BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 5545933 :

ถึงเขตแดนแว่นแคว้น จันทระ โกศล
เมืองแห่งปราชญ์ชาติชน แซ่ซ้อง
เจริญรุ่งชวนยล สงบยิ่ง งามเอย
ราษฎร์รื่นรมย์รำร้อง อ่อนน้อม สดสวย

อิน มาศ เดินทางมาถึงนครจันทรโกศลอันลือเลื่องในที่สุด

ตลอดเส้นทาง ผู้คนที่มาศช่วยเหลือต่างสรรเสริญแซ่ซ้องถึงนครแห่งนี้ว่าเป็นเมืองแห่งนักปราชญ์ ดังนั้นมาศจึงคาดหวังที่จะได้เห็นความยิ่งใหญ่ไพศาลตามคำร่ำลือ หัวใจของมาศพองโตทันทีที่มาถึงบ้านเกิดของอินซึ่งเจริญรุ่งเรืองน่าชมยิ่งนัก บ้านเรือนโดยทั่วดูเรียบร้อยสวยงามและสงบร่มเย็น ชาวเมืองที่นี่ดูสุภาพอ่อนน้อมต่างจากอสุรนครที่โผงผางดุดัน มาศได้ยินเสียงแว่วว่าจะมีงานรื่นเริงในคืนนี้จึงไม่แปลกใจเมื่อเห็นการจับกลุ่มร่ายรำขับร้องและเสื้อผ้าสีสวยสดใสตลอดสองข้างทาง

อินมองสีหน้าตื่นตาตื่นใจของมาศด้วยความเอ็นดู แม้ยักษ์น้อยจะรักสนุกซุกซนแต่คราวนี้กลับไม่เถลไถลออกนอกเส้นทางก่อนจะถึงที่หมาย อินอดขำไม่ได้เมื่อเห็นเจ้ายักษ์ชะเง้อชะแง้มองร้านขนมหวานด้วยความเสียดายเค้าจึงรับปากว่าจะพามาศเที่ยวชมเมืองอย่างจุใจในวันรุ่งขึ้น ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเดินเลยจากย่านร้านค้าอินก็พบคนรู้จักโดยบังเอิญและดูท่าจะต้องแนะนำตัวกันอีกนานเพราะ ‘หมื่นปัญญา’ ผู้นั้นจำอินไม่ได้ มาศจึงอาศัยจังหวะนี้ถอยย่องไปสำรวจร้านค้าหนึ่งรอบอย่างรวดเร็วและกลับมาตามคำเรียกของอิน จากนั้น ทั้งสามก็มุ่งหน้าสู่บ้านไม้หลังใหญ่ที่มาศแน่ใจว่าเป็นบ้านของอิน

มาศได้ยินว่าหมื่นปัญญาจะพาอินเข้าไปพบเจ้าของบ้านซึ่งกำลังถวายงานอยู่ในพระราชวังก็ไม่ได้คะยั้นคะยอขอให้อินพาไปด้วย แต่ทว่า! เมื่ออินและคณะจากไป มาศกลับใช้พระเวทย์กำบังกายที่ท่านอำมาตสหบาลเคยสอน แอบย่องไปเที่ยวเล่นในพระราชวังโดยไม่บอกใครจนกระทั่งเผลอหลับไปในที่ที่ไม่ควร!!