ในอกเราซ่านเศร้า     โศกศัลย์ โศกซึ่งเกินรำพัน        เอ่ยถ้อย สุขพวยพุ่งดังควัน       ลอยเลื่อน สุขเอย ทุกข์ต่อสุขเรียงร้อย     ดั่งสร้อย เวียนวน ทุกข์จนสุขหลั่งล้น       หมุนไป สุขยิ่งยวดเพียงใด       อย่ายั้ง สุขเต็มอิ่มเต็มใจ         รอเริ่ม ทุกข์เอย ยามเปี่ยมทุกข์ไยรั้ง     ปล่อยให้ เป็นไป นำเรื่องกลับมา ณ ลานประลองแห่งนครสัตตบรรณ องค์เหนือหัวครุฑราชผู้ทรงคว้าชัยในการประลองที่ยังไม่สิ้นสุดทอดพระเนตรพระธิดาวิมานมาศในอ้อมกอดซึ่งเปียกชุ่มไปด้วยน้ำพระเนตรของพระมารดาบุหงารัมภา ทรงแน่พระทัยว่าพระธิดาแห่งอสุนครจำพระองค์ไม่ได้เนื่องจากทรงแปลงองค์เป็นมนุษย์และอำพรางปากครุฑสีดำอันน่าเกรงขามที่นางคุ้นเคย ท้าวครุฑราชทรงแสวงหาโอกาสต่อสู้กับพระโอรสทัณฑสารต่อเบื้องพระพักตร์พระธิดาวิมานมาศมานานแล้ว หลังจากเสด็จไปเข้าเฝ้าพระนางเนตรอัคคีเรื่องที่อสุรนครให้ที่พำนักแก่นางกินนรก็ทรงทราบข่าวการประลองครั้งนี้และเสด็จมาที่นครสัตตบรรณอย่างเร่งด่วน พระราชประวัติของพระธิดาวิมานมาศและเรื่องราวความรักของมนุษย์กับนางฟ้าทำให้ท้าวครุฑราชทรงย้อนถึงความหลังครั้งเก่า ทั้งเรื่องที่พระมเหสีสิ้นพระชมน์ภายหลังการอภิเษกเพียงไม่กี่วัน พระคู่หมั้นที่หนีไป ตลอดจนนางกินนรอุรมาลีที่เลือกถูกกักขังแทนที่จะครองคู่อยู่กับพระองค์ ความทรงจำนำพาความโศกเศร้าให้แผ่ซ่านไปทั่วพระอุระจนไม่รู้จะใช้ถ้อยคำใดมารำพันบรรยาย ความสุขที่พวยพุ่งก็เปรียบดังควัน ไม่ทันไรก็ลอยเลื่อนเคลื่อนหายไป พระองค์ทรงมีความทุกข์และความสุขต่อเนื่องร้อยเรียงเวียนวนไปราวกับห่วงสร้อยไม่รู้จบ “หม่อมชั้นจะไปตามพระโอรสทัณฑสารกับท่านอำมาตสหบาลแห่งอสุรนคร”  พระธิดาวิมานมาศทรงได้ยินผู้ชนะกราบทูลพระบิดาก่อนที่เค้าจะหายตัวไป ทรงแน่พระทัยในทันทีว่ามนุษย์ผู้มีน้ำใจต่ออสุรนครผู้นี้คือพญาครุฑที่ทรงรู้จัก หลังจากปลอบพระมารดาและพระขนิษฐาอยู่ครู่หนึ่งก็ทรงค่อยๆ ถอยห่างหมายจะเสด็จออกไปช่วยพระเชษฐา แต่ทว่า! พระมารดาทรงคว้าพระองค์ไว้แน่น พระโอรสอินทกานต์ทอดพระเนตรพระธิดาวิมานมาศรบเร้าเง้างอนอยู่นาน ในที่สุด ก็ทรงยื่นมือเข้าช่วยอีกตามเคย พระธิดาประทับนิ่งตามรับสั่งอย่างว่าง่ายพลางมองส่งพระโอรสเสด็จออกไป ยิ่งไปกว่านั้น ยังประทับรออยู่ที่นั่นจนกระทั่งทุกพระองค์กลับมาอย่างปลอดภัยในช่วงค่ำ คืนนั้น ณ ท้องพระโรง องค์เหนือหัวครุฑราชทรงประกาศอย่างเป็นทางการต่อหน้าธารกำนัลว่า “พระโอรสทัณฑสารทรงช่วยชีวิตหม่อมชั้น” นอกจากนั้นยังตรัสว่าพระโอรสแห่งอสุรนครคือผู้ชนะการประลองที่แท้จริง พระราชอาคันตุกะและบรรดาข้าราชการอำมาตในท้องพระโรงต่างแสดงความยินดีกันถ้วนหน้า ยกเว้นเพียงพระเชษฐาของพระธิดาวิมานมาศที่ไม่ทรงทราบเรื่องเนื่องด้วยไม่ได้เสด็จมาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ สิ่งที่อยู่ในพระทัยของพระโอรสทัณฑสารมีเพียงพระขนิษฐา พระมารดา และท้าวขัณฑุมารผู้ลั่นวาจาว่าจะยกทัพมาทำลายล้างอสุรนครให้วอดวาย     Create Date : 31 ตุลาคม 2562 6 comments Last Update : 31 ตุลาคม 2562 1:58:04 น. Counter : 698 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร

สวัสดียามเช้าครับคุณซ่อนคำ เนื้อเรื่องเริ่มเข้มข้นขึ้นอีกครั้งแล้วนะครับ ความเข้าใจผิดของท้าวขัณฑุมาร อาจนำไปสู่ศึกสงคราม   โดย: กะว่าก๋า 31 ตุลาคม 2562 6:28:51 น.

สมาชิกหมายเลข 5545933 Literature Blog ดู Blog แนวแปลกดีนะคะคุณซ่อนค่ำ   โดย: หอมกร 31 ตุลาคม 2562 8:41:54 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า คุณหอมกร ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ดีใจมากเลยค่ะ   โดย: ซ่อนคำ (สมาชิกหมายเลข 5545933 ) 31 ตุลาคม 2562 9:41:02 น.

ความรักเป็นแรงบันดาลใจในนิยาย และบทกวีเกือบทุกเรื่องจริงๆครับ บางครัังกลายเป็นต้นเหตุของสงครามก็ได้ด้วย   โดย: กะว่าก๋า 31 ตุลาคม 2562 11:35:39 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณซ่อนคำ   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2562 6:15:41 น.

อาจารย์เต๊ะนี่ เม้นท์ฮาได้ใจมากๆครับ 555 บางคนดูโซเชี่ยลทั้งวัน ดูแล้วแทนที่จะมีความสุข เกิดทุกข์ในใจ เพราะมองไปที่เฟซบุ๊ก ไอจี มีแต่คนรวยๆ ชีวิตดี๊ดี เปรียบเทียบกับตัวเอง เป็นทุกข์เลยนะครับ ทั้งๆที่ภาพที่คนอื่นลง อาจไม่จริงเลยก็ตาม 555   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2562 20:33:42 น.