บันทึกประสบการณ์ตรง...การเลี้ยงงูพันธุ์ Ball Python
|
|||||||
46 ต้อนรับข้าวหลาม "ข้าวหลาม" เป็นงูบอล ไพธอน นอร์มอลเพศผู้ ปี 05 และมันเป็นงูบอล ไพธอน ตัวแรกของคุณต๋อทีเดียว ซึ่งผมถือเป็นของขวัญปีใหม่จากคุณต๋อ ที่น่าชื่นใจมาก ความอ้วนท้วนน่ากอดของมัน ช่างทำให้ดูมีเสน่ห์มากเลยทีเดียว วันนี้ผมไปรับงูจากคุณต๋อถึงบ้าน และได้มีโอกาสเยี่ยมชม "สนามบอน" ที่มีบอลมอร์ฟสวยๆ ขั้นเทพนับร้อยตัว ตอนนี้ผมขอพูดถึง เจ้าข้าวหลาม ก่อน เดี๋ยวว่างๆ จะเล่าเรื่องราวสนามบอนของคุณต๋อให้ฟัง เกิดปี 2005 ปัจจุบันอายุ 5 ปี น้ำหนักชั่งได้ 1400 กรัม ความยาววัดได้ 125 เซนติเมตร รอบตัวส่วนที่อ้วนที่สุด 18 เซนติเมตร ผมตัดสินใจตั้งชื่อสมาชิกใหม่ของผมที่มีอายุมากที่สุด และน้ำหนักมากที่สุดถึง 1400 กรัม ด้วยให้ชื่อว่า "ข้าวหลาม" และได้มอบตำแหน่ง "พี่ใหญ่" ให้กับน้องๆ บอลที่น่ารักๆ อีก 3 ตัวของผม หลังจากที่ผมได้เห็น บอลขั้นเทพของคุณต๋อที่มีอยู่นับร้อยตัว (ความจริงผมได้เปิดดูราวแค่สิบกว่าตัว) จนทำให้ผมรู้สึกว่าผมนี่ยังห่างไกลกับคุณต๋อชนิดสุดล่าฟ้าเขียวเลยทีเดียว หลังจากผมรับเจ้าข้าวหลามจากคุณต๋อเสร็จผมก็ขึ้นรถตู้เดินทางกลับบ้าน ขณะนั่งรถเจ้าข้าวหลามมันก็ฉี่ใส่กางเกงผมจนเปียกเยอะเลย กลิ่นฉี่แรงพอควร ยังกะฉี่เด็กๆ ทำเอารถรถตู้อบอวลไปด้วยกลิ่นฉี่พอควร แต่ผมก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เพราะไม่ได้แสดงให้ใครเห็นว่าเรากำลังเอางูตัวใหญ่ขึ้นรถตู้มาพร้อมกับเรา เพราะมันอยู่ในถุงผ้าที่ใครๆ อาจคาดไม่ถึง ทันทีที่ผมเดินทางถึงบ้าน ผมก็เปิดน้ำใส่กาละมังจนเต็ม แล้วก็จับเจ้าข้าวหลามไปอาบน้ำ ทำความสะอาดฉี่เป็นอันดับแรก ผมเอามือผมถูไปตามตัวของเจ้าข้าวหลามจนรู้สึกว่าสะอาดดีแล้ว จากนั้นก็เอาผ้าขนหนูนุ่มๆ เช็ดตัวให้มันจนแห้ง แล้วก็จับมันมาเล่นนั้นจนหนำใจก่อน แล้วจึงเอาไปปล่อยไว้ในคอนโดมีเนียมงูที่ผมได้เตรียมไว้ให้มันก่อนแล้วอย่างดี ผมเลือกที่จะให้เจ้าข้าวหลามอยู่ในคอนโดมิเนียมชั้น 2 เพราะอยู่ในระดับที่สายตาผมมองเห็นได้ชัดเจนขณะที่นั่งพิมพ์งานอยู่ที่หน้าจอคอมนี้ ผมคอยมองมันเลื้อยไปทั่วๆ คอนโดของมัน พร้อมๆ กับนั่งเขียนบล็อคนี้ไปด้วย ดูมันช่างตัวใหญ่สะใจผมเสียจริงๆ อยากได้แบบนี้มานานแล้ว วันนี้ก็ได้สมใจ เจ้าบอลตัวใหญ่ๆ อ้วนๆ น่ากอด คราวนี้ล่ะเธอเอ้ย ! จะได้กอดเล่นซะให้รู้เบื่อกันไปข้างหนึ่ง ถึงแม้คุณต๋อจะชี้แนะว่างูบอล มันไม่ชอบให้จับเล่นบ่อยๆ เพราะมันอาจจะเครียด แต่ผมก็ดื้อตามวิธีคิดของผม ว่าถึงแม้มันอาจจะเครียด แต่ผมเชื่อว่าถ้าได้อุ้มเล่นบ่อยๆ เล่นทั้งวัน มันก็จะชินมือคน คุ้นมือคน หากใครได้จับมันก็จะทำให้มันไว้วางใจคน ไม่ฉก ไม่กัดคน เพราะงูบอลของผมทุกตัวผมจะจับเล่นไม่น้อยวันละ 3 เวลาทุกตัว เจ้าข้าวหลาม มันคงสนุกกับที่อยู่ใหม่ของมัน ผมเห็นมันเลื้อยเล่นไปมารอบๆ ไม่หยุดเลย ผมคิดว่าถ้าเขียนบล็อคนี้เสร็จแล้ว ผมจะจับมันมาอุ้มเล่นอีกล่ะ ที่จริงตอนนี้ตาของมันเป็นสีขาวฝ้าเพราะมันกำลังอยู่ในช่วงเข้าคราบ และคาดว่าน่าจะลอกคราบไม่เกิน 1-2 วันนี้ล่ะ แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก ยังไงคืนนี้ก็ต้องอุ้ม ต้องเล่นให้ชื่นใจเสียก่อน มันจะเครียดบ้างก็ช่างมันเถอะ อย่างน้อยมันกับผมจะได้คุ้นเคยและชินมือกันก่อน ตอนนี้สรุปว่าผมมีบอล ไพธอน ทั้งหมด 4 ตัวแล้ว แม้จะเป็นเจ้าบอลที่เชยๆ ต่ำต้อย แต่ถึงยังไงพวกมันทั้ง 4 ตัวก็ได้รับความรักจากผมอย่างท้วมท้น ผมเอาใจใส่มันอย่างดีที่สุด คอนเติมน้ำ คอยเปลี่ยนรองพื้น คอยเก็บขี้ออก หาของเล่นให้มัน ตลอดจนหาหนูให้มันกินจนอิ่มหนำสำราญได้ทุกสัปาดาห์ ซึ่งแค่นี้ผมก็ถือว่า งูบอล ไพธอน ทุกตัวของผม โชคดีกว่าคนอื่นๆ มากมายแล้ว ส่วนมันจะเสียธรรมชาติไปบ้างก็เอาเถอะ ผมมีความสุขที่ได้เลี้ยงมันแบบนี้ เอาไว้ผมจะมาเล่าเรื่องราวให้ฟังใหม่ในวันหน้านะครับ สวัสดีครับ คืนนี้ช่วงเวลา 1 ทุ่มถึง 2 ท่มครึ่งผมได้พาเจ้าข้าวหลามออกไปเลื้อยเล่นที่สนามกีฬาแห่งชาติหัวหมาก เพื่อเป็นการต้อนรับมันสู่อ้อมกอดและเป็นการฉลองปีใหม่ให้กับมันด้วย งานนี้ทำเอาผู้คนแตกตื่นกันพอควรทีเดียว ที่เห็นงูตัวใหญ่มาเลื้อยเล่นอยู่ตรงสนามหญ้า ผมจึงได้เก็บภาพสวยๆ มาฝากเพื่อนๆ ที่บอร์ดนี้ซะหลายภาพ ลองดูความงดงามของเจ้าข้าวหลามนะครับ ลองดูซิว่า งูบอล ไพธอน ที่อายุ 4-5 ปี กับน้ำหนัก 1400 กรัม มันจะดูมีเสน่ห์มากมายแค่ไหน วันจันทร์ที่ 4 มกราคม 2553 ในที่สุดเจ้าข้าวหลามก็ลอกคราบเป็นที่เรียบร้อย โดยเมื่อคืนเริ่มลอกคราบราวเวลา 01.30 นาฬิกา แต่ดูเหมือนว่ามันสามารถลอกคราบได้เองราว 50 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดเท่านั้น ตื่นเช้ามาวันนี้ผมจึงเปิดน้ำอุ่นๆ ในกาละมังจนเต็ม แล้วก็เอาเจ้าข้าวหลามไปแช่น้ำไว้ราว 5 นาที แล้วเมื่อผิวหนังมันเริ่มนุ่มผมก็จัดการช่วยมันลอกคราบ ด้วยการเริ่มเอาผิวหนังเดิมออก กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็ผ่านเวลาไปนานราวสัก 15 นาทีเห็นจะได้ และเมื่อลอกคราบจนหมดแล้ว ผมก็จัดแจงถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึก สรุปแล้วเจ้าข้าวหลามก็ไม่ได้มีเข้มจนออกแดงเหมือนกับภาพที่ถ่ายในวันแรก ซึ่งผมคิดว่าวันที่ไปรับมาจากคุณต๋อ-บางใหญ่ เป็นวันแรก มันกำลังเข้าคราบผิวหนังของมันจึงออกแดงเข้มผิดปกติ และอาจประกอบกับงูแต่ละตัวของคุณต๋อไม่ได้อาบน้ำใดๆ เป็นปกติ แต่พอมาอยู่กับผม ผมก็จะจับอาบน้ำสัปดาห์ละ 1 ครั้งเป็นปกติ และผมจะคอยทำความสะดวกกล่องที่อยู่ทุกวัน ตอนนี้เมื่อเจ้าข้าวหลามลอกคราบเสร็จเรียบร้อย ก็ขาวจั๊ว สวยและดูงดงามเป็นปกติดีแล้วครับ ลองดูว่า สีสันจะแปลกไปจากภาพในวันแรกยังกะคนละตัวเลยทีเดียวครับ
แวะมาสุขสันต์วันปีใหม่นะค้าบ พรุ่งนี้ก็จะได้หยุดงานแว้ว เดินทางไปเที่ยวก็ขอให้ปลอดภัย ปีใหม่หน้าที่การงานรุ่งเรือง รายได้ดีๆ ร่ำรวย สุขภาพแข็งแรง คิดอะไรสมปรารถนาทุกประการครับ
โดย: ไม่รวยสักที วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:21:50:44 น. โดย: SEABALL วันที่: 7 ตุลาคม 2556 เวลา:0:12:18 น.
อ้วนจ้ำม่ำน่ารักจริงๆเลยข้าวหลาม
โดย: เด็ก ป.6 จ.ราชบุรี IP: 125.26.44.157 วันที่: 26 เมษายน 2559 เวลา:11:40:43 น.
|
SEABALL
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] Group Blog
All Blog Friends Blog
Link |
||||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
โดย: IceHawk IP: 58.9.74.203 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:21:23:16 น.