เมื่อเสาร์ - อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ครับ ก็อย่างที่รู้ ๆ ว่าผมกำลังกลัดกลุ้มในเรื่องงาน
และก็เรื่องอื่น ๆ ที่ประดังเข้ามาเปรียบเสมือนพายุทุเรียน ที่เพิ่งผ่านพ้นไป

ต่างกันตรงที่ พายุทุเรียนไปแล้ว ไปเลย แต่ปัญหาของผมยังคงอยู่ T__T
คาดว่า มันก็ยังจะคงอยู่จนกระทั่ง มีพายุขนุน พายุมะนาว พายุมะละกอ
และ พายุสาระพัดผักผลไม้มาอีกเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็จะเป็นพายุที่แรงที่สุดนั่นก็คือ !!!!






"พายุผักผลไม้รวม" ( T___T คิดได้ไงวะเนี่ย!!)


ชะรอยจะเป็นพายุที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพเอามาก ๆ T_T
แต่ข้อควรระวัง ก็คือ ใครที่โดนพายุนี้เข้าไปมาก ๆ อาจจะท้องเสียได้!!!


ครับ ก็เนื่องจากสาเหตุนั่นแหล่ะ ทำให้เพื่อน ๆ ผมในห้องบาส มีความคิดที่จะ
พาผมออกไประบาย และ คลายเครียดเพราะกลัวผมจะชิงลาโลกทิ้งพวกมันไปซะก่อน

พวกมันจึงวางแผนพาผมไปเปิดหูเปิดตาครับ!!!

สถานที่พวกมันหามาก็คือ "พัทยา"
ใช่แล้วครับ พัทยา มันโทรมาชวนผมไปเที่ยว ผมก็บอกว่า ขอกรูดูก่อน
มันบอกว่า ไม่ต้องดูแล้วน้า ไปเลย ถ้าไม่ไปผมจะไปลากน้าออกมาจากบ้าน!!!

ผมกลัวว่ามันจะยกขโยงกันมาจริง ๆ เลยต้องตอบตกลงไป
จริง ๆ แล้ว กลัวพวกมันมาเห็นสภาพห้องผมมากกว่า เพราะตอนนี้
รังหนู กับ ห้องของผม มีสภาพไม่ต่างกันซักเท่าไหร่ ถ้าเดินไม่ดี อาจจะโดนงูกัดตายได้ T__T

เอาล่ะตัดเรื่องไม่เป็นเรื่องไปดีกว่า เข้าสู่เหตุการณ์ระทึกขวัญเลยแล้วกันครับ
ที่ ๆ ผมไปพัก เป็นคอนโดสุดหรู อยู่บริเวณหาดจอมเทียนพัทยา
หรูโคตร ๆ สอบถามราคาแล้ว ห้องที่ผมไปอยู่นี่ เบ็ดเสร็จก็ 15 ล้าน!!!

พระเจ้า........ 15 ล้าน อะไรมันจะไฮโซปานนั้น T_T
ถือเป็นบุญของตัวเองอย่างยิ่งที่มีโอกาสได้ไปอยู่ในสถานที่สุดหรูอย่างนี้

สภาพคอนโด อยู่ที่ชั้น 16 เป็นชั้นที่สูงที่สุดของตึกนั้น มีระเบียงกว้างขวาง
ขนาดที่สามารถสร้างสนามบาสได้ 1 สนามสบาย ๆ แถมด้วยชั้น 2
ที่ล้อมรอบด้วยกระจก สามารถมองเห็นวิวทะเลของพัทยาได้

ปรากฎว่า ไปกันทั้งหมด 17 คนครับ
เรื่องที่แสบที่สุดก็คือ 17 คนที่ผมว่านี่ มีผมแค่คนเดียว ที่ไปคนเดียว!!!
ในขณะที่คนอื่น มันพาแฟนมันไปด้วยหมดเลย T_T
เข้าไปเดินใน OUTLET พัทยา เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าตัวเองไปคนเดียว
เพราะตอนเดินออกมาจาก OUTLET เพื่อกลับขึ้นรถ เพื่อน ๆ ผมแต่ละคน
มันเดินจูงมือแฟนกันเป็นแถว!!!!

เหลือบมาเห็นสมันน้อย ที่เดินห้อยเป็นเนื้องอกอยู่คนเดียว!!!

แสดดดดดดด คราวหลังถ้าพวกมรึงจะพาแฟนกันมาหมดอย่างนี้ บอกกรูล่วงหน้าด้วย
กรูจะได้ไม่มา ไอ้เวรเอ้ยปล่อยให้กรูเดินเป็นเนื้องอกที่ใคร ๆ ก็ไม่ต้องการอยู่ได้

เหงานะมรึงนะ เห็นพวกมรึงเดินเกี่ยวมือกันเป็นคู่ ๆ แล้วอยากจะวิ่งไปกระโดดถีบ
ให้คู่มันแยกกันจริง ๆ เห็นแล้วมันปวดใจว่ะ T_T
เท่านั้นยังไม่พอ พวกน้อง ๆ ที่รัก ยังหันมาสมน้ำหน้ากันเป็นระยะ ๆ


“ลุง ๆ ลุงมาไมเนี่ย แล้วมาคนเดียวเหรอ”

แสดดดดดดดดด เดี๋ยวกรูถีบตกทะเลให้ฉลามแดรก!! ไอ้เวรนี่ พูดอย่างนี้เอาปืนมายิงกรูเลยดีกว่าไหม

ตกกลางคืน กิจกรรมการไปเที่ยวพัทยาครั้งแรกในชีวิตของผมคราวนี้
อุดมไปด้วยกิจกรรมที่สร้างสรรค์โคตร ๆ สร้างสั๊น สร้างสรรค์

กิจกรรมที่ว่าก็คือ



เล่นไพ่!!!!


ครับ 2 วัน 1 คืน นั่งจั่วไพ่กันไม่ได้ลุกไปไหนเลยนี่ถ้ามีคนแจ้งความ ก็คงโดนกันทั้งหมดนั่นแหล่ะ T_T
สมันน้อย เล่นไพ่ไม่เป็นครับ ชีวิตนี้เล่นเป็นแต่ป๊อกเด้ง อย่างอื่นเล่นไม่เป็นเลย
แต่พวกมันเล่นไพ่ “สลาฟ” กันครับ ผมเล่นไม่เป็น แต่อยากจะเล่นด้วย อาศัยเนียน ทำตัวน่าเชื่อถือ
จนพวกมันคิดว่าผมเล่นเป็น เข้าไปนั่งทิ้งไพ่ด้วยมาดที่เหมือนเซียนไพ่ไม่มีผิด

มันก็แจก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มา ผมก็เอามาเรียง ๆ กันดูเหมือนจะเป็น

มันทิ้งมา ผมก็ทิ้งไป ไม่ได้คิดอะไร รู้แต่ว่า ถ้าในมือมีไพ่ที่ใหญ่กว่าใบที่มันทิ้ง
มรึงก็ทิ้งๆ ไปเหอะ ไม่ต้องสนใจอะไร

ทิ้งอย่างนี้จนเพื่อน ๆ เริ่มงงว่า ไอ้หมันมันทิ้งไพ่ประหลาด ๆ คนอื่นทิ้ง 3 ทิ้ง 4 มาถึงไอ้หมัน
ไอ้หมันทิ้ง A!!!

ประมาณว่า มันใหญ่กว่าไง ใหญ่กว่ามากด้วย เลยทิ้งเลย T_T
ไป ๆ มา ๆ ไพ่ ๆ ใหญ่ ๆ ออกไปหมดตั้งแต่รอบแรก ๆ รอบหลัง ๆ เลยหาตัวทิ้งไม่ได้

ตกลงว่า ไม่ว่าจะกี่ตา ๆ ผมก็ครองตำแหน่ง “สลาฟ” ตลอดศก!!!
จนเพื่อน ๆ เริ่มเอ่ะใจว่า มันยังไงกันแน่ จะมีสักกี่คนที่เล่นไพ่แพ้ตลอดอย่างนี้
แล้วยังทำหน้าเป็น ไม่สลดอะไรกับเค้าเลย ยังบรรจงทิ้งไพ่แบบประหลาด ๆ ให้พวกมันอย่างนี้


“พี่หมัน ทำไมทิ้งไพ่อย่างนี้ล่ะ เค้าต้องทิ้งตัวน้อย ๆ ออกจากมือก่อน แล้วค่อยทิ้งตัวใหญ่ ๆ ลงมา”
“อ้าว เหรอ ไม่รู้”

ผมตอบมันด้วยท่าทีที่ยังไม่สลด มันมองหน้าผมแล้วเกาหัวถามกลับมาว่า


“พี่เล่นเป็นหรือเปล่าเนี่ย”

ผมมองหน้ามันด้วยสายตามุ่งมั่นที่สุดในชีวิต แล้วก็ตอบมันไปอย่างฉะฉานว่า


“กรูเล่นไม่เป็น!!!”


“แสดดดดดด ไอ้พี่หมัน แล้วเสือกนั่งเล่นอยู่ได้ตั้งนาน ไอ้เราก็นึกว่าเล่นเป็น
มิน่าล่ะ ทิ้งไพ่ประหลาด ๆ เวรเอ้ย”

ผมได้แต่นั่งยิ้ม เพราะไม่รู้จะตอบมันว่าอะไร ก็คนมันเล่นไม่เป็นแต่อยากเล่นด้วยนี่หว่า T_T
ในที่สุด มันก็ส่งแฟนมันมานั่งสอนผมแบบตัว ๆ กว่าจะเล่นเป็น แฟนมันก็เริ่มเซง
เพราะผม ชอบตัดสินใจทิ้งไพ่ประหลาด ๆ เหมือนเดิม โดยที่เค้าไม่ทันดู คือ ทิ้งไปก่อนแล้ว
โดยไม่รอถามเค้านั่นแหล่ะครับ!!


ก็แน่นอน ที่วงไพ่วงนี้ ทุกคนจะมาลงเล่นด้วยก็คงไม่ได้ เพราะไพ่มันคงไม่พอ
จึงทำให้หลาย ๆ คนไปทำกิจกรรมอย่างอื่นแทนเช่น เล่นเกมส์ หรือไม่ก็โยนห่วงยางอะไรไปตามเรื่อง!!

เนื่องจากที่พักนั่นมีอยู่ 2 ชั้น ที่พวกผมเล่นไพ่กันอยู่นั่นอยู่ชั้นล่างครับ
ทีนี้ระหว่างที่เล่น ๆ กันอยู่นั่น ไอ้เจ้าของที่พัก ก็พาแฟนขึ้นไปอาบน้ำ
(เอ่อ อาบคนละเที่ยวกันนะครับ ไม่ได้เข้าไปอาบด้วยกัน T_T)

เมื่อลงมาแล้ว รู้สึกว่า แฟนมันจะลืมของไว้ข้างบน ไอ้ตัวผู้ชายจึงต้องขึ้นไปเอา
เมื่อมันเอาของเสร็จแล้ว ลงมา มันดันพูดขึ้นมาแล้วผมก็เสือกไปได้ยินที่มันพูดเสียด้วย

มันพูดว่า


“ขึ้นไปคนเดียว ยังรู้สึกวูบ ๆ เลย!!!”


ผมได้ยินก็ยังคิดว่า อะไรวะ วูบอะไร ลมมันพัดหรือ แต่ก็ตงิด ๆ แล้วแหล่ะครับ
ว่าที่มันพูด น่าจะเป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่คน และ สิงสถิตอยู่ชั้นบนนั่น แล้วมันไม่ได้บอกพวกผม
เพราะกลัวว่า พวกผมจะกลัวกันซะก่อน แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะตอนนั้น
ยังคร่ำเคร่งอยู่กับการทิ้งไพ่ ที่จะทิ้งยังไง ให้พ้นจากตำแหน่ง “สลาฟ” เสียที!!!

จนในที่สุด เวลานอนก็มาถึง เมื่อวงไพ่แตกผมจึงออกไปยืนสูบบุหรี่ และ โทรศัพท์อยู่ด้านนอกระเบียง
ก่อนที่จะเข้ามานอน ผมมองขึ้นไปชั้นบนซึ่งเป็นห้องกระจกทั้งหมด สามารถเห็นคนที่อยู่ข้างในได้ครับ
เวลากลางคืน พอเปิดไฟ ผมก็เห็นหมด ว่าข้างในมีใครอยู่บ้าง ผมเห็นไอ้แฟนเจ้าของห้องนี่แหล่ะครับ
ที่กำลังจัดเตียงอยู่ ก็ยังคิดอยู่เลยว่า เออ เดี๋ยวเจ้าของห้องกับแฟน คงจะนอนกันข้างบนแน่ ๆ

เมื่อผมคุยโทรศัพท์ และ สูบบุหรี่เสร็จ ก็เข้ามาข้างใน กลับกลายเป็นว่า แฟนเจ้าของห้องที่ผมเห็นอยู่ข้างบนเมื่อกี๊นี้
กลับลงมานอนข้างล่าง กับบรรดาแฟน ๆ ของเพื่อน ๆ ผมซะงั้น เนื่องจากข้างล่างมีห้องนอนอยู่อีกห้องนึง
พวกผู้หญิง จึงเข้าไปนอนในห้องนี้กันหมด ปล่อยให้พวกผู้ชายอย่างผม นอนข้างนอก
โดยมีฟูกอยู่ 2 ผืน และผ้าห่ม 2 ผืน และไอ้ฟูก 2 ผืนนี้ ก็โดนจับจองก่อนที่ผมจะเข้ามาไปแล้ว T_T

เพื่อนผม 3 คน นอนกันเป็นปลาพะยูนเกยตื้น เรียงกันเป็นแถว และแต่ละคน
ก็ตัวน้อง ๆ ควายกันทั้งนั้น 3 คนก็เลยฟูกแล้ว แต่มันก็ยังจะพยายามนอนให้ได้
ผ้าห่มผืนเดียว มันก็ยังจะเอา นอนกัน 3 คน โดยมีผ้าห่มแค่ผืนเดียว!!!

(ปล. มีกลับบ้านไปก่อนประมาณ 3 คู่แล้วนะครับ เหลืออยู่ไม่กี่คน)

ทีนี้ ก็เหลือแค่ ผม กับ เจ้าของห้องที่เป็นผู้ชาย ที่ยังหาที่นอนไม่ได้ มันหันมามองหน้าผม
แล้วก็พูดว่า พี่หมัน เดี๋ยวขึ้นไปนอนข้างบนกับผมนะ

ไอ้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลยจริง ๆ จึงตอบตกลงมันไป โดยลืมไปแล้วว่า
ก่อนที่ผมจะออกไปสูบบุหรี่นั่น ไอ้ตัวนี้มันพูดอะไรออกมา ว่าอะไรวูบ ๆ

“เออ ข้างบนก็ข้างบน มีผ้าห่มหรือเปล่าวะ”
“มีพี่ เหลือผืนใหญ่อยู่ผืนนึง”

“โอเค งั้นไปกัน”

Good night เพื่อน ๆ ข้างล่าง โดยการเดินเหยียบมันทีละคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ผมกับเจ้าของห้อง ที่ตอนนี้ แฟนมันหนีลงมานอนข้างล่างแล้วโดยหาสาเหตุไม่ได้
ผมกับเจ้าของห้องเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน เหตุการณ์เป็นไปอย่างปกติ จนกระทั่ง
ผมออกมาจากห้องน้ำ เป็นที่น่าสังเกตว่า เจ้าของห้อง มันไปจับจองเตียงฝั่งซ้ายไว้แล้วเรียบร้อย
ปล่อยฝั่งขวา ซึ่งอยู่ติดแอร์ ที่ติดอยู่บนผนัง ดูไป ๆ มันผิดปกติอย่างมาก ว่าทำไม
มันถึงได้ไปจองที่ซะไกล เพราะปกติ มันน่าจะมาจองที่ ๆ อยู่ริมนี้มากกว่า

แต่มันอาจจะเกรงใจผมก็ได้ ถึงได้ไปนอนแบบลำบาก ๆ อย่างนั้นให้ผมนอนสบาย ๆ
เพราะมีศักดิ์เป็นพี่มัน ผมถามมันไปว่า ทำไมไปนอนตรงนั้น แทนที่จะมานอนฝั่งนี้
มันบอกว่า

“ผมขี้หนาวครับ แอร์มันตกตรงนั้นพอดี”

มันพูดปัดมา ประมาณว่ามันหนาว ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมันหรอกนะ เพราะผมก็ชอบ
บ้านผมแอร์ไม่ค่อยจะเย็น เลยอยากนอนเย็น ๆ บ้าง ผมปีนขึ้นไปบนเตียง ก่อนล้มตัวลงนอน
ก็ไหว้พระซะก่อน กราบ 5 ครั้ง ระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คุณบิดามารดา คุณครูบาอาจารย์
(อาจจะผิดจากคนอื่นไปบ้างนะครับ ที่คนอื่นเค้ากราบแค่ 3 ครั้ง แต่ผมล่อซะ 5 กลัวไม่ครบ T_T)


เมื่อล้มตัวลงนอนแล้ว เพื่อนผมมันนึกยังไงก็ไม่รู้ มันเอ่ยปากถามผมที่ตอนนั้น ตากำลังจะปิด

“พี่หมัน”
“หืมม อะไร”

“พี่หมันกลัวผีหรือเปล่าครับ”

ตาผมสว่างทันที ไอ้เวร ถามอะไรแปลก ๆ วะ ผมตอบมันไปว่า

“ผีนะมรึง ไม่ใช่ผู้หญิง ใครจะไม่กลัว”

“อืมม ผมก็กลัวเหมือนกัน”
“เออ แล้วเสือกพูดทำไม”

“พี่หมันครับ”
“อะไรอีกล่ะ”

“พี่หมันมีเซ้นท์พิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้มั่งไหม”
“เรื่องอะไร”

“เรื่องเห็นผีเนี่ย”

อ้าว ไหงถามอะไรแปลก ๆ อย่างนี้ละวะไอ้เวร

“ไม่เคยเห็นหรอก”


“งั้นก็ดีแล้วครับ นอนเถอะครับ ราตรีสวัสดิ์”


แสดดดดดดด แล้วมรึงจะพูดทำไมนอนไปเลยไม่ได้เหรอ จะถามทำไมให้กรูหลอน
ผมหันหน้าไปหามัน ปรากฏว่า ไอ้ตัวคนพูด หลับคร่อกไปแล้วเรียบร้อย
มันมาโยนระเบิดให้ผมแล้วมันก็ชิงเสียชีวิตไปก่อนเลย ปล่อยให้ผมนอนระแวงอยู่คนเดียว

โน่นครับ กว่าจะเสียชีวิตตามมันไปก็ปาเข้าไปเกือบ ๆ ตี 3 เวลาผีออกพอดี

นอนด้วยความระแวง ว่าจะมีอะไรมายืนมองกรูอยู่หรือเปล่า ไม่กล้าลืมตา
ไม่กล้าฟังเสียงอะไรเลย นอนด้วยความระทึกของแท้

เช้ามา ความจริงก็ปรากฏ เมื่อไอ้เจ้าของห้องมาเล่าให้ฟังว่า

จริง ๆ แล้ว ห้องที่ผมไปนอนเนี่ย เคยมีหลาย ๆ คนมานอน และ หลาย ๆ คนก็เจอเข้ากับ
สิ่งที่ไม่ควรจะเจอ คือ สสารสิ่งหนึ่ง ที่เคยมีอดีตเป็นคน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เสียแล้ว
มายืนอยู่ใต้แอร์ ใต้แอร์ ฝั่งที่ผมนอนอยู่นั่นแหล่ะ แล้วก็คราง ฮือออออ ฮือออออ ทั้งคืน!!!

เจอกันเยอะมาก และนั่น ทำให้ผมได้รู้ว่า ทำไม ไอ้เจ้าของห้องถึงได้ไปนอนอีกฝั่งนึง
แล้วก็หันหน้าออกไปอีกทางนึง โดยปล่อยให้ผมนอนอยู่ตรงจุดเกิดเหตุ ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย
ผมจะขอบคุณมันมาก ถ้ามันจะเก็บไว้ให้เงียบที่สุด โดยที่ไม่พูดอะไรออกมา แต่นี่
เสือกมาถามผมว่ากลัวผีหรือเปล่า มีเซ้นท์ หรือเปล่าก่อนผมจะนอน


ไม่รู้ว่ามันจะถามทำไม มรึงไม่พูด ก็ไม่มีใครเค้าว่ามรึงเป็นใบ้หรอกนะ แสดดดดดดดดด


ปล. คืนนั้นผ่านมา โดยที่ไม่เจออะไรทั้งสิ้นครับ โชคดีไป ไม่งั้น ไอ้เพื่อนเวรนี่อาจจะต้องโดนบาทาแน่ ๆ


Smannoi no.14