เสียงวิทยุดังแว่วจากด้านหลังสถานีบ้านป่า

---

" ได้ยินไหมพี่เสียงนี้คือสาวบ้านนา

พร่ำเพรียกเรียกหา ตั้งตานับเวลารอคอย

คอยเช้าคอยเย็น ไม่เห็นสักหน่อย

ปีเคลื่อนเดือนคล้อย รักเอยมาลอย

รักเอยมาลอยแรมไกล

อีกเมือ่ไร รักจะคืนชื่นชม

ตะแบกบานแล้วร่วง .. สีม่วงที่พี่ชื่นชม

หรีดริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว

รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้างคนเกี่ยว

รวงข้าวรอเคียว น้องนี่ยังเหลียว

ยังนับวันรอพี่มา

กลับเถิดหนา

สาวบ้านนายังคอย  "

---

วัยประมาณ7 ขวบของเด็กบ้านป่าพ่อทำงานอยู่ในสถานี เด็กปูเสื่อนอนกางแขนกางขาฟังวิทยุอยุ่ด้านหลัง นอนตะแคงฟังเพลงเสียงหวาน ๆ ของนักร้อง เพลงแสนเศร้าของดอกตะแบกสีม่วง ฟังแล้วเด็กบ้านป่าอยากเห็นนักจะสวยงามขนาดไหนกันนะ เจ้าดอกตะแบกที่ชายหนุ่มใจดำคนนั้นชื่นชม นึกเห็นแต่ดอกเข็มสีแดงที่แม่เอามาปักพุ่มพานไหว้ครุ กับแคป่าเจ้าดอกไม้ขาวใส่กระโปรงลูกไม่บาน ๆ ต้นสุงบนเนินจอมปลวกหลังบ้าน เด็กน้อยได้ยินเสียงเพลงนี้ทีไรก็หน้ายุ่งคิ้วขมวด..ไหนกันนะเจ้าดอกตะแบก   ..ไหนนะ..สีม่วงแบบที่เรียกว่าสีดอกตะแบก ..

---

ปิดเทอมคราวนั้นใครๆ หายไปไหนกันหมดสมองเล็กยังจำไม่หมด รู้แต่แม่ไม่อยู่ไปไหนไม่รู้แต่คงหอบกระเตงพี่สาวไปด้วยเหมือนเคย ส่วนปู่คงอยู่กับป้าที่กรุงเทพฯ ทั้งสถานีบ้านป่าก็เลยมีเด็กอยู่สองคนกับพ่อ กลางวันเล่นซน กลางคืนถ้าพ่อควงเวรต้องอยู่ทั้งกลางวันกลางคืน ก็หอบหิ้วลูกน้อยลงมานอนหน้าเครื่องทางสะดวก ต่อเก้าอี้สามตัวเข้ากับตั่งนอนแคบๆ แล้วกางมุ้งคลุมกันยุง

ตอนกลางคืนถ้าหายไปไหนพ่อรู้เพราะนอนติดกัน แต่กลางวันเพราะพ่อมัวแต่ทำงานปล่อยลูกนอนกลิ้งเกลือกอยู่หลังบ้าน วันหนึ่งเพื่อนรักของพ่อลุงมลคนเชื่อมรางมาตรวจงานโรงปูนแวะมาทักเพื่อนแล้วก็เลยมาหลังสถานีเห็นหลานนอนเขลงฟังเพลงอยู่ "ไปเที่ยวกับลุงมั้ยลูก" พยักหน้าตกลงลุงก็หิ้วตัวขึ้นรถต๊อกตรวจการณ์ไปเที่ยวในโรงปูน ตรวจงานเสร็จเรียบร้อย กินน้ำกินหนม แล้วก็พาตัวกลับมาส่ง พ่อยังง่วนทำงานอยู่ไม่รู้ว่าลูกหายไปด้วยซ้ำ

ผ่านปิดเทอมนั้นมาหลายสิบปี ยินเสียงเพลงหวานแว่วพอให้อมยิ้ม นึกถึงเจ้าดอกสีม่วงสวย

หมายเหตุ

1.แต่งโดย อ.กานต์(บารมี)การุณวงศ์ ขับร้องครั้งแรกโดยคุณเพลินพิศ พูลชนะ

2.นอกจากตะแบก ยังมีต้นไม้ที่มีดอกสีม่วงคล้ายกันมาก ๆ เป้นแฝดสาม ได้แก่ อินทนิล เสลา ตะแบก เพื่อความเวียนหัวโดยถ้วนทั่วกัน จึงคัดลอกภาพจากผู้รู้หลายท่านที่แสดงความแตกต่างไว้มาพอสังเขปค่ะ เครดิตตามในภาพเลยค่ะ 

---