--[โทรศัพท์ผมหายอ่ะ]--



โอว สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ทุกท่าน
วันนี้ สมันน้อย เบอร์ 14 จะมาเล่าให้ฟังถึงความเอ๋อของตัวเองให้เพื่อน ๆ
ได้ทราบกันถึงวีกรรมอันยิ่งใหญ่ ที่ผมก่อไว้เมื่อวานนี้




ผมทำโทรศัพท์หายครับ T_T แต่ว่า หายไปครึ่งวัน - -“



ครับ ผมทำโทรศัพท์หายไปครึ่งวันเต็ม ๆ มันหายไปได้ยังไง

มาสิ ผมจะเล่าให้ฟัง

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า


กาลครั้งหนึ่ง เมื่อวานนี้ (ไอ้เวน พูดซะเหมือนนานเลยนะ)

วันอาทิตย์ที่ 18 ธันวาคม 2548
ซึ่ง ผมก็ไปเรียนของผมตามปกติ
แต่ว่าที่ไม่ปกติคือ ผมเบลอมาก ๆ ไม่รู้ทำไม เบลอโคตร ๆ ขึ้นรถผิดคันตั้งแต่ออกจากบ้านมาแล้ว
ทั้ง ๆ ที่ผมก็ขึ้นอยู่ทุกวัน แต่วันนี้ขึ้นผิด ไม่รู้เป็นอะไร นั่งไปตั้งนานเพิ่งจะรู้ตัวว่า ขึ้นรถผิดสาย
ดีนะที่มันวิ่งไปทางเดียวกัน ก่อนจะเลี้ยวถึงได้รู้สึกตัว ว่านั่งรถผิด - -“

โชคยังดีที่ยังกลับตัวทันเวลา

มาถึงมหาลัย ประมาณ 9 โมงเช้า เริ่มเรียน 09.30 น.
มาถึงเร็วกว่าปกติ
มาถึงมหาลัย หิวครับ ไปหาอะไรกินก่อน แต่เนื่องจากว่า
โรงอาหารมีผู้ใช้บริการกันอย่างหนาแน่น อื้ออึมเต็มไปหมด ไม่รู้จะหิวอะไรกันช่วงนี้
ไม่รู้กันมั่งเหรอ ว่าไอ้หมันจะกินข้าว
(ขอโทษนะครับ คุณสมันน้อย มรึงหิวเป็นคนเดียวหรือไงครับ คนอื่นเค้าก็หิวเป็นนะเว้ย)

ไปยืนต่อแถวร้านเจ้าประจำ หมูพริกเผา ไก่ย่าง กินมันทุกอาทิตย์
ไม่เบื่อมั่งหรือไง แถวยาวมั่ก ๆ ไม่รู้จะกินอะไรกันนักหนา อร่อยก็ไม่อร่อย
แต่ต่อแถวกันจัง (รู้ว่าไม่อร่อยแล้วมรึงเจือกมาต่อกับเค้าทำไมฟระ!!!)

5 นาทีผ่านไป แถวยังไม่เขยื้อนไปถึงไหนเลย เลยตัดสินใจไปหาอะไรกินใน Family Mart ดีกว่า
อ่ะๆๆๆ มหาลัยผมไม่บ้านนอกนะครับ มี Family mart เปิดด้วยนะ จะบอกให้

ขอบอกว่า แถวก็ไม่ได้ต่างกันจากไอ้ที่ไปต่อเมื่อกี้ซักเท่าไหร่ - -‘
แต่เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ความหิวไม่เคยปราณีใคร เดินไปหยิบ
“โคตรพ่อแซนวิส” มาอันนึง ที่ผมเรียกมันอย่างนี้ก็เพราะว่า มันใหญ่มาก ใหญ่จริง ๆ
ผมกินบ่อย เค้าทำมาไม่กลัวขาดทุนกันเลยหรือไงเนี่ย ใส้ทูน่า + ไข่แดง
โอวววว แล้วไม่ใช่แค่ใส่มาให้เห็นว่าใส่เหมือนแซนวิสทั่วไปนะครับ ใส่มาแบบเต็ม ๆ
กัดตรงไหนก็เจอ !!!!

แซนวิสอันนี้ ราคา 25 บาท !!!!!
(ถูกแล้วแหล่ะครับที่ผมเรียกมันว่า โคตรพ่อ แซนวิส ราคามันพอ ๆ กับคุณภาพเลย)

ได้แซนวิสมาอัน กับ โค้กบัดดี้มาอีกขวด 9 บาท เท่านี้ก็อยู่ไปได้ถึงเที่ยงแล้ว

เหลือบดูเวลา เหลืออีก 15 นาที โอ้ย สบาย ๆ ผมกินเร็วอยู่แล้ว (แถวบ้านเรียกแดรกด่วนครับ)

ได้อาหารมาก็หาที่นั่งกิน เดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบก็หาไม่เจอ
จริง ๆ ไม่ใช่ว่าไม่มีที่นั่งหรอกครับ มีเยอะแยะ แต่ที่หาอยู่ก็คือ
หามุมที่ตรงหน้าเรา มีสาว ๆ นั่งอยู่เยอะ ๆ เผื่อจะได้เจริญอาหาร (เจริญละมรึง)

อ่ะ เจอแล้ว ข้างหน้า สาว ๆ เพียบเลย กินโคตรพ่อแซนวิสด้วยความสุข
กินเสร็จก็ ตบด้วยโค้กบัดดี้ จนปากแตก เอ้ย ไม่ใช่ จนหมดขวดเว้ย หมดขวด
เสร็จแล้ว บังเอิญตอนนั้น มีโทรศัพท์จากลูกค้าที่ผมเพิ่งส่งงานไปให้ โทรมาติดต่อเรื่องเลขที่บัญชี
ผมก็รับโทรศัพท์ พร้อมบอกเลขที่บัญชีเค้าไปเสร็จสรรพ

เมื่อโทรฯ เสร็จแล้ว ก็หาที่ทิ้งขยะสิครับ ผมรักความสะอาดจะตาย ดูจากห้องผมเป็นตัวอย่าง
ทุกวันนี้ที่ให้เดินในห้องจะไม่มีอยู่แล้วครับ (เวนกำ) โคตรรก!!!!!!!! รกโคตรๆ!!!
ไม่แปลกใจหรอกที่ตื่นมาตอนเช้าแล้วผมจะหาของที่วางไว้เมื่อคืนไม่เจอ
ขนาด อีคะน้า แมวผม มันเข้ามานอนอยู่ในห้องผมตั้งนานแล้ว ผมยังไม่รู้เลยว่ามันนอนอยู่ในห้อง
เผลอเดินไปเหยียบมันซะงั้น สมน้ำหน้า โดนมันข่วนจนขาเป็นแผลเลย ฮือออออออออ

เอ่อ จบเรื่องห้องกับเรื่องแมวไปก่อนครับ กลับมาที่มหาลัยต่อ

นั่นไงเจอแล้ว ถังขยะ เหลือบดูนาฬิกา อีก 5 นาที จะเริ่มเรียนกันแล้ว
ทิ้งขยะเสร็จ ก็วิ่งขึ้นห้องเรียนเลย!!!!!!!!


4 ชั่วโมงผ่านไป หมดคาบ ลงมาหาอะไรกินอีกครั้งที่โรงอาหาร กินข้าวเสร็จก็เดินขึ้นห้องเรียนต่อไป
ถึงหน้าห้อง นั่งรออาจารย์มาเปิดห้องให้ ก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้โทรไปบอกเพื่อน
เรื่องไปเล่นบาสกันตอนเย็นนี้ จะโทรไปบอกมันว่า ไม่แน่ วันนี้อาจจะไป
เพราะอาจารย์น่าจะเลิกสอนเร็วกว่าปกติ

ควานหาโทรศัพท์
กระเป๋ากางเกง ไม่มี!!!!!!!
กระเป๋าสะพาย ไม่มี!!!!!!
ช่องข้างหน้ากระเป๋า ไม่มี!!!!!!!!!
ช่องด้านข้างกระเป๋า ไม่มี!!!!!!!!!
ช่องซิบด้านในกระเป๋า ไม่มี!!!!!!!!
ช่องซิบด้านหลังกระเป๋า ไม่มี !!!!!!!!
ช่องลับด้านใต้กระเป๋า ไม่มี!!!!!!!!!
(ขอโทษครับ กระเป๋าบ้านบิดาคุณเหรอครับ ช่องบ้าอะไรมันจะเยอะขนาดนั้น ปะโธ่)

เฮ้ย ชิบหายแล้ว !!!!!!!!!! ถ้าใครเห็นหน้าผมตอนนั้น แล้วเอาไม้บรรทัดมาวัดเนี่ยนะ คงวัดได้ 2 นิ้วเป๊ะๆ

“เอาแล้วไงกรู โทรศัพท์หาย!!”

ไม่รู้จะทำยังไง หันไปหาเพื่อน ๆ

“เห้ย โทรศัพท์พี่หายว่ะ”

“อ้าว หายไปไหนล่ะ”
ในใจนึก “ถ้ากรูรู้แล้วกรูจะถามมรึงเรอะ” แต่ไม่ได้บอกไปอย่างนี้นะครับ กลัวมันไม่ช่วย !!

“ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ ไหน ลองโทรเข้าเบอร์พี่ซิ”

ว่าแล้ว เพื่อนผมเค้าก็หยิบโทรศัพท์ของเค้าขึ้นมากดหาชื่อผม ตึ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ กดอยู่ตั้งนาน แล้วมันก็หันมาบอกว่า

“พี่ ๆ ขอเบอร์หน่อยสิ”

“ไอ้เวร แล้วก็ไม่เจือกขอตั้งแต่แรก”

“อ้าว ก็จะไปรู้เรอะว่า ในเครื่องมันไม่มีเบอร์ เดี๋ยวแม่ตบชักเลย”

“เออ ๆ ๆ เอา กดนะ 01-8258*** “

ว่าแล้วมันก็กดโทรออก

“ติดนี่พี่ แต่ไม่มีคนรับนะ”

“ไหนลองโทรอีกทีสิ เผื่อไอ้คนเก็บได้มันจะรับ”

ในใจตอนนั้นคิดอยู่ 2 อย่างคือ

1. ติด เค้ารับ แล้วเอามาคืน
2. ติด เค้ากดวางสาย แล้วปิดเครื่องหนีไปเลย
ใจผม เอนเอียงไปทางข้อ 2 มากกว่า เพราะตั้งแต่เจอมายังไม่เคยมีประวัติว่า จะได้คืนเลยซักรายเดียว - -“

“ก็ติดนะพี่ แต่ก็ไม่มีคนรับอีกนั่นแหล่ะ”

เอาไงดีวะกรู ตอนนั้นเริ่มนึกแล้ว ว่าวันนี้ไปทำอะไรที่สามารถทำให้โทรศัพท์หายได้บ้าง

คิด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

คิดไปคิดมา ตอนกินข้าวก็ไม่น่าจะใช่ ตอนไปซื้อกาแฟเมื่อกี้ ก็ไม่ได้ล้วงกระเป๋านี่หว่า
หรือว่าจะเป็นตอนที่ลงไปถ่ายเอกสาร !!!! เออใช่ ต้องเป็นตอนนั้นแน่ ๆ เพราะตอนนั้น
วิ่งขึ้นวิ่งลง และก็ควักเงินจ่ายให้เจ้าหน้าที่ด้วย สงสัยตกในห้องถ่ายเอกสารแน่ ๆ เลย

คิดได้ดังนั้น จึงขอยืมโทรศัพท์เพื่อน แล้วรีบวิ่งลงไปที่ห้องถ่ายเอกสารของมหาลัยทันที


ตุบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ (เสียงวิ่งนะครับ)

แฮก ๆ ๆ ๆ ๆ (เสียงหอบ)

“พี่ครับ” (ผมถามเจ้าหน้าที่ ๆ ถ่ายเอกสารให้ผมเมื่อกี้)
“เมื่อกี้ตอนผมมาถ่ายเอกสาร พี่เห็นโทรศัพท์ผมหล่นอยู่แถวนี้บ้างหรือเปล่าครับ”

เจ้าหน้าที่หันมามองผมกันหมดเลย รวมทั้ง นักศึกษาที่มายืนรอถ่ายเอกสารอยู่ด้วย
ทุกคนเหมือนกำลังรอคำตอบไปพร้อม ๆ กับผม

ตึก ๆ ๆ ๆ (เสียงหัวใจผมเต้นในทำนอง ลาตินอเมริกา **ทำนองไหนฟระนั่น**)

“ไม่เห็นนะ”

“ว้า” เสียงเจ้าหน้าที่ และ นักศึกษาทั้งหลายที่คอยลุ้นอยู่กับผม (อันนี้ผมเวอร์นะครับ)

“ไม่เห็นเลยเหรอพี่”

“อืมมม ไม่เห็นเลย จริง ๆ นะ แต่ถึงพี่เห็น พี่ก็ไม่บอกหรอก”

อ้าว ไอ้เวน

“พี่ล้อเล่น ไม่เห็นจริง ๆ “

“เหรอครับ โอเคพี่ ไม่เป็นไร”

เดินผลักประตูห้องถ่ายเอกสารออกมาด้วยจิตใจที่
แห้งเหี่ยว ทิ้งป่ะ ทิ้งป๊ะ ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า รีบ ๆ ๆ กลับไปหา แห้งเหี่ยว ทิ้งไป ทิ้งปะ
(บ้าไปแล้ววววววว ไอ้หมันเอ้ย)

ตอนมาวิ่งมา แต่ตอนกลับ เดินคอตกกลับไป

แต่ในระหว่างที่เดินนั้น ผมเหลือบไปเห็นถังขยะไอ้ถังที่ผมทิ้งขวดโค้กบัดดี้
กับ ถุงโคตรพ่อแซนวิส ไปเมื่อเช้านี้นั่นแหล่ะ

“หรือว่า กรุจะทิ้งลงไปในนี้วะเมื่อเช้านี้”

ว่าแล้ว ผมก็เอาโทรศัพท์ของเพื่อนที่ยืมมันลงมาด้วย โทรเข้าเครื่องทันที

ทำเลที่ยืนโทร หน้าถังขยะ!!!!!!

ตืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เฮ้ย !!!!!!! ถังขยะผีสิง มันสั่นได้ว่ะ

ป่าวหรอกครับ ไอ้โทรศัพท์ผมเครื่องนั้น มันอยู่ในถังขยะจริง ๆ นันแหล่ะ
แต่ผมเปิดระบบสั่นไว้ ดีนะที่ผมเปิดสั่นไว้ ถ้ามันมีเสียงละก็
คงหายไปตั้งแต่ผมให้เพื่อนโทรเข้าเมื่อกี้แล้ว

ด้วยอารามดีใจ ทำให้ไอ้หมัน ทิ้งถาพพจน์ พระเอกของตัวเอง มาสวมบทคนใช้ทันที !!!!!!!!

ไอ้หมัน ลงมือ ค้นถังขยะ ครับ ได้ยินไม่ผิด ก้มหน้าลงไปในถังเลย ควาน ๆ ๆ ๆ

คนเดินผ่านไปผ่านมา คงเห็นว่าผมบ้า “เฮ้ย เป็นไร บ้าหรือเปล่า หิวขนาดนั้นเลยเหรอ”
พวกเค้าต้องคิดกันอย่างนี้แน่ ๆ เพราะถ้าเป็นผม ผมไม่คิดอย่างเดียว ผมพูดด้วย!!!!

โอว พระเจ้า นั่นไง อยู่ในถุงใส่โคตรพ่อแซนวิส SAMSUNG SHG - E630 เจอแล้วววววววววว

นึกภาพตามนะครับ

ไอ้หมันคุกเข่าลงกับพื้น แหงนหน้าขึ้นฟ้า
ชูโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือซ้ายขึ้น มือขวาถือขวดโค้กบัดดี้ที่เพิ่งทิ้งไปเมื่อเช้า

แล้วตะโกนออกมาว่า เจอแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย



Create Date : 19 ธันวาคม 2548
Last Update : 19 ธันวาคม 2548 23:26:12 น.
Counter : 509 Pageviews.

26 comments
  
มาเจิม อิอิ
น้องหมันเอ๊ย ก่ง ก๊ง ขึ้นทู๊กวันและ ต้องหาคนมาดูแลได้แล้วนะ ว่าแต่เจ้า sandwich เนี่ยน่าสงสัย ต้องไปสำรวจตลาดซะโหน่ยและ
โดย: ladybear (ladybear ) วันที่: 19 ธันวาคม 2548 เวลา:23:31:32 น.
  
อ่า ดีใจด้วยนะค่ะ

นั่งอ่าน แล้ว ขำ ๆ สนุกดีค่ะ

อิอิ ฝันดีนะค่ะ
โดย: loveme_loveu วันที่: 19 ธันวาคม 2548 เวลา:23:52:40 น.
  
^
[]
[]
[]

สงสัยคืนนี้คงไม่ได้ฝันอ่ะครับ เพราะคงไม่ได้นอนอีกแย้วววว

งานด่วนมาอย่างด่วนเลย สั่งวันนี้ จะเอาพรุ่งนี้

น่าสงสารจิง ๆ เลยไอ้หมันเอ้ย
โดย: หมันน้อย คนขยัน IP: 203.107.204.127 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:0:42:59 น.
  
โชคดีจัง...เจอด้วยล่ะ
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:1:02:33 น.
  
แหงๆ ค้าบบบ ไม่ได้นอนแน่ๆ

ภารกิจเยอะมาก แต่ไม่เป็นไร ข้าพเจ้านอนเก้บมาทั้งวันแล้ว

ลืมตาเขียนงานได้ถึงพรุ่งนี้แน่ๆ
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:1:49:15 น.
  
มีเรื่องขำมาให้อ่านทุกวันจิงๆ อิอิ ^^
โดย: plezilla IP: 58.9.31.199 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:2:32:27 น.
  
อ่า ดีใจด้วยนะค่ะ

นั่งอ่าน แล้ว ขำ ๆ สนุกดีค่ะ

อิอิ ฝันดีนะค่ะ
โดย: Tumble วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:2:35:09 น.
  
ใช้ทั้งพิมพ์แล้วก้เขียนค่ะ

บางทีพิมพ์ไม่ออก ก็ต้องเปลี่ยน

บางทีเขียนไม่ออกก็ต้องเปลี่ยน

โดย: เจ้าหญิงวีนัส IP: 202.183.233.27 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:4:57:06 น.
  

ง่วงแระ เด๋วมาอ่านวันหลังนะ โผล่มาทักก่อนหละกันกั๊บ
โดย: p_tham วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:5:27:49 น.
  
โฮ๊ะๆๆๆ

ข้าพเจ้าทำงานเสร็จแว้ววววว

กำลังนั่งเล่นอย่างสบายใจเฉิบบบบบบบ

ตั้งหน้า ตั้งตาต่อไปเน้อหมันน้อย

ผีไม่มาหลอกข้าพเจ้าแน่ๆ เพราะมันทนกลิ่นเหม็นๆไม่ไหว

โดย: เจ้าหญิงวีนัส IP: 202.183.233.27 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:5:39:10 น.
  
ข้าพเจ้าเปล่าทำค้าบบบ

แค่ไม่ได้อาบน้ำค้าบบบ


เดี๋ยวจะส่งเมล์ไปให้นะค้าบบบว่ามีเล่มไหนบ้างงง

ไม่ต้องซื้อก็ได้ค้าบบบบ
ไปยืนๆ อ่านก็ได้ค้าบบ

อ้อ ท่าทางหมันน้อยจะง่วงมากนะค้าบบบ

จากเจ้าหญิงเลยกลายเป็นนางฟ้า
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:6:18:29 น.
  
ว่างแล้วเช้คเมล์นะค้าบบบ

ไปล่ะค้าบบบ
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:6:47:51 น.
  



"เออ ... โชคดีโคตรๆ เลยนะคุณที่ยืนโทรฯ ข้องถังขยะ ..."


ปล. ไม่งั้นหายแน่นอนนนนน
โดย: "No.Seven" IP: 202.176.106.18 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:8:22:51 น.
  
หุหุ
โดย: หมีน้อย IP: 203.144.188.7 วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:8:52:13 น.
  
แต่เราก็หากันจนเจอ......
นานแค่ไหนที่ฟ้าสร้างเรา............ (ฮัมเพลงหากันจนเจอ ไปด้วยจะได้อารมณ์ยิ่ง)

ดีใจด้วยนะครับ ที่หาจนเจอ

ของเพื่อนสนิทผมกระเป๋าตังค์+เงิน 4 - 5 พันหาย
คนเอาไปส่งคืนกระเป๋าด้วยตัวเองที่กล่องไปรษณีย์หน้าบ้าน
ที่ไม่เหลือเงินสักบาท
เขาคงเอาเงินไปใช้ในการตามหาตามที่อยู่ที่มีในกระเป๋า)
โดย: kaazanova วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:13:47:29 น.
  
เรื่อง โง่ ๆ นะ ชอบจังนะ ไม่เข้าใจเลย ......
โดย: d_yong (D_YONG ) วันที่: 20 ธันวาคม 2548 เวลา:15:31:55 น.
  
หมัน หมัน โก๊ะจ๋าป่านะโก๊ะ......เรื่อยเลยสงสัยจะก่งก๊ง....
((หาเองนะว่า ก่งก๊งคือไร)) คืนนี้คงหลับฝันดีได้อ่านเรื่องตลก
ก่อนนอน
โดย: พี่เฟิร์นเองแหละ IP: 61.91.125.198 วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:2:18:21 น.
  
นี่แน่ะ!
ตื่นๆๆๆ

มาทำงานต่อเดี๋ยวนี้
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:7:29:08 น.
  
พี่หมันจะเอาไขมันของเราหรอ ถ้าอยากได้ให้หมดเรย เอาจิงป่ะ
โดย: หลานยายจุล IP: 203.151.140.119 วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:8:38:01 น.
  
5555555555+
โดย: พี่โหน่ง PBA IP: 61.91.180.167 วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:11:43:10 น.
  



โชคดีเนอะ






:)




ดีใจด้วยๆ
โดย: ลมเอย IP: 125.25.9.89 วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:17:07:21 น.
  
โดย: โสมรัศมี วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:17:55:12 น.
  
โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆคนเรามันก็ต้องมีการพัฒนาค้าบบบบบ
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 21 ธันวาคม 2548 เวลา:21:13:51 น.
  
โอ้ย อ่านแล้วฮาน้ำตาเล็ดคะ

นึกว่าทำงานแล้วนะเนี่ย เรียนอยู่หรือคะ
โดย: กุยแก IP: 61.91.165.160 วันที่: 13 มกราคม 2549 เวลา:7:03:03 น.
  
ขำง่ะ ขำมาก ขำซะ แอบขำด้วย คนไรฮาเป็นบ้า ตัวจริงเป็นงัยเนี่ย เดี๋ยวจะแอบอ่านให้ครบก่อนค่อยกลับบ้าน ขอบคุณนะค้าทำให้เราร่าเริง
โดย: มู๋มู๋ IP: 202.183.216.2 วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:16:43:02 น.
  
พุทราเคยแกะของกิน ถุงอยู่มือนึง ขนมมือนึง เดินผ่านถังขยะ ทิ้งขนมลงถังไปเลย มือที่ถือถุงยังอยู่ ... เวรกำ คนมองตึมเลย แถมต้องเดินกลับไปซื้อใหม่ด้วย T_T
โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:12:11:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมันน้อย เบอร์ 14
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]






สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำ ภาพถ่าย,รูปภาพ, บทความ,งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่ .ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้ รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด

:: หลังไมค์หาผมได้ครับ ::


Custom Search



ธันวาคม 2548

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog
MY VIP Friend