|
|
ชำเลืองแลเหว่ว้าง เวียนวน จากเพื่อนยากยากทน เปลี่ยวเศร้า ครามีเพื่อนเหมือนมนต์ รมย์รื่น เบิกบาน ยามห่างยังแฝงเฝ้า ห่วงให้ ชัยศรีอุรมาลีชำเลืองดูความอ้างว้างวนเวียนอยู่รอบกาย นางรู้สึกเปลี่ยวเหงาและโศกเศร้าจนยากจะทานทนได้ที่พระธิดาเพื่อนยากจำต้องจากไป อุรมาลีรำพึงถึงความหลังเมื่อครั้งได้พบพระธิดาเป็นครั้งแรก ทรงลอบออกจากวังมากเท่าที่จะทำได้เพียงเพื่อมาเล่าเรื่องสนุกสนานพอให้นางเบิกบานคลายเหงา วันที่พระมารดาพระราชทานแหวนทิพย์ให้ พระองค์ทรงรีบมาที่สระอุรมาลีเป็นอันดับแรกและคลายมนต์ที่คุมขังนางได้สำเร็จ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พระธิดาวิมานมาศกับอุรมาลีก็กลายเป็นสหายรักที่เฝ้าห่วงใยและคอยอวยพรให้อีกฝ่ายโชคดีมีชัยแม้ในยามที่ต้องไกลห่างกัน
ระหว่างที่นางกินนรีผู้เลอโฉมกำลังรำพึงถึงพระธิดาวิมานมาศ เสียงฝีเท้าสะเทือนดินกลุ่มหนึ่งก็เข้ามาประชิดขอบมนต์กำบังที่กางไว้รอบสระ พวกหนุ่มสาวไม่คุ้นหน้ากำลังยืนจ้องด้วยท่าทีสนใจเพราะไม่อาจมองเห็นหรือเหยียบเท้าเข้ามาได้ แต่ทว่า! ชายหนุ่มท่าทางอหังการกลับเดินทะลุเกราะเข้ามาหน้าตาเฉย!!
“นางยักษ์ทั้งสองนั่นจะพาเจ้าไปที่นครของเรา จงตามพวกนางไปเพื่อความปลอดภัยของตัวเจ้าเอง”
ทันใดนั้น! มนต์เกราะกำบังก็เปิดทางให้นางยักษ์สองตนเข้ามาประชิดตัวอุรมาลีตามสั่ง ชายหนุ่มผู้นั้นก็คือพระเชษฐาผู้สง่างามของพระธิดาวิมานมาศนั่นเอง พระโอรสทัณฑสารตรัสแค่เพียงสั้นๆ แล้วก็จากไปอย่างรีบร้อนพร้อมกับท่านพ่อเฉพาะกิจที่อุรมาลีเพิ่งสังเกตเห็น นางกำนัลขรรคาและมาสะมีสีหน้าโศกเศร้าไม่ต่างจากอุรมาลี พวกนางแจ้งให้ทราบว่ามนต์เกราะกำบังกำลังจะเสื่อมสลายเนื่องจากพระโอรสจะเสด็จออกจากป่าอุคหคีรีพร้อมกับแหวนทิพย์เพื่อติดตามพระธิดาไปยังงานประลองตามพระราชดำรัสของพระนางเนตรอัคคี ด้วยเหตุนี้ อุรมาลีจึงตัดสินใจตามขรรคาและมาสะไปรอพระธิดาที่อสุรนคร
Create Date : 21 ตุลาคม 2562 |
|
4 comments |
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2563 15:00:41 น. |
Counter : 595 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 22 ตุลาคม 2562 7:55:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 22 ตุลาคม 2562 10:56:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและอ่านงานเขียนที่ Blog ซ่อนคำค่ะ
|
|
|
|
เป็นเรื่องราวที่แปลกมากค่ะคุณซ่อนคำ