|
|
เห็นแววเนตรจ่อจ้อง ตามเคย จุดอ่อนใดไหนเลย ไป่รู้ หญิงพันหมื่นชวนเชย ยังนิ่ง ดูดาย ไยไม่ยอมขันสู้ เพื่อเกี้ยว โฉมฉายอินทกานต์วิมานมาศออกเดินทางไปพร้อมกัน เนื่องจากอุรมาลีได้ฝากฝังพระธิดาในนาม ‘มาศ’ ยักษ์น้อยลูกอำมาตไว้กับ ‘อิน’ อินทกานต์แห่งป่าอุคหคีรีซึ่งกำลังจะกลับบ้านที่นครจันทรโกศล
พระธิดาวิมานมาศทรงรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงตลอดการเดินทาง แววตาของอินมักจดจ่อจ้องพระองค์ประหนึ่งกำลังมองของประหลาด เค้าไม่เคยเผยจุดอ่อนของตัวเองให้ใครรู้ อีกทั้งยังวางเฉยไม่สนใจหญิงสาวมากมายที่ชวนให้เชยชมอย่างไม่ปิดบัง หลายครั้งที่เกิดศึกชิงนางเนื่องจากชายอื่นเขม่นไม่พอใจที่หญิงสาวต่างพากันหลงใหลในตัวอิน พระธิดาทรงไม่เข้าพระทัยเอาเสียเลยว่าทำไมอินจึงนิ่งเฉยไม่ยอมต่อสู้เพื่อช่วงชิงหญิงงามและเกี้ยวพานางมาเป็นของตน คนที่เดือดร้อนกลับกลายเป็นพระองค์ที่ทรงทนดูไม่ได้จนต้องเป็นฝ่ายลงมือเองทุกที
อินทำให้การเดินทางล่าช้ากว่ากำหนดโดยไม่ต้องสงสัย แม้ในระยะแรกพระธิดาจะทรงเป็นสาเหตุแห่งความล่าช้าเพราะเกรงว่าพระเชษฐากับท่านอำมาตจะตามทัน แต่หลังจากนั้น ทั้งสองก็ต้องเผชิญหน้ากับศึกชิงนางที่เข้ามาไม่ขาดสาย จนบางครั้งต้องเหาะข้ามที่ชุมชนเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ความซุกซนของพระธิดาดูจะลดลงไปมากตามระยะเวลาที่อยู่ร่วมกับอินโดยเฉพาะคืนที่พระองค์ทรงแอบหนีไปเที่ยวกับนางไพรจนพบกองกำลังกลุ่มใหญ่ในป่า ทรงนั่งสนทนากับชายผู้เป็นหัวหน้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปลีกตัวออกมาเมื่อได้จังหวะ เรื่องน่ากลัวได้เกิดขึ้นหลังจากนั้น!! เมื่อพระธิดาเสด็จกลับมาพบอินทกานต์กำลังนั่งนิ่ง ดวงตาจ้องเขม็งมาที่พระองค์ด้วยแววโกรธกร้าว เค้าซักถามเรื่องราวด้วยเสียงที่เหมือนกำลังสะกัดกลั้นโทสะอย่างสุดขีดซึ่งทำให้พระองค์ทรงหวาดกลัวจับใจ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพระธิดาทรงไม่กล้าออกไปไหนในยามกลางคืนอีกเลยหากไม่ได้รับอนุญาตจาก ‘อิน’มาศกับอินเดินทางต่อไปด้วยความใกล้ชิดสนิทสนมจนกระทั่งมาถึงนครจันทรโกศล
Create Date : 23 ตุลาคม 2562 |
|
2 comments |
Last Update : 25 ตุลาคม 2562 16:28:30 น. |
Counter : 612 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 23 ตุลาคม 2562 14:23:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและอ่านงานเขียนที่ Blog ซ่อนคำค่ะ
|
|
|
|
เมื่อเช้าผมเข้ามาแต่ไม่ได้ทักทาย
ช่วงเช้าจะอัพบล็อกไว้ก่อนครับ แต่จะไม่ค่อยได้อ่านบล็อก
เพราะต้องไปเปิดร้าน ทำนู่นนั่นนี่ก่อน
ส่วนใหญ่จะอ่านตอนระหว่างวันกับตอนเย็นมากกว่า
เรื่อง In Time ยังไม่เคยดูมาก่อนเลยครับ
ผมเองก็อยากนอนหลับไปแล้วไม่ต้องตื่นนะครับ
แต่ที่เคยคิดไว้ อยากมีสติจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตครับ
เหมือนนั่งหรือนอนอยู่ แล้วค่อยๆเห็นความตายคืบคลานเข้ามาช้าๆ
รู้ตัวทุกขณะจนจากไป
ผมว่ามันน่าจะเป็นช่วงเวลาที่น่าสนใจจริงๆครับ