หัวใจรายริน
1...
ลมเอยพลิกพลิ้ว เรียวไหว
เพยิบพยาบ ลมร้อนแผ่วโผยก่อนเย็นย่ำ
เย็นคืนเจ้าผองคือพี่น้องร่วมร้อยเรียง
เรียงระงมสุดเสียงเจ้า สุดเสียงเราว่ารักกัน
เย็นวัน ณ ผืนทุ่งละอองหญ้าอาบตะวัน
อุ่นเข้าเจือใจดวงน้อย
ปิติโดยแดดสีทองและครอบฟ้าใสกว้าง
บรรจุฟ้ากว้างทั้งหมดไว้ได้ด้วยใจดวงนิด
หัวใจข้าสัมผัสแสงแดดด้วยอาการรับรู้ประหนึ่งว่า
และมันเป็นเช่นนั้นทีเดียว
นี่คืออีกวิญญาณหนึ่งในชีพทั้งมวลแห่งธรรมชาติที่เราสามารถมีความรู้สึกด้วยได้
มีความรักใคร่ มีความสัมพันธ์ด้วยเช่นเดียวกับเราสัมพันธ์กับมนุษย์ด้วยกัน
ใจ ใจ หัวใจ หัวใจท่านอยู่ในอุ้งมือระบบปิศาจ
ช่องทางวิญญาณสื่อสารกับธรรมชาติตีบตันด้วยขยะอุตสาหกรรม
2...
คืนพราวพร่างใกล้รุ่งเรือง
คืนหม่นเวียนซ้ำผ่าน
ข้ามึนมิรู้คืน
เบลอ เบลอผ่านสายตา
ลมเคลื่อนคลายคลาน
ข้านอนแผ่แทรกซอนผืนหญ้า, คว่ำหน้าเคล้าเคลียดิน แสนรักใคร่
3...
หมอกอาบร่าง ตื่นมาสั่นสะทก
ตัวข้าไยต้องสั่นกลางหมอกหนาวอยู่เดียวดาย
-ธารเมฆ-
Create Date : 19 ธันวาคม 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 19 ธันวาคม 2550 13:40:16 น. |
Counter : 1164 Pageviews. |
|
|
|
ถ้าไม่อยากหนาวก็ต้องหาคนมากอดค่ะพี่
...มาอ่านบทกวีแสนล้ำลึกค่ะ