พ่อเล่าว่า ..

ตอนที่ย่าคลอดพ่อเป็นเวลาเดียวกันกับปู่กำลังเตรียมตัวไปเล่นลิเกที่งานวัดภูเขาทอง ย่าของฉันเป็นพี่สาวแม่ของป้าคนโต .. แต่เป็นย่าคนที่เท่าไรของปู่ก็ยังไม่ได้ทำลำดับ

พ่อบอกให้ฟังบ่อย ๆเมื่อยามฉันยังเด็กว่าปู่เล่นลิเกเป็นตัวร้ายและเขียนบทที่จะเล่นในแต่ละวันด้วย จะเล่นเรื่องอะไร มีตัวร้ายตัวดียังไง ปู่จะเป็นคนกำหนดหมดมีค่าจ้างวันละ 50 บาท ส่วนที่ผ่านหูแต่จำได้แม่นเป็นเรื่องที่ญาติผู้ใหญ่ ๆพูดล้อคุณย่าหมายเลขหนึ่งที่ไปหลงเสน่ห์ “ไขลู” หรือก็คือปู่ของฉันจนตัดสินใจตกร่องปล่องชิ้นกันแต่สุดท้ายก็แยกทางกันไป แต่ตัวของคุณย่าเองก็ยังอยู่กับครอบครัวของเราจนสิ้นอายุขัยไปเมื่ออายุเจ็ดสิบกว่าปี

ในขณะที่ปู่รักหลงใหลในการเล่นลิเกเป็นชีวิตจิตใจ แต่ก็ไม่สนับสนุนให้ลูกเดินตามรอย แม้จะหอบหิ้วเอาไปเล่นลิเกด้วยไปไหนไปกัน พ่อว่าแค่เผลอตัวเดินเฉียดเข้าไปใกล้กลองทับฉิ่งฉับไม่โดนดุก็โดนตีจนน้ำตาร่วง นึกไม่ออกเลยว่าเวลาปู่ดุหรือตีจะเป็นยังไง เพราะโตมาฉันก็เห็นปู่ยิ้ม ยิ้ม และ ยิ้มไม่ยิ้มก็นั่งร้องลิเก หรือโขกหมากรุกกับพ่อ “รุกเข้าไป”พูดกันอยู่แค่นี้ จนฉันทนไม่ไหว "ลุก"หนีไปเล่นที่อื่นดีกว่า

บ้านหลังแรกในความทรงจำของพ่ออยู่ย่านถนนดินสอใกล้โรงเรียนสตรีวิทยา หันหลังให้อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยเดินตรงเข้าไปสักห้าสิบเมตรและเลี้ยวขวาเข้าซอยผ่านบ้านห้าหกหลังเลี้ยวซ้ายอีกครั้ง ลักษณะเป็นบ้านใต้ถุนสูงเดินเลยไปอีกนิดจะมีลำคลองระบายน้ำเล็กๆ หน้าฝนน้ำเอ่อขึ้นมา พ่อในวัยเด็กยังเคยลงไปลุยเล่น ที่นี่พ่อคิดว่าคงจะเป็นบ้านของย่าทวดหรือของปู่ ตามคำบอกเล่าที่ว่าย่าทวดเป็นแม่ค้าขายขนมหวานอยู่ย่านนี้

หลังคลอดย่าป่วยเป็นอัมพฤกษ์ทำให้ไม่สามารถเลี้ยงดูลูกได้ พ่อจึงเติบโตมาโดยญาติทางฝ่ายแม่ช่วยกันเลี้ยงดูป้อนข้าวบดกล้วยบดแทนน้ำนมแม่ และเลยเป็นเหตุให้พ่อไม่กินกล้วยน้ำหว้าอีกเลย พ่อว่าตอนเด็ก ๆ กินมาเยอะแล้ว

บ้านอีกหลังที่พ่อคุ้นเคยอยู่ในตรอกเล็กฝั่งทางซ้ายของถนนดินสอด้านหน้าเป็นร้านตัดผมเลี้ยวเข้าไปแล้วเลาะด้านหลังของห้องแถวด้านหน้ามาหลังติดกับกำแพงโรงเรียนเดินต่อไปเรื่อยๆ จะไปถึงถนนตะนาวได้ ที่นั่นเป็นบ้านน้องชายของก๋งที่พ่อเรียกว่าตาหมอแหยมที่เรียกตาหมอเพราะเป็นหมอยาแผนโบราณ วัยเด็กส่วนใหญ่พ่อจะมาอาศัยอยู่ที่นี่

พ่อเคยเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนเป็นหวย กอ ขอ พ่อเป็นคนที่บอกหวยให้ชาวบ้านในตรอกถูกได้ทุกวัน คนมักจะถามพ่อเวลาเดินผ่านบ้านชาวบ้านมักจะถามว่า “วันนี้..หวยออกอะไร” พ่อก็จะบอกไป ตอนบ่าย ๆกลับมาก็จะได้ขนมคนถูกหวยกลับมากินทุกวันฉันถามพ่อว่าไปเรียนวิชาคาถาอาคมบอกหวยมาหรือมีวิชาตาทิพย์ถึงรู้ว่าจะออกอะไร พ่อว่า “จะไปยากอะไร เราผ่านบ้านแรกก็บอก กอไก่ บ้านที่สองก็ขอไข่ ไล่จนถึง ฮอนกฮูก หวยมีสี่สิบสี่ตัวมันก็ต้องถูกสักบ้านแหละ “ .. อ้าว .. ไหงงั้นล่ะพ่อ