|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
บางฉากบางตอนจาก A Conspiracy of Kings (เรื่องชุดยูเจนิดิส)
จขบ. เป็นแฟนผู้บ้าคลั่งของเรื่องชุดนี้ พอได้อ่านภาคอังกฤษแล้วก็กรี๊ดบางฉากมากจนคันไม้คันมืออยากลองแปลมั่ง อาจจะเวิ่นเว้อสักเล็กน้อย ได้โปรดอภัย
ปล. สปอยนะจ๊ะ
หากข้ามีสิทธิให้ทุกสิ่งเป็นไปดังประสงค์ ข้าจะเลือกสิ่งใดกันหรือ ข้าก็จะเลือกให้ตัวเองไม่ไร้ประโยชน์ ข้าจะเป็นรัฐบุรุษอย่างที่ท่านพ่อปรารถนาและเป็นเจ้าชายอย่างที่ประเทศของข้าต้องการ ทว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าเลือกได้ ข้ายังเป็นเพียงเจ้าชายที่ไม่สมกับตำแหน่งอย่างที่เป็นมาตลอด ข้าคงจะไม่อาจทำตัวให้เป็นประโยชน์ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นต่อท่านพ่อหรือต่อใคร เมื่อพวกบารอนกบฎถูกปราบ ข้าก็จะเฝ้าดูท่านลุงอภิเษกสมรสและมีทายาทซึ่งเหนือกว่าข้านัก และตัวข้าเองก็จะถูกรังเกียจโทษฐานที่ช่างไร้ประโยชน์และไม่เป็นที่ต้อนรับแม้ในบ้านของข้าเอง แต่นั่นก็คือสิ่งที่ข้าเลือก
ข้าสงสัยนักว่าผู้คนเลือกแต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาไร้สุขเสมอหรือไร
*
เอดดิสกำลังคิดว่าเครื่องแต่งกายเต็มยศ แผลเป็น และสีหน้าอันเคร่งขรึมสมกับโอกาสนั้นทำให้ซูนิสดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเพียงใดเมื่ออีกฝ่ายสบตาพระองค์ สายตาเคร่งขรึมของซูนิสเลือนหายไปทันที เขากัดริมฝีปากที่มีแผลเป็นนั้นและยิ้มให้พระองค์อย่างเขินอาย
ความเจ็บปวดนั้นเกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัวราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาทั้งที่ท้องฟ้ายังแจ่มใส พระอุระของเอดดิสปวดแปลบราวกับมีใครมาบีบเข้าที่หัวใจ พระองค์สงสัยว่าตัวเองป่วยเช่นนั้นหรือ และถึงกลับคิดไปว่าถูกวางยาอยู่ครู่หนึ่งด้วยซ้ำ ก่อนจะรู้สึกว่าแอตโตเลียเอื้อมมาจับมือของพระองค์ไว้ ในสายตาของคนทั้งหลายในราชสำนักนั้น มันไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอันใด ทว่าสำหรับเอดดิสแล้วมันคือสมอที่ยึดโยงนางไว้ และพระองค์ก็ทรงจับมันแน่นราวกับมันคือเชือกช่วยชีวิต ซูนิสมองมาด้วยความเป็นห่วง ทว่ารอยยิ้มที่เอดดิสให้ตอบไปนั้นกลับมิได้ออกมาจากใจ . . . หลังซูนิสออกเดินทางและเหล่าทหารรักษาพระองค์ทั้งหลายแยกย้ายกันกลับไป เอดดิสก็ผละจากจตุรัสและเดินตรงไปยังส่วนที่สูงที่สุดของพระราชวัง ที่ซึ่งพระองค์จะได้เห็นเงาของซูนิส แม้มันจะเป็นเพียงฝุ่นที่คลุ้งอยู่เหนือถนนขณะที่เขาอยู่ไกลออกไปเรื่อยๆ ก็ตาม พระองค์อยากกลับเข้าที่ประทับและขังตัวเองไว้ภายใน แต่มันก็คงดูผิดปกตินัก แม้บนหลังคานี้พระองค์จะไม่ได้อยู่ตามลำพัง แต่รอบกายก็มีเพียงเหล่าข้าหลวงรับใช้ และมันก็ไม่ได้ผิดปกติจนจะทำให้เป็นเรื่องโจษจัน นี่คงจะเป็นที่ที่เป็นส่วนตัวที่สุดที่จะพระองค์จะหาได้โดยไม่เป็นเป้าสายตาของใคร
พระองค์ได้ยินเสียงกษัตริย์แห่งแอตโตเลีย แต่ก็ไม่ได้หันไปและรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้โดยมิได้ใช้ตามอง เขาโอบเอดดิสไว้จากด้านหลังและตลบเสื้อคลุมตัวยาวที่สวมเข้าห่มกายอีกฝ่ายไว้ เมื่อพระองค์จับชายเสื้อคลุมทั้งสองด้านไว้ เขาก็ยกมือขึ้นขยับหมวกคลุมกว้างที่มากับตัวเสื้อ ก่อให้เกิดที่ว่างซึ่งไม่ได้ใหญ่ไปกว่าตัวของทั้งคู่
เจ้าส่งแอตโตเลียมาหาข้าในพิธีอำลางั้นรึ เอดดิสถาม
ไม่ใช่ข้าหรอก เจ็นตอบเสียงแผ่ว ท่านมหาอำมาตย์ต่างหาก ข้าคิดว่าท่านรู้อยู่แล้วว่ารักเขา พวกท่านสองคนขยับเข้าหากันเรื่อยๆ นับแต่วันที่แรกเจอราวกับแม่เหล็ก แต่ท่านมหาอำมาตย์เป็นห่วง เขาคิดว่าท่านอาจไม่ทันตั้งรับความโศกเศร้าจากการจากลา
ข้ารู้สึกโง่สิ้นดี เอดดิสเอนกายเข้าหาอ้อมแขนของอีกฝ่าย ข้าจะรอฟังข่าวคราวในอนาคตของท่าน พระองค์ส่ายหน้าอย่างนึกเกลียดตัวเองแล้วสูดจมูก ข้าน่าจะพูดอะไรที่ดีกว่านั้น อะไรที่...เหมาะสมกว่านั้น
เจ็นจำต้องเห็นด้วย ซูนิสหวังจะได้ถ้อยคำที่แสดงถึงความห่วงหาของนางติดกายไปด้วยเป็นแน่ ท่านเขียนจดหมายหาเขาก็ได้ เจ็นเสนอ ม้าเร็วจะตามขบวนทันก่อนที่เขาจะทันผ่านช่องเขา
ข้าไม่ได้อยากจะส่งจดหมายตามเขาไป เอดดิสว่า ข้าอยากจะส่งพลธนูหนึ่งพันห้าร้อยนายกับพลทวนตะขออีกพันนายต่างหาก
ท่านเป็นคนช่วยกำหนดจำนวนเองนะ
เอดดิสถอนใจ ตอนนั้นข้ายังมีสติอยู่ แต่ตอนนี้ข้าไม่มีเท่าใดแล้ว
*
ข้าอยากหาทางออกที่ดีกว่าการยิงชายซึ่งไร้อาวุธ ข้าอยากให้เหล่าบารอนเลือกข้าเป็นกษัตริย์เพราะเชื่อในตัวข้าและเชื่อในอุดมคติของข้าเช่นเดียวกับตัวข้าเอง แต่นั่นไม่ใช่ทางเลือกที่ข้ามี และข้าก็ตัดสินใจแล้วว่าจะทำให้พวกเขาติดตามข้ามาให้ได้ ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม ข้าจะไม่ยืนเฉยและปล่อยให้พวกเขาตกเป็นเหยื่อของพวกเมเดหรือเมเลนเซ่ หรือสงครามกลางเมืองไร้จุดยุติซึ่งจะทำให้เลือดแดงฉานไปทุกแห่งหนจนกว่าประเทศทั้งประเทศจะเหลือเพียงซาก หากข้าเป็นเอดดิสไม่ได้ ข้าก็จะเป็นแอตโตเลีย หากพวกเขาต้องการเห็นท่านลุงในตัวข้า ข้าก็จะแสดงให้พวกเขาเห็นเช่นนั้น และข้าจะทำตามคำแนะนำของแอตโตเลีย เพราะถ้าข้าระบุตัวศัตรูได้และทำลายเขาเสีย ซูนิสก็จะปลอดภัย
*
Create Date : 29 มีนาคม 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 30 มีนาคม 2553 12:42:06 น. |
Counter : 733 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ปิยะรักษ์ IP: 118.172.36.221 29 มีนาคม 2553 23:17:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 221.128.101.33 30 มีนาคม 2553 8:29:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 221.128.101.33 30 มีนาคม 2553 12:39:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: charot 7 เมษายน 2553 18:29:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: jickky IP: 110.49.205.129 28 มิถุนายน 2553 1:58:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: OreoKunG IP: 115.87.175.187 18 ตุลาคม 2553 4:01:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา 10 กุมภาพันธ์ 2554 21:43:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: เฮกิเท IP: 223.205.240.234 29 มีนาคม 2554 15:36:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: Darkness Lamps IP: 58.8.156.151 29 กรกฎาคม 2554 5:24:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ข้าไม่ได้อยากจะส่งจดหมายตามเขาไป เอดดิสว่า ข้าอยากจะส่งพลธนูหนึ่งพันห้าร้อยนายกับพลหลาวอีกพันนายต่างหาก...ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเล้ย แต่อ่านประโยคนี้แล้วฮา^^
เราคงได้กลับกทม.วันที่ 1-2 อ่ะ แล้ววันที่ 4 ก็ต้องไปเช็งเม้งอีก อดไปเจอตะกละแก็งค์ ฮืออ.. แต่จะพยายามหาทางแว่บไปอุ้มบุญลูกๆของทินานะ หนูโครงกระดูกรอป้าด้วย~~