|
|
ศศิธรเคลื่อนคล้อย ลับตา จึงปล่อยแสงสุริยา รุ่งเช้า ทัณฑสารเร่งรุดมา ในป่า หานาง ฤาบ่วงดักลักเจ้า หวั่นสู้ อาสัญเจ้าชายทัณฑสาร ทรงเป็นพระโอรสในพระนางเนตรอัคคีแห่งอสุรนครครั้นพระองค์ทรงทราบจากพระมารดาในยามรุ่งว่าพระขนิษฐาผู้อาศัยหายออกจากวังไปทั้งคืนก็ทรงกริ้วอย่างหนัก ทรงเค้นความจากนางขรรคาและมาสะ นางกำนัลพี่เลี้ยงที่ทำให้พระขนิษฐาของพระองค์กลายเป็นคนที่ไม่หวาดหวั่นต่ออันตราย นางมาสะเกรงว่าพระธิดาจะทรงมีภัยเพราะพระองค์ทรงกลับถึงวังก่อนค่ำทุกครั้งจึงตัดสินใจกราบทูลเรื่องมนต์กำบังที่สระอุรมาลีตามที่ได้ยินมา เมื่อพระโอรสทรงทราบดังนั้นจึงรีบเสด็จพร้อมกองทหารและท่านอำมาตไปยังป่าอุคหคีรีโดยเร็วณ สระอุรมาลีพระธิดาวิมานมาศทรงประทับพิงต้นไม้ใหญ่ทอดพระเนตรสีหน้าสุขสันต์ของนางกินนรีที่ได้นอนจ้องหน้ามนุษย์หนุ่มที่นางหลงใหลทั้งคืน แม้กระนั้น พระองค์ก็ไม่อาจว่ากล่าวนางได้เพราะหนักพระทัยจนไม่ได้บรรทม สองนางนั่งขอบตาคล้ำส่งสายตาให้กันด้วยความรู้สึกที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง
“อย่าบอกมนุษย์นั่นนะว่าเราเป็นหญิง” พระธิดาทรงกำชับ
“หม่อมชั้นไม่บอกหรอกน่า อีกอย่าง มันเป็นตอนกลางคืน ไม่น่าจะดูออก...” พระสหายปลอบพระทัยให้คลายกังวล
ความจริง พระธิดาจะเสด็จกลับวังตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่ความหวังดีของอินทกานต์และความออดอ้อนของอุรมาลีก็ยื้อพระองค์ไว้ได้สำเร็จ อินทกานต์นอนเฝ้าสระจนรุ่งเช้าด้วยเกรงว่าเด็กสาวจะหนีกลับโดยไร้ผู้คุ้มกัน อุรมาลีเองก็รู้สึกเป็นห่วงเพราะป่าแห่งนี้เต็มไปด้วยผู้ต้องโทษที่ถูกขับไล่ออกจากวงศ์วาน นางจึงใช้มารยาสตรีอันเป็นจุดอ่อนของสหายรักเพื่อกักตัวไว้
พระธิดาทรงรออินทกานต์เพื่อขอบคุณและบอกลาหากแต่ว่านี่ก็สายมากแล้วจึงทรงฝากถ้อยคำผ่านอุรมาลีและก้าวออกจากมนต์กำบังทันใด บัดนั้น! พระธิดาก็ทอดพระเนตรเห็นร่างยักษ์ใหญ่กำลังเหลียวซ้ายแลขวาจึงทรงเร่งกลับเข้ามาในที่กำบังฉับไว!! “ทำยังไงดี คนของเจ้าพี่มา!”
Create Date : 18 ตุลาคม 2562 |
|
2 comments |
Last Update : 19 ตุลาคม 2562 19:14:48 น. |
Counter : 468 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและอ่านงานเขียนที่ Blog ซ่อนคำค่ะ
|
|
|
|