้ดีว่าเป็นการลาครั้งสุดท้าย เสียงเพรียกจากหัวใจร่ำร้อง ลาก่อนรักแรกของข้า Of Ink And Song ภาพวาดและเสียงพิณ “ข้าปวดหัวจัง” “วันนี้ ใครบอกให้ท่านดื่มมากมายขนาดนั้นล่ะคะ?” “พวกเขาบังคับข้าให้ดื่ม แล้วจะให้ข้าทำอะไรได้ล่ะ” “นั่นไม่ใช่คำแก้ตัว ท่านสามารถหลีกเลี่ยงด้วยการเดินวนไปหาแขกท่านอื่นได้นี่คะ” “โอ้ว เสียงเจ้าเริ่มเหมือนป้าๆ ที่อยู่ในหมู่บ้านแล้วนะ ยังไงก็ตาม มันก็ไม่แตกต่างกันเท่าไหร่หรอก ข้ายังต้องคงดื่มสำหรับคำอวยพร บางคนหยาบโลนมากเลย ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเขายังคงอยู่ในตอนนี้” “ข้านะหรือ ป้า? ข้ายังไม่เริ่มเป็นหรอกค่ะ” “โอ๊ะ ได้โปรดเถอะ ข้ารู้สึกกลัวเมื่อคิดว่าเสียงของเจ้าคล้ายกับอะไร โอ้ว หยุดเถอะ ข้าจะออกไปข้างนอก จริงๆแล้ว ข้าจะออกไปข้างนอกพรุ่งนี้ ข้าไม่อยากถูกใครอีกคนถากถาง” “พูดเรื่องถากถาง ข้าคิดว่าอาจารย์ซุกควอนจงใจปล่อยไก่หนีออกไปทั้งสุ่มค่ะ” ”ฮ่าฮา นั่นล่ะเขาล่ะ ชอบเพิ่มความสนุกเล็กๆน้อยๆ ไม่มีอะไรเท่ากับการออกกำลังกายก่อนอาหารจะวางลง ฮ้า ปวดหัวจัง” ยุนบกหยีตาขณะที่เขาค้นกองหนังสือที่อยู่ในชั้นวางหนังสือ “ก็ได้ ข้าสงสารท่านจังค่ะ” ชองฮยางนั่งลงข้างหลังยุนบกและเริ่มนวดคอและไหล่คลายความตึงเครียดที่มีมาทั้งวันให้กับยุนบก “ขอบคุณ มันดีขึ้นเลยล่ะ” เขาจำคู่มือของพ่อได้ เขาไม่เคยแตะต้องมันเลยตั้งแต่เขาจากชองฮยางมาและเป็นทุกข์มาตลอด “ดูซิ ชองฮยาง นี่เป็นเครื่องมือที่พ่อข้าออกแบบเอาไว้” “แล้วเอาไว้ใช้ทำอะไรค่ะ? ดูซับซ้อนจัง” นางโอบเขาจากด้านหลัง แก้มของนางแนบอยู่กับหูของยุนบก นางเพ่งมองข้ามไหล่ยุนบก ยุนบกสัมผัสได้ถึงหายใจหอมอุ่นข้างแก้มเขา อืมม์...ยุนบกพยายามเพ่งสมาธิกับหนังสือตรงหน้า “พ่อข้าออกแบบเครื่องมือที่เป็นประโยชน์ต่อผู้คนแต่ไม่เคยได้มีโอกาสนำมันเอามาใช้เลย เค้าเพียงทำเครื่องอัดกระดาษสำเร็จ และมีอยู่อันนึงอยู่ที่โรงทำกระดาษใกล้บ้านเก่าของข้า ดูซิ นี่เป็นเครื่องวัดและบันทึกระยะทาง นี่เป็นระบบที่ใช้ยกของหนัก ข้าคิดว่าอันนี้เป็นกังหันน้ำเพื่อผลิตพลังงานอีกรูปแบบหนึ่ง” “ท่านคิดจะสร้างเครื่องมือสักชิ้นที่นี่หรือคะ” ชองฮยางยื่นมือออกมาช่วยยุนบกประคองหนังสือในขณะที่เขาพลิกหน้ากระดาษไปมา ยุนบกรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดด้านหลังที่เบียดเข้ามาเรื่อยๆ “อาจ...อาจจะเป็นเครื่องอัดกระดาษ ข้าจะอธิบายเกี่ยวกับมันให้กับอาจารย์ซุกควอนในวันพรุ่งนี้” ยุนบกรู้สึกหายใจติดขัด ริมฝีปากนางใกล้จะชนกับจมูกของเขาแล้ว นางกำลังแกล้งข้าหรือนี่ “งั้น ท่านควรเริ่มเตรียมแปรงสำหรับงานเขียนชิ้นใหม่ได้แล้ว ช่างเขียนค่ะ” ยุนบกยิ้ม จับมือนางข้างหนึ่งขึ้นมาจุมพิต แล้วไล่ไปตามแขนที่กลมกลึง นางพยายามดึงแขนออกด้วยความเขินอาย แต่มันช้าไปเสียแล้ว ยุนบกรั้งนางไว้บนตัก ดึงเข้ามาใกล้จนเกือบชนกับจมูกนางบ้าง “แล้วเจ้าทำอะไรล่ะ? บทเพลงใดที่เจ้าฝันถึง?” “บทเพลงของข้าหรือคะ? ข้าพร้อมที่จะเริ่มเพลงใหม่แล้ว และยังมีบทเพลงอีกมาก ที่ข้าจะร่วมแบ่งปันให้ในวันที่กำลังมาถึงต่อๆไปค่ะ” F *I* N* I* S จบแล้วค่ะ ขอบคุณ ทีมแปลทุกท่านนะคะ ท่าน Machu Pichu ท่าน Rosaline ท่านรัตน์ ท่าน PPP เฮนี่น้องรัก พิสูจน์อักษรยอดมนุษย์สุดละเอียดของเรา วอนวอน มีส่วนช่วยเหลือเพียงน้อยนิดค่ะในเรื่องนี้ เปิดบล็อกมาราวๆ เดือนธันวาคมปีที่แล้ว มาถึงตอนนี้เกือบสามเดือน จากคนที่แค่ผ่านมาอ่านก็กลายเป็นลูกบล็อก ได้ส่งของกันไปมา กลายเป็นคนรู้จักกัน บางคำพูด วอนวอน อาจจะพลั้งเผลอไปด้วยความสนิทสนมที่เพิ่มมากขึ้น (555 อาจเป็นวอนวอน ที่รู้สึกไปคนเดียว) อาจจะไปกระทบกระเทือนใจใคร ทำให้ใครเสียใจ ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ อาจจะมีความคะนองไปบ้างในคำพูด ในบล็อกนี้บางคนอาจเป็นพี่บางคนอาจเป็นน้อง แต่ในเนท เมื่อไม่มีวัย คำพูดอาจจะมีเกินเลยไปบ้าง ขอโทษจริงๆ ค่ะ เอาข้อมูลการเข้าบล็อกมาฝากค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆ คลิก ทุกคอมเม้นท์ที่ผ่านมานะคะ   Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553 143 comments Last Update : 2 มีนาคม 2553 15:48:23 น. Counter : 7071 Pageviews. Share Tweet

โอ๊ะ มาเมนท์คนแรกเลยเจ้าค่ะ เย้ได้อ่านแล้วๆ   โดย: น้ำ IP: 110.164.127.211 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:04:50 น.

และแล้วบทสุดท้ายก็มาถึง ไมมีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา หรือจะมีที่นี่นะะ ขอบคุณคุณ ppp นะคะ คุณช่างแปลทุกท่าน ท่านผอ. ที่นำความสุขสนุกสนานมาเผื่อแผ่แฟนคลับ&สาวก ขอบคุณขอบคุณจากใจค่ะ   โดย: Celanee IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:05:22 น.

ท่านผอ...สู้ๆ ต่อไปนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ อ่านคอมเมนท์ท่านผอ. แล้วดูเศร้าๆ ไปนะเจ้าคะ-_-"   โดย: น้ำ IP: 110.164.127.211 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:06:26 น.

เพิ่งได้เป็นคนแรก นะเนี่ย รู้สึกดีจริงๆ ตื้นตันใจมากๆ คิดถึงมากๆด้วย ขอเวลาไปเริ่มต้น ใหม่ก่อนมาล่าช้ามากติดเรื่องส่วนตัว ช่างเหนื่อยเหลือเกิน จะรีบติดตามให้เร็วที่สุด และขอขอบคุณท่านมาก ที่มีเรื่องให้ข้าได้อ่าน ทำให้ข้าเกิดอยากดู อีกรอบซะแล้ว ขอบคุณมาก บาย   โดย: ไก่ IP: 114.128.33.222 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:25:07 น.

ขอบคุณมากๆคะ ทีมแปลทุกท่าน คุณ Machu คุณ Rosaline คุณรัตน์ คุณ PPP คุณวอนวอน ชอบตอนนี้มาก.....ทิ้งความสงสัยและความหวาดกลัวออกไปซะ วาดอย่างที่ท่านหวังไว้ ตามความต้องการของหัวใจท่าน ตามความฝันของท่าน ข้าจะอยู่เคียงข้างท่าน ร่วมแบ่งปันความฝันของท่าน ฟันฝ่าอุปสรรคไปพร้อมกับท่าน ข้าพร้อมช่วยเหลือเมื่อท่านต้องการ ที่ผ่านมาเราอยู่ในเงามืดของอีกด้านซึ่งอาจจะผิดมาโดยตลอด เรามีความฝันที่อยากจะทำ ก็ควรที่ไม่นำความหวาดกลัวมาครอบงำชีวิตเรานะคะ ช่างเขียน จับแปรงขึ้นมาและก้าวไปข้างหน้าต่อไปเถอะค่ะ ชีวิตท่านจะจมปลักอยู่ในเงามืดตลอดไปไม่ได้นะคะ ท่าน ผอ คะไปไหนแล้วเนี่ย ไหนบอกว่าคิดถึงก็ให้มาหาที่นี่ไง ไม่รู้อยู่หรือเปล่า แต่เมื่อวานตอนอ่านถึงใบลาก็ยอมรับว่าใจร้อนไปหน่อย ไม่คิดถามถึงเหตุผลของ ผอ เลย ต้องขอโทษท่าน ผอ ด้วยนะคะ บางทีท่านก็คงมีเหตุผลอะไรบางอย่างของท่าน ดิฉันก็มีที่อยู่ของท่าน ผอ แล้วนี่ ถ้าคิดถึงจะไปหาก็ได้เนอะ ท่าน ผอ แปะที่อยู่ไว้ให้ที่ห้องจับแมวแล้วนี่นา แต่ก็สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรให้ล้ำเส้นของโลกส่วนตัวเด็ดขาด ทั้งหมดแล้วแต่ท่าน ผอ พิจารณาก็แล้วกัน ทำตามความต้องการของหัวใจ ตามความฝันของท่านเถอะนะ จองฮยางบอก ด้วยรักและผูกพัน   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.165 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:26:21 น.

เย้!! จบแล้ว จบแบบมีความสุข ขอบคุณท่านสามพีสำหรับตอนจบค่ะ ตอนนี้น่ารักมาก แถมด้วยภาพเจ๊กับเฮีย น่ารักดี ผีเสื้อต้องอยู่ในโอวาทของดอกไม้ ^^ ขอบคุณท่าน ผอ วอนวอน พี่ที่น่ารักมาก ที่ทำให้เกิดมิตรภาพที่น่าประทับใจของเหล่าผีเสื้อและดอกไม้ ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมพูดคุยกันนะคะ ช่วงเวลาที่ผ่านมามีความสุขมาก ผ่านไปแค่ 3 เดือนเองรึคะ รู้สึกว่าเราได้พูดคุยกันมานานและก็เหมือนเรารู้จักกันมานานเลย บล็อกนี้จะยังคงอยู่และทุกคนจะยังอยู่ด้วยกันใช่มั๊ยคะ อันนี้คงต้องขออนุญาตท่านผอ. เจ้าบ้าน ขอเฮนี่มาอยู่บ้านผอ. นะคะ อิอิ เฮนี่ทำงานบ้านเก่งนะ ทำสวนก็ได้ เงินเดือนไม่รับค่ะ ขอแค่ที่นอนคิง ไซด์กับผ้าห่มขนเป็ดนุ่มๆ ก็พอแล้วค่ะ ^__^   โดย: haewonny IP: 158.108.52.144 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:26:26 น.

ว่าแล้วก็ขออยู่ด้วยคนนะเจ้าคะเฮนี่...ขอบคุณท่านPPPเช่นกันที่แปลให้ได้อ่านอย่างซาบซึ้งได้ขนาดนี้ ท่าคือ อฉรย. จริงๆ ว่าแต่ข้าน้อยกำลังฝึกเกี้ยงกุ้งเต้นละตินอยู่ตอนนี้ อิอิ   โดย: น้ำ IP: 110.164.127.211 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:35:46 น.

มา มาเชีย..อ่อนเพลียนั้นไม่สำคัญ..ชะ ชะ ช๊า เชีย..ppp....เชีย ผอ.   โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.54, 202.44.7.57 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:38:57 น.

ขอบคุณคร้าบ ท่านสามp และทีมช่างแปลทุกท่าน   โดย: ulwil (กระรอกสวน ) 25 กุมภาพันธ์ 2553 16:43:01 น.

ขอบคุณมากทุกท่าน เป็นภาพวาดที่งดงามท่ามกลางบทเพลงอันไพเราะ   โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.122.79.175 25 กุมภาพันธ์ 2553 17:21:07 น.

ยังไม่ได้อ่านเลย มาให้กำลังใจ และขอบคุณช่างแปล และท่านผอ.ก่อนคับ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.209 25 กุมภาพันธ์ 2553 17:36:52 น.

ขอบคุณช่างแปลและท่าน ผ อ ขอไปอ่านก่อน   โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:34:22 น.

โอ้..อ่านจบแล้ว ซาบซึ้งหวานซึ้งมากมาย ละเมียดละไมเกินคำบรรยายกับท้ายเรื่องตอนจบ เสียดายจังที่จบแล้ว ท่านช่างแปล 3 พี แปลได้เยี่ยมยอดจริงๆ อักษรพาไปพบสิ่งสวยงาม อ่านแล้วเคลิ้ม ขอบคุณท่าน เฮนี่ที่พิสูจน์อักษรจนคนอ่านๆแล้วไม่ติด รื่นปรี๊ดไม่มีสะดุดเลยค่ะ ขอบคุณ ทีมแปลช่างแปลทุกท่าน ท่าน Machu Pichu ท่าน Rosaline ท่านรัตน์ ท่าน PPP ทุกท่านนั้นสมแล้วที่เป้นสุดยอดช่างแปลแห่งฮันยาง ข้าขอคารวะที่ท่านช่างแปล วอนวอน มีความสามารถสร้างผลงานแปลยอดเยี่ยมแล้ว ยังมีเพื่อนร่วมทีมแปลที่มีฝีมือมาร่วมสำนักอีกมากมาย สมแล้วที่มีชื่อเสียงจนได้เป็น " สำนักพู่กันทองแห่งฮันยาง " แถมมีลูกบล๊อคที่เลิศล้ำ แต่งฟิค ตามล่าหาฝันกันเอง จนคนติดตามอ่านทั้งฮือ ทั้งฮา ทั้งร้องซี๊ดๆๆ บ้างก็ร้องจนโอดโอยขอเลือดมาเติม ขอเกลือแร่มาประคองหัวใจที่ใกล้หลุกจากอก แทบด่าวดิ้น รอวันรอคืน กระหายยาพิษชุดใหม่ จากลูกบล๊อคนักแต่งฟิค ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น นักถ้ำมอง ดูเฮียกะเจ๊ เจาะรูฝาผนัง จนได้ฉายา "เฝ้ามอง " แต่นั้นมา มองแค่นั้นไม่พอ ไม่สมใจอยาก เลยจิ้นเองดีกว่า ตอนนี้คิดว่า ท่านเฝ้ามอง คงวาดภาพตามใจท่านได้สำเร็จ แบบจะเอาอย่างไรดี (มีถามลูกบล๊อคก่อนแต่งซะด้วย) ท่านแน่มาก ทำเอาข้าเกือบตกเก้าอี้แหน่ ส่วนท่านยามสา ซึ่งก็ไม่ยิ่งหย่อนกว่าใครในฮันยาง ท่านนี้เป็นผู้อาสา เฝ้าห้องเฮียบก กะเจ๊ แบบไม่ให้ยุงผ่านไปสักตัว ฟังเสียงลมหายใจที่รอดออกมาอย่างอยากรู้อยากเห็น ประตูนี้มีท่านยามสาและท่านพ่อบ้านควงเท่านั้นที่มีกุญแจเข้าออกได้ ส่งซิ๊กรู้กันแค่สองคน ว่าวางอยู่บนต้นไม้ข้างประตู จะไขต่อเมื่อมาเก็บกวาดห้องและเสริฟอาหารเท่านั้น แบ่งหน้าที่เก็บกวาดไหสุราที่ลูกบล๊อคทำหล่นเกลื่อนกลาด แบบต้อนรับไปบ่นไป เมื่อไหร่เฮยกะเจ๊ จะออกมา เพราะตาของทั้งสองท่านนั้นเป็นยาติกะหลินปิงเข้าไปทุกที ท่านพ่อบ้านควงนั้นใจเย็น อยู่กะและควงกะได้ไม่เคยบ่น ตี 2ตี 3 ก็ไม่หลับๆคาโต๊ะ ฮูหยินเลยปล่อยให้นอนนอกห้องมาแรมเดือนแล้ว ปล่อยให้เป็นพ่อบ้านถาวรไปซะเลย เอาให้เข็ด ท่านยามสา นั้น เหนื่อยกะความบื้อของเฮียบกนัก เลยช่วยสานฝันให้เป็นจริงซะเลย ท่านยามสา พาลูกบล๊อคเตลิดไปไกล ฟิคของท่านนั้นทำเลือดกำเดาไหลไปทั่วรพ. วี๊หว่อๆๆหาเลือดหารถมาช่วยต่อลมหายใจ เพราะแค่ท่านจินตนาการ การแตะแผ่วๆก็สยิวไปไกล นุ่มนวลชวนฝัน แต่พริ้วจนลืมหายใจ กันทั่วบล๊อค ท่านทำได้สำเร็จนะท่านยามสาฯ...อิอิ.. จากการเข้ามาเพ่นพ่านณ.บล๊อค ท่านช่างแปล วอนวอน ทำเอาข้าไม่ได้หลับกลางวันมาเกือบ 3 เดือน ข้ากดเอฟ 5 จนชิน หากเป็นปืนกล ป่านนี้หุ้นคงพรุนเพราะดัชนีข้า แต่ป่าวหรอก ข้าถูกดัชนีจิ้มจนหน้าคว่ำตลอดมา แต่ก็อาศัยที่พักใจแห่งนี้ ย้อมใจให้สู้เว้ย..ในทุกๆวันทุกๆคืน เวลาเหมือนติดปีก ผ่านมาจากวันเป็นเดือนได้อย่างไร ข้าไม่รู้ไม่นับ ได้แต่ชะเง้อรอ การอ่านฟิคมากกว่าอ่านสถานการณ์ตลาดหุ้น ใจมันเหมือนโดนยา ทำให้เสพติดอักษรที่เขาป้อน วันไหนเสพมากก็ยิ้มระรื่น ข้าไม่รู้ว่าทำไมจึงหลงกับตัวอักษรไม่กี่ตัวนี้ บ้าไปซะแล้ว และก็ไม่รู้จะสิ้นสุดเมื่อใด นี่ก็จบซะแล้ว ท่านผอ.บอกจะลา ไปสวีท..พักผ่อนชั่วคราว (มีหยิกแกมหยอก ว่าลาคลอด) ข้าก็พลอยแป่วใจหาย ท่านมีฝั่งมีฝาแล้ว เลยอวยชัยให้พร ขอท่านมีลูกชายน่ารักๆนะคะ ท่านบอกล้อเล่น..ข้า ก็งงๆ..และเข้าใจ จะกู้ร้องบอกใครให้ก้องบล๊อค ว่า ข้าจะทำอย่างไรดี ติดเพื่อน ติดฟิค ติดคำพูดของทุกท่านที่อยู่ในนี้ แวะเวียนมาดูนั่นนี่สักนิดก็ยังดี นั่งยิ้มกะจอคอมฯได้ทู๊กวัน..ข้าคงบ้าไปแล้วล่ะ.. ท่านผอ. วอนวอน ทำงี้ได้อย่างไร ท่านไม่ดีใจหรือที่ดัชนี ความเชื่อมั่นในตัวท่านมันชี้ขึ้นสูงปรี๊ดขนาดนั้น น่าภูมิใจขนาดไหน ใยท่านจึงทิ้ง สำนักพู่กันทอง ได้ลงคอเล่า ไม่มีท่าน ก็ไม่สิ่งจรรโลงใจ สีสันล้วนแล้วแต่มาจากท่านและลูกบล๊อคร่วมด้วยช่วยกัน ท่านดังแล้ว ท่านทราบหรือไม่ เพราะอักษรท่านนั้น ดิ้นได้ค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.134.230 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:38:06 น.

ขอบคุณทีมแปลทุกทุกท่านนะคะ จบลงอย่างสวยงามและอบอุ่นมากคะ   โดย: mai.ka IP: 117.47.48.247 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:42:51 น.

สุดยอดมากๆๆๆ บางประโยคที่สับสนจากในละคร พอมาอ่านที่นี่แล้วกระจ่างมาก ขอบคุณทีมงานผู้แปลทุกท่านค่ะ อยากอ่านฟิคอีกจัง   โดย: หลวงแพ่ง IP: 119.31.121.88 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:46:34 น.

thank you ผู้แปลทุกท่านค่ะ   โดย: nift13 IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:49:46 น.

ฮ่าภาพจบ...ดูก็รู้ว่าเป็นคนเกรงใจภรรยา(กลัวเมียนั้นเอง555+) ตอนจบแล้วหรอเนี้ย...ลงจบได้ยอดเยี่ยมมาก   โดย: Rosaline IP: 10.168.3.200, 124.157.208.43 25 กุมภาพันธ์ 2553 19:19:23 น.

ขอบคุณช่างแปลทุกท่านเลย สำหรับงานแปลชิ้นนี้ และ่ช่างพิสูจน์อักษรด้วยนะค่ะ ตอนนี้กำลังทำงานพิสูจน์อักษรอยู่เหมือนกันก็เลยรู้ถึงความลำบาก ขอปรบมือให้ค่ะ   โดย: malee IP: 125.25.180.253 25 กุมภาพันธ์ 2553 19:35:39 น.

ขอบคุณทุกท่าน ไม่มีพวกท่านก้อไม่มีช่างแปล ไม่มีท่าน ผอ. ไม่มีบล็อกที่มีแต่ให้ความสุขบล็อกนี้ อันที่จริงข้าก้อไม่คิดจะแปลหรอก เห็นท่านมาชู ท่านโรส ท่านรัตน์ อ่อนล้า หมดพลังไปตามๆกัน ท่าน ผอ. ก้อยังไม่หายเหนื่อย หลังจากจบแล้วอนาคตยังมองไม่เห็น หมอกลงจัด ปลายทางจบตรงไหนก้อยังไม่รู้ เศร้าพิกลแหะ   โดย: ppp IP: 111.84.98.209 25 กุมภาพันธ์ 2553 20:06:06 น.

ในที่สุด ทีมแปลทุกท่านก็ช่วยกันส่งไม้มาจนถึงตอนจบจนได้ ขอบคุณ "ท่านสามพี" ที่มาช่วยชีวิตทีมช่างแปล ท่านมาพอดีช่วยชีวิตช่างแปลที่อ่อนล้ากันไปได้ทันเวลา ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ "ท่านรัตน์" "ท่านโรส" ที่มาร่วมมือกันแปลจนโปรเจคจบลงไปได้ ^^ ขอบคุณ "ผอ.วอนวอน" ที่ให้โอกาสช่างแปลฝึกหัดแบบพวกเราได้โชว์ฝีมือ สิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้ ก็ทำได้สำเร็จจนได้ ท่านทำให้ข้าภูมิใจที่ได้ทำ ^^ ขอบคุณ "ท่านเฮวอน" ทีมพิสูจน์อักษร ที่มาช่วยแก้คำผิดให้นะคะ ขอบคุณลูกบล็อคทุกท่านที่แวะมาให้กำลังใจและตามอ่านได้จนจบตอนนะคะ ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับความรู้สึกดีๆและน้ำใจที่แบ่งปันให้กัน ^^   โดย: machu pichu IP: 125.24.6.235 25 กุมภาพันธ์ 2553 21:08:07 น.

ขอบคุณทีมงานทุกท่าน ขอให้ความดีงาม ความเสียสละที่ทุกคนร่วมกันสร้างมาจงนำมาซึ่งความสุขสวัสดีสำหรับทุกคน หวังว่าคงมีเรื่องราวดีๆให้ได้ติดตามกันต่อ เป็นกำลังใจเสมอ   โดย: tatom IP: 119.31.121.75 25 กุมภาพันธ์ 2553 21:25:21 น.

แว้บมาขอบคุณคุณวอนวอนอีกครั้งนิที่ให้เกียรติเอาเจ้าเงาะไปเล่นละครในตอนที่แล้ว =|--------|= @^___^@/'')   โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.122.79.175 25 กุมภาพันธ์ 2553 21:48:46 น.

พิมพ์ผิด ไปแก้ผ้าใหม่ ************** โอ้..อ่านจบแล้ว ซาบซึ้งหวานซึ้งมากมาย ละเมียดละไมเกินคำบรรยายกับท้ายเรื่องตอนจบ เสียดายจังที่จบแล้ว ท่านช่างแปล 3 พี แปลได้เยี่ยมยอดจริงๆ อักษรพาไปพบสิ่งสวยงาม อ่านแล้วเคลิ้ม ขอบคุณท่าน เฮนี่ที่พิสูจน์อักษรจนคนอ่านๆแล้วไม่ติด รื่นปรี๊ดไม่มีสะดุดเลยค่ะ ขอบคุณ ทีมงานช่างแปลทุกท่าน ท่าน Machu Pichu ท่าน Rosaline ท่านรัตน์ ท่าน PPP ทุกท่านนั้นสมแล้วที่เป้นสุดยอดช่างแปลแห่งฮันยาง ข้าขอคารวะที่ท่านช่างแปล วอนวอน มีความสามารถสร้างผลงานแปลยอดเยี่ยม แล้วยังมีเพื่อนร่วมทีมแปลที่มีฝีมือมาร่วมสำนักอีกมากมาย สมแล้วที่มีชื่อเสียงจนได้เป็น " สำนักพู่กันทองแห่งฮันยาง " แถมมีลูกบล๊อคที่เลิศล้ำ แต่งฟิค ตามล่าหาฝันกันเอง จนคนติดตามอ่านทั้งฮือ ทั้งฮา ทั้งร้องซี๊ดๆๆ บ้างก็ร้องจนโอดโอยขอเลือดมาเติม ขอเกลือแร่มาประคองหัวใจที่ใกล้หลุดจากอก แทบด่าวดิ้น รอวันรอคืน กระหายยาพิษชุดใหม่ จากลูกบล๊อคนักแต่งฟิค ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น นักถ้ำมอง ดูเฮียกะเจ๊ เจาะรูฝาผนัง จนได้ฉายา "เฝ้ามอง " แต่นั้นมา มองแค่นั้นไม่พอ ไม่สมใจอยาก เลยจิ้นเองดีกว่า ตอนนี้คิดว่า ท่านเฝ้ามอง คงวาดภาพตามใจท่านได้สำเร็จ แบบจะเอาอย่างไรดี (มีถามลูกบล๊อคก่อนแต่งซะด้วย) ท่านแน่มาก ทำเอาข้าเกือบตกเก้าอี้แหน่ ส่วนท่านยามสา ซึ่งก็ไม่ยิ่งหย่อนกว่าใครในฮันยาง ท่านนี้เป็นผู้อาสา เฝ้าห้องเฮียบก กะเจ๊ แบบไม่ให้ยุงผ่านไปสักตัว ฟังเสียงลมหายใจที่รอดออกมาอย่างอยากรู้อยากเห็น ประตูนี้มีท่านยามสาและท่านพ่อบ้านควงเท่านั้นที่มีกุญแจเข้าออกได้ ส่งซิ๊กรู้กันแค่สองคน ว่าวางอยู่บนต้นไม้ข้างประตู จะไขต่อเมื่อมาเก็บกวาดห้องและเสริฟอาหารเท่านั้น แบ่งหน้าที่เก็บกวาดไหสุราที่ลูกบล๊อคทำหล่นเกลื่อนกลาด แบบต้อนรับไปบ่นไป เมื่อไหร่เฮียกะเจ๊ จะออกมา เพราะตาของทั้งสองท่านนั้นเป็นญาติกะหลินปิงเข้าไปทุกที ท่านพ่อบ้านควงนั้นใจเย็น อยู่กะและควงกะได้ไม่เคยบ่น ตี 2ตี 3 ก็ไม่หลับๆคาโต๊ะ ฮูหยินเลยปล่อยให้นอนนอกห้องมาแรมเดือนแล้ว ปล่อยให้เป็นพ่อบ้านถาวรไปซะเลย เอาให้เข็ด ท่านยามสา นั้น เหนื่อยกะความบื้อของเฮียบกนัก เลยช่วยสานฝันให้เป็นจริงซะเลย ท่านยามสา พาลูกบล๊อคเตลิดไปไกล ฟิคของท่านนั้นทำเลือดกำเดาไหลไปทั่วรพ. วี๊หว่อๆๆหาเลือดหารถมาช่วยต่อลมหายใจ เพราะแค่ท่านจินตนาการ การแตะแผ่วๆก็สยิวไปไกล นุ่มนวลชวนฝัน แต่พริ้วจนลืมหายใจ กันทั่วบล๊อค ท่านทำได้สำเร็จนะท่านยามสาฯ...อิอิ.. จากการเข้ามาเพ่นพ่านณ.บล๊อค ท่านช่างแปล วอนวอน ทำเอาข้าไม่ได้หลับกลางวันมาเกือบ 3 เดือน ข้ากดเอฟ 5 จนชิน หากเป็นปืนกล ป่านนี้หุ้นคงพรุนเพราะดัชนีข้า แต่ป่าวหรอก ข้าถูกดัชนีจิ้มจนหน้าคว่ำตลอดมา แต่ก็อาศัยที่พักใจแห่งนี้ ย้อมใจให้สู้เว้ย..ในทุกๆวันทุกๆคืน เวลาเหมือนติดปีก ผ่านมาจากวันเป็นเดือนได้อย่างไร ข้าไม่รู้ไม่ได้นับ ได้แต่ชะเง้อรอ การอ่านฟิคมากกว่าอ่านสถานการณ์ตลาดหุ้น ใจมันเหมือนโดนยา ทำให้เสพติดอักษรที่เขาป้อน วันไหนเสพมากก็ยิ้มระรื่น ข้าไม่รู้ว่าทำไมจึงหลงกับตัวอักษรไม่กี่ตัวนี้ บ้าไปซะแล้ว และก็ไม่รู้จะสิ้นสุดเมื่อใด นี่ก็จบซะแล้ว ท่านผอ.บอกจะลา ไปสวีท..พักผ่อนชั่วคราว (มีหยิกแกมหยอก ว่าลาคลอด) ข้าก็พลอยแป่วใจหาย ท่านมีฝั่งมีฝาแล้ว เลยอวยชัยให้พร ขอท่านมีลูกชายน่ารักๆนะคะ ท่านบอกล้อเล่น..ข้า ก็งงๆ..และเข้าใจ จะกู้ร้องบอกใครให้ก้องบล๊อค ว่า ข้าจะทำอย่างไรดี ติดเพื่อน ติดฟิค ติดคำพูดของทุกท่านที่อยู่ในนี้ แวะเวียนมาดูนั่นนี่สักนิดก็ยังดี นั่งยิ้มกะจอคอมฯได้ทู๊กวัน..ข้าคงบ้าไปแล้วล่ะ.. ท่านผอ. วอนวอน ทำงี้ได้อย่างไร ท่านไม่ดีใจหรือที่ดัชนี ความเชื่อมั่นในตัวท่านมันชี้ขึ้นสูงปรี๊ดขนาดนั้น น่าภูมิใจขนาดไหน ใยท่านจึงทิ้ง สำนักพู่กันทอง ได้ลงคอเล่า ไม่มีท่าน ก็ไม่สิ่งจรรโลงใจ สีสันล้วนแล้วแต่มาจากท่านและลูกบล๊อคร่วมด้วยช่วยกัน ท่านดังแล้ว ท่านทราบหรือไม่ เพราะอักษรท่านนั้น ดิ้นได้ค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.140.21 25 กุมภาพันธ์ 2553 21:50:24 น.

ว้า...จบซะละ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ที่แปลให้ได้อ่านกัน   โดย: too IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:19:49 น.

จะไม่แปลภาพวาดและเสียงพิณ 2 ต่อจริงๆๆ หรอคะ เศร้า...   โดย: too IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:19 น.

"จบแบบสวยงาม คนอ่านก็มีความสุขค่ะ ขอบคุณทีมแปลทุกท่านที่สละเวลามาแปลให้ผู้อ่านได้อ่านฟิคดีๆ อ่านแล้วยิ้มและมีความสุขได้ทุกตอน ถึงเวลางานเลี้ยงต้องเลิกราจริงๆแล้วหรือนี่ รู้สึกใจหายเหมือนกัน แต่ก็ยังจะเข้ามาบ้านนี้อีก เพื่อตามเชียร์และเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ยังแต่งเรื่องดีๆมาให้ได้อ่านกัน ขอบคุณอีกครั้ง ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณจากใจ   โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.173.238.187 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:44:01 น.

Thanks a lot K.won won n translation team 2 fulfill everyone wishes/hearts with happiness from ur beautiful work...u r doing great ! hope 2 hear from u soon with upcoming literature wishing u all d best/keep in touch P.S.thanks again K.PPP 4 d gud n useful forward mail   โดย: Reader IP: 125.24.136.241 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:44:53 น.

ว้าว จบแบบ Happy Ending สนุกมากเลยขอรับ ข้าน้อยไม่ได้เข้าบ้านนี้มาเกือบอาทิตย์ได้มั้งขอรับ พอมีเวลาปุ๊บอ่านรวดเดียวเลย3ตอน ข้าต้องยกความดีความชอบให้ท่านผอ ท่านช่างแปลทั้งหลายรวมทั้งท่านผู้เรียบเรียงและพิสูจน์อักษร ที่ทำให้ลูกบล็อคทั้งหลายมีความสุขแบบหาที่ไหนไม่ได้ ...มิตรภาพไม่มีวันจางหายนะขอรับ... ขอบคุณจริงๆขอรับสำหรับสิ่งดีๆที่ทุกคนมีให่แก่กัน ^^   โดย: FC 2moons IP: 118.174.7.59 25 กุมภาพันธ์ 2553 23:24:57 น.

อ่านไปยิ้มไป อะไรจะมีความสุขขนาดนี้ หุหุ ขอบคุณทีมงานหน่วยแพทย์ทุกท่านนะคะ ที่ได้สละเวลาแปลให้คนไข้ใน รพ. ได้อ่านกัน ขอบคุณค่ะ   โดย: Dotiko IP: 222.123.4.193 26 กุมภาพันธ์ 2553 0:22:30 น.

ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณจริงแต่ก็ยังจะติดตามต่อไปเรื่อยๆนะครับ   โดย: Gasta IP: 119.31.121.67 26 กุมภาพันธ์ 2553 0:43:10 น.

จะมีคนแต่งชีวิตหลังแต่งงานต่อมั้ยน้ออออออออออ เฮียจะเกลียมัวหรือเปล่า แล้วเจ๊จะนอนใหนดี แล้วจะมีสาวๆ มาชอบเฮียอีกหรือเปล่านะ หมู่บ้านนี้มักมีเมีย2คนนี่นา ว่าอยากรู้อะ คยองมีจะทำใจได้ป่าวววว เฮ่อ เพ้อใหญ่ ขอบคุณนะครับ และขอบคุณล่วงหน้า อิ อิ   โดย: หัวขโมย IP: 119.31.121.67 26 กุมภาพันธ์ 2553 0:58:02 น.

ไปเชียร์ที่บ้านมุนมา เจอlinkภาพวาดและเสียงพิณ2ที่ท่านผู้แปลให้ ( เศร้าหนักเลย เค้าเขียนว่าอะไรเหยอ )ท่านชั่งมีบุญคุณต่อเรายิ่งนัก สละเวลาเพื่อพวกเราได้รับความสุข การมอบความสุขก็เป็นกุศลอย่างหนึ่ง ขอให้กุศลส่งผลให้ทุกท่านพบแต่ความสุข ก้าวหน้าในหน้าที่ ตัวข้าพเจ้าก็จะยังเข้ามาทุกวัน ไปเรื่อยๆถึงจะโดนไล่ออก ก็ไม่ออก (หน้าด้านชะมัด)   โดย: Gasta IP: 119.31.121.76 26 กุมภาพันธ์ 2553 1:40:18 น.

แว๊กๆๆ วี๊ดๆๆ วิ้ววว ชอบมากๆ กับฉากจบ เฮ้อ..ให้มันได้อย่างนี้สิบก! ลุ้นจนเหนื่อยแทนแล้วนะ หึๆ จบลงแล้วหรือเนี่ย เมื่อมาถึงจุดนี้ก็ใจหายเหมือนกันนะ .............................เอ้าไอ้อู๊อะอิมอะไอเอย เคยบอกไปแล้วนี่เนาะว่า ข้าน้อยมีความบกพร่องทางการแสดงความรู้สึกให้ออกมาเป็นตัวอักษร ได้แต่ขอขอบคุณทุกท่านในนี้ที่ทำให้ข้าน้อยได้...................-_-'' (เซ็งตัวเองจริงๆ เฮ้อ) เวลาที่มันตื้นตันสมองมันเรียบเรียงไม่ทันจริงๆ นะเอ้อ..ไม่เคยเป็นกันบ้างเหรอ   โดย: รัตน์ IP: 115.67.214.101 26 กุมภาพันธ์ 2553 2:42:50 น.

อ่า ฟิคจบแล้ว แต่ คนยังไม่จบ ความสัมพันธ์ของแต่ละคนยังคงดำเนินต่อไป ด้วยความเชื่อ ความชอบ และอะไรอีกหลายๆอย่างให้ห้องนี้ ทำให้ หนีหายไปเฉยๆไม่ได้จริงๆ ยังไงจะติดตามตลอดค่า   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.44.177 26 กุมภาพันธ์ 2553 2:54:18 น.

อ้อ ต้องขอขอบคุณคุณ ppp ด้วยนะคะสำหรับตอนที่ 13 และ 14 ดิฉันอ่านรวดเดียวสองตอนในวันนี้ อิ่มมากเลย ฮ่าๆ มีความสุขค่ะ หลังจากตั้งสติสักพัก ก็ต้องขอขอบคุณคุณท่าน ผอ. ที่มีบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นแหล่งให้พวกเราทุกคนได้มาพบกัน ขอบคุณท่าน มาชู ที่นำฟิคของคุณ OG มาแนะนำและให้เกียรติข้าน้อยได้ร่วมงานกับท่าน ตอนนี้ถึงภารกิจการแปลจะเสร็จสิ้นไปแล้่ว แต่ความผูกพันของเรายังไม่หมดลงแน่นอนค่ะ ขอบคุณท่านโรส ที่คอยเป็นกำลังใจให้กันและกันในยามที่ไฟลนก้น..ฮ่าๆ แต่ของข้าน้อยเป็นไฟเย็นนะท่านท่านโรสเองก็แปลติดจรวดคงไม่ทันได้ร้อน (แต่สว. บางท่านอะดิ ก้นคงแดงไปแล้ว ฮ่าๆ) ท่าน ppp ท่านเป็นดังน้ำที่มาดับไฟให้แก่ช่างแปลไม้ต้นๆ จริงๆ เลยค่ะ แถมยังคอยให้คำชี้แนะในยามที่แปลไม่ออกอีกด้วยขอบคุณมากๆ นะคะ ขอบคุณลูกบล๊อกทุกๆ ท่านค่ะ ทุกเม้นท์ที่ทำให้มีรอยยิ้มและมีความสุข ท่านสุเกียง ท่านสาวก2 มุน ท่านยามควงกะ ท่านapril ท่านโพส ท่านติดหนึบ ท่านเติมเต็ม ท่านเฮวอนนี ท่าน okk ช่วงแรกๆ นั้นที่เราเคยตั้งวงกัน (อ้อ ท่านshadow เชฟประจำบ้านหายไปไหนแล้ว) หรือบางท่านที่เคยได้ตอบเม้นท์ ดิฉันก็ยังไม่ลืม (บางท่านที่ดิฉันไม่เคยคุยด้วยก็ต้องขออภัยในความมั่วนิ่มนะคะ อิอิ) ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ดิฉันไม่ได้เอ่ยนามด้วยนะคะ ที่ร่วมกันแชร์ความสุขค่ะ   โดย: รัตน์ IP: 115.67.214.101 26 กุมภาพันธ์ 2553 3:04:23 น.

ชอบตอนนี้มาก...มาก น่ารักผ่อนคลาย ท่าน3พีสื่อสานได้สนุกสนาน อดอมยิ้มไม่ได้............. ขอบคุณนักแปลทุกท่าน..จากใจจริง .........................................................................   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.89.118 26 กุมภาพันธ์ 2553 7:54:08 น.

และแล้วคอร์สบำบัดภาคสองก็ปิดฉากลง ด้วยความสุขแบบไม่มีอะไรค้างคาใจ...happy happy “ขอบคุณ ทีมแปลทุกท่านนะคะ ท่าน 2 วอน ผอ. ที่น่ารัก, ท่าน Machu Pichu, ท่าน Rosaline, ท่านรัตน์, ท่าน PPP, พี่เฮนี่ที่น่ารัก พิสูจน์อักษรยอดมนุษย์..และเพื่อน ๆ ลูกบล็อกทุกท่าน..ที่ทำให้ รพ. แห่งนี้สมบรูณ์แบบ..แม้ว่าแต่ละท่านจะมาจากที่ต่าง ๆ กัน ไม่ว่าในเรื่องของอายุ ..นิสัย.. ความรู้สึกนึกคิด แต่ละคนก็แต่ละแบบ แตกต่างกันออกไป..แต่ทุกท่านมิอาจจะปฏิเสธได้ว่าเรามีจุดหมายเดียวกัน จึงทำให้ได้มาบรรจบ ณ สถานที่แห่งนี้..(ประหนึ่งสถานที่นี้เหมือนร้านอาหารบุปเฟ่ต์คาบิเนต...ที่เราสามารถหาความสุขในการเลือกรับประทานเป็นยาบำรุงจิตใจให้ผ่องใส ...ไม่ว่าท่านจะชอบกินโจ๊ก ขนมจีบ หรือ อาหารเปรี้ยว หวานมันเค็ม ท่านเลือกได้ ตามแต่ความชอบ ส้มตำไก่ย่าง น้ำตก ลาบก็อร๊อย. .มีหลากหลายอารมณ์ให้เลือก.. .อิอิ...) และแน่นอนว่า..ทีมแปลทุกท่าน หรือ แม้เพื่อน ๆ ที่ให้ comments ล้วนแล้วแต่มีแต่ความจริงใจที่ให้แก่กัน ..แม้บางครั้ง ออกจะเพี้ยน หรือพูดอะไรที่กำกวมไปบ้าง แต่นั่นคือความเฮฮา แบบบริสุทธิ์ใจ...ทุกท่านให้ความสุข สนุกสนาน อบอุ่น ดุจ พี่น้องและญาติมิตร..ขอขอบคุณ และขอบคุณ เจ้าค่ะ..กิ้ว ๆๆ หวังว่าท่าน ผอ. คงไม่ทอดทิ้งพวกเราไปไหนนะเจ้าค่ะ..โดยเฉพาะการวิเคราะห์ว่า ข้าน้อยยังมิหายจากการสร้างโลกรักสามเส้าขึ้นมาในจินตนาการซึ่ง ยังคงต้องได้รับการบำบัดต่อไม่งั้นเซลส์สมองจะเสื่อมถอยเพราะไม่ได้รับการพัฒนาต่อไป...นะเคอะ นะเคอะ..อิอิ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 26 กุมภาพันธ์ 2553 8:57:24 น.

ขอบคุณท่านช่างแปลทุกท่านที่ท่านทั้งหลายได้สละเวลาอันมีค่าของพวกท่านมากลั่นกรองการแปลให้พวกเราได้อ่านกันอย่างมุความสุขไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าการร้อยเรียงตัวอักษรจะทำให้เกิดความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวเล่านี้ ตอนจบท่านก็แปลได้หวานหยดจนนึกภาพตามแบบคู่รักน่ารักที่น่าอิจฉาซะทะลุจอเลยครับ   โดย: ตามมาอ่าน IP: 58.137.30.201 26 กุมภาพันธ์ 2553 10:17:15 น.

ยุนบกยิ้ม จับมือนางข้างหนึ่งขึ้นมาจุมพิต แล้วไล่ไปตามแขนที่กลมกลึง นางพยายามดึงแขนออกด้วยความเขินอาย แต่มันช้าไปเสียแล้ว ยุนบกรั้งนางไว้บนตัก ดึงเข้ามาใกล้จนเกือบชนกับจมูกนางบ้าง “แล้วเจ้าทำอะไรล่ะ? บทเพลงใดที่เจ้าฝันถึง?” “บทเพลงของข้าหรือคะ? ข้าพร้อมที่จะเริ่มเพลงใหม่แล้ว และยังมีบทเพลงอีกมาก ที่ข้าจะร่วมแบ่งปันให้ในวันที่กำลังมาถึงต่อๆไปค่ะ”........................................... .".อือ..........ในวันที่กำลังมาถึงต่อๆไปรึ"ยุนบกขยับหน้าเข้ามาใกล้..เขาเอียงคอและหยีตาเล็กน้อยเพื่อเพ่งมองใบหน้านวล... "ข้าอยากฟังบทเพลงของเจ้าในค่ำคืนนี้เลย..ได้หรือไม่....อือ...และทุกๆคืนด้วยนะ...ฮยาง"เขากระเซ้านาง "บทเพลงแห่งข้า..อาจจะกลายเป็น..บทเพลงแห่งป้า..ในหมู่บ้านก็ได้นะคะ"นางยิ้มตอบอย่างมีเลสนัย... "โอ๊ะ...."ยุนบกขยี้ตาไปมา.."เอ..ข้าว่าจะมีป้าที่ไหนจะงามได้ถึงเพียงนี้เล่า...เจ้าเป็นนางฟ้าตังหาก...ฮยาง..ของ..ข้า....อืกก.." ยุนบกหอมแก้มนางฟ้อดใหญ่.. พร้อมยิ้มอย่างกับได้แต้ม... จองฮยางอมยิ้มให้แด่ความยียวนนั้นของเขา.. "ท่านเมามากแล้ว..ช่างเขียน เชิญพักผ่อนเถอะค่ะ" นางพยายามประคองให้เขานอนลงเบาเบา..... "ม่าย..ม่าย..ข้า..ม่าย....มาว....ข้าจะร้องเพลงให้เจ้าฟังนะคนงาม..อืม..อาจ..เป็น..เพราะเรา..คู่กัน..มาแต่ชาติไหน..จะรักฮยาง...ง..ตลอด..ไป..เป็นลมหายใจ..ของกันและกัน.....อืก.. "เสียงนี้ทำให้นางอ่อนใจยิ่งนัก ทันใดนั้น.. ยุนบกก็รวบตัวนางมากอดรั้งไว้อยู่บนตัวเขาทันที..... แววตาเขาแจ่มใสเป็นประกาย ต่างจากเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง "ช่างเขียนท่านหลอกข้า"นางส่งแววตาตัดพ้อ "โอ๋..ขอขอโทษ..งั้นข้าให้เจ้าทำโทษข้าก็แล้วกันนะ.... "ลงโทษท่านรึ. .อย่างไรดีล่ะค่ะ" มิทันที่เขาจะได้ยินคำตอบใดๆจากนาง ริมฝีปากบางที่สัมผัสเขาอย่างเร้าร้อนนี้...อาจแทนคำตอบในทุกสิ่งก็เป็นได้..................................................................... ........................................................................ เชิญจิ้นกันต่อนะขอรับ....อุ๊ย..ดับเทียนดีกว่าเดี๋ยวมีคนแอบดู ..ขอบคุณที่สละเวลาอ่านฟิคของข้าน้อยนะขอรับ ขอบคุณท่าณ ผอ.และทีมนักแปลทุกท่าน เพื่อนๆพี่น้องทั้งหลาย งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา...ที่นี้เป็นเวปที่ข้าได้แสดง ความเป็นตัวข้าได้ มิตรภาพจะคงอยู่ต่อไปนะขอรับ ...พระคุ้มครอง..................................................   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.89.118 26 กุมภาพันธ์ 2553 11:10:43 น.

จบแบบ Happy ending เจงๆๆ ดูท่า ยุนบก จะเกียมัวตั้งแต่คืนเข้าหอเลยนะนี่ 5555 ขอบคุณท่าน ผอ. ท่านโรส ท่าน รัตน์ ท่าน ppp ท่านมาชู และท่าน เฮนี่ ผู้ทำหน้าที่พิสูจน์อักษร ทุกครั้งที่เข้ามาข้าน้อยสุขใจยิ่งนัก รุ้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่เข้ามา แม้เราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน ข้าน้อยรู้สึกเช่นนั้นจริงๆๆ ขอบคุณทุกท่านที่มอบความสุขให้ข้าน้อยแม้ fic จะจบแต่ความผูกพันของลูกบล๊อกยังคงอยู่และตลอดไป   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.191 26 กุมภาพันธ์ 2553 12:07:56 น.

แวะมาให้กำลังใจทุกท่าน 1 เมนท์ก่อนทำงานค่ะอิอิ   โดย: น้ำ IP: 110.164.187.65 26 กุมภาพันธ์ 2553 12:38:57 น.

กลับมาแล้วครับ ขอบคุณท่านผอ.และทีมแปลมากครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ และจะเป็นแบบนี้ตลอดไปครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.165 26 กุมภาพันธ์ 2553 17:39:52 น.

ขอบคุณมากขอร้าบ ท่านผอ. ท่านppp ท่านรัตน์ ท่านมาชู ท่านโรส สนุกมากขอรับ โดนใจสุดๆขอรับกับประโยคนี้ “บทเพลงของข้าหรือคะ? ข้าพร้อมที่จะเริ่มเพลงใหม่แล้ว และยังมีบทเพลงอีกมาก ที่ข้าจะร่วมแบ่งปันให้ในวันที่กำลังมาถึงต่อๆไปค่ะ” แหม เค้าน่าจะแต่งต่ออีกหน่อยนะ 5555   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 26 กุมภาพันธ์ 2553 21:09:30 น.

ขอบคุณมากครับ ท่านผอ. ท่านppp ท่านรัตน์ ท่านมาชู ท่านโรส อ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ   โดย: Gasta IP: 119.31.121.70 26 กุมภาพันธ์ 2553 22:05:12 น.

โอ๊ะ!!โอ.... จบแล้วนี่ หายไปหายวัน...เพิ่งเข้า เจอจบซะละ   โดย: skool IP: 115.67.126.96 26 กุมภาพันธ์ 2553 22:07:05 น.

สวัสดีทุกคน เจ้าเงาะไม่ Get ตอนนี้ละ ...ยุนบกนั่งตัวตรง ตั้งใจจะหาอาหารให้นางและมองไปยังประตูที่ถูกปิดด้วยดวงตาที่สดใสขึ้น ยิ้มแห้งๆ หันกลับมามองนาง “อ้อ, ข้าคิดว่า เอยองคงมีบางสิ่งที่อยากจะบอกถ้าข้าไม่ทำให้ถูกให้ควร” “โอ๊ะ, ท่านตัดสินใจขั้นสุดท้ายได้แล้ว” “เจ้าช่างเป็นผู้หญิงที่จ้าวอุบายนัก เจ้าคงรู้ว่าประตูนั่นผนึกโชคชะตาของข้าเอาไว้...โอ้ว” งงอะ ประตูอะไรอะ อุบายอะไรอะ ใครทราบช่วยอธิบายหน่อยดิ @-___-"@   โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 26 กุมภาพันธ์ 2553 22:31:09 น.

ฮาๆ ท่านจานอย่างงขอร้าบบบ เฮียคงกลัวว่าถ้าวางอะไรที่ตัวเองหยิบจับในครัวไม่ตรงใจแม่นางเอยอง อาจทำให้นางไม่พอใจก็ได้ขอรับ เพราะครัวนี่คืออาณาเขตของแม่นางเอยองเค้า ^ ^ ประตูนี่คงเป็นประตูตู้กับข้าวมั้งขอรับ แต่เจ้าอุบายนี่ ข้าน้อยก็งงเช่นกัน อ้าว! 555555555 เอ่อ รูปที่อยู่ด้านขวาบนนี่คือ รูปท่านผอ.รุป่าวขอรับ นี่ข้าน้อยถามช้าไปรึป่าวนี่ Y Y หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะขอรับทุกท่าน   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 27 กุมภาพันธ์ 2553 0:20:14 น.

ตอบท่านเจ้าเงาะครับ ประตูห้องนอนนั่นละขอรับ ที่บกพูดแบบนั้นเพราะตั้งแต่ฮยางย้ายมาอยู่กับบก เค้ายังไม่เคยอยู่ในห้องมิดชิดสองต่อสองมาก่อน พอปิดประตูห้องนอนคุยกัน ทำให้กลายเป็นเรื่องที่ไม่สมควร ยุนบกเลยต้องรับผิดชอบแต่งงานด้วยประการฉะนี้   โดย: ulwil (กระรอกสวน ) 27 กุมภาพันธ์ 2553 3:05:29 น.

อ่านจบก็ยังอยากอ่านอีก ข้าเป็นอะไรไปแล้วนี่ ... แล้วทีนี้จะทำยังไงกันล่ะ ไม่... ข้าไม่ยอมหรอก ข้ายึดกุญแจบ้านนี้ได้แล้ว ร่วมกับยามสา ข้าจะขังทุกคนไว้ในนี้ดีกว่า หึหึ ว่าแล้วก็ล๊อกบ้าน แกร๊ก.. เรียบร้อย แต่เอ... มีใครอยู่ข้างในนี่บ้างล่ะนี่ ลืมดู ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยมาขานชื่อเอาละกัน ไปไหนไม่ได้กันอยู่แล้วนี่นา 555   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 27 กุมภาพันธ์ 2553 4:01:07 น.

ย่องเบาเข้าบ้าน.....รีบกลับไปห้องเฮียกะเจ๊เหมือนเดิม แล้วค่อยๆล้มตัวลงนอน....คร่อก Zzzz....(หลับง่ายจิงๆ)   โดย: Rosaline IP: 125.27.143.200 27 กุมภาพันธ์ 2553 4:14:45 น.

บ้าแล้วลุกขึ้นมานั่งเล่นอะไรกันตอนนี้ ไม่ใช่สิไม่ได้นั่งเล่น นั่งหาคน คนที่เคยเล่นด้วยกันตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนบางคนอาจสังเกตเห็นบางคนอาจไม่รู้สึกอะไร แต่มันก็ทำให้ทุกข์ใจที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจะดี หรือไม่ดี หรืออะไรก็แล้วแต่ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย อยากรู้แต่ก็ไม่อยากถาม อยากสนุกไปวันๆ แต่ก็ทำไม่ได้เป็นเพราะเริ่มว่างอีกแล้วรึเปล่า ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในนี้ก็ขอระบายหน่อยนะเรามันก็เป็นแบบนี้แหละ คนที่เห็นกันมานานคงเข้าใจคนที่เอาแต่ใจคนนี้อย่าถือสาเลยนะ รักทุกคนนะ แต่จะให้ทุกคนรักเราคงเป็นไปไม่ได้สินะ เฮ้อ 2 won ท่านฟังอยู่เปล่า   โดย: oui IP: 203.144.144.165 27 กุมภาพันธ์ 2553 4:53:38 น.

ท่านoui ตามหาดอกไม้อยู่หรือท่าน ข้าน้อยเอาใจช่วย ขอให้ดอกไม้กลับมาเร็วๆนะท่าน   โดย: ulwil (กระรอกสวน ) 27 กุมภาพันธ์ 2553 6:42:00 น.

ตอบท่านเจ้าเงาะ OG เขียนมาเท่านี้เอง คนแปลก็งงเหมือนกัน เลยไม่ได้ลง บทบรรยายต่อ ทำไมต้องมองไปที่ประตูแล้วพูดถึงเอยอง แล้วก้อ โอ้ว... แต่คำตอบที่วิแคะกันมา คิดว่าถูกแล้วนะ 555   โดย: ppp IP: 115.67.109.220 27 กุมภาพันธ์ 2553 7:21:43 น.

ขอบคุณ สาวก 2มุน คุณ ulwil คุณ ppp ที่ให้ความกระจ่าง สวัสดีทุกคน คุณ oui เจ้าเงาะก็เคยเป็นแบบคุณ oui นะ เล่นกระทู้ คุยโต้ตอบกันไปมาแล้วก็มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นผ่านตัวอักษร ทั้งสุข ทุกข์ ประทับใจ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ   โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.165 27 กุมภาพันธ์ 2553 11:47:42 น.

อ่า ท่านยามสาท่านบอกว่ารูปข้างบนเป็นรูปท่านผอ หรือขอรับ ข้าน้อยเพิ่งรู้นะเนี่ย แต่เห็นหน้าท่านนิดเดียวเอง   โดย: FC 2moons IP: 118.174.39.207 27 กุมภาพันธ์ 2553 12:16:19 น.

คนเยอะเหมือนกันแฮะ สำหรับวันหยุดต่อเนื่อง นึกว่าจะหนีเที่ยวกันหมดแล้วซะอีก หวัดดีทุกท่านคร๊าบ... ว่าแต่เจ้าของบ้านไม่อยู่นี่เน๊อะ เหลียวซ้าย.. แลขวา.. ไม่อยู่จิงๆด้วย แหะๆ ข้าเอาอาหารกลางวันมาฝากน่ะ เชิญแขก รึไทยก็ได้ ร่วมวงกันนะขอรับ รายการอาหารตามนี้นะขอรับ แกงส้มปลากระบอก ไข่เจียวกุ้งสับ ผัดผักหวานน้ำมันหอย ข้าวสวยร้อนๆ โอป่ะท่าน อ่อ ท่านที่อยู่ในห้องแชทน่ะ เชิญด้วยนะขอรับเดี๋ยวจะหิว....   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 27 กุมภาพันธ์ 2553 12:23:47 น.

พ่อบ้านยามควง หายไปนานเลยนะคะ พักหลังไม่ค่อยมาเสริฟอาหารให้ลูกบล็อกเลย แต่วันนี้มีมาแล้ว ก็ขอรับสักหน่อยนะคะ น่ากินทุกอย่างเลย กะลังหิววววววว ขอเยอะหน่อยนะคะ ควบเช้ากะกลางวัน ยามควงคงไม่ว่านะคะ อิอิ   โดย: haewonny IP: 125.24.161.183 27 กุมภาพันธ์ 2553 13:34:33 น.

อ่ะ..แอบอยู่หลังตู้ห้องเฮียกะเจ๊ของพวกท่าน หลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ตัว ตื่นมาโดนท่านพ่อบ้านควงปิดห้องซะเระ ห้องมันมืด ข้าเห็นแต่แวะตาสะท้อนแสงหลายสิบคู่ จะไปจับจะไปงม ก็กลัว..ผีเสื้อและดอกไม้รอบข้าง.. เมื่อไหร่จะเช้านะ.. มองไม่เห็นเลย ท่านพ่อบ้านมาไขกุญแจให้ข้าออกไปที....   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 14:46:10 น.

Cinderella's sister Kiss Scene Vote!! //www.moonsthailand.com/smf/index.php?topic=697.0   โดย: ข่าวฝากประกาศ IP: 118.172.242.10 27 กุมภาพันธ์ 2553 15:04:29 น.

เพื่อน..กันนั้นคือใคร กาลครั้งหนึ่ง ชายคนหนึ่งมีเพื่อนเกลออยู่ 3 คน เกลอคนที่ 1 เขารักมาก ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเกลอคนนี้ เกลอคนที่ 2 เขารักรองลงมาจากคนแรก เกลอคนที่ 3 เขาไม่สนใจ และไม่เคยทำอะไรเพื่อเกลอผู้นี้เลย ต่อมาในไม่ช้าไม่นาน เขาก็ได้ตายลง ความที่จิตเขาผูกพันกับอยู่กับเกลอคนที่หนึ่ง เขาจึงไปหา แต่เกลอคนนี้ไม่ไยดีเขาเลย เขาพูดด้วยก็ไม่ยอมเจรจาตอบ เขารู้สึกเสียใจมาก นึกเสียดายว่าขณะที่มีชีวิตอยู่ เขาไม่ควรทุ่มเทเพื่อเกลอคนนี้ จากนั้นเขาจึงไปหาเกลอคนที่ 2 เกลอผู้นี้ดีกว่าเกลอคนแรกตรงที่ตามไปส่งเมื่อเขาเดินทางไปปรโลก แต่ส่งเพียงครึ่งทางก็กลับ คงมีแต่เกลอคนที่ 3 เท่านั้นที่ติดตามเขา และร่วมเดินทางไปกับเขาตลอดเส้นทาง ไม่เคยทอดทิ้งเขาแม้เพียงอึดใจเดียว หลังจากอ่านจบขอถามนะว่า รู้ไหมว่าเกลอคนที่ 1 , 2 และ 3เป็นใครกันบ้าง ลองคิดกันก่อนนะ แล้วค่อยดูเฉลย เกลอคนที่ 1 คือ ทรัพย์สมบัติ เพราะเวลาเรามีชีวิตอยู่ เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา แต่พอเราตายมันก็ไม่ไปกับเรา แถมเราพูดด้วย มันก็ไม่พูดกับเรา เกลอคนที่ 2 คือ ลูกเมีย ญาติพี่น้อง เพราะพอเราตาย เขาก็ทำบุญให้เรา ทำศพให้ แปลว่า เขาไปส่ง เราแค่ครึ่งทาง เกลอคนสุดท้าย คือ บุญกับบาป เมื่อเราตายไป เราไม่สามารถเอาอะไรไปด้วยได้ ยกเว้นเพียงแค่บุญ กับบาปเท่านั้นที่จะตามเราไป เพราะฉะนั้น เราต้องเอาใจใส่เกลอคนที่ 3 ให้มากๆ โดยเฉพาะ คนที่ ชื่อนายบุญ ส่วนนายบาป เราต้องหนีให้ไกล อย่าได้เอาไปเป็นเพื่อนร่วมทางโดยเด็ดขาด จำไว้ว่าใครที่มัวหลงใหลเอาใจแต่เกลอคนที่หนึ่งจึงเป็นคนโง่ หลังจากอ่านจบแล้วได้แง่คิดอะไรกันบ้างไหมคะ ถ้าจะดี อ่านจบแล้วช่วยส่งต่อให้คนที่ยังไม่ตื่นตัวอีกหลายๆคนด้วยค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 15:56:08 น.

....คำพยากรณ์โชคชะตา.....ผู้ที่เกิดวันเสาร์... ผู้ที่มีกำเนิดเกิดในวันเสาร์ ตามตำนานโหราศาสตร์ท่านกล่าวว่า ผู้ที่กำเนิดเกิดในวันเสาร์ ได้ถูกสร้างขึ้นด้วยพระยาเสือโคร่ง 10 ตัว ด้วยอำนาจ พระเวทย์มนต์อันศักดิ์สิทธ์ของพระศิวะผู้เป็นเจ้าเสือทั้ง 10 ตัว ได้กลายสภาพเป็นเทพเจ้าผู้ทรงอิทธิฤทธิ์ขี่เสือโคร่ง มีรัศมีสีแดงช้ำเลือด รุ่งเรืองถูกมอบอำนาจหน้าที่ให้อยู่ประจำรักษาทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีลักษณะสีสรรดำคล้ำ ดังนั้นอุปนิสัยใจคอของผู้ที่มีกำเนิดเกิดในวันเสาร์ จึงค่อนข้างมีความคิด มีสติปัญญาเข้มแข็ง.....ไม่ยอมคนง่ายๆ รักเกียรติยศ และระวังภัย...... มีอำนาจหรือ พาลพาโล...ไม่ค่อยจะยอมอ่อนข้อใครง่ายๆ...รูปร่างสง่าน่าเกรงขาม มีสติปัญญาไหวพริบแหลมคม.......กล้าได้กล้าเสีย...จะดีที่สุดกับคนที่ถูกอกถูกใจ หรือมีนิสัยตรงกัน จะร้ายที่สุดกับผู้มีนิสัยตรงกันข้าม มีอุบายกลมายาสลับ ซับซ้อน มีโทษะร้ายแต่หายเร็ว เป็นผู้อดทนต่อความลำบากตรากตรำเป็นที่สุด อยู่ใกล้กับญาติพี่น้องมิสู้ดีนัก มักจะมีการโต้เถียงผิดใจไม่ค่อยจะยอมกัน หวังพึ่งญาติพี่น้องมิได้เลย จะต้องก่อร่างสร้างตนเอง....มีปฎิภานในการโต้ตอบ ...ติดจะมีนิสัยมุทะลุอวดดี....ด้อๆรั้นๆอยู่เสมอ ชอบการยกยอสรรเสริญ..... เจรจาพาทีแข็งกระด้าง ในชีวิตจะพบกับการทะเลาะวิวาทตีรันฟันแทง... อยู่ในที่ใดมักมีศัตรูคอยคิดอิจฉาริษยาอยู่เสมอ...และมักจะไม่ค่อยลงรอย กับใครง่ายๆ.... และบางคนมักชอบคุยโอ้อวดตนเองจนเกินตัว.... ประกอบกิจการทุกชนิดจะก้าวไปอย่างช้าๆ กิจการบางอย่างเป็นไปอย่างช้าๆอย่างน่าเบื่อหน่ายกว่าจะได้เลื่อนหน้าที่ หรือการงานแต่ละอย่าง จะต้องได้รับอุปสรรคก่อนทุกครั้งอย่างน่าเวียนหัว....ในบางขณะมักทำให้ดวงชะตาเศร้าใจในความหวังดีที่ล่วงไปและสิ่งที่ผ่านมา เจ้าดวงชะตาจะดิ้นรนขยันหมั่นเพียร เพื่อเอาชนะในอุปสรรคก่อนทุกๆชนิดเสมอ แต่คำว่าโชคดีนั้นจะปรากฎว่าขึ้นอย่างช้าๆ....แต่ว่าเมื่อเป็นผลแล้วมักจะมั่นคงหนักแน่น....เป็นหลักแก่ตาโลก... ทรัพย์สินเงินทองนั้น ถึงคราวประหยัด มักจะเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวแน่นที่สุด หากไม่จำเป็นจริงๆแล้วเกือบจะไม่ยอมจ่ายให้ใครง่ายๆเสียเลย แต่ ถ้าลงได้จ่ายก็จะจ่ายอย่างสะบั้นหั่นแหลก....บางครั้งมีความหุนหันใจเร็วในเรื่องเกี่ยวกับการเงินการทอง จะทำให้เจ้าดวงชะตาพบกับความฝืดเคืองแร้นแค้น อย่างน่าสงสาร มักชอบคิดโครงการใหญ่โตจนเกินความสมควร หรือกำลังเงิน (งานอาชีพ) ของผู้ที่กำเนิดเกิดในวันเสาร์ ถ้าเป็นราชการ เหมาะในการ ทำราชการประเภทการเกษตรกรรม ครู แพทย์ การช่างประเภทเครื่องจักร เครื่องยนต์กลไกต่างๆ...ถ้าเป็นพ่อค้า เหมาะแก่การค้าขายประเภทของกินของ ใช้ หรือเครื่องก่อสร้างทุกชนิด หรือการประมูลรับเหมาประเภทของเก่าจะดีมาก ...ถ้าเป็นคนสามัญธรรมดาๆ ควรประกอบอาชีพการเพาะปลูก ทำไร่ ทำนา ทำสวน และเลี้ยงสัตว์ทุกประเภท..จะเกิดผลดี ...ถ้าเป็นกรรมกร ควรประกอบอาชีพเกี่ยวแก่การขับรถ และการขนส่ง จึงจะเหมาะสม สำหรับผู้ที่เกิดในวันเสาร์ ไม่ควรประกอบอาชีพเกี่ยวแก่การเงิน หรือ ตำแหน่งสุหบัญชี หรือนายหน้าค้ำประกัน เพราะจะเกิดการเสียหายอย่างร้ายแรง (มิตร) ที่ควรคบค้าสมาคมสำหรับผู้ที่เกิดวันเสาร์นี้ ควรคบกับผู้ที่เกิดวันพุธ (พุธกลางคืน) คือวันราหู จึงจะเกิดประโยชน์ และสามัคคีเป็นอันดี (วันศุกร์) เป็นวันมหาลาภกับวันเสาร์ จะทำงานมงคลใดๆทุกชนิด เป็นต้นว่า ปลูกบ้าน แต่งงาน ทำบุญอายุ ขึ้นบ้านใหม่ ไปหาโชคลาภ หรือติดต่อกับคนใน กิจธุระสำคัญ แม้การเดินทางโยกย้ายที่อยู่ ที่อาศัยควรทำในวันศุกร์นั้ จะเป็นศิริ มงคลดี มีความสุขความเจริญทำกินขึ้นแลฯ.....   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:11:57 น.

คำพยากรณ์โชคชะตา ผู้ที่เกิดวันอาทิตย์ พระครูวิฑิตธรรมสาร(หลวงพ่อวัดบ้านหมี่) อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี ผู้ที่ถือกำเนิดเกิดวันอาทิตย์ ย่อมมีชะตากรรมเป็นไปตามพระเคราะห์ต่างๆ ที่แทรกประจำเป็นระยะๆ ทั้งนี้ไม่จำกัดว่าวันอาทิตย์ในปีใดๆ ดาวพระอาทิตย์ จึงมีกำลัง 6 เป็นดวงดาวดวงเดียวที่มีกระแสร์ธาตุร้อนแรงที่สุด พระอาทิตย์เป็น ธาตุไฟกรดดวงใหญ่ มีอำนาจร้อนแรงมาก กล่าวตามตำราโหรศาสตร์ว่า ถูกสร้างขึ้นด้วยราชสีห์ 6 ตัว ฉะนั้นอุปนิสัยใจคอ ติดจะใจร้อน และมีปัญญาแจ่มใส เข้าใจเหตุการณ์ต่างๆได้ดี มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด แต่ติดจะดื้อๆรั้นๆ มีอารมณ์ที่ทำอะไรจะหุนหันพลันแล่น ใจเร็วด่วนได้ เป็นผู้เข้าใจการเจรจาพาที กล้าได้กล้าเสีย ในบางขณะถ้าได้ใจจะเย็น จะเย็นอย่างไม่ทันเหตุการณ์เสียเลย แต่เมื่อถูกเร่งในเหตุต่างๆจะร้อนใจ พลุ่งพล่านที่สุด รักอิสระเสรี มีเมตตาศรัทธาในบุญกุศล น้ำใจมักเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่แก่ญาติพี่น้อง มิตรสหาย เมื่อเยาว์มักเป็นผู้อาภัพ ทำบุญแก่คนไม่ค่อยจะได้ผล เขามักจะเนรคุณในภายหน้าอยู่เสมอ เก็บทรัพย์เงินทองไม่ค่อยจะมั่นคง แต่มีวิธีหาเงินไ้วมาก และมักชอบจับจ่ายใช้สอยอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง เป็นผู้มีความคิดไว นิสัยโกรธง่ายหายเร็ว ติดจะมีเชิงเจ้าชู้ ต้องการ ความเริญในชีวิต มักจะใฝ่ฝันถึงการงานใหญ่ หรืออำนาจวาสนาที่รุ่งเรืองใน อนาคต ใจคอกล้าหาญ ไม่ค่อยจะเกรงต่ออุปสรรคใดๆ มีเหตุร้ายเกิดขึ้นเฉพาะหน้ามักยินดีต่อสู้จนถึงที่สุด จะต้องอาศัย ลำแข้งก่อสร้างตัวเองในชีวิต และมักล้มลุกคลุกคลานหลายครั้ง กิจการต่างๆ มักเสียหายเพราะความใจร้อนของตนเองเสมอ ฉะนั้นผู้ที่เกิดวันนี้ จะทำอะไรทั้งหมดควรใช้เหตุผลใคร่ครวญให้ดี จึงจะเกิดผลสมความปรารถนา ในบั้นปลายชีวิตจะมั่งมีบริบูรณ์ไปด้วยธนสมบัติ จะได้รับความอุปถัมภ์ค้ำชูจากผู้ใหญ่ดียิ่ง (งานอาชีพ) ของผู้ที่เกิดวันอาทิตย์เหมาะในงานราชการ ครู นักปกครอง การค้าประเภทเครื่องจักรกล การประมูลหรือการอบรมกิจการองค์การต่างๆ เช่นตัวแทนประกันชีวิต หัวหน้างานวิศวกรรม สถาปนิก อักษรศาตร์ เป็นต้น ส่วนงานประเภท ทำการประมง หรือทำนา ทำไร่ ไม่ค่อยถูกต้องกับดวงชะตาของผู้ที่เกิดวันอาทิตย์นี้นัก ถึงจะทำได้ก็มักจะเกิดผลไม่เท่าที่ควร (การตั้งเรือนชาน) สถานที่อยู่ ควรสร้างในที่โอ่โถง หรือที่โปร่งโร่งสวยงาม จึงจะเป็นศิริมงคลแก่ผู้ที่เกิดวันนี้ ......สถานที่อยู่นี้ควรเลือกหาสถานที่ราบ หรือเนินดินที่สูง พอเหมาะ และอย่าให้ใกล้ที่ลุ่มหรือบ่อน้ำมากนัก....จึงจะเจริญแก่ผู้มีดวงชะตาดังกล่าวนี้ (มิตร) ที่ควรคบค้าสมาคม ควรจะคบกับผู้ที่เกิดในวันพฤหัสบดี จึงจะเกิดผลสามัคคีดี เจริญขึ้นในภายหน้า (วันศุกร์) เป็นวันอุบาทว์ เพราะเป็นกาลกิณี ไม่ควรทำงานมงคล แม้การเดินทางไกล ไปธุระกิจสำคัญๆ ก็ควรงดในวันนี้ ผู้ที่เกิดวันอาทิตย์ขอเตือนว่าจะดำเนินชีวิตหรือประกอบกิจการงานใดๆ จงอาศัย ผู้ใหญ่เป็นที่ปรึกษาหารือ จึงจะได้รับผล ชีวิตจึงจะราบรื่น อาชีพประเภทราชการนั้นดี แพทย์ ครู จงเลือก ส่วนอาชีพเลือกสวน ไร่ นา ค้าขาย เป็นมัชฌิมปานกลาง อาชีพประมงสัตว์เลี้ยง ไม่ค่อยสู้ดีนัก หากควรเว้นได้ให้เว้นเสีย อย่างไรก็ดีผู้เกิดวันอาทิตย์จงจำไว้.... 1. การวางใจเพื่อนฝูง หรือคนอื่นจนเกินไป และเชื่อคนง่าย มีความเพียรเป็นครั้งคราว 2. ทำอะไรติดจะลวกๆ 3. ใช้จ่ายไม่คิดหน้าคิดหลัง สิ่งเหล่านี้คือข้อบกพร่องถ่วงความเจริญแก่ตนเอง ขอให้จงพยายามคิดและสำนึกเสมอและจงพยายามขจัดปัดเป่าข้อบกพร่องเหล่านี้เสียให้หมดไป ท่านจึงทวีความเจริญ เป็นหลักฐานยิ่งๆขึ้นไป สมความมุ่งมาตรปรารถนาทุกประการแลฯ ผู้มีกำเนิดเกิดวันอาทิตย์นั้นจะหาคู่ครองให้มีความสุขความเจริญในอนาคต ควรจะเลือกหาผู้มีกำเนิดเกิดในวันพฤหัสบดี วันพุธ วันจันทร์ จึงจะสมพงษ์เป็นศิริมงคล มีความสุขตลอดชีวิตดีนักแลฯ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:38:15 น.

มหาทักษาวันเกิด วันอาทิตย์ ห้ามใช้สีฟ้า สีที่ดีคือสีเขียวกับสีแดง ห้ามทำการวันศุกร์ และนั่งหันหน้าทางทิศเหนือ เพราะทิศเหนือเป็นกาลกิณี ของคนวันอาทิตย์ * ทิศใต้เป็นศรี ดี * ทิศตะวันตกเฉียงเหนือเป็นมนตรีดี * ทิศตะวันออกเฉียงใต้เป็นเดช ดี นอกนั้นไม่เป็นไร   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:41:51 น.

ลืมลงของคนเกิดวันเสาร์มีต่อท้าย แก่แล้วมองไม่เห็นอ่ะขอโทษด้วย (ของคนเกิดวันเสาร์นะคะ) (วันพุธ) กลางวัน เป้นวันกาลกิณี ห้ามทำกิจการทุกชนิดในวันนี้ จะอัปมงคล ไม่เจริญแก่ตนแลฯ.... (ทิศ) ที่ไม่ควรไปประกอบอาชีพ หรือตั้งหลักฐานของผู้ที่เกิดในวันเสาร์ คือ ทิศตะวันตก หรือทิศใต้ ทำกินไม่ขึ้น หรือตั้งหลักฐานคอยล้มละลายไม่ดีแลฯ.. (ทิศตะวันออก หรือ ทิศเหนือ) เป็นทิศที่ดี หากไปตั้งหลักฐานทำมาหากิน ในทิศที่กล่าวนั้น จะเป็นศิริมงคล ทำมาหากินเจริญงอกงามสมบูรณ์พูนผลมั่นคงดี เรื่องราวของผู้มีกำเนิดเกิดวันเสาร์นั้น จะมีชีวิตที่รุ่งโรจน์ไปด้วยอำนาจวาสนา และการเงิน ปรารถนาสิ่งใดสมความประสงค์ แต่บริวารลูกหลานไม่ค่อยอยู่ในโอวาท มีลักษณะค่อนข้างว่ายากสอนยาก มีข้าทาสคนใช้มักจะชอบเป็นคนพาล มักโมโหโทโสร้าย เป็นผู้มีปัญญาฉลาด และไหวพริบทันคน รู้ทันต่อเหตุการณ์ หรือคาดการณ์อนาคตได้ถูกต้อง ไม่ค่อยจะผิดพลาด กระทำกิจการใดชอบเผชิญต่อเหตุการณ์ยุ่งยากเสียก่อน เมื่อสำเร็จแล้วจะเป็นหลักฐานมั่นคงดี หรือเป็นที่ชอบใจของประชาชนทั้งหลาย มักเป็นคนมีอายุยืนนาน แต่มักเป็นโรคประสาท หรือไตพิการ หรือโรคกองลมเป็นประจำ.. ข้อบกพร่องมักเป็นคนชอบคุยโอ้อวดความดีจนเกินไป 1. คิดโครงการกว้างขวางใหญ่โตจนเกินความสามารถ1. ใจเร็วหุนหันจับจ่ายใช้เงินทองขาดความยั้งคิด1. เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงที่จะนำตนไปสู่ความเสื่อมเสีย.... ดังนั้นจึงขอเตือนว่า จะประกอบกิจการใดๆ จงมีสติเยือกเย็นสำรวมจิตใจให้มั่นคง ใคร่ครวญ และใช้ความปราณีตให้ดี อย่ามานะถือตนในทางที่ผิด... ประกอบกิจการใดๆ จงใคร่ครวญไตร่ตรองให้รอบครอบอย่าใจร้อนจนเกินไป จึงจะเกิดผลสวัสดีแก่ตนในภายหน้าเป็นแน่แท้ฯ. อนึ่งผู้เกิดวันเสาร์นั้นมีนิสัยชอบลุ่มหลงเพลิดเพลินในเรื่องทรัพย์สมบัติจนลืมตัว ผู้ที่เกิดในวันเสาร์หากมีความประสงค์ จะหาคู่ครองให้มีการสัมพันธ์เพื่อเป็นคู่ครองที่ดีมีความสุขความเจริญไปในอนาคต ภายหน้าให้พิจารณาเลือกผู้ที่เกิด ในวันอาทิตย์ วันอังคาร วันพุธ จะเป็นคู่ครองที่มีความสุขตลอดชีวิตแลฯ.... วันพุธกลางคืน ห้ามใช้สีแสด สีที่ดีคือสีเทาสัมฤทธิ์, สีสลัว,สีเปลือกมังคุด ห้ามทำการวันพฤหัสบดี และนั่งหันหน้าทางทิศตะวันตก เพราะเป็นทิศกาลกิณีของคนวันพุธกลางคืน * ทิศตะวันออกเป็นศรี ดี * ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นมนตรีดี * ทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นเดช ดี นอกนั้นไม่เป็นไร วันเสาร์ ห้ามใช้สีเขียว สีที่ดีคือสีฟ้า (สีประจำตัว) สีดำ, สีม่วง,สีน้ำเงิน ห้ามทำการวันพุธ และนั่งหันหน้าทางทิศใต้ เพราะเป็นทิศกาลกิณี ของคนวันเสาร์ * ทิศเหนือเป็นศรี ดี * ทิศตะวันออกเฉียงใต้เป็นมนตรีดี * ทิศตะวันตกเฉียงเหนือเป็นเดช ดี นอกนั้นไม่เป็นไร   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:53:36 น.

จบแล้วเสียดายจังแต่มีความสุขนะที่อ่านชอบมากก   โดย: R2M IP: 180.180.31.231 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:59:08 น.

วันพุธกลางคืน ห้ามใช้สีแสด สีที่ดีคือสีเทาสัมฤทธิ์, สีสลัว,สีเปลือกมังคุด ห้ามทำการวันพฤหัสบดี และนั่งหันหน้าทางทิศตะวันตก เพราะเป็นทิศกาลกิณีของคนวันพุธกลางคืน * ทิศตะวันออกเป็นศรี ดี * ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นมนตรีดี * ทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นเดช ดี นอกนั้นไม่เป็นไร ***(อันนี้เป็นของคนเกิดวันพุธกลางคืนนะคะ )*** เฮ้อ พอดีมีเพื่ออีกเว็บถาม ก็ตอบไปแบบรวมๆ พอเราก๊อบมานี่ ก็เลยจะคัทแก้ออกก็แก้กระทู้ของที่นี่ไม่ได้ พอแค่นี้ดีกว่า ข้าชักเบลอกะตัวหนังสือเยอะๆ ขออภัยด้วยนะคะ ...*.*   โดย: สุเกียง IP: 125.24.177.75 27 กุมภาพันธ์ 2553 17:03:07 น.

จบซะแล้ว Happy ด้วย แต่ก็สงสาร คยองมีเหมือนกันเนอะ ขอขอบคุณคณะผู้แปลทุกๆท่านมากๆนะค่ะ ที่สร้างความสุขให้ทุกคนค่ะ   โดย: ployzaku IP: 203.144.144.164 27 กุมภาพันธ์ 2553 19:33:48 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงสำหรับบทความธรรมะดีๆเรื่องเกลอ อนุโมธนาสาธุกับการให้ครั้งนี้นะคะ "สพพทานํ ธมมทานํ ชินาติ ธรรมทานชนะการให้ทานอื่นทั้งปวง " ปล. อยากได้คำพยากรณโชคชะตาคนที่เกิดวันอื่นๆ ต่อด้วยได้มั๊ยคะ ค่อยๆ เม้นก็ได้ค่ะ ไม่รีบร้อน กลัวว่าท่านจะตาลายอีก   โดย: haewonny IP: 118.173.98.157 27 กุมภาพันธ์ 2553 20:44:20 น.

hey hey ท่าน Won Won ท่านหายไปไหนเล่า ท่านทิ้งพวกเราไว้อย่างนี้ไม่ได้นา มารับพวกเราไปด้วยกันดิ ไมเงียบกันไปหมดนิ =|--------|= @^___^@/'')   โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 27 กุมภาพันธ์ 2553 21:02:57 น.

สวัสดีขอรับทุกท่าน สบายดีกันอยู่ไหมเอ่ย   โดย: FC 2moons IP: 118.174.10.176 27 กุมภาพันธ์ 2553 21:39:56 น.

มันยาวนะท่านเฮนี่ กลัวคนอื่นอ่านแล้วเบื่อ เพราะเป็นคำพยากรณ์เก่าแก่ ไม่เหมือนของหมอดูยุคใหม่นะท่าน อันนี้เป็นของพระค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 21:41:09 น.

เงียบจัง เงียบจัง สงสัยไปแชทกันหมด   โดย: mai.ka IP: 114.128.31.132 27 กุมภาพันธ์ 2553 21:53:40 น.

......พระเครื่องประจำวันเกิด ...... วันอาทิตย์ สิทธิการิยะ ท่านว่าคนเกิดวันอาทิตย์นั้นเป็นคนมีความมาดมั่น มุ่งมั่นในงาน มีความว่องไว แต่มักฉุนเฉียวง่าย การตัดสินใจมักขาดความยั้งคิด โบราณจารย์ท่านจึงให้พระพุทธปางถวายเนตรเป็นพระประจำวันเกิด เนื่องจากปางถวายเนตร เป็นปางยืนพิจารณาธรรมอันปิติ ในท่าสำรวม หมายถึงการกระทำอย่างมีสติ ดังนั้นเมื่อดาวอาทิตย์ เป็นตำแหน่งลักขณาที่มีอำนาจอยู่ในตัว พระเครื่องที่ผู้เกิดวันอาทิตย์ควรอาราธนาเพื่อความเป็นศิริมงคลนั้น ควรจะเป็นพระพิมพ์ที่ผ่านความร้อนจากไฟ เนื่องจากจะช่วยหนุนธาตุประจำตัว และโดยเฉพาะอย่างยิ่งควรเป็นพระปางมารวิชัย เนื่องจากเป็นพระพิมพ์ ที่พระพุทธเจ้าทรงเอาชนะพญามาร เนื่องจากเจ้าชะตาผู้เกิดวันอาทิตย์ เป็นผู้ที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจประกอบอาชีพ จึงมักมีศัตรูหรือ อริ พระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันอาทิตย์ได้แก่ พระรอด ลำพูน , พระดง ลำพูน , พระขุนแผน กรุวัดบ้านกร่าง จังหวัดสุพรรณบุรี , พระหลวงพ่อโต กรุบางกระทิง พิมพ์มารวิชัย , พระกริ่งคลองตะเคียน อยุธยา , พระกรุวัดตะไกร อยุธยา , พระกรุขรัวอีโต้ วัดเลียบ กทม. ฯลฯ สรุป สำหรับคนที่เกิดวันอาทิตย์ พระคู่กายควรจะเป็น พระนั่งศิลปแบบนั่งมารวิชัย เป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:02:55 น.

วันจันทร์ สิทธิการิยะ ท่านว่าคนที่เกิดวันจันทร์ เป็นคนมีเสน่ห์ เป็นที่รักแก่บุคคลทั้งหลาย โกรธง่ายหายเร็ว ทำการสิ่งใดมักละเอียด เหมาะสำหรับงานด้านศิลปะวิทยา แต่เป็นผู้ใจน้อย อ่อนไหว ทำให้ขาดอำนาจและวาสนา โบราณจารย์จึงให้พระปางห้ามญาติเป็นพระประจำวันจันทร์ เพราะดาวจันทร์ความคิดสับสน ปางนี้จึงเหมือนเตือนเจ้าชะตา ผู้ที่กำเนิดในตำแหน่งลัขณาดาวจันทร์นี้ ดุจพระพุทธองค์ห้ามญาติทั้งสองฝ่ายแย่งน้ำซึ่งกันและกัน เมื่อวันจันทร์เป็นวันที่มีเสน่ห์ แต่ขาดซึ่งอำนาจและวาสนา พระเครื่องที่เหมาะสำหรับ ผู้ที่เกิดวันจันทร์ ควรจะเป็นตระกูล พระยอดขุนพล เนื้อพระทำด้วยตะกั่วแก่ ดีบุก ปรอท (ชินเงิน) ตะกั่วเดือน ( ตะกั่วสนิมแดง) พระในชุดนี้ โบราณจารย์ท่านถือว่า เสริมบารมีในอำนาจยิ่งนัก พระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันจันทร์ ได้แก่ พระในตระกูลเนื้อชิน อาทิเช่น พระร่วงหลังรางปืน จังหวัดสุโขทัย , พระร่วงหลังลายน้ำ จังหวัดลพบุรี , พระเชตุพน จังหวัดสุโขทัย , พระพิจิตรข้างเม็ดกรุเขาพนมเพลิง , พระกรุวัดราชบูรณะจังหวัดอยุธยา ฯลฯ สรุป สำหรับท่านที่เกิดวันจันทร์ พระคู่กายควรจะเป็น พระยอดขุนพล พระกรุต่างๆ เป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:24:40 น.

วันอังคาร สิทธิการิยะ ท่านว่าเป็นคนมุทะลุดุดัน มักเจ้าอารมณ์โมโหร้าย โกรธเคืองขุ่นอันตราย แต่เป็นคนรักจริง เอาจริงเอาจังต่อสิ่งที่ตนเองกระทำ โบราณจารย์ ท่านจึงให้พระปางไสยาสน์ เป็นพระปางประจำวันเกิด เพราะพระพุทธเจ้าไสยาสน์นั้นหมายถึงตอนที่พระพุทธองค์ท่านเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน คำว่านิพพาน เป็นว่า เย็น ดังนั้นเมื่อผู้ที่เกิดวันอังคารมีอารมณ์ร้อน จึงควรมีพระประจำวันคือ พระนอนเย็นอนุสติ เตือนใจให้รู้จักความเยือกเย็น ส่วนพระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันอังคาร นั้นควรเป็นพระผงพุทธคุณ เนื่องจากเป็นพระที่มิได้ผ่านความร้อน อีกทั้งพุทธานุภาพ ขององค์พระ จะช่วยให้จิตใจเยือกเย็น เป็นสมาธิ สามารถบรรเทาธาตุโทสะจริต แห่งฤกษ์ชะตาวันเกิดได้ พระเครื่องที่เหมาะสมสำหรับผู้ที่เกิดวันอังคารได้แก่ พระผงในตระกูลสมเด็จ อาทิเช่น พระสมเด็จวัดระฆัง , พระสมเด็จวัดบางขุนพรหม , พระสมเด็จวัดเกศไชโย รวมถึงพระผงคณาจารย์ต่างๆ เช่น พระปิสันธ์วัดระฆัง พระวัดสามปลื้ม พระวัดท้ายตลาด พระวัดพลับ พระผงวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ฯลฯ สรุป สำหรับคนที่เกิดวันอังคาร พระคู่กายควรจะเป็นพระเนื้อผงต่างๆ เป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:33:51 น.

พระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันอาทิตย์ได้แก่ พระรอด ลำพูน , พระดง ลำพูน , พระขุนแผน กรุวัดบ้านกร่าง จังหวัดสุพรรณบุรี , พระหลวงพ่อโต กรุบางกระทิง พิมพ์มารวิชัย , พระกริ่งคลองตะเคียน อยุธยา , พระกรุวัดตะไกร อยุธยา , พระกรุขรัวอีโต้ วัดเลียบ กทม. ฯลฯ สรุป สำหรับคนที่เกิดวันอาทิตย์ พระคู่กายควรจะเป็น พระนั่งศิลปแบบนั่งมารวิชัย เป็นดีที่สุด ............................................... ขอบคุณท่านสุเกียง เอ้อว่าแต่ มีซักองค์มั้ย ขอๆ อิอิู^-^   โดย: skool IP: 111.84.126.102 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:35:39 น.

วันพุธ สิทธิการิยะ คนที่เกิดวันพุธแยกเป็นสองนัย กล่าวคือ พุธกลางวันอย่างหนึ่ง พุธกลางคืนอย่างหนึ่ง พุธกลางวันนั้น ท่านว่าเป็นคนมีฝีปากกล้า ค้าขายคล่องแคล่ว เดินทางเก่ง ติดต่อสื่อสารกับผู้ใดมักได้ลาภเสมอ แต่มักทำคุณคนไม่ขึ้น ทำดีสิ่งใด มักไม่มีใครเห็น โบราณจารย์ท่านจึงได้ให้พระปางอุ้มบาตร เป็นพระประจำวันเกิดในวันพุธกลางวัน หมายถึงการบิณฑบาตร โปรดสัตว์ โดยมิได้เห็นแก่พระราชามหากษัตริย์หรือขอทานยาจก แม้ผู้ใดปรารถนาในกุศล ท่านโปรดเท่าเทียมกัน จึงเป็นอนุสติ แก่เจ้าชะตาผู้เกิดในวันพุธกลางวัน ว่าแม้ทำความดี มิมีได้เห็น ก็ไม่ต้องใส่ใจ พุธกลางคืนนั้น ท่านว่า เป็นคนลึกลับมีความรู้ความสามารถในสิ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถ มักจะมีลางสังหรณ์ทราบการณ์ล่วงหน้า แต่มักไม่ค่อยมีคนเข้าใจเวลามีปัญหา โบราณจารย์ท่านจึงให้พระปางป่าเลไลย์เป็นอณุสติ เนื่องจากพระปางนี้ เป็นปางที่พระพุทธเจ้าทรงเบื่อหน่ายพระสาวกที่ขัดแย้งกัน พระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปเพียงลำพัง ณ ป่าเลไลย์ มีช้างป่ามาถวายกล้วย และ ลิงมาถวายน้ำผึ้ง ฯลฯ สำหรับพระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันพุธกลางวันนั้น เนื่องจากวันพุธเป็นฤกษ์แห่งการทำกิน พระเครื่องที่เหมาะสมนั้นควรเป็นพระประเภทลีลา หรือปางลีลาเสด็จกลับจากดาวดึงส์ มีความหมายแห่งความก้าวหน้า อาทิเช่น พระกำแพงเพชรลีลา พิมพ์ต่างๆ เช่น ลีลาเม็ดขนุน , ลีลาพลูจีบ , ลีลากลีบจำปา , ลีลาเมืองสวรรค์ ชัยนาท ลีลายี่สิบห้าพระพุทธศตวรรษ พุทธมณฑล ฯลฯ สำหรับพระเครื่องที่เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันพุธกลางคืนนั้น เนื่องจากลักษณะวันนั้น ผู้ที่เกิดวันพุธกลางคืนมักมีสัมผัสพิเศษ และมีลางสังหรณ์มากกว่าวันอื่น ดังนั้น นอกจากพระเครื่องพระพิมพ์ที่อาราธนาแล้วควรจะมีเครื่องราง เสริมดวงได้ป้องกันอาถรรพ์ต่างๆ ซึ่งคนที่เกิดในวันนี้ สัมผัสได้ง่าย ตัวอย่างเครื่องรางที่ควรพกพา เช่น ราหูอมจันทร์ หลวงพ่อน้อย วัดศรีษะทอง , ตะกรุดคณาจารย์ต่างๆ , ลูกอมผงพุทธคุณ ฯลฯ สรุป สำหรับท่านที่เกิดวันพุธกลางวัน พระคู่กายคือ พระยืนปางลีลาต่างๆ สำหรับท่านที่เกิดวันพุธกลางคืน พระคู่กายคือ พวกเครื่องรางแบบต่างๆ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:37:28 น.

วันพฤหัสบดี สิทธิการิยะ คนที่เกิดวันพฤหัสฯนั้นท่านว่า เป็นคนมีปัญญาชาญฉลาด มีความยุติธรรมเที่ยงตรง มีความรู้กว้างขวาง ชอบเรียนรู้ ใจเอื้อเฟื้อ แต่เป็นคนไม่ยอมคน ไม่ฉ้อฉลจนเป็นคนสังคมแคบ ด้วยความที่เป็น ผู้มีความรู้มีปัญญา โบราณจารย์จึงให้พระปางสมาธิเป็นพระประจำวันเกิด เนื่องจากหมายถึงการเจริญสมาธิอันหมายถึงปัญญา สำหรับพระเครื่องที่เหมาะสมกับผู้ที่เกิดวันพฤหัสฯนั้น เนื่องจาก เป็นผู้ที่มีปัญญา มีความรู้กว้างขวาง พระพิมพ์ที่ช่วยเสริมดวงวาสนานั้น โบราณท่านว่า พระปางเปิดโลก ท่านถือว่าเป็นพระแห่งปัญญา เหมาะสำหรับผู้ที่เกิดวันนี้เป็นที่สุด พระพิมพ์นี่นี้ ที่มีชื่อเสียงอาทิเช่น กรุเตาเรียง จ.สุโขทัย พระร่วงเปิดโลกพิมพ์เม็ดทองหลาง จ.กำแพงเพชร ฯลฯ สรุป สำหรับท่านที่เกิดวันพฤหัสฯ พระคู่กายคือพระยืนปางเปิดโลกเป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:39:00 น.

วันศุกร์ สิทธิการิยะ คนที่เกิดวันศุกร์นั้นท่านว่าเป็นคนราคะจริตสูง เป็นคนหลงในสิ่งสวยงาม ชอบของสวยของงาม ทำงานประณีต โบราณจารย์ ท่านจึงให้พระปางรำพึง เป็นอณุสติเตือน ปางรำพึงนั้น ตามพุทธประวัติเป็นปางที่พระพุทธองค์ พิจารณาธรรมสังเวช หมายถึง อสุภกรรมฐาน ด้วยเหตุนี้ ผู้ที่เกิดวันศุกร์จึงควรมีพระปางรำพึงไว้เป็นอณุสติไว้ ไม่ให้หลง สำหรับพระเครื่องที่เหมาะสมกับผู้ที่เกิดวันศุกร์นั้น จึงควรเป็นพระปิตตาภควัมปติ เพื่อเป็นลักษณะอณุสติเตือนใจ มิให้หลงในสิ่งต่างๆ และเสริมดวงโชคลาภวาสนา จะไหลมาอย่างที่คาดไม่ถึง พระพิมพ์ปิตตาภควัมปติที่มีชื่อเสียงอาทิ เช่น พระภควัมปติ ของหลวงพ่อแก้ว จ.ชลบุรี พระภควัมปติของหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง จ.นนทบุรี ฯลฯ สรุป สำหรับท่านที่เกิดวันศุกร์ พระคู่กาย ควรจะเป็นพระปิตตา มหาอุตม แบบต่างๆ เป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:40:24 น.

ขอบคุณนะครับได้รู้เรื่องพระเครื่งด้วย ที่นี้สาระเยอะ นอกเหนือจากfic แล้ว   โดย: Gasta IP: 119.31.121.73 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:05:45 น.

วันเสาร์ สิทธิการิยะ ท่านที่เกิดวันเสาร์ ท่านว่าเป็นคนจริงจังกับชีวิต พูดจริงทำจริง ภายนอกดูดุดันแต่ภายในใจเป็ฯคนใจอ่อน แต่เป็นคนที่หาคนทำร้ายได้ยากยิ่ง เนื่องจากตำแหน่งลักขณาดาวนี้ดวงแข็ง โบราณจารย์ถือว่า คนเกิดวันเสาร์นั้นดวงแข็งไม่มีผู้ใดทำร้ายได้ จึงถือเอาพระปางนาคปรกเป็นพระประจำวันเกิด เนื่องจากหมายถึง พระยามุจรินทร์นาคราช มาแผ่พังพาฬป้องกันภยันตรายต่างๆแก่พระพุทธองค์ สำหรับพระเครื่องที่เหมาะสมสำหรับผู้ที่เกิดในวันเสาร์ เนื่องจากดาวเสาร์ เป็นคนจริงจังเคร่งเครียด พระพิมพ์ที่เสริมดวงของผู้ที่เกิดวันนี้นั้นควรจะเป็น พระที่ทำจากว่านอันเป็นคุณลักษณะที่เย็นและบริสุทธิ์จากธรรมชาติ อาทิเช่น พระว่านหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ปัตตานี , พระกำแพงว่านหน้ากอง หน้าเงิน พระว่านจำปาศักดิ์ ประเทศลาว , พระมหาว่านขาว มหาว่านดำ สำนักเขาฮ้อ พัทลุง ฯลฯ สรุป สำหรับท่านที่เกิดวันเสาร์ พระคู่กายควรเป็น พระเนื้อว่าน เป็นดีที่สุด   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:08:49 น.

ขอบคุณเช่นกันค่ะ คุณ Gasta ค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:09:56 น.

ราศีเมษ ราศีเมษ เจตจำนงค์คงความคิด ด้วยจริตโทสะแกร่งแรงหนักหนา อันความโกรธนั้นเหมือนไฟโหมพัดมา โบราณว่าทำใจเย็นเช่นวารี อันพระพิมพ์ที่สวมคล้องต้องโฉลก ไร้เรื่องโศกโศกาพาสุขศรี ต้องสร้างจากเนื้อผง ทรงทวี และต้องมีซุ้มครอบแก้วแววประธาน เช่นสมเด็จมากมาย หลากหลายวัด สารพัดพิมพ์นิยมชมสถาน อาราธนาพาชื่อรื่นสราญย์ ไม่แผ้วพาลกาลวิโยคไร้โศกเอย ราศีเมถุน อีกเมถุน คุ้นเคยว่าเชยชิด รูปสนิทคนแนบแน่นแสนสับสน ดาวดวงนี้มีตำนานว่าธาตุลม ว่าชื่นชมรูปสวยรวยปัญญา ต้องคล้องพระปิตตามหาอุตม์ จะได้หยุดหูเบาเขลาหนักหนา ปิดจริตปิดกายคล้ายมารยา องค์ท่านพาให้พ้นทุกข์เสริมสุขใจ ราศีกรกฏ กรกฏ ธาตุน้ำชำนาญนัก ล้วนประจักษ์เงินทองไม่ผ่องใส ดาวดวงนี้เก็บเงินทองไม่ก้องไกล เนื่องจากไม่ประมาณการงานพอตัว จักต้องคล้องพระพิมพ์ที่เสริมทรัพย์ ตามตำรับโบราณกล่าวว่าเจ้าสัว อีกพระสังกัจจายน์หมายติดตัว สิ่งที่ชั่วไม่สามารถผ่านพบพา ราศีสิงห์ อันว่าสิงห์ นั้นโบราณท่านขานรับ ให้สดับ ธาตุไฟในเวหา ให้ร้อนรุ่มสุมทรวงดวงกายา จำต้องหาของดีที่ดับไฟ อันพระพิมพ์ที่สมควรจะสวมคล้อง ควรจะต้องเป็นพิมพ์นางอัชฌาสัย พิษณุโลก กำแพง แรงเหลือใจ เพราะท่านให้เมตตาพาเย็นทรวง ราศีกันย์ อีก กันย์ นี้เป็นราศีที่ใจอ่อน จิตรอนรอนพลิ้วไหวไปแดนทรวง ไม่หนักแน่นเหมือนแผ่นดินหินทั้งปวง หาสิ่งถ่วงดวงจิตใจให้พอดี โบราณว่าพระดีที่น่าคล้อง ควรจะต้องสร้างจากชิน-ดินสุกศรี ในตระกูล ยอดขุนพล สนทวี ล้วนแต่มีคุณต่อท่านสำคัญจริง ราศีตุลย์ ราศีตุลย์ เดือนตุลา พาใจคิด ท่านว่าจิตใจแน่นหนาดั่งแข้งสิงห์ ทำการงานล้วนตั้งใจทำสิ่งจริง ใครจะชิงชังอย่างไรไม่ต้องการ อันพระพิมพ์ที่ควรจะคู่บุญ จะช่วยหนุนบารมีศรีตระหว่าน ควรจะเป็นพระกำแพงแรงต้องการ ขนานนามมีเราไว้แล้วไม่จน ราศีพิจิก อันพิจิกแมงป่องส่องดวงเนตร พึงสังเกตชะตานี้มีสับสน เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้ายหลายระคน แต่อดทนเป็นเลิศแต่เกิดมา บารมีพระพุทธคู่ควรนั้น สิวลี ถวัลย์ควรสรรหา อีก พระแก้ว คู่เมืองปฏิมา สมจรรยาคล้องไว้ใส่มงคล ราศีธนู อันธนูทำงานมักผลาญเปลี่ยน ไม่ชอบเวียนสาระวนโกลาหน เพราะทำกิจไม่สนิทกับนายตน เพราะเป็นคนชอบเหตุผลปนประมาณ ราศีนี้ควรมีพระสามพี่น้อง บุญประคองครรชิตคิดสนาน ของลำพูนมีสร้างปางบันดาล ล้วนกล่าวขานมาประสบพบตัวตน ราศีมังกร อันมกรชอบคนึงถึงจริต ว่าชอบคิดแบกโลกโฉลกผล อีกชอบคิดแง่ร้ายแก่กายตน ต้องผจญความคิดผิดผันแปร จำต้องหาพระอุ้มบาตรเข้ามาคล้อง เพื่อประคองชะตาตนพ้นกระแส จะวัดไหนกรุใดก็ได้แล มงคลแก่ตัวท่านนิรันดร ราศีกุมภ์ ราศีกุมภ์ พุ่มโชคโฉลกศรี เหมือน นทีในคณโฑโล่ห์อักษร จิตใจกว้างอย่างวารีมีสังกร ประภาภรณ์ค่อยระวังดั่งใจตน อย่าไว้ใจผู้ใกล้ให้สนิท จะพาลผิดการงานรำคาญผล อันพระเครื่องควรคู่แก่ตัวตน เถลิงผลควรกราบกำราบไป คือพระรูปราชามหากษัตริย์ จักรพรรดิ์พระองค์ใดใส่เฉิดฉาย บารมีพระองค์ท่านพลันเสริมกาย ให้ผ่อนคลายไพรีล้างบางอับจน ราศีมีน ราศีมีนปลาคู่ดูสดชื่น ชะตารื่นราบเรียบเปรียบฉงน เมื่อต้นดีปลายร้ายสายสากล พามงคลประกอบนำฉ่ำหทัย ทั้งพระกริ่งพระชัยวัฒน์ทัศนา แสนโสภางามส่องปล้องไฉน ราศีนี้ควรมีคล้องป้องกันภัย ถูกโฉลกไฉไลสดใสเอย   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:16:44 น.

ว้าววว ท่านหมอดู(ท่านสุเกียง)มาเอง ขอบคุณมากขอรับ   โดย: Fc 2moons IP: 118.174.10.176 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:35:45 น.

ฮวงจุ้ยที่นอน... พิจารณาฮวงจุ้ยของตำแหน่งเตียงนอน - 1. เตียงนอนใต้ไฟ ( ศีรษะมีไฟส่อง ) - ทำให้ปวดศีรษะง่าย เครียดง่าย หรือมีเรื่องร้อนใจเสมอ - 2. เตียงนอนอยูใต้คาน - ทำให้ต้องรับภาระหนัก มีเรื่องให้แก้ปัญหาอยู่เสมอ - 3. เตียงนอนมีเสาบังอยู่ทั้ง 2 ข้าง - เหมือนถูกบีบจากเสา มีแต่เรื่องเครียดอยู่ตลอดเวลา - 4. เตียงนอนตรงประตูทางเข้าออก - ป่วยออดๆแอดๆเสมอ - 5.เตียงนอนตรงประตูห้องน้ำ - ป่วยด้วยโรคช่องท้อง เช่น มดลูก ท่อปัสสาวะ ต่อมลูกหมาก อัมพาต - 6. เตียงนอนวางลอยๆ กลางห้อง - เหมือนเมรุเผาศพ คนเดินผ่าได้รอบข้าง เป็นการจัดวางที่อันตรายได้รอบทิศ ทาง ถือว่าไม่เป็นมงคลอย่างยิ่ง - 7. กระจกแผ่นใหญ่ส่องเตียงนอน - ป่วยง่าย ทำให้ตกใจง่าย เหมือนถูกผีหลอกทั้งๆที่เป็นตัวเอง การป่วยจะเป็นการ ป่วยเรื้อรัง - 8. วางเตียงนอนไว้ใต้บันได - ถือว่ารับแต่ของสกปรก หรืออัปมงคลไว้ตลอดเวลา เป็นลักษณะกดทับ แก้ปัญหายาก - 9. เตียงนอนใต้แอร์ส่วนหัวเตียง - ศีรษะจะถูกกดทับ **.(การใช้อัญมณีประจำวันตนตามวันเกิด) .** ผู้เกิดวันอาทิตย์.....ควรใช้....พลอยสีส้ม ผู้เกิด วันจันทร์.......ควรใช้...เพชร มุกดา คริสตัล มุก ผู้เกิด. วันอังคาร.....ควรใช้...ทับทิม และ พลอยสีม่วงแดง ผู้เกิด วันพุธ..........ควรใช้...มรกต นาคสวาท เขียวส่อง พลอยสีเขียว ผู้เกิด. วันพฤหัสบดี.. .ควรใช้...บุษราคัม อัญมณีสีเหลือง และสีน้ำผึ้ง ผู้เกิด วันศุกร์ ........ควรใช้....ไพลิน ผู้เกิด วันเสาร์.........ควรใช้....นิล ***(ผู้เกิดวันใดห้ามใช้อัญมณี)*** ดังนี้ เกิดวันอาทิตย์........ห้ามใช้.....ไพลิน เกิดวันจันทร์...........ห้ามใช้.....พลอยสีส้ม และ โกเมน เกิดวันอังคาร..........ห้ามใช้.....เพชร มุก คริสตัล และ มุกดา เกิดวันพุธ.............. ห้ามใช้.....ทับทิม และ พลอยสีม่วงแดง เกิดวันพฤหัสบดี........ห้ามใช้.....นิล เกิดวันศุกร์...............ห้ามใช้.....พลอยสีม่วง เกิดวันเสาร์..............ห้ามใช้.....มรกต และ พลอยสีเขียว เกิดวันพุธกลางคืน.....ห้ามใช้.....บุษราคัม *** (สีที่เกี่ยวกับดวงดาว) *** อาทิตย์...............ครองสี.......ส้ม จันทร์..................ครองสี...... ขาว และ นวล อังคาร.................ครองสี.......ชมพู หรือ ม่วงแดง พุธ......................ครองสี.......เขียว กับ เขียวแก่ เขียวคล้ำ พฤหัสบดี..............ครองสี.......เหลือง สีน้ำผึ้ง สีน้ำตาล ศุกร์.....................ครองสี........ฟ้า สีขาง สีคราม เสาร์.................... ครองสี.......ดำ สีเทา สีคล้ำ มฤตยู...................ครองสี........ม่วงคราม เนปจูน..................ครองสี........แดง เลือดนก พลูโต...................ครองสี........แสด เกตุ และ ราหู.........ครองสี.........ม่วง แบคคัส.................ครองสี........เขียวอ่อน ***(สีประจำวันเกิดประกอบอาภรณ์)***...( เสื้อผ้า ) เกิดวัน อาทิตย์..........(รัตนาภรณ์)...........สีแดง (ทับทิม) เกิดวัน จันทร์............(เศวตภรณ์)............สีขาว (มุกดา) เกิดวัน อังคาร...........(ตามพาภรณ์)..........สีชมพู (โกเมน) เกิดวัน พุธ................(อินทนิล) ..............สีเขียว (มรกต) กลางวันใช้สีเขียว กลางคืนใช้สีดอกตะแบก เกิดวัน พฤหัสบดี ........(ปิตาภรณ์).............สีเหลืองอ่อน (ไพฑูรย์) เกิดวัน ศุกร์............... (ปภัสสราภรณ์) ......สีหยาดน้ำ (เพชรน้ำค้าง) เกิดวัน เสาร์................(กัณหาภรณ์) .........สีดำมัน (นิลดำ) *** (สีของดาวพระเคราะห์กับพาหะนะทรง) *** 1.พระอาทิตย์.......ทรงภูษา...สีแดง.....ถือพระขรรค์.........ทรง.ราชสีห์ 2.พระจันทร์..........ทรงถูษา...สีขาว.....ถือพระขรรค์แก้ว...ทรง.ม้าขาว 3.พระอังคาร.........ทรงภูษา...สีชมพู....ถือพระขรรค์........ทรง.ควาย 4.พระพุธ.............ทรงภูษา...สีเขียว.....ถือขอช้าง...........ทรง.ช้าง 5.พระพฤหัสบดี.....ทรงภูษา...สีเหลือง...ถือไม้เท้า........... ทรง กวาง 6.พระศุกร์............ทรงภูษา...สีน้ำเงินอ่อน..ถือไม้เท้า.......ทรง วัว 7.พระเสาร์............ทรงภูษา...สีดำ........ถือพระขรรค์........ทรงเสือ 8.พระราหู.............ทรงภูษา..สีม่วงคล้ำ...ถือคทา..............ทรง นกฮูก 9.พระเกตุ.............ทรงภูษา...สีทอง.......ถือพระขรรค์.......ทรงพญานาค ***(เลขโชคประจำวันเกิด)**ของผู้เกิดวันต่างๆดังนี้ 1.ผู้เกิดวันอาทิตย์......เลขโชคประจำตัว.......1-6-8 และ 4-7-2 2.ผู้เกิดวันจันทร์........เลขโชคประจำตัว........2-5-3 และ 7-0-5 3.ผู้เกิดวันอังคาร.......เลขโชคประจำต้ว........3-8-9 และ 5-9-4 4.ผู้เกิดวันพุธ............เลขโชคประจำตัว........4-7-2 และ 8-1-2 5.ผู้เกิดวันพฤหัสบดี....เลขโชคประจำตัว........5-9-4 และ 1-6-8 6.ผู้เกิดวันศุกร์...........เลขโชคประจำตัว.......6-2-1 และ 3-8-9 7.ผู้เกิดวันเสาร์..........เลขโชคประจำตัว.......7-0-5 และ 6-2-1 *********************************** ปีชวด....(ธาตุน้ำ) 1912...1924...1936...1948...1960...1972...1984 ปีฉลู......(ธาตุดิน) 1913...1925...1937...1949...1961...1973...1985 ปีขาล.....(ธาตุไม้) 1914...1926...1938...1950...1962...1974...1986 ปีเถาะ.....(ธาตุไม้) 1915...1927...1939...1951...1963...1975...1987 ปีมะโรง...(ธาตุดิน) 1916...1928...1940...1952...1964...1976...1988 ปีมะเส็ง...(ธาตุไฟ) 1917...1929...1941...1953...1965...1977...1989 ปีมะเมีย...(ธาตุไฟ) 1918...1930...1942...1954...1966...1978...1990 ปีมะแม....(ธาตุดิน) 1919...1931...1943...1955...1967...1979...1991 ปีวอก......(ธาตุทอง) 1920...1932...1944...1956...1968...1980...1992 ปีระกา.....(ธาตุทอง) 1921...1933...1945...1957...1969...1981...1993 ปีจอ........(ธาตุดิน) 1922...1934...1946...1958...1970...1982...1994 ปีกุน........(ธาตุน้ำ).... 1923...1935...1947...1959...1971...1983...1995 *********************************** (ธาตุที่เสริมกัน และ ข่มกัน) ทอง.....ก่อเกิด....น้ำ.... (.ทอง.....ข่ม.....ไม้ ) น้ำ.......ก่อเกิด....ไม้......(.น้ำ........ข่ม.....ไฟ ) ไม้.......ก่อเกิด....ไฟ......(.ไม้.......ข่ม......ดิน ) ไฟ.......ก่อเกิด....ดิน......(.ไฟ.......ข่ม......ทอง ) ดิน.......ก่อเกิด....ทอง.....(.ดิน......ข่ม.......น้ำ ) ************************************* (หมายเลข).......(ความสัมพันธ์)........(หลักห้าธาตุ)........(ทิศ) 1 และ 6............ร่วม ญาติ.................ธาตุ น้ำ..............ทิศ เหนือ 2 และ 7............ร่วม อุดมการ............ธาตุ ไฟ..............ทิศ ใต้ 3 และ 8............ร่วม ผูกพัน...............ธาตุ ไม้..............ทิศ ตะวันออก 4 และ 9............ร่วม มิตร..................ธาตุ ทอง............ทิศ ตะวันตก 5 และ 10...........ร่วม สัมพันธ์.............ธาตุ ดิน..............ทิศ กลาง *********************************** (เลือก)....ชั้นอาคาร....และ....เลขชั้น...ที่เป็นธาตุ 1. น้ำ.......5. ดิน......... 9. ทอง.......13. ไม้ 2. ไฟ..... .6. น้ำ...........10. ดิน.......14. ทอง 3. ไม้.......7. ไฟ...........11. น้ำ........15. ดิน 4. ทอง.....8. ไม้...........12. ไฟ ****************************** (ความสัมพันธ์ระหว่างปีเกิดและหลักห้าธาตุ) ชวด...ธาตุ น้ำ...(น้ำ...ชอบ...ทอง)...น้ำ..ไม่ถูกกับ..ดิน..(ไม้..เป็นกลางกับ..ไฟ) ฉลู....ธาตุ ดิน...(ดิน..ชอบ...ไฟ)....ดิน...ไม่ถูกกับ..ไม้..(ทอง.เป็นกลางกับ..น้ำ) ขาล..ธาตุ ไม้....(ไม้..ชอบ...น้ำ)....ไม้....ไม่ถูกกับ..ไฟ.(ทอง.เป็นกลางกับ..ดิน) เถาะ..ธาตุ..ไม้....(ไม้..ชอบ..น้ำ)....ไม้....ไม่ถูกกับ..ไฟ.(ทอง.เป็นกลางกับ..ดิน) มะโรง..ธาตุ..ดิน..(ดิน..ชอบ..ไฟ)...ดิน...ไม่ถูกกับ..ไม้.(ทอง..เป็นกลางกับ..น้ำ) มะเส็ง..ธาตุ..ไฟ..(ไฟ..ชอบ..ไม้)...ไฟ...ไม่ถูกกับ..น้ำ.(ดิน..เป็นกลางกับ..ทอง) มะเมีย..ธาตุ..ไฟ..(ไฟ..ชอบ..ไม้)..ไฟ...ไม่ถูกกับ..น้ำ.(ดิน..เป็นกลางกับ..ทอง) มะแม...ธาตุ..ดิน..(ดิน..ชอบ..ไฟ)..ดิน..ไม่ถูกกับ..ไม้).(ทอง..เป็นกลางกับ..น้ำ) วอก...ธาตุ..ทอง..(ทอง..ชอบ..ดิน)..ทอง..ไม่ถูกกับ..น้ำ.(ไฟ..เป็นกลางกับ..ไม้) ระกา..ธาตุ..ทอง..(ทอง..ชอบ..ดิน)..ทอง..ไม่ถูกกับ..น้ำ.(ไฟ..เป็นกลางกับ..ไม้) จอ.....ธาตุ...ดิน...(ดิน..ชอบ..ไฟ)...ดิน...ไม่ถูกกับ..ไม้.(ทอง..เป้นกลางกับ..น้ำ) กุน....ธาตุ...น้ำ....(น้ำ...ชอบ..ไม้)...น้ำ...ไม่ถูกกับ..ดิน.(ไม้..เป็นกลางกับ..ไฟ) ************************************* (ตารางเกี่ยวกับทิศ......บุคคล.....และตัวเลขตามหลักโป๊ยก่วย) ( ทิศ ) ( บุคคล ) ( ตัวเลข ) ตะวันออก.................(เจิ้น)........ ลูกชายคนโต..................3 ตะวันออกเฉียงใต้......(สวิ้้น).........ลูกสาวคนโต ..................4 ใต้ .........................(หลี) .........ลูกสาวคนกลาง ...............9 ตะวันตกเฉียงใต้........(คุน)..........แม่หรือหญิงเจ้าของบ้าน.....2 ตะวันตก..................(ตุ้ย)..........ลูกสาวคนเล็ก..................7 ตะวันตกเฉียงเหนือ....(กาน).........พ่อหรือชายเจ้าของบ้าน......6 เหนือ......................(ข่าน)........ลูกชายคนกลาง................1 ตะวันออกเฉียงเหนือ...(เกิ้น)........ลูกชายคนเล็ก..................8 ********************************** ................0...1 0...4--------0..5 --------- 0...2. ................0...3 (ลักษณะของฐานที่..7) ......ด้านหน้า...1...ธาตุ..น้ำ .......ด้านขวา...2...ธาตุ..ดิน ......ด้านหลัง...3....ธาตู..ไฟ ......ด้านซ้าย...4....ธาตุ..ลม ......ด้านกลาง..5....อากาศ ************************** ........(ถนนเปรียบเสมือนน้ำที่ไหลเข้าออก)............ 1. ถนนหน้าบ้านซ้ายยาว==ขวาสั้น===ประตูหน้าบ้านอยู่ขวา 2. ถนนหน้าบ้านขวายาว==ซ้ายสั้น===ประตูควรอยู่ด้านซ้าย 3. ถ้าถนนหน้าบ้านด้านซ้ายแทมาด้านขวา หรือสูงกว่าด้านขวา ประตูบ้านควร ....อยู่ด้านขวา 4. ถ้าถนนหน้าบ้านด้านขวาเทมาด้านซ้าย หรือสูงกว่าด้านซ้าย ประตูบ้านควร ...อยู่ด้านซ้าย 5. ในกรณีที่ถนนด้านขวาสูงกว่า หรือ ยาวกว่าด้านซ้าย....แล้วประตูบังเอิญไปอยู่ ....ด้านขวานั้น มีวิธีแก้ก็คือให้กั้นฉากหลังประตู...หรือเอาไม้กระดานกั้น ....จะเปลี่ยนประตู ที่ด้านขวาให้เป็นประตูที่อยู่ด้านซ้ายได้ทันที ....เพียงจำไว้เป็นหลักว่า.... เมื่อ...1. เมื่อน้ำหรือถนน...รวมตัวอยู่ข้างหน้า...ประตูควรอยู่ตรงกลาง ........2. เมื่อน้ำหรือถนน...มาจากทางขวา..ควรเปิดประตูด้านซ้ายรับ ........3. เมื่อน้ำหรือถนน...มาจากทางซ้าย..ควรเปิดประตูด้านขวารับ ส่วนวิธีเปลี่ยนประตูตำแหน่งนั้นเพียงแต่ตั้งฉากกั้นก็ใช้ได้แล้ว.......... ********************************* ............(จิ้งจกและคนจาม)...................... ข้างหน้ามีชัยไปเถิด.....ข้างหลัง ห้ามไป ไม่ดี ข้างซ้ายมีชัยไปเถิด.....ข้างขวา ห้ามไป ไม่ดี ข้างบน ห้ามไป...........จิ้งจกไต่เท้า จะมีชัย ไปเถิดดี. ********************************** .........บุคคลสอนยาก 4 จำพวก............ 1. ครูสอนยากเพราะท่านเป็นผู้รู้ 2. พระสอนยากเพราะดื้อ 3. คนแก่สอนยากเพราะผ่านโลกมานาน 4. เด็กปัญญาอ่อนสอนอย่างไรก็ไม่เข้าใจ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 27 กุมภาพันธ์ 2553 23:58:03 น.

ธาตุทอง คือการดำเนินชีวิตอยู่ด้วย ความกตัญญู สำนึกในบุญคุณแห่งสรรพสิ่งทั้งปวง ปฏิบัติดำเนินชีวิต ด้วยความเที่ยงธรรม ปราศจากความลำเอียงและมีความกล้าหาญในวิถีทางที่ถูกต้อง เพื่อแก้ไขมิให้มีความ วิบัติ เสื่อมโทรม ไม่เจริญงอกงามแห่งชีวิต หรือ "สูญสิ้น" ธาตุน้ำ คือการดำเนินชีวิตอยู่ด้วยสติปัญญา ปัญญาธรรม คือมีสติปัญญาหยั่งรู้ เท่าทันวัฎจักรแห่งทุกข์ มีการศึกษาหาความรู้ เพื่อเข้าใจในต้นเหตุแห่งปัญหา เพื่อแก้ไขสภาพความวุ่นวายไม่สงบความชั่วร้ายแห่งจิตใจ และสถานการณ์ต่างๆ ของ "ผีสิง" ธาตุไม้ คือการดำเนินชีวิตด้วยความ เมตตา ต้องการให้ผู้อื่นมีความสุข กรุณา ปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ มุทิตา ยินดีด้วยในความสุขสำเร็จของผู้อื่น อุเบกขา คือการวางใจเป็นกลางไม่ลำเอียง หรือ"พรหมวิหาร4" เพื่อแก้ไขแปรสภาพ ของความเป็นสิ่งหมองใจในชีวิตแปรเป็นสภาพเป็นความเบิกบานใจ มีสมาธิและสุขปิติเพื่อก่อให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองในปัญญา และในวาจาเป็นคุณประโยชน์ต่อตนเองและสังคมให้เจริญวัฒนาก้าวหน้าสืบไป ธาตุไฟ คือการดำเนินชีวิตอยู่ด้วย จริยธรรม อันดีงามได้แก่ การประพฤติตนให้มีความ สุภาพเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน กริยามารยาทดีงาม มีคุณสมบัติพรั่งพร้อมทั้ง กาย วาจา และใจ เพื่อแก้ไขมิให้เกิดความหลงผิด มั่วอบายมุข เกิดความเดือดร้อน ที่เป็นอุปสรรคเดือดร้อนต่างๆ ของ "โทษภัย" ธาตุดิน คือการดำเนินชีวิตอยู่ด้วย ความซื่อสัตย์ สุจริตมีความสุขุม หนักแน่น รอบคอบ และอดทน คือ " สัตยธรรม " มีความเชื่อมั่นในความถูกต้องดีงาม ไม่หลงผิดหูเบาใจเบาหลงไปกับสิ่งไม่ดี เพื่อแก้ไขความปั่นป่วน หรือการได้รับการก่อกวนจากภายนอก ติฉินนินทาว่าร้ายให้เสียหายได้คือ "อสูร" มาตรวัดฮวงจุ้ย สื่อถึงการกำหนดวางแผนให้ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้คุ้มค่าที่สุด เพื่อจะไม่ให้เหลือทิ้งสิ้นเปลือง " ฮวงจุ้ยเป็นเพียงส่วนประกอบหนึ่งเท่านั้นที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เรา ประพฤติปฏิบัติคุณธรรม 5 ธาตุ ที่กล่าวมาแล้ว ถึงแม้ว่าท่านจะมีฮวงจุ้ยที่ดีเพียงใดแต่ไม่มีคุณธรรมฮวงจุ้ยก็ไม่สามารถช่วยให้ประสบความสำเร็จได้   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 28 กุมภาพันธ์ 2553 0:05:42 น.

เลขนี้สำคัญไฉน เวลาไปนอนห้องพักที่โรงพยาบาล ถ้าเลือกห้องได้ ควรสังเกตุและหลีกเลี่ยงห้องบางหมายเลขเช่น - 103 - 501 บอกมากไม่ได้ เดียวทางโรงพยาบาลเขาจะว่าเอา By: พัลลภ Chokchata.com   โดย: สุเกียง IP: 125.24.172.96 28 กุมภาพันธ์ 2553 0:06:29 น.

ขอบคุณค่ะ ท่านสุเกียง เป็นของพระด้วยเหรอคะ ดีจังเลย ใช้ได้ตลอดใช่มั๊ยคะ ไม่เฉพาะแค่ปีนี้   โดย: haewonny IP: 118.173.98.157 28 กุมภาพันธ์ 2553 2:46:54 น.

ใฃ่ค่ะคุณเฮนี่ เก่ามากใช้ได้ตลอดไป จับเปิดทีละแผ่นแล้วเรามาพิมพ์เองใส่ในกระทู้ สมัยเริ่มเล่นเน็ทพิมพ์ไม่คล่อง พิมพ์ผิดบ่อยมาก ยาวมากๆ นี่ตัดออกไปครึ่งนึง เขาทำนายตั้งแต่กี่ขวบถึงตอนโต ตอนแก่เลย ยาวมากๆ เลยตัดออกไป นี่ขนาดก๊อปมาลงยังตาลายเลยค่ะ *** ท่าน skool คะ อ่ะดีใจที่เราเกิดวันเดียวกัน พระที่ในนั้นกล่าวมาเป็นพระดัง ข้าไม่มีสักองค์ มีแต่พระใหม่ๆ ต่อให้เก็บ30ปีก็ไม่มีวันดัง เพราะซื้อหนังสือพระมาอ่านแล้วเขาแถมมา เมื่อปี35 ข้ามีเพื่อนบ้านที่เป็นนักสะสมพระ พูดแต่เรื่องพระ ข้าเลยบ้าจี้แต่นั้นมา ไปเช่าพระที่มาบุญครองหมดเงินไปหลาย เขาโฆษณาว่าสร้างเหรียญทำบุญสร้างอุโบสถ ข้าก็จองๆๆๆๆคิดว่า จองแล้วเก็บไว้หลายๆปีจะดัง เปล่าหรอก โดนน้องชายคนเล็กหัวเราะ บอกเขาไม่เล่นกันหรอก เก็บร้อยปีก็ไม่มีราคา แต่นั้นมาข้าก็เลิกเช่าพระ ไปทำบุญไหว้พระ หยอดตู้ลูกเดียว สบายใจกว่าไม่ต้องมานั่งส่องมานั่งเก็บ แต่ถือว่าได้ทำบุญกับการที่ทางวัดหลายๆแห่ง พยายามหาสิ่งยึดเหนี่ยวให้กับคนทำบุญได้มีพระคล้องคอให้แคล้วคลาดปลอดภัย เดี๋ยวนี้เลิกเช่าาพระไปเลย เวลาไฟไหม้หรือเกิดเหตุการณ์จราจล ก็เอาพระในตู้ไปด้วยไม่ได้ ก็ต้องให้ท่านอยู่อย่างนั้น คุ้มครองบ้านและปกปักคนในบ้าน เอาท่านออกมาไม่ได้เพราะรวมๆแล้วหนักมาก คิดอยู่ในใจว่า พระอยู่ที่ใจ แล้วเราก็เบาจริงๆ ท่าน skool ขอมาข้าดีใจมากนะ พระที่กล่าวมาข้าไม่มีสักองค์ มีแต่พระธรรมดาๆรุ่นใหม่ทั้งนั้น ถ้าท่านไม่รังเกียจว่าเป็นพระใหม่ ข้าจะส่งให้ท่าน ขอที่อยู่ของท่านมาในเมล์นี้ sukiang 2498@yahoo.com   โดย: สุเกียง IP: 125.24.171.167 28 กุมภาพันธ์ 2553 4:28:07 น.

พระที่ท่านบอกมาข้ามีหมดเลย เดี๋ยวจะเอามาใส่ ขอบคุณท่านมาก ท่านสุเกียง ที่น่ารัก สวัสดีทุกท่านยามเช้า อากาศสดใส   โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 8:42:40 น.

สวัสดีคะทุกท่าน วันนี้อย่าลืมไปเวียนเทียนกันนะค่ะ 1 ปี เวียนให้ครบสามครั้ง เขาว่ากันว่าจะดีเสริมชะตาชีวิตจ้า มาฆบูชา วิสาขบูชา และอาสฬหบูชา ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 12:35:02 น.

ขอบคุณนะคะหมอน สาธุ..สาธุ เย็นนี้ไปเวียนเทียนกัน เจอกันที่วัดนะคะ   โดย: haewonny IP: 125.24.107.118 28 กุมภาพันธ์ 2553 13:47:03 น.

"ท่าน skool ขอมาข้าดีใจมากนะ พระที่กล่าวมาข้าไม่มีสักองค์ มีแต่พระธรรมดาๆรุ่นใหม่ทั้งนั้น ถ้าท่านไม่รังเกียจว่าเป็นพระใหม่ ข้าจะส่งให้ท่าน ขอที่อยู่ของท่านมาในเมล์นี้ sukiang 2498@yahoo.com" .......................................................................... ขอบคุณมากๆค่ะ ท่านสุเกียง(น้ำใจท่านนี้ข้าจะไม่ลืมเลย) แต่ว่า พูดเล่นอ่ะ ที่บ้านก็มีเยอะแล้ว =^.^=   โดย: skool IP: 115.67.61.254 28 กุมภาพันธ์ 2553 13:49:05 น.

จ้าาาาเฮนี่ แล้วเจอกันที่วัดนะ 19.00 น. ดึกไปไม๊ เอ แล้ววัดไหนดีล่ะ หรือจะเป็นวัด.......วัดใจ......วัดดวง....วัดวา.....วัดฝีมือ........วัดโน่น......วัดนี้ดีปะ.........แซวเล่นนะจ๊ะเฮนี่จ๋าา ^__^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 15:41:40 น.

หวัดดีจร้าทุกคน วันนี้เจ้านายไม่อยู่อีกแล้วล่ะ นั่งรอ Ficทั้งวันขอคุยด้วยคนนะค่ะ   โดย: แหม่ม IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 15:53:56 น.

ขอขอบคุณในความเสียสละ ขอคราวะท่านช่างแปลทั้งหลาย ท่านผอ.นำใจช่างมากมากมาย อีกหลากหลายเพื่อนพ้องเฝ้ารอชม อันตัวข้าช่างน่าเศร้า มิอาจเข้าดั่งใจหมาย ด้วยเหตุกราณ์ต่างๆที่มากมาย อาจห่างหายใช่ลืมเลือน   โดย: เกาตรศิลป์ IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 15:55:53 น.

555ไงเขียนนามแฝงผิดล่ะเนี่ย ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะขอรับ ข้าน้อยจะแวะเข้ามาบ่อยนะ(ถ้าว่างนะ55คงามได้แต่วันอาทิตย์) ขอให้ทุกท่านมีความสุขมากนะครับดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 15:58:39 น.

ครึกครื้นดีจัง   โดย: แหม่ม IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:20:52 น.

คุณ won won หายไปไหนน้า.... ข้าน้อยอยากพูดคุยกับท่านจัง   โดย: แหม่ม IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:25:00 น.

วันนี้วันพระต้องสงบนิ่งหนึ่งวัน สาธุขออย่าให้เวรกรรมตามทันเพี้ยง ตื่นก็สาย ทำไรไม่ทันซักอย่างดีนะที่ยังรู้ว่าวันนี้วันอะไรเฮ้อ.....ครบสูตรเลย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:26:05 น.

won wonท่านหายไปไหนมีคนหา ไปเวียนเทียนเหรอไม่เห็นมีใครชวนเลย แล้วเค้าเวียนกันตอนกี่โมงหว่า   โดย: oui IP: 203.144.144.164 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:27:48 น.

โอ้...ข้าน้อยขอคารวะท่านสุเกียง ขอบคุณท่านมากๆ เจ้าค่ะที่เอาสิ่งดีๆ มาฝากกัน ข้าน้อยวันพฤหัส ราศีกันย์ ธาตุทอง ค่อนข้างตรงเลยทีเดียวอิอิที่ว่ายอมหักไม่ยอมงอถ้าสิ่งนั้นไม่ยุติธรรมเนี่ยข้าน้อยขอคารวะท่านจริงๆ นับถือๆ ^^   โดย: น้ำ ^^ IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:33:27 น.

ขอบคุณทีมแปล มากกกกก   โดย: ปาปิญอง IP: 117.47.199.26 28 กุมภาพันธ์ 2553 18:56:18 น.

ข้าน้อยเข้าวัดไปเวียนเทียนมาเอาบุญมาฝากทุกท่านขอรับ ขอบคุณท่านสุเกียงขอรับ คำทำนายของท่านตรงกับตัวข้าน้อยมากๆ ทำบุญคนไม่ขึ้น(ถูกโกงตลอดเลย)555 จะเจอคนจริงใจบ้างมั้ยน๊า วันอาทิตย์กลางคืน ธาตุทอง ราศีพิจิก   โดย: yunhyang IP: 111.84.78.58 28 กุมภาพันธ์ 2553 20:32:21 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงสำหรับการแบ่งความรู้ค่ะ   โดย: malee IP: 125.24.28.174 28 กุมภาพันธ์ 2553 21:51:23 น.

เพิ่งจะอ่านจบ ppp ชอบซีนจบมากเลย อิอิ(^-^) ขอบคุณทีมงานทุกๆท่าน ที่นำความสุขมา น้ำใจของพวกท่านช่างงดงาม..(ดั่งดอกไม้)   โดย: skool IP: 111.84.84.15 28 กุมภาพันธ์ 2553 22:40:29 น.

ฝันดีขอรับทุกท่าน   โดย: FC 2moons IP: 118.174.23.212 1 มีนาคม 2553 0:16:03 น.

เพิ่งตามอ่านจนจบ ขอบคุณท่านผอ. ท่านppp และทีมช่างแปลทุกๆท่าน ฉากจบของท่าน น่ารักดีนะ ท่านppp เจ๊ทำเอาเฮียเรา หายใจติดขัดเลย เฮียไม่ต้อง...เจ๊ทำเอง...จิงๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.149 1 มีนาคม 2553 0:37:19 น.

ผมนอนใต้คานมานานมาก อือ เช่นนี้เองจึงป่วย โฮะๆ ดีกว่าอยู่บนคาน   โดย: Gasta IP: 119.31.121.67 1 มีนาคม 2553 0:41:33 น.

ท่าน gasta ตกลงท่านดีใจรึเสียใจเนี่ย ที่อยู่ใต้คาน ^__^ ............................................................................ เข้ามาปิดบ้านให้ท่านผอ.ขอรับ ราตรีสวัสดิ์นะขอรับ... ใครกลับมาช้า กุญแจอยู่บนคานนะขอรับ 5555555 ปีนกันเอาเองน๊าาาาาา   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.149 1 มีนาคม 2553 1:16:45 น.

ตามมาราตรีสวัสดิ์ด้วยคนนะ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 1 มีนาคม 2553 2:50:49 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะทุกท่าน มาเปิดบ้านให้ผอ. รับวันใหม่ เดือนใหม่ เฮ้ย.. ฮึีบ..ฮึ๊บ !! กระโดด ดึ๊บ ดึ๊บ เฮ้อ !! ท่านรัก วางกุญแจไว้สูงจังเลยค่ะ ปีนไปไม่ถึงอ่ะ ใครอยู่บนคานโยนกุญแจลงมาให้หน่อยเร็ว ^^ ปล. เมื่อวานไปเวียนเทียนเอาบุญมาฝากทุกท่านค่ะ ขอให้มีความสุขกันมากๆ หมอนจ๋า เมื่อคืนไม่เห็นเจอหมอนเลยอ่ะ เฮนี่รอถึง 2 ทุ่มเลยนะ รึว่าเราจะไปกันคนละวัดกันอ่ะ   โดย: haewonny IP: 125.24.107.118 1 มีนาคม 2553 9:14:28 น.

อ่ะ ท่านเฮนี่ ข้าเปิดบ้านให้ท่านแล้วนะ จะได้ไม่ต้องปีน 555 ทำไมท่านไม่หาคนมาช่วยล่ะ ต่อขาขึ้นไปแค่นี้เอง อ่อ ขอบคุณที่เอาบุญมาฝากนะท่าน สาธุ.....   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.133 1 มีนาคม 2553 9:35:46 น.

แวะเข้าฝากหนังสั้นให้ดู ชุ่มฉ่ำหัวใจ //kickyoutube.com/watch/?v=I2sunvJ1exU&feature=related#Nhcxo0TRWYc   โดย: ppp IP: 111.84.121.223 1 มีนาคม 2553 11:27:13 น.

ท่านpppครับ จะเริ่มลงบทใหม่เมื่อไหร่ครับ ข้าน้อยชักจะถอดใจแล้วสิ ไม่คิดว่าแต่ละบทมันจะยาวยังงี้   โดย: ulwil (กระรอกสวน ) 1 มีนาคม 2553 11:35:12 น.

ท่าน ulwil ไม่ต้องกังวลเรื่องเวลา เพราะกว่าจะถึงตอน 6-7 ก้อคงอย่างน้อยอีก 2 อาทิตย์ ท่านก้อแปลไปเรื่อยๆ เพราะจริงๆแล้ว ก่อนที่จะแปลได้ ต้องไล่อ่านตอนก่อนหน้าทั้งหมด หากหลวงแพ่งส่ง draft มาให้ ก้อจะส่งต่อให้อ่านกันทุกท่าน เพื่อที่จะได้ไม่เสียเวลาอ่านเองมากนัก ซึ่งก้อจะส่งทุกตอนให้ช่างแปลทุกท่าน สำหรับใช้ในการแปลตอนหลังๆด้วย Take it easy   โดย: ppp IP: 111.84.121.223 1 มีนาคม 2553 11:57:51 น.

เข้ามาส่งโจ๊กอีกชาม คู่รักคู่หวานที่หวานกันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย หลังจากที่หลานๆออกจากบ้านไปทำงาน ไปมหาวิทยาลัยกันหมดแล้ว ทั้งคู่ก็แอบมากุ๊กกิ๊กสวีทหวีหวี่วีชมนกชมไม้ที่สวนหลังบ้านกัน ขณะที่ผีเสื้อชราตกหล่นนอนหลับพริ้มอยู่กับตัก ดอกไม้ skool ก็บรรจงถอดแว่นสายตาของผีเสื้อตกหล่นออก "คุณเนี่ยเวลาไม่ใส่แว่นแล้ว ดูเหมือนผีเสื้อหนุ่มคนเดียวกับที่มาขอความรักฉันเลยนะนี่" ดอกไม้ skool พูดไปพลางหัวเราะคิกคัก "คุณก้อเหมือนกันจ้าที่รัก เวลาที่ไม่ใส่แว่นมองคุณแล้วเนี่ย คุณก้อยังดูสวยน่ารักเหมือนเดิมเลยล่ะ"   โดย: ppp IP: 111.84.121.223 1 มีนาคม 2553 12:01:39 น.

ขอโทษทุกท่าน ตั้งใจแปะเรื่องนี้ //www.kickyoutube.com/watch?v=EAMm0Ggwdfw   โดย: ppp IP: 111.84.121.223 1 มีนาคม 2553 13:38:37 น.

555 ท่านppp คลิปน่ารักจังเลยท่าน ชอบ ชอบ น่ารักม๊ากกกกกกกกกกกก มันสดชื่นดีจริงเลยอะ^__^ ขอบคุณมากมากค่ะ   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 14:03:19 น.

สวัสดีขอร้าบบบทุกท่าน ขอบคุณมากขอร้าบท่านppp สำหรับโจ๊ก 5555 ขอบคุณมากขอร้าบท่านสุเกียง ความรู้มากมาย ^ ^ อ้อ ท่าokk ขอร้าบบ โคนันเล่ม 63 ออกแล้วนะขอรับ ข้าน้อยเห็นแล้ว ปกเป็นรูปรถสีเหลืองขอรับ ^ ^ (เฮ้อ ได้บอกแล้วค่อยโล่งใจหน่อย)   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 1 มีนาคม 2553 16:50:28 น.

ในที่สุดก็จบแล้วนะขอรับ ขอบคุณทีมงานทุกคนที่ช่วยแปลออกมาให้ได้อ่านกัน ขอบคุณจากใจจริง   โดย: shadowsun IP: 119.42.69.183 1 มีนาคม 2553 17:52:36 น.

คลิปที่คุณ ppp แนะนำ สนุกมาก น่ารักดี ใครที่นอนใต้คานแล้วไม่สบาย ควรขึ้นมาอยู่บนคานซะนะคะ จะได้มีสุขภาพดี จบเรื่องแปลแล้วเราจะหาเรื่องอะไรมาอ่านกันต่ออีกดีนะ   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.165 1 มีนาคม 2553 19:49:57 น.

แวะมาขอทานโจ๊กด้วยซักชามได้ไม๊คะท่าน PPP หุหุ หวานกันจริงๆ ห้องนี้ อิอิ   โดย: น้ำ ^^ IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 20:18:25 น.

ท่านติดหนึบ มีเรื่องแปลอีกนะท่าน ต่อจาภภาคนี้ ของท่าน OG เหมือนเดิม หัวหน้าทีมแปลคือท่าน ppp ขอรับ   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 21:41:55 น.

ยังไม่ได้แวะเข้าในนี้นี่นา มัวแต่ไปหลงในห้องแชทอยู่ ไม่ได้ออกมาเลย มึนหัวชะมัด เดี๋ยวไปดูก่อนนะมีไรบ้าง   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 22:06:18 น.

เอ... ข้าว่าวันนี้ระบบตรวจสอบ IP มันดูรวนๆไปไม๊ท่าน ทำไม IP ข้าเหมือนของท่านไม้หมอน กับท่านน้ำได้ แปลกจริง สงสัยจะเพี้ยนไปแล้ว อ่อ เหมือนกับของท่าน oui ที่ห้องข้างๆด้วย งง นะนี่ เกิดไรขึ้น   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 22:11:26 น.

ท่านรัก..2มุน..หมดใจ(ขออนุญาติเอ่ยนามเต็ม) ข้าน้อยก็ไม่แน่ใจ ว่าดีใจ หรือเสียใจดีที่ได้อยู่ใต้คาน เฮ้อสับสนจริงๆ แต่ดีใจที่ถูกขังอยู่ที่นี้เหมือนกับท่านและอีกหลายท่าน โฮ๊ะๆ   โดย: Gasta IP: 119.31.121.87 1 มีนาคม 2553 22:24:08 น.

คำพยากรณ์โชคชะตา ผู้ที่เกิดวันจันทร์ ผู้ที่ถือกำเนิดเกิดวันจันทร์ ย่อมมีชะตากรรมเป็นไปตามพรหมลิขิตต่างๆ ได้สร้างขึ้นด้วยทวยเทพธิดา 15 นาง พระจันทร์จึงมีกำลัง 15 อำนาจของดวงจันทร์นั้นย่อมมีแสงอันงดงาม ฉะนั้นผู้ที่เกิดในวันนี้ จึงมีศิริร่างแบนบาง ผิวค่อนข้างขาวเหลือง เจ้าเสน่ห์ รูปงาม อ่อนโยน อุปนิสัยใจคอผู้เกิดในวันจันทร์มีนิสัยติดจะแสนงอน ชอบหึงหวง มักกลัวและตื่นตกใจง่าย เป็นผู้มีความรู้สึกเร็วหรือฉลาดรอบรู้ในเหตูการณ์ต่างๆ โกรธง่ายหายเร็ว อารมณ์ของผู้เกิดวันจันทร์นั้นมักเป็น 2 อารมณ์ ถึงคราวอ่อนหวานนิ่มนวลจะเป็นที่พอใจของบุคคลทั่วไป...... ถึงคราวกล้า หรือโกรธแล้วมักใจร้อนพล่งพล่าน วาจาเผ็ดร้อนที่สุด เป็นผู้อาภัพมีกรรมมาแต่ปางก่อน ทำคุณแก่ใครไม่ขึ้น ต่อหน้าเขาว่าดี ลับหลังมักถูกนินทา หวังพึ่งญาติพี่น้องมิได้ จะต้องก่อร่างสร้างตนเองด้วยสติปัญญา และลำแข้งของตน มีสติปัญญาพอสมควร คบค้าสมาคมกับผู้ใหญ่เจ้านายจึงจะดี เมื่อเยาว์ได้รับความลำบาก มักจะไม่ค่อยได้อยู่กับบิดามารดา มีชีวิต ล้มลุกคลุกคลานหลายครั้งหลายหน มีวิธีหาเงินหลายอย่าง แต่จับจ่ายใช้สอยมักจะไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง จะมีผู้ใหญ่ให้ความอุปถัมภ์ค้ำชู ถ้าเป็นผู้ชายมักมีอุปนิสัยใจคอไม่สู้จะมั่นคง มักจะแปรปรวนไปตามสิ่งแวดล้อมและเหตุการณ์ ไว้วางใจได้ยาก ชอบเดินทาง หรือย้ายที่อยู่ทำมาหากินหลายครั้ง ถ้าเป็นหญิงจะเป็นมารดาที่ดีเลิศของบุตร มีความตั้งใจดีงามที่จะอบรมสั่งสอนบุตรหลานให้ไปทางที่ดีงาม แก่วงศ์ตระกูล ทั้งสองเพศจะมีความรู้ึสึกนึกคิดสูง และอุดมไปด้วยความรักสวยรักงามและเป็นที่น่าเสน่หาของคนทั่วไป (งานอาชีพ) ของผู้ที่เกิดวันจันทร์ควรประกอบอาชีพค้าขายเครื่องบริโภคและอุปโภค หรือการประดิษฐ์กรรมเกี่ยวแก่การฝีมือต่างๆได้รับผลดี ทำข้าราชการเจริญก้าวหน้า อยู่เรือแพได้รับผลดีพอสมควร ทำไร่ ทำสวน ทำนา เกิดผลพอประมาณ ผู้ที่เกิดวันนี้มักถูกเขี้ยวงาหรือเป็นแผลหรือไฟไหม้น้ำร้อนลวกอย่างใดอย่างหนึ่ง และมักป่วยไข้ปางตาย 1 หรือ 2 ครั้ง มีวาสนาแปรปรวนขึ้นๆลงๆ การเงินการงานรายได้มักเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ (การคบมิตร)สหายควรคบคนเกิดวันพุธ จะเกิดผลสามัคคีเป็นอันดี (วันเสาร์) เป็นศิริมงคลของผู้เกิดในวันจันทร์ และเหมาะในการมงคลทุกๆชนิด งานที่เกี่ยวแก่การบวชนาค แต่งงานหรือซื้อบ้านใหม่ งานทำบุญอายุ หรืออื่นๆ (วันอาทิตย์) เป็นวันอุบาทว์แก่ดวงชะตาผู้เกิดวันจันทร์ เพราะเป็นวันกาลกิณี ไม่ควรทำงานศิริมงคล แม้จะเดินทางไกลไปประกอบกิจ ทำมาหากินหรือกิจสำคัญๆควรงดในวันนี้ (ศัตรู) ของผู้เกิดวันจันทร์ คือเป็นคนรูปร่างสันทัด ผิวเนื้อดำแดง ผมหยิหยักโศก ผู้อยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และในทิศนี้ไม่ควรไปประกอบอาชีพ หรือตั้งหลักฐาน เพราะทำมาหากินไม่ขึ้น มักจะอาภัพอับโชค ผู้เกิดวันจันทร์มีกำลัง 15 พระจันทร์เสวยอายุตัวเอง 15 ปี พระอังคารก็จะเสวยอายุต่อไป 8 ปี คืออายุระหว่าง 16-23 ปี เมื่อพระอังคารเสวยอายุผ่านไปแล้วต่อไปพระพุทธเสวยอายุ 17 ปี คืออายุระหว่าง 24-40 ปี เมื่อพระพุธเสวยอายุผ่านไปแล้ว พระเสาร์ก็เสวยอายุต่อไปอีก 10 ปี คือ อายุระหว่าง 41-50 ปี เมื่อพระพุธเสวยอายุผ่านพ้นไปแล้ว พระพฤหัสก็เสวยอายุต่อไปอีก 19ปีคืออายุระหว่าง51-70 ปี พอพ้นอายุ 70 ปีไปแล้ว พระราหูจะผ่านเข้ามาเสวยอายุ จันทร์กับราหูเมื่อต้องกันแล้วจะให้ถึงแก่ชะตากรรมในระยะนี้ ข้อบกพร่องที่ควรแก้ไขชะตากรรมของผู้เกิดวันจันทร์นั้น เมื่อแก่ตัวลงไปมักจะเป้นคนจู้จี้ขี้บ่นหงุดหงิด จิตใจไม่ผ่องใส ถึงคราวดีจะดีจนใจหาย ถึงคราวร้ายจะร้ายมาก จนยั้งไม่คิด ฉะนั้นคนเกิดวันจันทร์ตอนสูงวัย จงสงบสติอารมณ์ และควรข่มใจให้มาก พยายามทำจิตใจให้ผ่องใส จะเกิดผลดีแลฯ ผู้ที่มีกำเนิดเกิดในวันจันทร์นั้น หากจะหาคู่ครองให้มีความเจริญในอนาคต ควรจะเลือกหาผู้ที่กำเนิดเกิดในวันพฤหัสบดี วันศุกร์ หรือวันอังคาร จึงจะสมพงษ์เป็นศิริมงคลมีความสุขตลอดชีวิตแลฯ วันจันทร์ ห้ามใช้สีแดง สีที่ดีคือสีน้ำเงิน ,ดำ,และสีขาว (สีประจำตัว) ห้ามทำการวันอาทิตย์ และนั่งหันหน้าทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เพราะเป็นทิศกาลกิณี ของคนวันจันทร์ * ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นศรี ดี * ทิศเหนือเป็นมนตรีดี * ทิศใต้เป็นเดช ดี นอกนั้นไม่เป็นไร   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 22:47:30 น.

เมื่อวันหนึ่งที่พ่อต้องปล่อยให้หนูไป .... หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ถ้าหนูก้มเอาหน้าผากแตะพื้น แปลว่า ช้อนเมื้อกี้เป็นช้อนสุดท้ายแล้ว หนูจะไม่หม่ำอีกเด็ดขาด ไม่ว่าพ่อจะมาไม้ไหนก็ตาม หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ตอนนี้พจนานุกรมหนูมี 3 คำ มี้อาว แปลว่า ไม่เอา ... มะ แปลว่า แม่ ... จิ แปลว่า ฉี่ (ซึ่งบางครั้งพ่อก็ต้องเดาเอาว่าจะฉี่หรือ ฉี่ไปแล้ว จงไปตามเช็ดด้วย) หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... เย็นวันที่พ่อกลับเร็วนั้นมีความหมายกับหนูแค่ไหน หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... หนูกินไม่เลือกเหมือนพ่อนั่นแหละ หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... อย่ารัดจุกหนูกลางหัว เพราะเวลาหนูคันหัวหนูจะเกาจนมันหลุด ให้รัดค่อนมาทางหน้าผาก หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ถ้าหนูมาเกาะขาแล้วชี้ไปที่ไหน แปลว่าสิ่งนั้นมันทำให้หนูเจ็บหรือไม่ชอบใจ (ซึ่งบางทีหนูก็เกาะขาแม่แล้วชี้มาที่พ่อ) หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ถ้าหนูยังไม่หลับ อย่าหวังว่าใครในบ้านจะได้หลับ (อย่างเป็นสุข) หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... การจัดบ้านให้เป็นระเบียบนั้นเป็นการเสียเวลาและพลังงานโดยเปล่าประโยชน์ หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... เมื่อหนูตื่นมากลางดึก ถ้าพ่อตบก้นหนูเบาๆ แล้วหนูยังไม่หลับต่อ แปลว่าหนูหิวน้ำ จงเอาขวดน้ำมาใส่ปากหนูซะดีๆ ไม่งั้นพ่อไม่ได้หลับต่อแน่ๆ หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ราคาของผ้าอ้อมสำเร็จรูปไม่มีความสัมพันธ์ต่อจำนวนครั้งที่หนูจะตื่นมากลางดึก หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... อย่าลืมปล่อยหนูเล่นน้ำนานเกิน 10 นาทีเพราะหนูจะเป็นหวัด แล้วคนที่เดือดร้อนก็พ่อนั้นแหละ หนูสอนให้พ่อรู้ว่า.... ถ้าหนูนอนไม่หลับให้เอามือหนูมาแปะไว้ที่หน้าพ่อแล้วหนูจะหลับได้ง่ายขึ้น (แต่ตอนตื่นมักจะกลายเป็นเท้าหนูเวียนมาอยู่บนหน้าพ่อแทนอยู่ร่ำไป) แล้ววันหนึ่งที่.... ความรักของพ่อ... ถูกมองว่าน้อยกว่าความรักผู้ชายอีกคนหนึ่ง คำพร่ำเตือนสอนสั่งของพ่อ... เสียงดังน้อยกว่าคำออดอ้อนของผู้ชายคนนั้น ความห่วงใยของพ่อ... มีค่าน้อยกว่าที่จะปฏิเสธคำขอผู้ชายคนนั้น อ้อมกอดของพ่อ... ดูเหมือนจะอบอุ่นน้อยไปกว่าอ้อมกอดของผู้ชายคนนั้น พ่อหวังแค่เพียงว่าผู้ชายคนนั้นจะรักและทนุถนอมหนูได้เพียงครึ่ง ที่พ่อรักหนู ...   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 22:57:52 น.

เรื่องดีๆของอันจินเผิง เหรียญทองคณิตศาสตร ์โอลิมปิคปี1997 หนึ่งเหรียญทองที่สร้างขึ้น จากความรักคุณแม่ ในปี 1997 กันยายน วันที่ 28 ที่เทียนสิน นักเรียนมัธยมปีที่ 6 อันจินเผิง ได้รับเหรียญทองชนะเลิศในการแข่งขัน คณิตศาสตร์ โอลิมปิคครั้งที่ 38 ณ. ประเทศอาร์เจนติน่า นับเป็นผู้เปิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ให้แก่เมืองเทียนสิน เบื้องหลังความสำเร็จของอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์วัย 19 ปีคนนี้ แฝงไว้ด้วยเรื่องราวของความรักรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ ที่ทำให้ทุกผู้คนต้องซาบซึ้ง จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่. ปี 1997 กันยายน วันที่ 5 เป็นวันที่ผมจากบ้านไปรายงานตัว ที่คณะคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ควันจากเตาหุงข้าวในยามเช้าตรู่ ที่ลอยจากบ้านไร่หลังเก่าอันชำรุดทรุดโทรมของผม คุณแม่ที่ขากระเผลกกำลังทำหมี่ให้ผม เป็นแป้งหมี่ที่คุณแม่ใช้ไข่ไก่ 5 ฟอง แลกมากจากเพื่อนบ้าน ขาแม่ที่แพลงนั้นเป็นเพราะวันก่อนท่าน คิดจะหาเงินค่าเล่าเรียนให้แก่ผม แล้วพลิกจนขัดยอก ในยามที่กำลังเข็นผักเต็มคันรถเพื่อไปขายในเมือง ยามที่ยกชามขึ้น ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ผมวางตะเกียบลงแล้วคุกเข่าลงบนพื้น ลูกคลำเท้าของแม่ที่บวมเป่งใหญ่กว่า หมั่นโถวอยู่นาน หยาดน้ำตาที่ละหยด ๆ ไหลกลิ้งลงสู่พื้น ???. บ้านของผมอยู่ที่ หมู่บ้านต้าอิ้วไต้ อำเภออู่ซิง เมืองเทียนสิน ผมมีแม่ที่ดีที่สุดในโลกคนหนึ่ง ชื่อของท่านเรียกว่า หลี่ เอี้ยน เสีย บ้านของผมจนมาก ๆ ตอนที่ผมเกิดมา คุณย่าก็ล้มป่วยอยู่บนเตียงในปีที่อายุ 4 ขวบ คุณปู่ก็ป่วยเป็นโรคหือหอบ เป็นอัมพฤกษ์ครึ่งตัว พอ 7 ขวบ ผมก็เข้าโรงเรียน ค่าเล่าเรียนก็เป็นคุณแม่ไปหยิบยืมจากผู้อื่น ผมมักจะเก็บเอาดินสอที่เพื่อน นักเรียนโยนทิ้งแล้วกลับมา คุณแม่ปวดใจมาก บางครั้งแม้แต่เงินที่จะซื้อดินสอกับสมุดยังต้องหยิบยืมจากผู้อื่น ผมมักจะเก็บเอาดินสอที่เพื่อน นักเรียนโยนทิ้งแล้วกลับมา คุณแม่ปวดใจมาก บางครั้งแม้แต่เงินที่จะซื้อดินสอกับสมุดยังต้องหยิบยืมจากผู้อื่น แต่ทว่า คุณแม่ก็ยังมีช่วงเวลาที่ดีใจอยู่ ไม่ว่าการสอบไล่ หรือ สอบซ่อม ผมมักจะสอบได้ที่ 1 เสมอ ยิ่งวิชาคณิตศาสตร์ได้คะแนนเต็มมาตลอด ภายใต้กำลังใจจากแม่ ผมยิ่งเรียนก็ยิ่งมีความสุข ผมนักว่าไม่รู้ว่าในโลกนี้ยังจะมีเรื่องที่เป็นสุขมากไปกว่าการเรียนหนังสือ ผมยังไม่ทันเข้าเรียนประถมก็เรียนรู้พื้นฐานการคิดเลข บวก ลบ คูณ หาร เศษส่วน ทศนิยมแล้ว ; พอขึ้นประถมก็เรียนรู้ด้วยตนเอง ทำความเข้าใจต่อวิชาคณิตฟิสิกส์ เคมี ของชั้นมัธยมต้น พฤษภาคม ปี 1994 เมืองเทียนสิน ได้จัดให้มีการแข่งขันวิชาฟิสิกส์ในระดับมัธยมต้น ผมเป็นเด็กชายลูกชาวนาเพียงคนเดียวที่สอบติด 3 ลำดับต้น จากนักเรียนที่มาจาก 5 อำเภอชานเมือง มิถุนายนของในปีนนั้น ผมได้รับเลือกสรรเป็นกรณีพิเศษ จากโรงเรียนมัธยมต้นอี้จของเทียนสิน ผมวิ่งกลับบ้าน ด้วยความดีใจ เหมือนดั่งคนเสียสติ แต่คิดไม่ถึง เมื่อบอกข่าวดีให้กับคนทางบ้านฟัง บนใบหน้าของพวกเขากลับเต็มไปด้วยความโศกเศร้า : คุณย่าเสียชีวิตไปไม่ถึงครึ่งปี ชีวิตคุณปู่ก็อยู่ในช่วงอันตราย ที่บ้านติดหนี้เขาหมื่นกว่าหยวนแล้ว ผมค่อย ๆ เดินกลับเข้าห้องอย่างสงบพร้อมทั้งร้องไห้ตลอดทั้งวัน คืนนั้น ก็ได้ยินเสียงโต้เถียงกันที่นอกบ้าน ที่แท้คุณแม่คิดจะเอาลาในบ้านไปขาย เพื่อให้ผมได้เรียนต่อ แต่คุณพ่อคัดค้าน ไม่เห็นด้วยเด็ดขาด คำพูดที่โต้เถียงกันของพวกท่านได้ยินไปถึงคุณปู่ที่ป่วยหนัก พอคุณปู่กระวนกระวานใจหนัก ท่านก็จึงลาโลกนี้ไปตลอดกาล ผมก็ไม่พูดถึงเรื่องเรียนต่ออีก นำเอา “ ใบแจ้งผลการคัดเลือก “ พับอย่างดี แล้วยัดเข้าไปในปลอกหมอน แล้วช่วยคุณแม่ทำงานเลี้ยงชีพไปวัน ๆ ผ่านไป 2 วัน ผมและคุณพ่อได้รับรู้พร้อมกันว่า “ ลาหนุ่มหายไปแล้ว “ คุณพ่อต่อว่าคุณแม่ด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงว่า “ เธอขายลาหนุ่มไป เธอบ้าแล้วหรือ วันข้างหน้าการเพราะปลูกของครอบครัว การขายผลผลิต เธอจะใช้มือไปเข็น ใช้ไหล่ไปแบกหรือ ? “ เธอขายลาหนุ่มได้เงินแค่ไม่กี่ร้อยหยวน พอให้จินเผิง ได้เรียน ก็แค่ 1 - 2 เทอมเท่านั้น ??.” วันนั้นคุณแม่ร้องไห้ ท่านใช้น้ำเสียงที่ดุมากตะโกนใส่พ่อว่า “ ลูกจะเรียนหนังสือผิดตรงไหน ? จินเผิงสอบเข้ามัธยมอี้จงในเมืองได้ นับเป็นคนเดียวในอู่ชิงที่สอบได้ พวกเราอย่าให้คำว่ายากจน ทำให้อนาคตของลูกต้องสะดุดลง ถึงแม้จะต้องใช้ สองมือ นี้ไปเข็น ใช้ไหล่ไปแบก ก็จะให้เขาได้เรียนต่อไป ??????” อาศัยเงิน 600 หยวนที่แม่ขายลาหนุ่มนี้ ผมนับว่าอยากคุกเข่าโขกศรีษะคำนับแม่จริง ๆ ผมรักการเรียนมาก แต่ถ้าเรียนต่อไป คุณแม่จะต้องลำบากอีกแค่ไหน ต้องทุกข์ยากอีกเท่าไหร่ ? ฤดูใบไม้ร่วมปีนั้น ผมกลับมาบ้านเอาเสื้อหนาว พบว่าใบหน้าของพ่อเหลืองซีด ตัวผอมจนหนังแห้งหุ้มกระดูก นอนอยู่บนเตียง คุณแม่บอกกับผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า “ ไม่มีอะไร เป็นไข้หวัดใหญ่ ใกล้จะหายแล้ว”   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 23:10:42 น.

ใครรู้ได้ วันรุ่งขึ้นผมเอาขวดยาขึ้นมาดูเห็นฉลากภาษาอังกฤษ จึงรู้ว่ายาพวกนี้เป็นยาระงับเซลล์มะเร็ง ผมลากคุณแม่ออกไปนอกห้อง ร้องไห้ไปถามแม่ไปว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่ คุณแม่ก็บอกว่า ตั้งแต่ผมไปเรียนมัธยมอี้จ คุณพ่อก็เริ่มถ่ายเป็นเลือดอาการหนักขึ้นทุกวัน ๆ คุณแม่ขอยืมเงินมาได้หกพันหยวน พาไปตรวจทั้งที่เทียนสิน ปักกิ่ง สุดท้ายตรวจพบเป็นเนื้องอกในลำไส้ หมอต้องการให้พ่อผ่าตัดโดยเร็ว คุณแม่ก็เตรียมจะไปขอยืนเงินมารักษา แต่คุณพ่อไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ยอมรับปาก ท่านกล่าวว่า ยืมญาติมิตร เพื่อนฝูงจนทั่วแล้ว มีแต่ยืมแต่ยังมิได้จ่ายคืนใครเขาจะให้ยืมอีก ! วันนั้น เพื่อนบ้านยังบอกกับผมว่า แม่ใช้วิธีการดั้งเดิมในการเก็บเกี่ยวซึ่งน่าเศร้ามาก ! แม่ไม่มีแรงพอที่หาบข้าวสาลีไปที่ลาดเพื่อนวดข้าว และก็ไม่มีเงินที่จะจ้างคนมาช่วย ท่านได้แต่รอข้าวสุกแปลงหนึ่ง จากนั้นเอาใส่กระดานลากกลับบ้าน ตกเย็นก็ปูผ้าพลาสติกที่ลาน ใช้สองมือ กำข้าวสาลีกำใหญ่ เหวี่ยงฟาดกับก้อนหินเพื่อนวดข้าว??.. ข้าวสาลี 3 ไร่จีน ( 1 ไร่จีน เท่ากับ 600 ตารางฟุต) ล้วนอาศัยแม่ทำคนเดียว แม่เหนื่อยจนยืนเกี่ยวไม่ไหวจึงคุกเข่าเกี่ยว หัวเข่าถูกสีจน เลือดออก เวลาเดินก็สั่นเทาไปหมด ?. ผมไม่รอให้เพื่อนบ้านพูดจบ ก็รีบวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็วปานเหินบิน ร้องไห้เสียงดังพูดว่า “ แม่ แม่ ผมไม่สามารถเรียนต่อไปอีกแล้ว ???..” ในที่สุด แม่ก็ไล่ให้ผมกลับไปเรียน ค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนของผมอยู่ที่ 60 ถึง 80 หยวน ถ้าจะเปรียบกับเพื่อนนักเรียนที่ใช้จ่าย 200-240 หยวนแล้ว นับว่าน้อยจนน่าสงสาร มีแต่ผมเท่านั้นที่รู้ว่า เพื่อเงินจำนวนน้อยนิดนี้ แต่ต้องเก็บสะสมอย่างประหยัด ตั้งแต่ต้นเดือน ที่ละหยวนๆ จากการขายไข่ไก่ ขายผัก จริง ๆ แล้วยามที่รวบรวมไม่ครบยังต้องไปขอยืมอีก 20 หรือ 30 และเท่ากับพ่อ น้องชาย แทบจะไม่เคยได้กินผักเลย ถึงจะมีผักบ้างก็ไม่ใช้น้ำมันหมูคลุก เพียงตักน้ำผักดองมาคลุกกิน หรือทำอาหารกิน แม่ไม่เคยปล่อยให้ผมต้องหิวโหย ทุกเดือนท่านจะเดินสิบกว่าลี้ เพื่อซื้อ หมี่สำเร็จรูปส่งไปให้ผม ทุกสิ้นเดือนแม่มักจะแบกถุงใบใหญ่ เหนื่อยยากลำบาก มาดูผมที่เทียนสิน ภายในถุงนอกจากเศษหมี่สำเร็จรูปแล้วยังมีกระดาษที่พิมพ์เสีย ของโรงพิมพ์ที่ห่างบ้าน 6 ลี้กว่า (นั่นเอาไว้ให้ผมใช้เป็นกระดาษทดเลข) กับเต้าเจี้ยวเผ็ด 1 ขวดใหญ่ ผักกาดเขียว เค็มหั่นเป็นเส้น และเครื่องมือตัดผม 1 อัน ( ค่าตัดผมที่ถูกที่สุดในเทียนสินก็ต้อง 5 หยวน) แม่ต้องการให้ผมประหยัดจะได้ซื้อหมั่นโถวไว้กินอีกหลายใบ) ผมเป็นนักเรียนคนเดียวของมัธยมอี้จง ของเทียนสิน ที่แม้แต่ผักในโรงอาหาร ก็ยังไม่สามารถซื้อกิน ได้แต่เพียงแค่ซื้อหมั่นโถว 2 ใบ กลับมาที่หอพัก ชงเศษหมี่สำเร็จรูปแล้วใส่เต้าเจี้ยวเผ็ดกับผักกาดเค็มกิน ผมก็เป็นนักเรียนคนเดียวที่ไม่สามารถใช้กระดาษต้นฉบับ (แบบฟอร์ม) มาเขียน ได้แต่ใช้กระดาษที่พิมพ์เสียจากโรงพิมพ์มาเขียนต้นฉบับ ผมยังเป็นนักเรียนคนเดียวที่ไม่เคยใช้สบู่ เวลาซักเสื้อก็ไปที่โรงอาหารเอากรดโซเดียมจากหมี่ที่เสียแล้วมาใช้แทนสบู่ แต่ผมไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจมาก่อน ผมรู้สึกว่าคุณแม่นับเป็นวีรสตรีที่ต่อสู้กับความยากลำบาก และความโชคร้าย ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ ผมรู้สึกเป็นเกรียรติอย่างไม่อาจเปรียบอีกแล้ว เมื่อเริ่มเข้ามัธยมอี้จง ของเทียนสิน คอร์สแรกของภาษาอังกฤษทำให้ผมฟังจนงงไปหมด ตอนที่แม่มาหาผม ผมได้บอกถึงความวิตกกังวลกลัวว่าภาษาอังกฤษจะเรียนไม่ทันเพื่อน ใครจะรู้ได้ ใบหน้าของแม่กลับเปี่ยมด้วยรอยยิ้มแล้วตอบว่า : “ แม่เพียงรู้ว่าเจ้าเป็นเด็กที่ทนความลำบากที่สุด แม่ไม่ชอบฟังเจ้าพูดว่ายากลำบาก เพราะขอเพียงทนลำบากได้ ก็ไม่ยากอีกแล้ว “ ผมจำคำของแม่คำนี้ไว้แล้ว ผมมีอาการติดอ่างเล็กน้อย มีคนบอกกับผมว่า จะเรียนภาษาอังกฤษให้ได้ดี อันดับแรกต้องให้ลิ้นฟังคำสั่งตัวเอง ดังนั้นผมมักจะเก็บก้อนหินก้อนหนึ่ง อมไว้ในปาก จากนั้นก็ขยันท่องภาษาอังกฤษอย่างเอาเป็นเอาตาย ลิ้นเมื่อได้เสียดสีกับก้อนหิน บางครั้งที่มีเลือดไหลออกมาทางมุมปาก แต่ผมก็กัดฟันยืนหยัดอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ครึ่งปีผ่านไป ก้อนหินเล็ก ๆ ถูกสีจนกลม ลิ้นของผมก็ถูกสีจนเรียบ ผลการเรียนภาษาอังกฤษขยับขึ้นเป็น 3 ลำดับต้นของห้อง ผมต้องขอบคุณแม่เป็นอย่างยิ่ง คำพูดของท่าน ทำให้เกิดปาฎิหาริย์ในการก้าวข้ามอุปสรรคอันยิ่งใหญ่ของการฝึกฝนของผม ปี 1996   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 23:22:37 น.

ขอบคุณค่ะท่านสุเกียง ซาบซึ้งมากมากค่ะ T T   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 23:34:47 น.

ปี 1996 ผมได้เข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิควิชาการที่จัดขึ้นทั่วประเทศในเขตเทียนสินเป็นครั้งแรก ได้รับรางวัลที่ 1 ในวิชาฟิสิกส์ และรางวัลที่ 2 ในวิชาคณิตศาสตร์ ได้เป็นตัวแทนของเทียนสินไปหังโจว เพื่อร่วมแข่งขันโอลิมปิดฟิสิกส์จากทั่วประเทศ “ ผมเอารางวัลที่ 1 ของประเทศมามอบให้แม่ จากนั้นก็ไปแข่งขันโอลิมปิกฟิสิกส์ระดับโลก “ ผมคุมความตื่นเต้นในใจไว้ไม่อยู่ เอาข่าวดี และความมุ่งหวังเขียนใส่จดหมายส่งไปบอกแม่ สุดท้ายผมได้แค่ที่ 2 ผมล้มแผ่ลงบนเตียง ไม่ดื่มไม่กินอะไร แม้ว่าจะเป็นผลงานที่ดีที่สุดในบรรดา ผู้แข่งขัน ของเทียนสิน แต่หากจะทดแทนความเหนื่อยยากลำบากของแม่แล้ว นับว่ายังไม่เพียงพอจริง ๆ กลับถึงโรงเรียน กลุ่มคุณครู กลุ่มคุณครูช่วยผมวิเคราะห์ถึงสาเหตุของความพ่ายแพ้ ฉันมักจะคิดให้คณิตศาสตร์ฟิสิกส์และเคมีล้วนได้ดี วิชาเอกที่เลือกมากไป ทำให้ความมุ่งมั่นไม่เป็นหนึ่งเดียว หากว่าตอนนี้ผมมุ่งเรียนคณิตศาสตร์อย่างเดียวต้องสำเร็จแน่ มกราคม ปี 1997 ในที่สุดในการแข่งขันคณิตศาสตร์ โอลิมปิกทั่วประเทศ ผมก็ชนะเลิศที่ 1 ด้วยคะแนนเต็ม ได้เข้าร่วมกลุ่มฝึกซ้อมระดับประเทศอย่างราบรื่น และในการทดสอบ ทั้งสิบครั้งนั้นก็ช่วงชิงจนได้เป็นตัวแทนไปแข่งขัน แต่ตามกฏกำหนดไว้ว่า ค่าใช้จ่ายในการไปร่วมการแข่งขันที่อาร์เยนติน่าต้องจัดการเอง จ่ายค่าสมัครเรียบร้อยแล้ว ผมเอาหนังสือที่ต้องเตรียม และเต้าเจี้ยวเผ็ดที่แม่ทำให้ห่อไว้อย่างดี งานที่ตัองเตรียมก็เสร็จสิ้นลง หัวหน้าภาควิชากับอาจารย์คณิตศาสตร์ เห็นผมยังคงใส่เสื้อผ้าที่คนอื่นสงเคราะห์ให้ ทั้งสีสัน ขนาดของเสื้อผ้าไม่สมกับตัว เมื่อเปิดตู้เก็บของ ชี้ไปที่แขนเสื้อที่ต่อมาสองครั้ง ชายเสื้อหนาวที่ต่อยาวอีก 3 นิ้ว กับชุดชั้นในที่มีรอยปะ แล้วพูดว่า “ จินเผิง นี่เป็นเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอหรือ ฉันไม่รู้จะจัดการอย่างไร “ ผมจึงรีบตอบว่า “ ครูครับ ผมไม่กลัวขายหน้า คุณแม่บอกกับผมเสมอว่า “ " ในตัวถ้ามีภูมิความรู้ ก็จะมีความสง่าเอง ถึงผมต้องใส่เสื้อพวกนี้ไปอเมริกาพบกับคลินตัน ผมก็ไม่กลัว “ 27 กรกฎาคม โอลิมปิค วิชาการเริ่มขึ้น พวกเรานั่งทำข้อสอบตั้งแต่แปดโมงครึ่ง ถึงบ่ายสองโมง รวมเวลาในการทำข้อสอบห้าชั่วโมงครึ่ง วันที่สอง เป็นวันประกาศผล ก่อนอื่นเป็นการประกาศรางวัลเหรียญทองแดง ผมไม่หวังจะได้ยินชื่อของตัวเอง ถัดจากนั้นก็เป็นรางวัลเหรียญเงิน สุดท้ายประกาศเหรียญทอง คนที่หนึ่ง คนสองคน คนที่สามก็คือผม ผมดีใจจนร้องไห้ เรียกพึมพำอยู่ในใจว่า “ แม่ครับ ลูกแม่ทำได้สำเร็จแล้ว” ข่าวการชนะเลิศได้เหรียญทองเหรียญของผมกับเพื่อนอีกคน ในการแข่งขันโอลิมปิคคณิตศาสตร์ ของการแข่งขันโอลิมปิควิชาการครั้งที่ 38 นี้ ได้ถูกแพร่กระจายเสียงและแพร่ภาพโดย สถานีวิทยุกระจายเสียง และสถานีโทรทัศน์แห่งชาติในคืนนั้น 1 สิงหาคม ยามที่พวกเรานำเอาเกียรติยศกลับสู่ประเทศนั้น สมาคมวิทยาศาสตร์ และสมาคมคณิตศาสตร์แห่งประเทศจีน ได้จัดพิธีต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ ในยามนี้ ผมคิดจะกลับบ้าน ผมคิดอยากพบหน้าแม่ให้เร็วที่สุด ผมจะนำเอาเหรียญทองที่แวววับจับตานี้แขวนไว้ที่คอของท่าน?????? สี่ทุ่มกว่าของคืนวันนั้น ผมฝ่าความมืดจนกลับถึงบ้านที่ฉันคิดถึงทุกเช้าเย็น พ่อเป็นคนมาเปิดประตู แต่ว่าผู้ที่โอบผมไว้ในอ้อมอกอย่างแนบแน่น ก็คือแม่ที่ปราณีของผม ใต้แสงดาวอันแจ่มจรัส แม่กอดผมอย่างแน่นหนา???? ผมล้วงเหรียญทองออกมาแล้วแขวนไว้ที่บนคอของแม่ แล้วร้องไห้ด้วยจิตใจที่โปร่งโล่ง 12 สิงหาคม ที่นั่งในห้องประชุมโรงเรียนไม่มีว่างเลย แม่กับเหล่าข้าราชการของกรมสามัญศึกษา และเหล่าศาสตราจารย์วิชาคณิตศาสตร์ ได้ร่วมกันนั่งเป็นประธานบนเวที ในวันนั้น ฉันได้พูดไว้ในงานช่วงหนึ่งว่า “ ผมจะใช้ชั่วชีวิตของผมสำนึกขอบพระคุณคน คนหนึ่ง นั่นคือแม่ที่อบรมเลี้ยงผมจนเติบใหญ่ ท่านเป็นหญิงชาวนาธรรมดาคนหนึ่ง แต่ท่านสอนผมให้รู้จักหลักธรรมในการเป็นคน ทั้งยังคอยกระตุ้นให้กำลังใจผมมาตลอดชีวิต” ปีทีอยู่มัธยมปีที่ 4 ผมคิดจะซื้อหนังสือ “ พจนานุกรม จีน - อังกฤษ “ เพื่อฝึกภาษาอังกฤษ ในกระเป่าเสื้อของแม่ไม่มีเงินเลย แต่แม่ก็รับปากว่าจะหาให้ หลังอาหารเช้า แม่ยืมรถลากคันหนึ่ง ขนผักกาดขาว เต็มรถแล้วลากไปพร้อมกับผม เพื่อนำไปขายในเมืองที่ไกลถึงสี่สิบลี้ เมื่อถึงตัวอำเภอ ก็เกือบเที่ยงแล้ว ตอนเช้าผมกับแม่ ดื่มเพียงน้ำซุปข้าวต้มใส่มันเทศกับข้าวโพดแค่ 2 ชาม ในยามที่ท้องหิวจนร้อง จ๊อก ๆ แค้นจนอยากให้มีคนมาเหมาซื้อผักไปทันที แต่แม่ยังคงอดทนต่อรองราคากับผู้ซื้อ สุดท้ายตกลงกันในราคาชั่งละ 10 เซ็นต์ ผักกาดขาว 210 ชั่ง ควรเป็นเงิน 21 หยวน แต่ผู้ซื้อให้เพียง 20 หยวน เมื่อมีเงินผมคิดจะกินข้าวก่อน แต่แม่บอกให้ซื้อหนังสือก่อน เพราะนี่เป็นเรื่องสำคัญของวันนี้ พวกเราไปที่ร้านหนังสือแห่งหนึ่งถามราคาหนังสือ ต้องใช้เงิน 18.25 หยวน ซื้อหนังสือ เสร็จแล้วยังคงเหลืออยู่ 1.75 หยวน แต่แม่ให้ผม 75 เซ็นต์เพื่อไปซื้อขนมเปี๊ยะ 2 ชิ้น แม้จะกินขนมเปี๊ยะไป 2 ชิ้น แต่รอจนพวกเราแม่ลูกเดินจนเกือบจะถึงบ้าน เป็นระยะทาง 40 กว่าลี้ ผมก็หิวจนหน้ามืดตาลาย ในยามนี้นึกขึ้นได้ว่าผมลืมแบ่งขนมเปี๊ยะ 1 ชิ้นให้กับแม่ แม่หิวทั้งวัน ยังลากรถเป็นระยะทาง 80 ลี้เพื่อผม ผมรู้สึกละอายจนคิดที่จะตบหน้าตนเอง แต่แม่กลับพูดว่า “ แม่ไม่มีความรู้เท่าไร แต่แม่นึกถึงตอนเด็กที่คุณครูเคยให้ท่องคำพูดหนึ่ง ของกอร์จี ว่า ความยากจนข้นแค้นเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง หากว่าเธอสามารถที่จะผ่านด่านมหาวิทยาลัยนี้ไปได้ ไฉนต้องกลัวว่าเป็นมหาวิทยาลัยเทียนสิน แม้แต่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง เธอก็สอบเข้าไปได้ดั่งใจหวังอยู่ “ ตอนที่แม่พูดคำ ๆ นั้น แม่ไม่มองหน้าผม แม่มองหนทางที่ทอดยาวไกลออกไป เหมือนดั่งว่าทางเส้นนั้นสามารถเชื่อมไปถึงเมืองเทียนสิน เชื่อมไปถึงเมืองปักกิ่งไม่มีผิด “ ผมฟังแล้วก็ไม่รู้สึกว่าท้องหิวอีกแล้ว ขาก็ไม่เมื่อยอีกแล้ว ???.. หากกล่าวว่า ความยากจนข้นแค้น เป็นมหาวิทยาลัย ที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง ผมก็จะพูดว่า แม่ที่เป็นหญิงชาวนาของผม เป็นครูผู้นำพาที่ดีที่สุดของชีวิตผม ที่ด้านล่างเวที ไม่รู้มีตากี่คู่ ที่คลอด้วยน้ำตา ผมหมุนตัวกลับมา หันไปหาคุณแม่ที่จอนผมเริ่มหงอกขาว แล้วคำนับท่านด้วยใจอันลึกล้ำครั้งหนึ่ง ???????   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 23:42:01 น.

.........แม่............. ชั่วชีพนี้มีใครเล่ารักเท่าแม่ รักเที่ยงแท้แน่นอนรักอ่อนหวาน ให้กำเนิดเกิดชีวีมีลมปราณ แม่เบิกบานรักบุตรสุดดวงใจ ยามลูกหิวหวิวหวั่นใจพันผูก มาเถิดลูกแม่มาอย่าร้องไห้ แม่จะป้อนนมน้ำอย่าร่ำไร ชอบสิ่งใดแม่จะหามากำนัล ถึงยามนอนงอนง้อขอให้หลับ แม่นั่งขับเพลงกล่อมถนอมขวัญ ลูกป่วยไข้โรคาแทบจาบัลย์ แม่เท่านั้นนั่งใกล้ใจระทวย สาระพัดจัดให้ได้ศึกษา ทั้งเสื้อผ้าแพรพรรณอันสดสวย ถึงยากจนปรนเปรอเฝ้าเอออวย ขอบุญช่วยบุญปลูกลูกคนดี เมื่อโตแล้วแก้วใจใยหนีแม่ ทิ้งคนแก่ไปไกลไม่ใช้หนี้ แม่ยังคิดถึงลูกทุกนาที อย่าหลีกลี้หลบลับรีบกลับมา (มีคนแต่งลงหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนค่ะ..เลยเอามาให้เพื่อนๆอ่านกัน..)   โดย: สุเกียง IP: 125.24.112.148 1 มีนาคม 2553 23:49:16 น.

** ใครที่นอนใต้คานแล้วไม่สบาย ควรขึ้นมาอยู่บนคานซะนะคะ จะได้มีสุขภาพดี ** โห..ท่านติดหนึบ ชวนขึ้นคานเลยเหรอขอรับ อากาศข้างบน เย็นสบายดีมั๊ยขอรับ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.54 2 มีนาคม 2553 2:28:19 น.

วันนี้ท่านสุเกียงทำซึ้งอีกแล้ว น้ำตาซึมเลย.... ไปทำงานต่อดีกว่า ขอบคุณนะครับ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านขอรับ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 2:48:28 น.

ท่านรัก..2มุน..หมดใจ(ขออนุญาติเอ่ยนามเต็ม) ข้าน้อยก็ไม่แน่ใจ ว่าดีใจ หรือเสียใจดีที่ได้อยู่ใต้คาน เฮ้อสับสนจริงๆ แต่ดีใจที่ถูกขังอยู่ที่นี้เหมือนกับท่านและอีกหลายท่าน โฮ๊ะๆ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ทำบัตรคนไข้ยังล่ะท่าน... ท่าทางอาการหนักนะท่าน...คงต้องให้ยาแรง   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.54 2 มีนาคม 2553 2:59:39 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงมากมายขอรับ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.54 2 มีนาคม 2553 3:19:02 น.

อรุณสวัสดิ์ ท่านผอ. และทุกๆท่าน ขอบคุณท่านppp เพิ่งมาดู clip เช้านี้ น่ารักดีอ่ะท่าน ชอบนะท่าน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.51.115 2 มีนาคม 2553 8:18:44 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ (ยังทันเนอะ) ศิษย์พี่รัก clip น่ารักใช่ไม๊คะ ชอบเหมือนกันเยยยยย ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 2 มีนาคม 2553 10:28:18 น.

เล่นซ่อนแอบรึ...ไม้หมอน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.118 2 มีนาคม 2553 10:31:24 น.

แวะมาทักก่อน เดี๋ยวต้องออกไปข้างนอกละ วันนี้คงเข้ามาอีกทีดึกๆนะขอรับ อิอิ จะแวะมาใหม่ หวัดดีตอนเช้าทุกท่านขอรับ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 11:00:06 น.

ขอบคุณนักแปลทุกๆๆๆๆๆๆท่านที่เสียสละเวลา มาสร้างความสุข ความสำราญ ให้แก่นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: moons IP: 165.208.150.3, 203.154.146.54 2 มีนาคม 2553 17:42:49 น.