--[ตกลงว่า มรึงพูดอะไรกันแน่]--
UnDeRGrouNd VeRSioN : รีไร้ท์
บังเอิญว่า ผมได้มีโอกาสแวะไปที่ห้างๆหนึ่ง แถวๆ รังสิตนี่แหล่ะครับ
โดยติดรถเพื่อนไปหลังจากซ้อมบาสฯเสร็จ เพื่อนผมขับ นิสสัน เซฟิโร่ ทะเบียน ** 2522 กรุงเทพฯ
ไปถึงก็ขับไปจอดที่ชั้น 2A ของห้างฯ แล้วก็ลงไปเดินดูของกัน เดินได้ซักพัก ปวดฉี่ พากันเข้าห้องน้ำ
ระหว่างที่กำลังปฏิบัติภาระกิจ (เยี่ยว T_T) กันอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงสวรรค์
ด้วยระบบเสียง DiGiTal SuRroUnd ผ่านลำโพงที่ติดอยู่ในห้องน้ำ
"ท่านผู้มีอุปาการะคุณโปรดแซบบบบบบ (แซบเตี่ยมรึงสิ T_T)
ทั่นนนนผู้เป็นเจ้าของรถ นี๊ดดด..สานนน ***โล่ สีดามมมม ทาเบียน
** ห้า ** *** กรุณากลับไปที่รถด้วยเค่อะ (ซ้ำอีกรอบ)"
ยืนเยี่ยวไปก็เงี่ยหูฟังไปว่ามันบ่นอะไรของมันวะ งืมงัม ๆ
ไอ้ที่ผม *** ไว้เนี่ย คือ ผมฟังไม่รู้เรื่องครับ หันไปมองหน้าเพื่อน แล้วก็ถามมัน
ถามมันทั้ง ๆ ที่ก็กำลังยืนเยี่ยวอยู่นี่แหล่ะ!!!
ดีไม่หันไปทั้งตัว มีหวัง ได้เล่นสงกรานต์เยี่ยวกลางห้างแน่ ๆ T_T
"เฮ้ย เมื่อกี้มันพูดอะไรวะ มรึงฟังรู้เรื่องหรือเปล่า"
"ไม่ว่ะ มันพูดอะไรวะ รู้แต่ว่ารถเซฟิโร่แหล่ะ"
"รถมรึงหรือเปล่าวะ"
"ไม่รู้ว่ะ ฟังทะเบียนไม่ถนัด"
"เอาไงดี แต่กรูได้ยิน สอง ๆ ห้า ๆ อะไรเนี่ยแหล่ะ ใช่ทะเบียนรถมรึงหรือเปล่า"
"สงสัยจะใช่ว่ะ"
"เหี้ยแล้วไงล่ะ"
"เออ ไอ้ชิบหาย... รถพ่อกูด้วย กูโดนพ่อกูเตะแน่ๆ"
ว่าแล้วผมกับเพื่อนก็รีบเยี่ยวรีบสะบัดเก็บ T_T
แล้วก็บึ่งไปที่รถกันทันที เรียกว่า วิ่งกันหูตูบกลัวว่ารถจะเป็นอะไร (มันเอารถพ่อมันมาขับด้วย)
ไปถึงรถ ด้วยสภาพที่หูตูบหางตก หอบเป็นหมาหอบแดด ตรวจดูสภาพรถ
ก็ไม่เป็นอะไรนี่หว่า แฮก ๆๆ โธ่เอ้ยหลอกให้วิ่งมาตั้งไกล
"แฮ่ก ๆ ๆ ไม่ใช่นี่หว่า" ผมพูดทั้ง ๆ ที่ยังหอบ
"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ เออ โชคดีไป"
"แล้วตกลงเมื่อกี๊มันรถใครวะ ที่มันประกาศน่ะ"
"กรูจะรู้ไหม"
เรื่องของเรื่องคือ อยากจะบ่นนิดนึงครับ เรื่องของ ประชาสัมพันธ์
หรือที่เราเรียกว่า โอเปอร์เรเตอร์เนี่ย ถามหน่อยเหอะครับ
จะเสียงสวยไปถึงไหนกันครับ ที่คุณพูดมาเนี่ย ผมฟังไม่รู้เรื่อง
พูดภาษามนุษย์ให้มนุษย์ฟังรู้เรื่องนี่ มันลำบากมากหรือไงครับ
หรือว่าทางห้างเค้าบังคับให้ประชาสัมพันธ์ ต้องพูดอย่างนี้
(เออ น่าจะเป็นไปได้นะ เพราะได้ยินทุกห้างเลย)
คือไม่ใช่อะไรครับ บางครั้งมันฟังไม่รู้เรื่อง เสียงในห้างมันก็ดังชนิดที่ว่า
พูดปกติก็จะฟังกันไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ยังจะเสียงสวยกันอีก
ไม่รู้จะสวยไปหาอะไร สิงสถิตย์กันอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ บางทีบอกว่า
ขณะนี้แผนกนั้น แผนกนี้ มีโปรโมชั่นลดราคา ก็ฟังไม่ทันอีกว่าแผนกไหน
ตั้งใจฟังอยู่ตั้งนาน ก็ยังจับใจความไม่ค่อยได้ ตกลงมรึงจะให้กูซื้อหรือเปล่าวะ
หรือว่า ต้องให้พวกกรูเดินกลับไปถามมรึงที่ประชาสัมพันธ์อีกที
ว่าเมื่อกี๊นี้ พวกมรึงพูดอะไรกัน กรูฟังไม่รู้เรื่อง T_T
อย่างว่าแหล่ะน่าเห็นใจพวกเค้าเหมือนกันนะ บางทีเค้านั่งอยู่ตรงเคาท์เตอร์คนเดียว
น้องเค้าคงเหงา นั่งทาแป้ง ผัดหน้า ทาลิปสติก ปัดขนตา อยู่ทั้งวัน ไม่มีคนมาสนใจเลยว่าเนี่ย
"กรูสวยขนาดนี้แล้ว สนใจกรูหน่อยเหอะ"
(แหม !! ก็เค้าท์เตอร์หล่อนอยู่ในหลืบซะขนาดนั้น
ขนาดผมเดินผ่านประจำ
ผมยังไม่เห็นตัวพวกเจ๊เลยครับ หลบมุมมาก ๆ ถ้าหลบมุมขนาดนี้
ทำไมมรึงไม่ขุดหลุมฝังแมร่งไปเลยล่ะวะ แสดดดดดด)
เลยพูดให้มันไม่ค่อยรู้เรื่องเข้าไว้ จะได้มีคนเดินมาถามว่า
"ขอโทษครับ เมื่อกี้พูดส้นตรีนอะไรเหรอครับ"
(เอ๊ะ หรือว่าผมจะคิดมากไปหว่า)
มันเสียอารมณ์นะครับ บางทียืนฟัง ตั้งใจฟังแบบว่า ถ้ามีบันไดปีนขึ้นไป
แล้วเอาหูแนบกับลำโพงห้างได้นี่ ผมทำไปแล้ว เพราะอยากรู้ว่ามันพูดอะไรของมัน
มีความสุขมากใช่ไหม ที่พูดแล้วคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง งึมงัม ๆ กันอยู่แค่นั้น
เอ๊ะ หรือว่ามีกฎหมายบัญญัติไว้ ว่า ถ้าใครที่มีตำแหน่งประชาสัมพันธ์ในห้าง
ต้องมีคุณสมบัติที่ว่า พูดยังไงก็ได้ ให้คนฟัง ฟังไม่รู้เรื่อง!!!!
ว่าแล้วก็
"ท่านผู้มีอุปการะคุณโปรดทราบบบบบบบบ (เสียงสวยสุดฤทธิ์)
ขณะนี้ อี๊ๆๆๆๆ ......
ห้างของเราได้ถูกโจรก่อการร้ายวางระเบิดดดดดดด เอิ่ดๆๆๆ ......
ขอให้ทุกท่าน อั้นๆๆๆ.......
เลือกช็อปกันด้ายตามใจชอบบบบบ ออบๆๆๆ.......
และทางเราหวังว่า...... ระเบิด.....
คงยังไม่ระเบิดขึ้นมาตอนนี้ อี้ๆๆๆๆ .........
ขอให้ทุกท่าน อั้นๆๆๆ เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ... อาพๆๆๆ......
ส่วนดิฉัน ต้องขอลาไปก่อน อ่อนๆๆๆ แล้วพบกันใหม่............
ถ้าห้างไม่ระเบิดนะคะ อ๊ะๆๆๆๆๆ........"
กว่ามันจะพูดจบ คงตายห่ากันหมดทั้งห้างแล้ว T_T
สมันน้อย เบอร์ 14
song : Still i wait You
by : L'arc~en~ciel