ขอบันทึกไว้หน่อยเถอะค่ะ
โตมาจะได้รู้ ว่าตัวเองเมื่อตอนยังเป็นเด็กอยู่นั้นหนะซนขนาดไหน
ความซนของเค้านะเกินบรรยาย นับวันยิ่งทวีความรุนแรง
ไม่มีวันไหนเลยที่ ทีโน่จะไม่เจ็บตัว เพราะความซนของตัวเอง
เจ็บได้ทุกวัน ล่าสุดก็นี่เลย วิ่งเล่นกับพี่แทต ไอ้เราก็เห็นแล้วหละ
นึกภาพออกแล้ว ว่าเดี๋ยวจะต้องล้มเจ็บกันแน่ๆ ก็ร้องห้าม
บอกให้หยุดเล่นหยุดวิ่ง ไอ้คนพี่ก็ฟังนะ หยุดเล่นทันที ที่ได้ยินเสียงห้าม
แต่...มีรึที่เด็กแสบอย่างทีโน่จะหยุดง่ายๆ ไปยืนยึกๆยักๆ
หรอกล่อเค้า จะให้พี่เค้าวิ่งไล่ ตัวเองจะได้วิ่งหนี แต่พี่เค้าก็ไม่เล่น
เพราะกลัวเราจะด่า เราก็นั่งดูอยู่ ซักพักพี่แทตลุกขึ้น
เราก็รู้นะว่าพี่แทตจะลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินมาหาเรา ไม่ได้ลุกขึ้นเพื่อที่จะเล่นกับน้องแต่น้องเข้าใจผิด คิดว่าพี่จะลุกขึ้นวิ่งไล่จับ เตรียมหันข้างจะวิ่งหนี
แต่ดันลื่นผ้า ล้มเสียงดังตั๊บ หัวทิ่มพื้น หน้าผากโนเลยค่ะ
เสียดายไม่มีรูปตอนหัวโน ผ่านไปสองวันแล้วถึงได้นึกออกว่าน่าจะถ่ายรูป
ไว้ให้เค้าดูตอนโต ก็เลยได้แต่ภาพหัวเขียวมาแทน
แล้วก็น้ำส้มด้วย จะได้เหมือนสีไฟจราจล เอ๊ย จราจรอ่ะ
อ๊ะๆ ล้อเล่นจ๊า มา...เด๋วเป่าให้นะ ปู๊ด ปู๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด
เห็นปะ หายแร๊ววว